Του Τάσου Παππά
Και ξαφνικά η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι υπάρχει σκάνδαλο Novartis και αποφάσισε να καταθέσει αγωγή, για να διεκδικήσει αποζημίωση. Μέχρι τώρα, μας έλεγε ότι πρόκειται για καραμπινάτη σκευωρία, με οργανωτή τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλο και συνεργούς τους εισαγγελείς που ασχολούνταν με την υπόθεση και εξέδιδαν πορίσματα και τους δημοσιογράφους που έκαναν τη δουλειά τους και φώτιζαν πλευρές του σκανδάλου.
Τι έγινε; Εφτασε ο κόμπος στο χτένι; Είδαν ότι τα επιχειρήματα περί σκευωρίας δεν αντέχουν; Χρησιμοποιούν την ιστορία για να εκβιάσουν στελέχη της παράταξής τους που είναι μπλεγμένα και διαφωνούν με την κυβερνητική γραμμή σε διάφορα ζητήματα; Σκέφτονται τις πρόωρες εκλογές και χρειάζονται όπλα για να αποδείξουν ότι είναι ενάρετοι; Μήπως έχουμε να κάνουμε με τη συνήθη παρελκυστική τακτική της Δεξιάς, η οποία, όποτε στριμώχνεται σε θέματα ηθικής τάξεως και διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, εκτοξεύει πυροτεχνήματα, ενοχοποιεί τους πολιτικούς αντιπάλους της (στο παρελθόν το ΠΑΣΟΚ, στις μέρες μας τον ΣΥΡΙΖΑ) και στη συνέχεια υπονομεύει μεθοδικά, με τη βοήθεια πρόθυμων δικαστικών λειτουργών και των στρατευμένων μέσων ενημέρωσης, κάθε προσπάθεια που έχει στόχο την εξιχνίαση των βρόμικών ιστοριών που την αφορούν;
Κυβέρνησε τη χώρα με τις γνωστές και αποκρουστικές πρακτικές πολλά χρόνια, την περίοδο της μεταπολίτευσης, κι όμως, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει εμπλακεί σε αρκετές κακόφημες περιπτώσεις και είδε κορυφαία στελέχη του να καταδικάζονται για σκάνδαλα, αυτή έχει καταφέρει να τη βγάλει καθαρή ή με ασήμαντα τραύματα κι ας ήταν και δικά της στελέχη βουτηγμένα μέχρι το λαιμό στη διαφθορά.
Για παράδειγμα, ο πρώην επικεφαλής της Siemens στην Ελλάδα, Χριστοφοράκος, που διαχειριζόταν τα μαύρα ταμεία της εταιρείας, μοίραζε μίζες σε κυβερνήσεις, κόμματα εξουσίας, και ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους, για να παίρνει δουλειές, ήταν τάτσι μίτσι κότσι με την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, το έσκασε από τη χώρα την περίοδο που κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, αλλά στο εδώλιο του κατηγορουμένου για χρηματισμό βρέθηκαν παράγοντες του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, ήταν ερασιτέχνες, ενώ οι τότε προαιώνιοι αντίπαλοί τους είχαν αποκτήσει την τεχνογνωσία του κουκουλώματος.
Τι επιδιώκει η κυβέρνηση; Να συνεχίσουν οι αρμόδιοι εισαγγελικοί λειτουργοί να μην ψειρίζουν τις αδιευκρίνιστες διαδρομές των αδιευκρίνιστων ποσών στους λογαριασμούς πρωτοκλασάτων στελεχών της παράταξης. Να μην ασχοληθούν με την ύποπτη παλιμβουλία του κ. Μανιαδάκη, ο οποίος, από προστατευόμενος μάρτυρας, έγινε κατηγορούμενος και στη συνέχεια απαλλάχτηκε για τυπικούς λόγους. Να μη μελετήσουν εξονυχιστικά τις καταθέσεις των Τουλουπάκη, Βαξεβάνη, Παπαδάκου και τις 640 σελίδες του απολογητικού υπομνήματος του Δ. Παπαγγελόπουλου. Να στηθεί το Ειδικό Δικαστήριο, χωρίς όμως να φτάσει μέχρι το τέλος η διαδικασία, γιατί μπορεί να προκύψουν δυσάρεστες εκπλήξεις που δεν θα είναι εύκολο να τις διαχειριστεί. Της φτάνει και της περισσεύει να έχουν οι πολιτικοί αντίπαλοί της και οι ενοχλητικοί δημοσιογράφοι τη στάμπα του κατηγορουμένου.
Ομως, η Τουλουπάκη δεν λέει να το βάλει κάτω και μιλάει στις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, εκθέτοντας την κυβέρνηση και συναδέλφους της, οι ενοχλητικοί δημοσιογράφοι επιμένουν να ψάχνουν και να αποκαλύπτουν, το στικάκι του FBI (αυτό που αρνηθήκαμε να παραλάβουμε, όταν μας το έδιναν) μπορεί να βγει στη φόρα, η επιχειρηματολογία για την αγωγή αναπόφευκτα θα στηριχτεί στα στοιχεία που συνέλεξε η… επίορκος και…σκευωρός Τουλουπάκη, παρέα με τους… επίορκους και… σκευωρούς εισαγγελείς που την πλαισίωναν. Και το χειρότερο; Δεν αποκλείεται η εγκαλούμενη εταιρεία να απαιτήσει να πέσει στα μαλακά σ’ ό,τι αφορά το πρόστιμο, όπως έγινε με τη Siemens, διαφορετικά θα αναγκαστεί να δώσει πληροφορίες και στοιχεία που θα εμπλέκουν πολιτικά πρόσωπα και θα αμαυρώνουν την εικόνα του κόμματος των ιδιοκτητών της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου