Το ΣτΕ φέρνει την καταστολή και τη βία στα πανεπιστήμια

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Γράφει ο Κώστας Ζαφειρόπουλος

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει συνταγματική την παρουσία της αστυνομίας στα πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι δεδομένο πως θα προκαλέσει πολλά περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοίδη θα θεραπεύσει. Είναι μάλλον λάθος να αποκαλείται χουντικής έμπνευσης ο συγκεκριμένος νόμος καθώς ούτε στη Χούντα δεν είχε θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο. Αυτή ήταν η πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες που κάποιο ανώτατο δικαστήριο της χώρας ερχόταν να αποφανθεί για το τι σημαίνει πανεπιστημιακό άσυλο και ποιες είναι οι συνέπειές του.  

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας με πλειοψηφική απόφασή του (μειοψήφισαν 6) συντάχθηκε στη γραμμή της κυβέρνησης, που έχει κάνει σημαία της την πανεπιστημιακή αστυνομία, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος. Η βολική χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης της απόφασης, μια μέρα μετά τις εικόνες ντροπής από το αστυνομικό πογκρόμ στη Θεσσαλονίκη και λίγες μέρες πριν από τις φοιτητικές εκλογές, αλλά και από την ολοκλήρωση της «εκπαίδευσης» των ειδικών φρουρών, δημιουργεί εύλογους συνειρμούς.

 

Αυτοί που δεν πέφτουν σήμερα από τα σύννεφα για τη δικαστική απόφαση είναι οι φοιτητές και το φοιτητικό κίνημα.«Το φοιτητικό κίνημα δεν έχει ψευδαισθήσεις ότι θα βγει σίγουρα αντισυνταγματικός ο νόμος, όμως θεωρούμε ότι πρέπει να δοθεί και αυτή η μάχη. Τη δική μας απάντηση θα τη δώσουμε και στις σχολές μας, και ο νόμος σε όλες του τις πτυχές (πειθαρχικά, ελεγχόμενη είσοδος, κάμερες κ.ά.) θα ανατραπεί με τη συμβολή όλων» μας έλεγαν πρόσφατα μέλη αριστερών φοιτητικών συλλόγων σε εκδήλωση ενόψει της εκδίκασης της υπόθεσης.

 

Εδώ και έναν χρόνο σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα διαμαρτύρεται με κάθε μέσο ενάντια στη δημιουργία σωμάτων ασφαλείας εντός πανεπιστημίων, με αρμοδιότητες σύλληψης και προανάκρισης, που θα αναφέρονται στην Αστυνομία και όχι στο πρυτανικό συμβούλιο, ενώ διεθνώς ακαδημαϊκοί και ερευνητές έχουν ταχθεί επίσης κατά. Εξάλλου δεν υπάρχει ούτε μία επιστημονική μελέτη που να αμφισβητεί τον συνταγματικά κατοχυρωμένο θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, την ημέρα που ψηφίστηκε η νομοθετική κατάργηση του ασύλου, το 2019, είπε "για όνομα του θεού, εμείς δεν θέλουμε να μπαινοβγαίνει η αστυνομία στα πανεπιστήμια, δεν θέλουμε να έχει μια σταθερή παρουσία εκεί". Τρία χρόνια μετά, αυτό αναιρέθηκε.

 

Είναι δεδομένο πως δεν υπάρχει καμία αναγκαιότητα ή αναλογικότητα για την ύπαρξη πανεπιστημιακής αστυνομίας, ενώ ακόμα και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων έχει αναφέρει πως είναι όχι μόνο απρόσφορο αλλά και επικίνδυνο αυτό που προτείνεται.

 

Η ίδια η ΕΛ.ΑΣ. μόνη της παρουσιάζει εξαιρετικά φτωχά στοιχεία για την εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια. Ενδεικτικά για το 2021 υπάρχει μονοψήφιος αριθμός εγκληματικών ενεργειών, 3 ή 4 παραβάσεις για κλοπή και κάποια ναρκωτικά, εκτός μάλιστα του πανεπιστημιακού χώρου, μία ληστεία και μία σωματική βλάβη. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση θα διαθέσει το 1/3 του προϋπολογισμού των λειτουργικών αναγκών των πανεπιστημίων στη στελέχωση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.

 

Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ήταν η πρώτη που χαιρέτισε την απόφαση: «Προχωράμε δυναμικά την πολιτική μας για ένα σύγχρονο, ασφαλές περιβάλλον γνώσης, διδασκαλίας, έρευνας, όπως αξίζει στα ΑΕΙ μας. Η Παιδεία αλλάζει».

 

Όπως έγραψε και ο καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Βασίλης Τσαουσιδης, «αυτοί που προσέφυγαν στο ΣτΕ και περίμεναν την ελληνική δικαιοσύνη να κρίνει αν η πανεπιστημιακή αστυνομία (ΟΠΠΙ) παραβιάζει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, δεν έχουν μάλλον αντιληφθεί ότι ένας αποφασισμένος υπουργός για ένα τόσο κρίσιμο γι αυτόν θέμα, δεν μπορεί να έχει άδικο»...