18 Οκτωβρίου 2020

Η Τήνος κατά των ανεμογεννητριών: Μπορούμε να γίνουμε η Δανία του Νότου;

 
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικούς σταθμούς στην Δανία (και γενικότερα στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης), αναφέρεται πολύ συχνά ως παράδειγμα προς μίμηση, από τους υποστηρικτές των Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) στην χώρα μας.
 
Η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή της αιολικής ενέργειας στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην Δανία φτάνει στα μεγαλύτερα ποσοστά της Ευρώπης. Μπορεί όμως η Ελλάδα να φτάσει σε αντίστοιχα ποσοστά και αν ναι με ποιο κόστος;
 
Η Δανία βρίσκεται κοντά στην Νορβηγία, και την Σουηδία, δύο χώρες οι οποίες έχουν υδροηλεκτρικούς και πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής [1], [2]. Αυτό της δίνει την δυνατότητα να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια όταν έχει περίσσευμα παραγωγής από τους αιολικούς σταθμούς και να εισάγει, όταν δεν φυσάει αρκετά.
 
Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Νορβηγία το 2018

Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Σουηδία το 2017
 
Αυτές όμως οι εξαγωγές και οι εισαγωγές ρεύματος την στιγμή που απαιτείται από την τυχαί αύξηση ή μείωση της παραγωγής των αιολικών σταθμών, έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνεται η τελική τιμή του ρεύματος στον καταναλωτή της Δανίας. Έτσι, η Δανία έχει την υψηλότερη τιμή ρεύματος σε όλη την Ευρώπη [3].


Ας αφήσουμε όμως την στοχαστικότητα της παραγωγής από αιολικούς σταθμούς με τα γνωστά της προβλήματα και ας εξετάσουμε τους μέσους όρους. Ένας ακόμη λόγος που η Δανία μπορεί και φτάνει σε τέτοια μεγάλα ποσοστά αιολικής ενέργειας, είναι οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα, σε σχέση με τον άνεμο. Στην Δανία δηλαδή, η ένταση του ανέμου κυμαίνεται στο απαιτούμενο εύρος για την λειτουργία των ανεμογεννητριών, περισσότερες ώρες τον χρόνο από ότι στην Ελλάδα. Αν το εκφράσουμε διαφορετικά, ο άνεμος στην Ελλάδα είναι πολύ περισσότερο άστατος από ότι στην Δανία. Αυτό κάνει τις ανεμογεννήτριες στην Δανία να παράγουν περισσότερη ενέργεια τον χρόνο.
 
Για να μπορεί να γίνει η σύγκριση αυτή, έχει επινοηθεί μία μονάδα μέτρησης η οποία ονομάζεται Full Load Hours (FLH). Μία μετάφραση στα ελληνικά θα μπορούσε να είναι Ώρες Μέγιστου Φορτίου (ΩΜΦ). Ένας χρόνος έχει συνολικά 8760 ώρες. Οι ΩΜΦ μετρούν σε πόσες από αυτές τις ώρες, επικρατούν κατάλληλες συνθήκες ανέμου για να λειτουργήσει μια ανεμογεννήτρια με την μέγιστη δυνατή της παραγωγή.
 
Στους παρακάτω χάρτες και στις αντίστοιχες ιστοσελίδες και μελέτες [4], [5], [6], μπορείτε να δείτε την διαφορά μεταξύ ΩΜΦ για τις χερσαίες ανεμογεννήτριες, μεταξύ Δανίας και Ελλάδας. Οι ΩΜΦ είναι τόσο λίγες στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, που στον τελευταίο χάρτη, η ηπειρωτική Ελλάδα έχει γκρι χρώμα, το οποίο αντιστοιχεί σε περιοχές όπου δεν ενδύκνειται η εγκατάσταση αιολικών σταθμών!








Όπως είναι εμφανές, οι ΩΜΦ στην Δανία είναι περίπου οι διπλάσιες από ότι στην Ελλάδα, πράγμα που σημαίνει ότι για το ίδιο ποσό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα απαιτούνταν περίπου η διπλάσια εγκατεστημένη ισχύς σε ανεμογεννήτριες. Το 2019, η Ελλάδα είχε εγκατεστημένη ισχύς 3.576MW ενώ η Δανία 6.128MW. Προκειμένου λοιπόν να επιτύχει η Ελλάδα αιολική παραγωγή επιπέδων Δανίας, θα χρειαζόταν επιπλέον 8.680MW εγκατεστημένη ισχύ ανεμογεννητριών! Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι θα σήμαινε αυτό για τις βουνοκορφές και τα νησιά μας.
 
Φυσικά, η Ελλάδα δεν έχει ούτε η ίδια αρκετούς υδροηλεκτρικούς ή πυρηνικούς σταθμούς, αλλά ούτε και οι γειτονικές της χώρες. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν εγκαθιστούσε όλη αυτή την ισχύ, δεν θα μπορούσε να ισορροπήσει το δίκτυό της μέσω εξαγωγών - εισαγωγών.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου