«Φορολογική επιβάρυνση της εργασίας»

EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Πάνος Κοσμάς

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι -μεταξύ άλλων- μια αργκό, η γλώσσα ενός πολιτικού και οικονομικού ιερατείου. Δεν είναι όμως απλώς αυτό, είναι ιδεολογία: θέλει να μας μάθει να σκεφτόμαστε με βάση τη δική της εννοιολόγηση των πραγμάτων. Ο νεοφιλελεύθερος γνωρίζει πολύ καλά, χωρίς να το ξέρει, τη σημασία των λόγων του ποιητή: «σαν πρόκες να καρφώνονται οι λέξεις». Στα πρώτα χρόνια των ιδιωτικοποιήσεων οι νεοφιλελεύθεροι χρησιμοποιούσαν ενσυνείδητα την έννοια «αποκρατικοποιήσεις»: μια διαδικασία «απελευθέρωσης» από τα δεσμά του κράτους-κακού, σπάταλου και διεφθαρμένου επιχειρηματία. Οχι όμως ιδιωτικοποιήσεις, που παραπέμπει στη μετατροπή της δημόσιας σε ιδιωτική ιδιοκτησία.

Ομως η πιο καταχρηστική, παραπλανητική και κυνική από τις νεοφιλελεύθερες εννοιολογήσεις είναι η «φορολογική επιβάρυνση της εργασίας». Τι είναι αυτό; Οι ασφαλιστικές εισφορές του/της εργαζόμενου/ης. Και ποιος λογικός άνθρωπος θέλει να «επιβαρύνεται» η εργασία του; Ο ΟΟΣΑ σκέφτηκε να κάνει την έννοια πιο… αλγεβρική: η «επιβάρυνση της εργασίας» είναι η διαφορά μεταξύ ασφαλιστικών εισφορών και κοινωνικών επιδομάτων – που με τη σειρά τους συνιστούν «επιδότηση της εργασίας», ούτως ειπείν… φοροελάφρυνση της εργασίας, μια… γενναιοφροσύνη του καπιταλισμού.

Ο κόσμος ανάποδα! Οχι, οι ασφαλιστικές εισφορές δεν είναι τμήμα του εργατικού μισθού που παρακρατείται για τη σύνταξη. Οχι, η σύνταξη δεν είναι παρακρατηθείς στα χρόνια του εργασιακού βίου μισθός που αποδίδεται όταν ολοκληρωθεί ο εργασιακός βίος. Οχι, τα κοινωνικά επιδόματα δεν είναι μέρος του «κοινωνικού μισθού», αλλά ένα είδος κρατικής αγαθοεργίας.

Ο νεοφιλελευθερισμός μάς αποκαλύπτεται έτσι ως ένα είδος «μπακαλικής της αγοράς»: σημασία έχει πόσα σού μένουν στην τσέπη. Αν θέλεις να εξακολουθήσεις να ζεις και όταν βγεις στη σύνταξη, γίνε «επενδυτής» για το μέλλον σου: βρες στην αγορά το κατάλληλο συνταξιοδοτικό προϊόν. Οοοχι, ό,τι επενδύσεις με αυτόν τον τρόπο δεν είναι «φορολογική επιβάρυνση της εργασίας», κι ας σου μένουν λιγότερα στην τσέπη· είναι μπίζνες ή μορφή κατανάλωσης…

Δεν κατάλαβες τίποτα; Ρώτα τον Χατζηδάκη…