Ο Γιάννης Μάγγος για τις εξελίξεις στην υπόθεση του γιού του, τη Νέα Σμύρνη, τον Άρη Π., τους φοιτητές & τη διαχείριση της πανδημίας (ΦΩΤΟ & ΗΧΗΤΙΚΟ)

Βασίλης και Γιάννης Μάγγος σε κορυφή του Ολύμπου

Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης

Πριν από μερικές μέρες ο Γιάννης Μάγγος δημοσίευσε φωτογραφίες από ένα νέο ορειβατικό μονοπάτι που διάνοιξε ο ίδιος στη μνήμη του γιου του, Βασίλη Μάγγου.

Με αφορμή αυτή τη μικρή συμβολική κίνηση επικοινωνήσαμε με τον πατέρα του Βασίλη Μάγγου. Του νεαρού διαδηλωτή που κακοποιήθηκε από την αστυνομία στον Βόλο και λίγο καιρό μετά έχασε τη ζωή του.

Ο Γιάννης Μάγγος μιλάει για τους λόγους που τον οδήγησαν να διανοίξει αυτό το μονοπάτι, σχολιάζει τις εξελίξεις στην υπόθεση του γιού του και υπογραμμίζει τις ομοιότητες ανάμεσα στον βασανισμό του γιού του και του Άρη Π. Επίσης, τοποθετείται ενάντια στην καύση σκουπιδιών, τονίζει την αλληλεγγύη του στους κατοίκους των Σταγιατών και σχολιάζει την αυταρχική διαχείριση της πανδημίας.

Τέλος, δηλώνει την στήριξή του προς τους φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και τους προτρέπει «ακόμα και αν δεν νικήσουνε ποτέ, να πολεμάνε πάντα»

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ ή διαβάστε την παρακάτω:

 

Γ.Μ. Καταρχήν να πω ότι ο Βασίλειος υπήρξε ορειβάτης. Από πολύ μικρός περπατούσε μαζί μου. Από πάρα πολύ μικρός, από έξι χρονών. Κάθε εβδομάδα κάναμε μία πεζοπορία. Μαζί κάναμε μεγάλες πορείες με το Βασίλειο, στον Όλυμπο, στα Άγραφα, στη Νιάλα, στα Τέμπη στους γκρεμούς εκεί μέσα, στο Γράμμο, στη Μεσούντα στο φαράγγι του Φάγγου που αυτοκτόνησε ο Άρης Βελουχιώτης, κατεβήκαμε όλες τις πλαγιές τις τρομακτικές. Περπατούσαμε μέχρι ένα μήνα πριν πεθάνει περίπου. Όχι, λίγο παραπάνω. Η τελευταία πορεία ήταν τέλος Απριλίου με το πρώτο Lockdown, εδώ στο Πήλιο. Τώρα επειδή εγώ ανεβαίνω με τα πόδια κάθε μέρα στο κοιμητήριο του Αγ. Δημητρίου του Άνω Βόλου, όπου εκεί είναι ο τάφος του Βασίλειου, και επειδή κάθε μέρα προσπαθώ να αποφεύγω το δρόμο, τον άσφαλτο και τους τσιμεντόδρομους και προσπαθώ να βρίσκω κάποιο μονοπάτι, ανακάλυψα πάρα πολλά και σκέφτηκα να διανοίξω ένα μονοπάτι για να τιμήσω τη μνήμη του Βασίλειου.

Τα κατάφερα λοιπόν να καθαρίσω και να σηματοδοτήσω τη συγκεκριμένη διαδρομή και την ονόμασα «Βασίλειος Μάγγος». Τη διαδρομή που συνδέει το Βόλο με τους Σταγιάτες. Είναι πολύ όμορφη διαδρομή, στη σκιά των δέντρων, έχει ρυάκια, ρεματάκια, μικρούς καταρράκτες, πολλά νερά δηλαδή. Ακούς χιλιάδες πουλιά να κελαηδούν κατά μήκος της διαδρομής. Έχει ωραία θέα προς το Βόλο, προς τα βουνά τριγύρω δίπλα στη Μακρινίτσα και έχει και ορειβατικό ενδιαφέρον, για τον κόσμο που θα ήθελε να  την περπατήσει. Η διαδρομή από το Βόλο μέχρι τους Σταγιάτες είναι σηματοδοτημένη, είναι 5,5 χιλιόμετρα ο κύκλος, είναι περίπου 2 με 3 ώρες και είναι μια πανέμορφη και εντυπωσιακή διαδρομή δίπλα στο Βόλο, δίπλα στην πόλη του Βόλου. Και ήθελα να πω προηγουμένως για το συμβολισμό που έχει αυτή η διαδρομή, ήθελα να πω, η δικαίωση πια για το Βασίλειο και για εμάς, είναι όχι ότι ο κόσμος περπατάει αυτή τη διαδρομή, αλλά κυρίως ότι πολλοί άνθρωποι συμπορεύονται με τους συμβολισμούς αυτής της διαδρομής, που ονομάσαμε «Βασίλειος Μάγγος».

Τώρα, εγώ σκέφτηκα κάτι άλλο επίσης Χρήστο, αυτό είναι το ορειβατικό μέρος της διαδρομής, η διαδρομή έχει και ένα βαθύτερο συμβολισμό. Ο Βασίλειος μέχρι και το τέλος της ζωής του αγωνίζονταν για ένα Βόλο χωρίς ρύπανση από την καύση σκουπιδιών του τσιμεντάδικου, χωρίς καρκίνο δηλαδή στην πόλη. Παράλληλα ήταν αλληλέγγυος και αγωνίζονταν με τους κατοίκους των Σταγιατών για ελεύθερα νερά. Όσο ζούσε ήταν παρών με τη φυσική παρουσία του σε καθημερινούς αγώνες, κάθε μέρα έπαιρνε μέρος όταν γίνονταν κάποια κινητοποίηση για την καύση σκουπιδιών, για τα νερά των Σταγιατών, πάντα έπαιρνε μέρος. Τώρα αυτό το μονοπάτι ενώνει το Βόλο με τους Σταγιάτες περνώντας δίπλα ακριβώς από το κοιμητήριο που αναπαύεται η ψυχή του Βασιλείου.

Τώρα πια ο Βασίλειος δεν είναι παρών με τη φυσική του παρουσία, τώρα ο Βασίλειος είναι παρών με τις ιδέες του. Κι αυτή η διαδρομή είναι μια υπενθύμιση, ότι τα προβλήματα του Βόλου και των Σταγιατών, τα προβλήματα της κοινωνίας είναι κοινά. Οι αγώνες είναι κοινοί, η πορεία είναι κοινή. Τώρα όσον αφορά την καύση σκουπιδιών στο Βόλο από το τσιμεντάδικο είναι ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο ταλανίζει το Βόλο και δεν ξέρω αν θα έπρεπε να είχε λυθεί ήδη αλλά θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη κινητοποίηση από μεριάς πολιτών. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα επίπεδα ρύπανσης είναι πολύ πιο πάνω από το κανονικό. Κι ότι η πόλη του Βόλου έχει ανεβασμένα ποσοστά σε πολλές ασθένειες που έχουν σχέση με τη ρύπανση, και κυρίως τα ποσοστά του καρκίνου.

Άρα λοιπόν η πόλη θα έπρεπε να αφυπνιστεί, οι πολίτες θα έπρεπε να κινητοποιηθούν περισσότερο. Δεν αφορά τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Αφορά όλους μας, το μέλλον μας και κυρίως αφορά το μέλλον των παιδιών μας. Μέσα από τις καθημερινές δράσεις του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Βόλου αγωνιζόμαστε ενάντια στην καύση σκουπιδιών από το τσιμεντάδικο, ενάντια σε ένα μεγάλο πρόβλημα που ταλανίζει την πόλη και την υγεία όλων μας.

Ο Βασίλης Μάγγος στα μέρη που περπάτησε για τελευταία φορά ο Άρης Βελουχιώτης

Χ.Α. Μάλιστα, θα ήθελες να πεις δυο λόγια και για τις Σταγιάτες;

Γ.Μ. Οι Σταγιάτες είναι ένα χωριό που έγινε πανελληνίως γνωστό, όχι μόνο για το γεγονός πως αγωνίζονται για  να κρατήσουν ελεύθερα τα νερά τους που εδώ και εκατοντάδες χρόνια ήταν έτσι και τώρα θέλουν με διάφορους τρόπους να τους τα πάρουν στο δήμο Βόλου, είναι ένα χωριό που εφαρμόζει κατά τη δική μου άποψη την άμεση δημοκρατία. Είναι ένα χωριό από τα λίγα στην Ελλάδα που οι λίγοι κάτοικοι, λίγοι μεν αλλά ουσιαστικοί αγωνιστές, κάνουν συνελεύσεις, παίρνουν αποφάσεις και τις υλοποιούν. Είναι ένα κλασσικό παράδειγμα άμεσης δημοκρατίας όπου όλοι συμμετέχουν, παίρνουν τις αποφάσεις και τις υλοποιούν.

Υπάρχει μια πολύ όμορφη κατάσταση στο χωριό, οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι, εκτός του ότι είναι αγωνιστές και είναι παράδειγμα σε όλο το πανελλήνιο, δημιουργούν πολιτισμό εκεί πέρα με τις εκδηλώσεις που κάνουν συνέχεια. Και δυστυχώς ενώ είχαν ένα χώρο ο οποίος ήταν γεμάτος με βιβλία, πιάνο είχαν μέσα, γυμναστική κάνανε, εκδηλώσεις κάνανε, προβολές, πήγαν από το δήμο Βόλου και τους τα βγάλαν όλα έξω, πετάξανε τον πολιτισμό έξω. Εικόνες που θυμίζουν μεσαίωνα. Αντί να ενθαρρύνουν τέτοιες πρωτοβουλίες πήγαν από το δήμο και ο ίδιος ο Δήμαρχος και τους τα πετάξανε έξω. Μια κατάσταση που θυμίζει μεσαίωνα και μια εποχή που τα βιβλία καίγονταν στην πυρά. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι των Σταγιατών δε σταματούν, δεν τα βάζουν κάτω. Έχουν συμπαραστάτες όχι μόνο στο Βόλο, αλλά σε όλη την Ελλάδα, σ’ αυτόν τον αγώνα που διεξάγουν τα τελευταία χρόνια.

Χ.Α. Μάλιστα. Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση που σχετίζεται περισσότερο με την κατάσταση στη χώρα. Τους τελευταίους μήνες έχουμε δει μια σειρά από κινήσεις της αστυνομίας που ήταν ιδιαίτερα βίαιες. Στη Νέα Σμύρνη είχαμε το απρόκλητο ξυλοδαρμό ενός νεαρού πολίτη, στη ΓΑΔΑ είχαμε το βασανισμό ενός ανθρώπου ο οποίος κατήγγειλε ότι υπήρξαν βασανισμοί και άλλων ανθρώπων και επίσης έχουμε τον ξυλοδαρμό πολλών φοιτητών και ταυτόχρονα τη σύλληψή τους. Μιλάω για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και για αυτές τις εικόνες ντροπής με την αστυνομία να ξεγυμνώνει φοιτητή και να του ρίχνει μάλιστα χημικά πάνω στο κορμί του. Εσύ πως νιώθεις;

Γ.Μ. Ντρέπομαι που είμαι πολίτης αυτής της χώρας. Ντρέπομαι που είμαι πολίτης αυτής της χώρας. Που σήμερα αυτή η χώρα κυβερνάται με αυτόν τον τρόπο, κυβερνάται μόνο με την αστυνομική βία. Ή κυρίως με την αστυνομική βία και με τον τρόμο που προσπαθεί αυτή η κυβέρνηση να περάσει στους πολίτες. Δεν είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή μια χώρα να κυβερνάται με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν κάθε μέρα να ακούμε συνέχεια επεισόδια αστυνομικής βίας. Αυτό δείχνει μια τεράστια αδυναμία από τη μεριά της κυβέρνησης. Δείχνει την τεράστια γύμνια της η κυβέρνηση. Δεν έχει άλλους τρόπους να ανταπεξέλθει. Δεν υπάρχει λογική σε αυτά που γίνονται. Δεν υπάρχει καμία λογική, ο κόσμος έχει απαυδήσει πια, μπορεί να μη δείχνει έντονα την αντίδρασή του, είναι και ο κορονοϊός, είναι το lockdown, ο κόσμος δεν μπορεί να αντιδράσει όπως θα ήθελε, αλλά παρόλα αυτά ο κόσμος είναι ανήσυχος, έχει καταλάβει τι γίνεται, ο κόσμος δεν αδιαφορεί πια.

Σύντομα θα το καταλάβουμε μόλις το lockdown σταματήσει να υπάρχει. Είναι απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, σε μια χώρα που λένε ότι σ’ αυτήν γεννήθηκε η δημοκρατία. Ήδη παρατηρούμε αυτά που βλέπαμε επί Χούντας, όταν βλέπαμε σε πόλεις της Ευρώπης Έλληνες να ξεσηκώνονται κατά της Χούντας, ήδη τις τελευταίες μέρες σε όλη την Ευρώπη έγιναν κινητοποιήσεις κατά της αστυνομικής βίας από την ελληνική κυβέρνηση. Αυτά θυμίζουν καταστάσεις της εποχής της Χούντας. Και δυστυχώς τις ξαναβλέπουμε σήμερα.

Χ.Α. Γιάννη εντοπίζεις και κάποια ομοιότητα με την περίπτωση του Βασίλη;

Γ. Μ. Φυσικά. Νομίζω ότι από κει άρχισε κυρίως. Γιατί ο  Βασίλειος χτυπήθηκε εσκεμμένα, δε χτυπήθηκε τυχαία. Χτυπήθηκε εσκεμμένα, ήταν στοχοποιημένος, το ήξερε και ο ίδιος και μάλιστα χωρίς να διστάσει καθόλου δήλωσε πως χτυπήθηκε γιατί ήταν στοχοποιημένος, γιατί συμμετείχε σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες, γιατί ήταν πάντα μπροστά τους, γιατί δεν τους φοβόταν. Και νομίζω ότι η περίπτωση του Βασίλειου ήταν η αρχή.

Εμείς ευχόμασταν και θα θέλαμε ο Βασίλειος να είναι το τελευταίο θύμα της αστυνομικής βίας. Δυστυχώς όμως μετά το Βασίλειο υπάρχει μια έξαρση της αστυνομικής βίας από ανθρώπους που δεν ξέρω αν είναι εκπαιδευμένοι ή όχι, αλλά η λογική τους είναι παρανοϊκή. Αυτό το κάνουν από μόνοι τους; Μπορούν να κάνουν αυτό το πράγμα σε μια δημόσια υπηρεσία η οποία λέει ότι προστατεύει τον πολίτη; Μπορεί δηλαδή ένας υπάλληλος του υπουργείου προστασίας του πολίτη να βγαίνει και να κάνει ότι θέλει χωρίς εντολές άνωθεν; Αν είναι έτσι τότε είμαστε ξέφραγο αμπέλι. Αν δεν είναι έτσι τότε κάποιοι δίνουν τις εντολές από πάνω. Ποιοι είναι αυτοί; Ο καθένας καταλαβαίνει ποιοι μπορεί να είναι.

Χ.Α. Τι γνώμη έχεις για το ρόλο της αστυνομίας μέσα στην πανδημία και μέσα στο lockdown;

Γ.Μ. Αστυνομική τρομοκρατία. Αστυνομική τρομοκρατία. Η πανδημία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί μόνο με αστυνομικά μέτρα. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί με αστυνομικά μέτρα. Αντί να κάτσουν να ενισχύσουν το ΕΣΥ, αντί να κάτσουν να ενισχύσουν το σύστημα υγείας που οι γιατροί αγωνίζονται καθημερινά να περισώσουν ό,τι μπορούν να περισώσουν, κάθονται και αγοράζουν, τα μαθαίνουμε, περιπολικά για την αστυνομία κάθε μέρα, εξοπλισμό για την αστυνομία, και τίποτα για το ΕΣΥ. Κι όχι μόνο τίποτα, αλλά και τα περίφημα παλαμάκια που δήθεν χτυπούσαν στην αρχή υποτίθεται για τους γιατρούς, αυτά ήταν κοροϊδίες και υποκρισίες. Οι γιατροί είναι στο στόχαστρο. Κι είναι οι μόνοι οι οποίοι αγωνίζονται για να περισώσουν την κατάσταση, γιατί αυτό πρέπει να κάνουν.

Χ.Α. Θέλω τώρα να σου κάνω μια ερώτηση σε σχέση με την περίπτωση του γιου σου. Είχαμε κάποιες εξελίξεις που ήταν δικαστικού χαρακτήρα, θα ήθελα γενικότερα αν μπορείς να περιγράψεις τι έχει συμβεί, από την τελευταία φορά που τοποθετήθηκες δημόσια.

Γ.Μ. Τίποτα. Από τη δική τους την πλευρά. Καταρχήν να πω ότι από τη δική του πλευρά στο βιβλίο συμβάντων το γράφουν και οι ίδιοι ότι ο Βασίλειος χτυπήθηκε επειδή ήταν στοχοποιημένος, αυτό έπρεπε να το αναφέρω πριν αλλά το θυμήθηκα τώρα. Δεύτερον, όσον αφορά τώρα το περίφημο πόρισμα. Στις 12/3 η ΕΛ.ΑΣ. ανακοίνωσε ότι το πόρισμα βγήκε. «Το πόρισμα βγήκε» θα πει «το πόρισμα βγήκε» κι εγώ μπορώ να το διαβάσω, που είμαι ο πατέρας, ο άμεσα ενδιαφερόμενος.

Η επίσημη απάντηση που έχουμε εμείς από την αστυνομία κατόπιν δικής μας γραπτής αιτήσεως, είναι ότι το πόρισμα πήγε στο συνήγορο του πολίτη και μέχρι να ολοκληρωθεί τηρείται η αρχή της μυστικότητας. Εγώ τότε δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει «βγήκε το πόρισμα». Εμείς επομένως δεν έχουμε καμία ενημέρωση για την πορεία του πορίσματος και δεν ξέραμε πότε θα βγει. Αυτά είναι κοροϊδίες. Να τα αφήσουν. Άμα θέλουν να κάνουν κάτι ας το κάνουν, να μην τα φέρνουν από δω κι από κει και ο Χρυσοχοΐδης και οι υπόλοιποι. Αυτά είναι κοροϊδίες για μένα. Δεν μπορούν να κοροϊδεύουν ούτε τη μνήμη ενός παιδιού, ούτε τους γονείς του παιδιού κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Χ.Α. Η μετά θάνατον δίωξη; Δεν είναι κι αυτή σε εξέλιξη;

Γ.Μ. Εμείς έχουμε μια δικηγορική ομάδα η οποία μας συμβουλεύει τι θα κάνουμε. Όταν η δικηγορική μας ομάδα κρίνει τι πρέπει να κάνουμε εμείς, αμέσως θα το κάνουμε. Είμαστε σε συνεχή επαφή με τους δικηγόρους μας. Είναι γνωστό ότι έχουμε την κυρία Άννυ Παπαρούσσου δικηγόρο και μαζί με αυτήν είναι και μια άλλη ομάδα που μας υποστηρίζει.

Χ.Α. Εσύ πως σχολιάζεις ένα κράτος που διώκει έναν πολίτη του μετά θάνατον;

Γ.Μ. Αυτό είναι απ’ τα άγραφα και από τα απαράδεκτα που μπορεί να συμβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Δεν υπάρχει δίωξη του πολίτη μετά θάνατον. Και δεν ξέρω για ποιο λόγο τον ονόμασαν ένοχο σε ένα χαρτί που μας έστειλαν δια αλληλογραφίας μετά θάνατον. Αυτό είναι απαράδεκτο. Αυτά δεν μπορούν να συμβαίνουν σε ευνομούμενες χώρες. Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές, δεν ξέρω που ανήκουν, αλλά πάντως όχι στη σημερινή εποχή. Το κρίνω απαράδεκτο. Ασκήθηκε αστυνομική βία εις βάρος του παιδιού μας, θα έπρεπε ήδη να’ χει τελειώσει η υπόθεση από τη μεριά της αστυνομίας. Αν υπήρχαν ένοχοι, που υπάρχουν θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί.

Το παιδί μας πέθανε εξαιτίας και του εσκεμμένου ξυλοδαρμού αλλά εξαιτίας και των βασανιστηρίων και του ψυχικού ξυλοδαρμού που έφαγε. Δυστυχώς όμως μέχρι τώρα τα γυρνούν από δω κι από κει, τα κλωθογυρίζουν, να περνάει ο καιρός και να αποσιωπάται το γεγονός. Όχι, δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ούτε εμείς, ούτε κανείς άλλος δε θα το ξεχάσει τι έγινε στο Βασίλη. «Δε θα ξεχαστεί τι κάναν στο Βασίλη» φωνάζουν τα παιδιά συνέχεια στις διαδηλώσεις.

Χ.Α. Άκουσες τη συνέντευξη του Άρη Π.;

Γ.Μ. Ναι, καταρχήν ντράπηκα σαν Έλληνας πολίτης, σαν άνθρωπος, ντράπηκα που σε ένα νέο παιδί συνέβησαν αυτά που συνέβησαν. Ασκήθηκε μια παράλογη βία και μια φασιστική βία, χωρίς αιτία και μάλιστα με γκανγκστερικές μεθόδους. Τον απαγάγανε το παιδί, τον Άρη, τον σκεπάσανε, του βάλανε κουκούλα και τον πήγανε στη ΓΑΔΑ και περνούσε όλη η ΓΑΔΑ από πάνω και τον βασανίζανε και τον ξυλοκοπούσανε; Τι είναι αυτά τα πράγματα; Τα ακούνε έξω άνθρωποι και δεν μπορούν αν πιστέψουν ότι αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που είναι στην Ευρώπη και ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν μπορώ να το πιστέψω, κανένας δεν μπορεί να την κατανοήσει αυτήν την κατάσταση που συμβαίνει στην Ελλάδα. Και το θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο που φερθήκαν σε αυτόν τον νέο άνθρωπο. Απαράδεκτο.

Και βέβαια εδώ έχουμε μια ομοιότητα με την περίπτωση του γιου μας, του Βασίλειου. Ο γιος μας ο Βασίλειος ήταν στοχοποιημένος και γι’ αυτό η αστυνομία ανέλαβε το ρόλο του τιμωρού και τον χτύπησε και τον βασάνισε, κι εδώ όπως προκύπτει από αυτά που λέει ο Άρης, ήταν στοχοποιημένος και βγήκαν βλακωδώς βουλευτές και δηλώσανε που συμμετείχε και που δε συμμετείχε. Δηλαδή τι; Παρακολουθείται; Άρα λοιπόν στοχοποιημένος κι αυτός και πέρασε ό,τι πέρασε. Μάλιστα, στην Ελλάδα του 2021. Στην Ευρώπη του 2021.

Χ.Α. Θέλω να σου κάνω μια τελευταία ερώτηση. Ποιο είναι το μήνυμά σου στους φοιτητές που αγωνίζονται αυτήν την στιγμή για να μην μπει πανεπιστημιακή αστυνομία και να μην εφαρμοστεί ο νέος νόμος για τα πανεπιστήμια;

Γ.Μ. Το μήνυμά μου είναι να ενώσουν σφιχτά τις γροθιές τους και να συνεχίσουν να αγωνίζονται γιατί οι φοιτητές είναι η ελπίδα μας, είναι η ελπίδα αυτής της χώρας. Και να ξέρουν οι φοιτητές ότι ακόμα κι αν δε νικήσουνε ποτέ, πάντα θα πρέπει να πολεμάνε. Και έτσι θα τους κάνουν πέρα κάποια στιγμή όλους αυτούς που σήμερα μας κυβερνάνε.

Χ.Α. Μάλιστα, ευχαριστώ πολύ.

Γ.Μ. Κι εγώ ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου έδωσες.

ΠΗΓΗ