Επτά Οργανώσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τους δασικούς χάρτες

Η προστασία του περιβάλλοντος κατοχυρώνεται στο άρθρο 24 του Συντάγματος, όπου στοιχειοθετείται ως υποχρέωση του Κράτους και αντίστοιχο θεμελιώδες δικαίωμα του πολίτη.

Επτά οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατέθεσαν στις 1 Οκτωβρίου 2020 αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση της απόφασης του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη που αφορά την αναμόρφωση όλων των δασικών χαρτών της χώρας.

Καλούν την κυβέρνηση: «να θέσει επιτέλους την προστασία του περιβάλλοντος στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας, ως εθνικό συμφέρον και ζήτημα ανθρώπινης επιβίωσης».

Οι οργανώσεις που προσέφυγαν στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, είναι οι εξής:

• Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
• Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
• Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
• Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη
• Καλλιστώ
• Greenpeace
• WWF Ελλάς

Yποστηρίζουν ότι η απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956/03.07.2020 (ΦΕΚ Β΄ 2773):

1. Επιφέρει σοβαρό πλήγμα στη νομιμότητα, διότι επιδιώκει τον αποχαρακτηρισμό δασικών γαιών που παραχωρήθηκαν στο παρελθόν για αγροτική ή κτηνοτροφική χρήση, καίτοι η χρήση αυτή δεν επάγεται αυτονοήτως την απώλεια της δασικής ιδιότητας. Με τον τρόπο αυτό οι εν λόγω εκτάσεις εξαιρούνται από τους δασικούς χάρτες και ανοίγει ο δρόμος για τη μελλοντική αξιοποίησή τους σε άλλες πιο «επωφελείς» χρήσεις (π.χ. ανοικοδόμηση).
2. Υποβαθμίζει σοβαρά κάθε έννοια ασφάλειας δικαίου, καθώς επανεκκινεί τη διαδικασία κατάρτισης όλων των δασικών χαρτών, «συμπεριλαμβανομένων των μερικώς ή ολικώς κυρωθέντων», αίροντας ταυτόχρονα σε πολλές περιπτώσεις την αποδεικτική τους ισχύ.
3. Στερεί επ’ αόριστο τους πολίτες και τη διοίκηση από ένα σημαντικό εργαλείο ενημέρωσης, διαφάνειας και προστασίας του περιβάλλοντος – τον δασικό χάρτη, και κατ’ επέκταση, το δασολόγιο. Υπενθυμίζεται πως η υποχρέωση του κράτους για ολοκλήρωση των δασικών χαρτών και του δασολογίου απορρέει από το άρθρο 24 του Συντάγματος του 1975.

Όπως επισημαίνουν: “H πανδημία αναδεικνύει περίτρανα τη σύνδεση υγιούς φυσικού περιβάλλοντος με την ανθρώπινη υγεία, ενώ είναι πλέον επιστημονικά αναμφισβήτητο ότι τα ζωντανά φυσικά οικοσυστήματα αποτελούν μια από τις πιο αποτελεσματικές λύσεις στην κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, η κακονομία, η διαρκής πολιτική ανοχής διαφόρων παράνομων διεκδικήσεων φυσικής γης, και βεβαίως η συνεχής και αδιαφανής τακτοποίηση αυθαιρεσιών πλήττουν κάθε αίσθημα δικαίου”.

ΠΗΓΗ: pressenza