ΦΩΤΟ Marios Lolos |
Κάηκαν κοντέινερ, άνθρωποι έχασαν τα υπάρχοντά τους, ένα παιδί βρίσκεται στο νοσοκομείο. Παράλληλα, ο δήμαρχος και ο υπουργός ανακοινώνουν νέα μεταφορά 226 προσφύγων σε άλλους καταυλισμούς, καταυλισμούς όπου θα είμαστε μακριά από τα πάντα, χωρίς πρόσβαση σε σχολεία, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες και εργασία, όλα αυτά που μας επιτρέπουν να ζούμε ως άνθρωποι.
Είχαμε ήδη οργανώσει μια μεγάλη κινητοποίηση το φθινόπωρο, με κάρτες που έγραφαν «Αν θέλετε να φύγουμε από τον Ελαιώνα, δώστε μας σπίτια εντός της πόλης». Τώρα όμως αποφάσισαν ότι οι οικογένειες που στεγάζονται στα διαμερίσματα, θα πρέπει να τα εγκαταλείψουν και αυτά στο τέλος του χρόνου. Να πάμε πού; Σε στρατόπεδα που είναι σαν φυλακές; Ή στο δρόμο; Θέλουμε χαρτιά και δικαιώματα.
Είμαστε πρόσφυγες που τράπηκαν σε φυγή από τον πόλεμο και τη βία στη χώρα μας. Θέλουμε απλώς να συνεχίσουμε να στεγαζόμαστε στη δομή του Ελαιώνα, να έχουμε πρόσβαση στην υγεία και το σχολείο για τα παιδιά μας, να ζούμε αρμονικά με τους ανθρώπους εδώ. Θέλουμε επίσης όλοι οι εργαζόμενοι στο στρατόπεδο, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι ψυχολόγοι κ.λπ., που τόσο πολύ τους χρειαζόμαστε, να παραμείνουν.
Θέλουμε να ζήσουμε εδώ, ο Ελαιώνας είναι το σπίτι μας!
Συντάχθηκε από μέλη της Αφρικανικής Κοινότητας προσφύγ(ισσ)ών Ελαιώνα
-------------
ΔΡΑΣΗ «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΑΙΩΝΑ»
Είμαστε οι εργαζόμενες/οι της Δομής Φιλοξενίας Αιτούντων Ασύλου στον Ελαιώνα Αττικής, που καλούνται καθημερινά να διαχειριστούν τη σκληρή και απάνθρωπη πραγματικότητα που βιώνουν οι αιτού(σ)ντες άσυλο και προσφυγ(ισσ)ες στη προσπάθεια τους να «υπάρξουν» στο Ελληνικό πλαίσιο.
Η Δομή που εργαζόμαστε στεγάζει τις πιο ευάλωτες περιπτώσεις ανθρώπων, όπως επιζώσες/ώντες σεξουαλικής βίας, βασανιστηρίων και εμπορίας ανθρώπων, άτομα με σοβαρά ψυχιατρικά ζητήματα, χρόνια νοσήματα και αναπηρίες, γυναίκες έγκυες μόνες ή/και με παιδιά, νεαρά άτομα σε κίνδυνο, ηλικιωμένα άτομα με απειλητικά για τη ζωή τους ιατρικά προβλήματα.
Στις 23/02/22, με απόφαση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, η Δομή θα έκλεινε οριστικά στις 30/05/2022, ωστόσο η λειτουργία της ορθά παρατάθηκε για την ολοκλήρωση της σχολικής περιόδου.
Στην παρούσα φάση, κι ενώ η Δομή παραμένει ανοιχτή χωρίς επίσημο επαναπρογραμματισμό του κλεισίματος της, απολύεται, στις 30/06/22, ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που αποτελούν το ψυχοκοινωνικό - νομικό προσωπικό και το προσωπικό παιδικής προστασίας που διαχειρίζονται το 95% των υποθέσεων/φακέλων των διαμενόντων.
Οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμού σε καταυλισμούς που ορίζει αποκλειστικά το Υπουργείο, απομακρυσμένα από τον αστικό ιστό, συνεχίζονται και δεν είναι εθελοντικές, όπως έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενη επιστολή μας. Όπως έχουμε αναφέρει ξανά, «οι διαμένοντες έχουν αναπτύξει δίκτυα υποστήριξης εντός και εκτός της Δομής Φιλοξενίας, τα οποία δρουν ανακουφιστικά και προστατευτικά για τη σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα. Στην Αθήνα, πραγματοποιούνται κρίσιμα ιατρικά ραντεβού και χειρουργικές επεμβάσεις, οι οποίες εκκρεμούσαν λόγω μη πρόσβασης σε δομές υγείας και έθεταν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή των ατόμων, ρυθμίζονται σοβαρά ψυχιατρικά ζητήματα και γίνεται προσπάθεια κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων, ασφαλισμένων και μη, κατάφερε επίσης να εμβολιαστεί επαρκώς κατά του ιού Covid-19. Ακόμη, σε συνεργασία με τη νομική υπηρεσία της δομής, σημαντικά μεγάλος αριθμός ατόμων βρέθηκε σε θέση να κατανοήσει τις διαδικασίες αίτησης ασύλου, να αποκτήσει νομιμοποιητικά έγγραφα και να «ανοίξει» τις ακυρωμένες υποθέσεις εκ νέου. Άτομα μόνα και οικογένειες ήρθαν σε επαφή με υπηρεσίες απασχολησιμότητας και εκμάθησης της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας, ενώ ταυτόχρονα παιδιά έχουν εγγραφεί στα ελληνικά δημόσια σχολεία. Το επερχόμενο κλείσιμο της δομής έρχεται να γκρεμίσει κάθε προαναφερθείσα προσπάθεια ένταξης των ατόμων και να τα αποκόψει από κάθε δίκτυο υποστήριξης που έχουν αναπτύξει - τα οποία μετά βίας λειτουργούν αποτελεσματικά στην πρωτεύουσα, πόσο μάλλον σε απομακρυσμένες περιοχές-.
Καταγγέλλουμε, για άλλη μία φορά, τη στάση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, καθώς και του Δήμου Αθηναίων, που συνεχίζει μια αντιμεταναστευτική πολιτική και ρατσιστική διαχείριση του προσφυγικού. Οι επίσημες τοποθετήσεις και των δύο στέκονται υπέρ της άμεσης εκκένωσης του camp με πρόσχημα την ανακούφιση των προσφύγων, καθώς και τη μείωση των προσφυγικών ροών. Επιστολή από μέλη της Αφρικανικής Κοινότητας προσφύγ(ισσ)ών Ελαιώνα, όμως, δεν επιβεβαιώνει την ανακούφισή τους, αλλά υπογραμμίζει όλα όσα διεκδικούμε μαζί τους: «Είμαστε πρόσφυγες που τράπηκαν σε φυγή από τον πόλεμο και τη βία στη χώρα μας. Θέλουμε απλώς να συνεχίσουμε να στεγαζόμαστε στη δομή του Ελαιώνα, να έχουμε πρόσβαση στην υγεία και το σχολείο για τα παιδιά μας, να ζούμε αρμονικά με τους ανθρώπους εδώ. Θέλουμε επίσης όλοι οι εργαζόμενοι στο στρατόπεδο, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι ψυχολόγοι κ.λπ., που τόσο πολύ τους χρειαζόμαστε, να παραμείνουν.
Θέλουμε να ζήσουμε εδώ, ο Ελαιώνας είναι το σπίτι μας!»
Ζητάμε να ΜΗΝ κλείσει ο Ελαιώνας. Είναι από τα ελάχιστα πλαίσια στέγασης προσφυγικού και άστεγου πληθυσμού στην Αθήνα
Χρειαζόμαστε και διεκδικούμε την πρόσληψη περισσότερων επαγγελματιών σε κάθε υπηρεσία εντός της Δομής και να μην επιτραπεί η απόλυση των ήδη εργαζομένων σε αυτή
Ζητάμε να δοθεί στα άτομα που μετακινήθηκαν, η δυνατότητα επιστροφής στη Δομή Ελαιώνα, αν το επιθυμούν
Ζητάμε να ακουστούν οι ανάγκες όλων των προσφύγ(ισσ)ων και ο κρατικός μηχανισμός να προσαρμοστεί και να ανταπεξέλθει σε αυτές
Ζητάμε αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ελεύθερους ανθρώπους
Συντάχθηκε από τα μέλη της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Ελαιώνα
21-6-22
-ΠΗΓΗ και περισσότερες φωτογραφίες από τον φωτορεπόρτερ, Marios Lolos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου