Πηγή: Peoples Dispatch
Έχει περάσει ενάμισι έτος και ο κόσμος δεν έχει ακόμα ανακάμψει από την πανδημία COVID-19. Αλλά δεν είναι μόνο το COVID-19, καθώς ο κόσμος βλέπει νέες ασθένειες να αναδύονται με αυξημένη συχνότητα. Έμπολα, γρίπη των χοίρων, ιός Ζίκα, SARS, MERS—όλες είναι λοιμώδεις ασθένειες που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό.
Μία από μακρού πεποίθηση είναι ότι οι εστίες της νόσου συνδέονται στενά με τη βιοποικιλότητα, ιδίως εκείνη των φυτών. Η αποψίλωση των δασών και η συνακόλουθη απώλεια ενδιαιτημάτων πολλών ειδών σε μια περιοχή κάνουν τους ανθρώπους να εκτίθενται σε πολλά παθογόνα (ένα βακτήριο, έναν ιό ή έναν μύκητα που μπορεί να προκαλέσει νόσο). Στην πραγματικότητα, πολλά από αυτά τα παθογόνα είναι νέα για τους ανθρώπους.
Ενισχύοντας αυτό το πεδίο έρευνας, μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Borders in Veterinary Science στις 24 Μαρτίου αναφέρει ότι οι εστίες λοιμωδών ασθενειών είναι πιο πιθανές σε περιοχές όπου έχει συμβεί αποψίλωση. Η μελέτη αναφέρει επίσης ότι οι φυτείες μονοκαλλιέργειας είναι εξίσου πιθανό να αυξήσουν τις εστίες ασθενειών. Οι φυτείες μονοκαλλιέργειας σημαίνουν τη φύτευση τεράστιου αριθμού δέντρων συγκεκριμένου τύπου. Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι φυτείες φοίνικα σε τεράστιες εκτάσεις γης, το οποίο είναι ένα μοντέλο εμπορικών και βιομηχανικών φυτειών. Αυτό δείχνει ότι η βιοποικιλότητα των δασών είναι αυτό που χρειάζεται για να διατηρηθούν υπό έλεγχο τέτοιες εστίες ασθενειών.
Οι αλλαγές στη χρήση της γης, σύμφωνα με τη μελέτη, αποτελούν σημαντικό παράγοντα στην εμφάνιση λοιμωδών νόσων που προκαλούνται από ζωονοσογόνους ιούς όπως ο SARS-CoV-2, καθώς και από ασθένειες που μεταδίδονται από φορείς όπως η ελονοσία. Ασθένειες που μεταδίδονται από φορείς είναι εκείνες που μεταδίδονται από κουνούπια, μύγες κ.λπ. Οι ζωονοσογόνες είναι αυτες που μεταβαίνουν από τα ζώα στον άνθρωπο.
Ο λόγος που η αποψίλωση οδηγεί σε περισσότερες εστίες ασθενειών είναι ότι οι ασθένειες φιλτράρονται με πολλούς τρόπους και εμποδίζονται από διάφορα είδη που κατοικούν σε ένα πυκνό και βιολογικά ποικιλόμορφο δάσος. Όταν αυτό το βιοποικιλόμορφο οικοσύστημα διαταράσσεται με την κοπή μιας σειράς φυτών, και στη θέση τους φυτεύεται μια συγκεκριμένη ποικιλία, πολλά είδη εξαφανίζονται και λίγα είδη όπως οι αρουραίοι και τα κουνούπια ανθίζουν. Στη συνέχεια, τα είδη αυτά διαδίδουν παθογόνους παράγοντες σε ανθρώπινους και μη ανθρώπινους οικοτόπους. Το αποτέλεσμα είναι η απώλεια της φυσικής ρύθμισης των ασθενειών.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, ο Serge Morand, ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, φέρεται να έχει δηλώσει, «Εξεπλάγην από το πόσο σαφές ήταν το μοτίβο. Πρέπει να λάβουμε περισσότερο υπόψη τον ρόλο του δάσους στην ανθρώπινη υγεία, την υγεία των ζώων και την περιβαλλοντική υγεία. Το μήνυμα από αυτή τη μελέτη είναι «μην ξεχνάτε το δάσος».
Οι ερευνητές μελέτησαν την περίοδο από το 1900 έως το 2016, η οποία είχε 3.884 εστίες και 116 ζωονοσογόνες ασθένειες που μεταπήδησαν από το ένα είδος στο άλλο, και 1996 εστίες που προέκυψαν από 69 νόσους που μεταδίδονται από φορείς. Οι ασθένειες που μεταδίδονται από φορείς μεταφέρθηκαν από κουνούπια, μύγες και τσιμπούρα.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις τάσεις όσον αφορά την κάλυψη των δασών, τις φυτείες, τους πληθυσμούς και τις ασθένειες και τη συσχέτιση μεταξύ τους. Η μελέτη διαπίστωσε ότι υπήρξε αύξηση των κρουσμάτων όταν αυξήθηκε η φυτεία συγκεκριμένων δένδρων με τη συνολική πυκνότητα των δασών να μειώνεται.
Στη Βραζιλία, η μελέτη διαπίστωσε ότι η αποψίλωση των δασών αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης κρουσμάτων ελονοσίας. Παρομοίως, στη νοτιοανατολική Ασία, η εξάλειψη των δασών έχει οδηγήσει σε ευνοϊκότερα περιβάλλοντα για το κουνούπι Anopheles Darlingi, το οποίο δρα ως φορέας διαφόρων ασθενειών. Και πάλι στην Αφρική, η απώλεια του πρωτογενούς δάσους έχει συνδεθεί με την εμφάνιση του Έμπολα.
Η μελέτη προσθέτει στα αυξανόμενα στοιχεία ότι οι ιοί είναι πιθανότερο να μεταδίδονται σε ανθρώπους ή άλλα ζώα που ζουν κοντά σε οικοσυστήματα τα οποία διαταράσσονται από ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η εξάλειψη των δασών, οι βάλτοι που αποστραγγίζονται για γεωργικές εκτάσεις ή τα ορυχεία ή τα οικιστικά έργα.
Όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα του εμπορικού προτύπου και της συμπεριφοράς των καταναλωτών. Οι μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις βιομηχανικής παραγωγής καταστρέφουν τα δασικά καλύμματα που κατοικούνται από μεγάλη ποικιλία ειδών.
Ο Morand προειδοποίησε επίσης για τον κίνδυνο υγείας νέων εμπορικών ή βιομηχανικών έργων, «Πρέπει να λάβουμε υπόψη το κόστος της δημόσιας υγείας όταν εξετάζουμε νέες φυτείες ή ορυχεία. Οι κίνδυνοι είναι πρώτα για τους ντόπιους, αλλά έπειτα για όλο τον κόσμο, καθώς έχουμε δει με τον Covid πόσο γρήγορα μπορούν να εξαπλωθούν οι ασθένειες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου