04 Νοεμβρίου 2022

Επέτειος του ΟΧΙ - Η εποποιία και ο ηρωισμός των Ναυτεργατών και η μεγάλη φυγή των εφοπλιστών στην ασφάλεια των ΗΠΑ! (ΦΩΤΟς)


Η επέτειος του λαϊκού ΟΧΙ στον ξένο Γερμανικό φασιστικό εισβολέα που γράφτηκε με τις μάχες, τις θυσίες και την μεγαλειώδη αντίσταση του 1940 αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην νεότερη ελληνική ιστορία!

Με αφορμή αυτήν την επέτειο πραγματοποιήθηκαν φέτος μια σειρά εκδηλώσεις και είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορα δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για την τεράστια «εθνική συνεισφορά» της Ναυτιλίας … στην πάλη κατά του φασισμού..

Η εφοπλιστική και αστική προπαγάνδα εστιάζει και προβάλει στα πλαίσια αυτά τις απώλειες που είχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο ελληνικός στόλος και στη βάση αυτή επιχειρεί να οικοδομήσει την άποψη ότι οι Έλληνες εφοπλιστές πλήρωσαν βαρύτατο τίμημα από την συμμετοχή τους στο πλευρό των συμμαχικών και αντιφασιστικών δυνάμεων!

Πράγματι στην αντίσταση κατά του Γερμανικού φασισμού μπήκε από την αρχή του πολέμου όλο το πλωτό θαλάσσιο δυναμικό τόσο μέσα όσο και έξω από την χώρα μας και κυρίως στην ποντοπόρο Ναυτιλία η οποία ο στόλος της διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον ανεφοδιασμό των στρατιωτικών συμμαχικών δυνάμεων.

Την περίοδο έναρξης του πολέμου η Ελλάδα κατείχε την 9η θέση στην διεθνή Ναυτιλία έχοντας 580  ποντοπόρα πλοία.


Στο τέλος του πολέμου (1945) ο ελληνικός στόλος είχε απολέσει 372 φορτηγά, 52 επιβατηγά και περίπου 500 ιστιοφόρα.

Το πρώτο ελληνικό πλοίο που χτυπήθηκε ήταν το «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΡΑΣ» μέσα στο πολωνικό λιμάνι Gdynia στις 3/9/1939, και την επόμενη μέρα ακολούθησε το ελληνικό φορτηγό «Κωστής» στην Βαλτική θάλασσα παρόλο που έως τότε η Ελλάδα δεν είχε ακόμη εμπλακεί στον πόλεμο.

Η άλλη όψη της «πατριωτικής» στάσης των εφοπλιστών…

Από την επίσημη ένταξη- συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο αποσιωπώνται από την εφοπλιστική προπαγάνδα και την σχετική αρθρογραφία τους ορισμένα κρίσιμα και ουσιώδη ζητήματα για τους όρους της συμμετοχής των Ελλήνων εφοπλιστών και των πλοίων τους με τις συμμαχικές δυνάμεις.

1) Τα ελληνικά πλοία που ναυλώθηκαν σε επικίνδυνες αποστολές ανεφοδιασμού, οι εφοπλιστές εισέπρατταν τεράστια κέρδη από τις ναυλώσεις των πλοίων τους που στο διάστημα του πολέμου είχαν αυξηθεί εντυπωσιακά!

2) Τα πλοία ήταν ασφαλισμένα για ζημιές, καταστροφές και απώλειες με αποτέλεσμα οι εφοπλιστές σε κάθε περίπτωση να έχουν εγγυημένη την περιουσία τους!

3) Πολλοί Έλληνες εφοπλιστές ναύλωσαν τα σαπιοκάραβα τους στις πιο επικίνδυνες θαλάσσιες αποστολές διότι εκεί εξασφάλιζαν μεγαλύτερα ναύλα (Βόρειο Ατλαντικό) και περισσότερα κέρδη!!

4) Ο ελληνικός εμπορικός στόλος της περιόδου εκείνης αποτελούνταν από γερασμένα, υποσυντήρητα και προβληματικά πλοία, γεγονός το οποίο σε κάθε πλήγμα από την γερμανική αεροπορία ή το Ναυτικό να οδηγούνται στο βυθό.

5) Μετά την κατοχή της χώρας μας από τους Γερμανούς κατακτητές οι εφοπλιστές είχαν την έδρα, τις επιχειρήσεις και τα γραφεία τους στον Πειραιά, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ασφάλεια την δική τους, των οικογενειών τους και των εταιριών τους μετακόμισαν στο Λονδίνο που τους παρείχε ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια!

6) Όταν η Γερμανική στρατιωτική πολεμική αεροπορία άρχισε να βομβαρδίζει περιοχές – πόλεις και το ίδιο το Λονδίνο οι καλοί αυτοί «πατριώτες» έφυγαν και από εκεί αναζητώντας την ασφάλεια τους στις ΗΠΑ και την Νέα Υόρκη!!

Ο ηρωισμός και οι θυσίες των Ελλήνων Ναυτεργατών.

Το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε  περίπου 15.000 Ναυτεργάτες να είναι ναυτολογημένοι στα ελληνικά ποντοπόρα πλοία.

Σημαντική συμβολή στον αποφασιστικό αγώνα στην στράτευση των Ναυτεργατών είχε τότε η θρυλική ΟΕΝΟ (Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων) η οποία ιδρύθηκε στο Cardiff του Ηνωμένου Βασιλείου. Την ΟΕΝΟ την αποτελούσαν 4 πρωτοβάθμιες οργανώσεις.


Οι συνθήκες εργασίας, τα δικαιώματα των Ελλήνων Ναυτεργατών, οι μισθοί τους, η ενδιαίτηση, η τροφή κτλ πριν την συγκρότηση της ΟΕΝΟ αντιστοιχούσαν στον εργασιακό μεσαίωνα!

Έως τότε οι Ναυτεργάτες έπαιρναν μαζί τους για το μπάρκο μαχαιροπίρουνα, κουβέρτες και ακόμη και εργαλεία εργασίας τους!

Αυτές οι άθλιες συνθήκες άλλαξαν ριζικά με την δημιουργία της ΟΕΝΟ,  την υπογραφή ΣΣΕ (1943), τις επιτροπές που συγκροτήθηκαν κατά πλοίο, με την δημιουργία αντιπροσώπων σε διάφορα λιμάνια εκτός Ελλάδας.

Ήταν η θρυλική ΟΕΝΟ εκείνη που έριξε το σύνθημα «όλα τα πλοία εν κινήσει» και με τον τρόπο αυτό συνέβαλε από την μια να οργανωθεί μαζικά ο αγώνας κατά του φασισμού στο Αιγαίο, στην Μεσόγειο και σε ολόκληρο τον κόσμο και χάρη στην οργάνωση, στην συσπείρωση και στην αγωνιστικότητα της κατάφεραν οι Ναυτεργάτες να βελτιώσουν σημαντικά τους μισθούς, τις συνθήκες ενδιαίτησης και τους όρους εργασίας.

 Αυτό το σημαντικό κεφάλαιο στην πάλη κατά του χιτλερικού φασισμού η εφοπλιστική και αστική προπαγάνδα το αποσιωπά, όπως και το γεγονός ότι ψυχή αυτής της οργάνωσης και πάλης ήταν οι κομουνιστές Ναυτεργάτες!

Επικεφαλής της ΟΕΝΟ  (Πρόεδρος) ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και δυο Γ.Γ ο ένας ήταν από τα πληρώματα  (Αντώνης Αμπατιέλος) και από τους αξιωματικούς (ο Βασίλης Μπεκάκος).


Στην μάχη κατά του φασισμού εκείνοι που πλήρωσαν πραγματικά βαριές, τεράστιες και ανυπολόγιστες θυσίες ήταν οι Ναυτεργάτες που πλήρωσαν με την ζωή τους την συμμετοχή τους στον πόλεμο των ωκεανών.

Πάνω από 2500 Έλληνες Ναυτεργάτες έχασαν την ζωή τους και περισσότεροι από 3000 σακατεύτηκαν και έμειναν ανάπηροι για το υπόλοιπο της ζωής τους!

Αυτή την ηρωική εποποιία και τους πρωτοπόρους αγωνιστές Ναυτεργάτες το μετεμφυλιακό αντιδραστικό καθεστώς που επικράτησε μετά την απελευθέρωση της χώρας μας τους αντιμετώπισε με διωγμούς, συλλήψεις, απαγόρευση του μπάρκου, με εξορίες, φυλακίσεις και εκτελέσεις!

Αυτή την χρυσή σελίδα στη ιστορία του Ναυτεργατικού κινήματος όσο και να προσπαθήσει η καθεστωτική και εφοπλιστική προπαγάνδα δεν πρόκειται να την διαγράψει.

Αποτελεί κορυφαία και πολύτιμη παρακαταθήκη και για τους σημερινούς αγώνες των Ναυτεργατών στην πάλη τους κατά της εφοπλιστικής ασυδοσίας και των αντιλαϊκών κυβερνητικών πολιτικών!

Υ.Γ Το ελληνικό αστικό κράτος μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέχοντας σκανδαλώδεις εγγυήσεις στην ουσία χάρισε 100 «Λίμπερτυ» και 7 δεξαμενόπλοια τύπου «Τ2» (που έδωσε η Αμερικανική κυβέρνηση) και με τον τρόπο αυτό η εφοπλιστική αρμάδα  άρχισε εκ νέου να αναπτύσσεται, να γιγαντώνεται και από τότε να κατακτά δεσπόζουσα θέση στην Παγκόσμια Ναυτιλία!

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ





 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου