Το μέγαρο Μαξίμου καταργεί της Ανεξάρτητες Αρχές κι ό,τι το αμφισβητεί (UPDATE)

 

Γιώργος X. Παπασωτηρίου

 

 

Δεν είναι σχέδιο της Μενδώνη αλλά του Μαξίμου.

Εκεί σχεδιάζεται η «νέα δημοκρατία» τύπου Λουδοβίκου Βοναπάρτη-Μητσοτάκη.

Μια «δημοκρατία» αυταρχική, χωρίς διαφορετικές φωνές,

μια «δημοκρατία» της «μονοδιάστατης αλήθειας», της δικής τους «αλήθειας».

Καθαιρούν τα μέλη των Ανεξάρτητων Αρχών που δεν ελέγχουν.

Μανταλώνουν χώρους πολιτισμού που δεν είναι «δικοί τους».  

Τσιμέντωσαν το «Εμπρός», επιχείρησαν να κάνουν έξωση στους αρχαιολόγους από το «σπίτι» τους, αυτόν τον σπουδαίο χώρο παραγωγής πολιτισμού στο Θησείο, έκλεισαν τα καφενεία των βιβλίων στο αρχαιολογικό και στο Νομισματικό Μουσείο, εκεί που γίνονταν οι συνάξεις συγγραφέων και αναγνωστών (βάστα Βασίλη!), εκκένωσαν τις καταλήψεις των προσφύγων, εκεί που άνθιζε η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, εκδίωξαν με πρωτοφανή αγριότητα τους νέους από τα εγκαταλελειμμένα σπίτια (θυμηθείτε την υπόθεση Ινδαρέ-σήμερα τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στην κατάληψη του Ευαγγελισμού).

Δεν θέλουν οι νέοι να αυτενεργούν και να μαθαίνουν βιωματικά ότι οι ζωές τους είναι πάνω από το κέρδος, ότι δεν είναι όλα χρήμα, ότι δεν πουλιούνται ούτε αγοράζονται όλα.

Δεν θέλουν την δημιουργία μιας νέας κουλτούρας, ένα σύστημα νέων ηθών το οποίο θα απαντά στη σήψη της κυρίαρχης κουλτούρας, της κουλτούρας του ακραίου ατομικισμού και του ναρκισσισμού, όπου ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος.

Δεν θέλουν ένα εναλλακτικό και συνάμα γοητευτικό –με την έννοια της εκτροπής- σύστημα νέων αξιών και κανόνων που κομίζει η σημερινή μειοψηφία η οποία αύριο θα γίνει πλειοψηφία.

Δεν θέλουν τις οάσεις πολιτισμού και αλληλεγγύης, δεν θέλουν ό,τι είναι «Δρόμος» και συνιστά την απάντηση στην πλαστογράφηση των γεγονότων από τα μίντια που ελέγχουν.

Δεν θέλουν ό,τι αμφισβητεί το εκπαιδευτικό τους σύστημα, την κουλτούρα τους συνολικά, αυτή που παράγει «ανθρώπους εξαρτήματα», άτομα χωρίς Πρόσωπο.

Για το λόγο αυτό η νέα πειθαρχία τους οργανώνει περίκλειστους χώρους που δεν επιτρέπουν τη συνάντηση, την παρέα, την ομάδα, την συναδέλφωση, την αγκαλιά, τον έρωτα… θέλει τα πάντα εξ αποστάσεως(τηλέ-), όλα online, χωρίς άμεση επαφή, χωρίς την ανάπτυξη της παραμικρής αμφισβήτησης, χωρίς την ύπαρξη της ελάχιστης ανυπακοής.

Γι' αυτό αναπτύσσουν πρωτοφανείς μηχανισμούς ελέγχου και καταστολής.

Ο λεγόμενος «κατασκοπευτικός καπιταλισμός» επιδιώκει να ελέγχει τα πάντα και να παράγει την μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, τη δική τους αλήθεια. Γι’ αυτό θέλουν να καταργήσουν ό,τι την αμφισβητεί, ό,τι την ακυρώνει.

Όμως οι άνθρωποι του πολιτισμού, οι νέοι και οι νέες αντιδρούν και περνούν στο passage a l’ acte, περνούν στη δράση,

περιφρουρούν τις «φωλιές» τους, συγκεντρώνονται στις πλατείες και τραγουδούν «El pueblo unido jamas será vencido»(Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος)…  Φωνάζουν: «Δεν θα περάσουν»

Κι ακόμα πως «Κι αν δεν νικήσουμε ποτέ θα πολεμάμε πάντα»…

Γιατί ο αγώνας είναι ο τρόπος για να ανασυστήσουμε το θρυμματισμένο Πρόσωπό μας...

*****

-ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:

ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Το τέλος των ανεξάρτητων αρχών

Του Ακρίτα Καϊδατζή*

 

 

Εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία με τους πρόθυμους συνεργούς τους στη Βουλή, εξέλεξαν τα νέα μέλη της ΑΔΑΕ με πλειοψηφία μικρότερη των τριών πέμπτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη νομιμοποίησή τους. Η επιλογή τους έγινε κατά παράβαση της συνταγματικής διαδικασίας. Και είναι, γι’ αυτόν τον λόγο, αντισυνταγματική.

Υπάρχει μια βασική αρχή της Δικαιοσύνης που δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός του Δικαίου για να τη θεωρήσει αυταπόδεικτη. Οταν κάποιος είναι υπό έλεγχο, οφείλει να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να εκληφθεί ως απόπειρα παρέμβασης στην ελεγκτική διαδικασία.

Αυτή τη στιγμή εκκρεμεί ενώπιον της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών διαδικασία ελέγχου μιας κυβερνητικής υπηρεσίας, της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που μπορεί να οδηγήσει στην επιβολή κυρώσεων σε βάρος της.

Λίγο πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή επέσπευσε την επιλογή νέων μελών της Αρχής σε αντικατάσταση όσων είχε λήξει η θητεία. Τυπικά η Βουλή έχει πράγματι την αρμοδιότητα αυτή. Οφειλε, ωστόσο, να αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχου της ΕΥΠ. Για να μην υπάρξει ούτε η παραμικρή υπόνοια ότι ο ελεγχόμενος, η κυβέρνηση, διά της πλειοψηφίας της στη Βουλή, αποπειράται να επηρεάσει το αποτέλεσμα του ελέγχου μεταβάλλοντας τη σύνθεση του Σώματος που την ελέγχει. Η επιλογή νέων μελών με εκκρεμή τη διαδικασία ελέγχου συνιστά κατάφωρη προσβολή της ανεξαρτησίας της Αρχής. Ηδη γι’ αυτόν τον λόγο είναι παράνομη.

Ακόμα χειρότερα, τα νέα μέλη δεν επιλέχθηκαν με τη συνταγματικά απαιτούμενη πλειοψηφία. Κατά το άρθρο 101Α του Συντάγματος, τα μέλη ανεξάρτητων αρχών επιλέγονται με πλειοψηφία τριών πέμπτων της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Στην παρούσα σύνθεσή της η Διάσκεψη έχει 27 μέλη. Τα 3/5 του 27 είναι 16,2. Απαιτείται, επομένως, να υπερψηφίσουν περισσότεροι από δεκαέξι. Τα νέα μέλη της ΑΔΑΕ, όπως και του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, επιλέχθηκαν από δεκαέξι μέλη της Διάσκεψης. Δηλαδή από πλειοψηφία μικρότερη των τριών πέμπτων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη νομιμοποίησή τους. Η επιλογή των μελών έγινε κατά παράβαση της συνταγματικής διαδικασίας. Και είναι, γι’ αυτόν τον λόγο, αντισυνταγματική.

Εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία με τους πρόθυμους συνεργούς τους στη Βουλή, επέλεξαν να ευτελίσουν το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος. Αυτό ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε μια σειρά αντιθεσμικών ενεργειών που υπονομεύουν την ανεξαρτησία των ανεξάρτητων αρχών. Μένει να δούμε αν η δικαστική εξουσία, το Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο μπορεί να αμφισβητηθεί η πράξη του διορισμού, θα ανεχτεί τη μεθόδευση. Αν συμβεί αυτό, τότε μάλλον θα σημάνει και το τέλος των ανεξάρτητων αρχών.

*Αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ