Αναδημοσίευση από The Press Project
Ανάμεσα σε όσα προωθεί η κυβέρνηση, προβλέπεται και αντικατάσταση του 8ωρου με το 10ωρο, καθώς όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο «επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας». Προβλέπεται ακόμα η «αύξηση των ωρών των νόμιμων υπερωριών», αλλά και «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή». Όλα αυτά μετά από «συνεννόηση» του εργαζόμενου με τον εργοδότη.
Το νομοσχέδιο πλήττει ευθέως και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Προβλέπεται ότι «η ΓΣ των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας», αλλά και ότι «το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας, που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%».
Παράλληλα, στο νομοσχέδιο μπαίνουν «παραθυράκια» προκειμένου να κηρύσσεται παράνομη η απεργία στους χώρους εργασίας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται πως «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη». Το νομοσχέδιο δίνει στην ουσία το τελειωτικό χτύπημα στη λειτουργία του ΣΕΠΕ, μεταφέροντας τις αρμοδιότητες του στον ΟΜΕΔ.
«Η κυβέρνηση θεσμοθετεί τον οδοστρωτήρα στα εργασιακά»
Η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, τονίζει ότι η κυβέρνηση θεσμοθετεί τον οδοδτρωτήρα στα εργασιακά δικαιώματα, επισημαίνοντας ότι «η επίθεση στους εργαζομένους είναι συνδυασμένη και πολυμέτωπη, αφενός στο ωράριο, στις αμοιβές και στα δικαιώματα τους και, αφετέρου, στην υπονόμευση της συνδικαλιστικής τους έκφρασης και του ΣΕΠΕ».
«Η κυβέρνηση της ΝΔ θεσμοθετεί τον οδοστρωτήρα στα εργασιακά. Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, αύξησης της ανεργίας και γενικευμένης εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απτόητη την αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους.
Το “εργασιακό νομοσχέδιο” που παρουσίασε σήμερα ο Υπουργός Εργασίας στο Υπουργικό Συμβούλιο αποτυπώνει την αντιμεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις θεσμοθετώντας την απορρύθμιση του συστήματος υπερωριών και την απλήρωτη υπερωριακή εργασία, την κατάφωρη επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΣΕΠΕ στον ΟΜΕΔ, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στη λειτουργία του και απαξιώνοντας τη διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών εις βάρος των εργαζομένων.
Είναι προφανές ότι ο εργασιακός οδοστρωτήρας είναι η μόνη προεκλογική δέσμευση του κ. Μητσοτάκη που υλοποιεί με συνέπεια αυτή η κυβέρνηση. Η επίθεση στους εργαζομένους είναι συνδυασμένη και πολυμέτωπη, αφενός στο ωράριο, στις αμοιβές και στα δικαιώματα τους και, αφετέρου, στην υπονόμευση της συνδικαλιστικής τους έκφρασης και του ΣΕΠΕ. Η κυβέρνηση θα μας βρει αποφασιστικά απέναντι στη Βουλή και στην κοινωνία, στο πλευρό των εργαζομένων για την υπεράσπιση του μόχθου και των δικαιωμάτων τους.
To KKE καλεί σε απεργιακό συναγερμό και οργανωμένη λαϊκή αντεπίθεση
Το ΚΚΕ υπογραμμίζει σε ανακοίνωση του ότι η κυβέρνηση έρχεται να σαρώσει τα εργασιακά δικαιώματα και να καταργήσει την 8ωρη εργασία, 100 χρόνια μετά τη νομοθέτηση της. Στην ανακοίνωση γίνεται λόγος για κυνήγι των Συνδικάτων και απόφαση της κυβέρνησης να εκμεταλλευτεί με άθλιο τρόπο την έξαρση της πανδημίας. Το ΚΚΕ τονίζει πως «είναι ώρα απεργιακού συναγερμού, οργανωμένης λαϊκής αντεπίθεσης» και καλεί τους εργαζόμενους να μην πιαστούν στον ύπνο.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Το νομοθετικό έκτρωμα της κυβέρνησης για τα Εργασιακά, που δόθηκε στη δημοσιότητα, στοχεύει να μετατρέψει όλη τη χώρα σε μια μεγάλη ειδική οικονομική ζώνη πλήρους ασυδοσίας του κεφαλαίου, απαγόρευσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών και φίμωσης κάθε φωνής που αγωνίζεται για τα εργατικά δικαιώματα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στην κυριολεξία φέρνει τις “ανατροπές του αιώνα”, αφού: Νομοθετούν για πρώτη φορά στη χώρα μας τη 10ωρη εργασία, 134 χρόνια μετά την απεργία του Σικάγο και ακριβώς 100 χρόνια ύστερα από την πρώτη νομοθέτηση του 8ωρου στην Ελλάδα.
Με βάση την κυβερνητική ανακοίνωση αναφέρεται αυτολεξεί: “…οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας…”, ενώ σε άλλο σημείο προβλέπεται “προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή”. Δηλαδή οι εργαζόμενοι ως σύγχρονοι σκλάβοι θα αναγκάζονται να εργάζονται 10 ώρες με απλήρωτες υπερωρίες για σχεδόν 6 μήνες, με μόνη προϋπόθεση οι εργοδότες να τους δίνουν λίγες μέρες άδεια στο ίδιο διάστημα.
Επανέρχεται ουσιαστικά η απαγόρευση της απεργίας στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, στα ΝΠΔΔ και στους περισσότερους συγκεντρωμένους εργασιακούς χώρους, 44 χρόνια μετά τον μαύρο νόμο του Λάσκαρη. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης αναφέρει πως “…καθίσταται προϋπόθεση για την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος, η απογραφή στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο», δηλαδή εγκαινιάζει ένα κυνήγι απέναντι στα Συνδικάτα, δημιουργώντας ανοιχτό μηχανισμό φακελώματος σε όσους εργαζόμενους επιλέγουν να οργανωθούν. Επιδιώκουν να φτιάξουν ένα αρχείο συνδικαλισμένων εργαζομένων, το οποίο θα είναι στη διάθεση του υπουργείου και της εργοδοσίας. Μειώνεται ακόμα περισσότερο ο μέσος μισθός, επεκτείνεται η ευελιξία και παράλληλα αναβαθμίζεται ως υπέρτατος ρυθμιστής ο Οργανισμός όπου πλειοψηφεί το κράτος και η εργοδοσία (ΟΜΕΔ).
Και αυτά είναι μερικά μόνο από τα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων, που δρομολογούνται κατ’ απαίτηση του κεφαλαίου και της ΕΕ και τα οποία δεν μπορεί να εξωραΐσει καμία καλοπληρωμένη κυβερνητική προπαγάνδα. Την ίδια στιγμή, ο χρόνος που επέλεξε η κυβέρνηση μόνο τυχαίος δεν είναι. Εκμεταλλεύεται με άθλιο τρόπο την έξαρση της πανδημίας, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα πιάσει στον ύπνο τους εργαζόμενους.
Είναι βαθιά γελασμένη. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου θα έχουν την τύχη των προηγούμενων από αυτούς που προσπάθησαν να βάλουν στο γύψο τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της εργατικής τάξης και τελικά έμειναν στην ιστορία ως πολιτικές γελοιογραφίες. Είναι ώρα απεργιακού συναγερμού, οργανωμένης λαϊκής αντεπίθεσης!».
Ακολουθεί και το σχετικό ρεπορτάζ του Γεράσιμου Λιβιτσάνου από τον Ημεροδρόμο:
Έρχεται επισήμως το 10ωρο εργασίας
Το νομοσχέδιο – έκτρωμα για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις παρουσίασε στο υπουργικό Συμβούλιο ο Γιάννης Βρούτσης. Όπως δήλωσε ο υπουργός Εργασίας θα μας βοηθήσει να …ισορροπήσουμε την προσωπική και επαγγελματική μας ζωή.
Τον κυβερνητικό στόχο να νομοθετήσει εν μέσω πανδημίας ένα ακραίο αντεργατικό νομοθέτημα εξυπηρετεί η σημερινή έγκριση από το υπουργικό Συμβούλιο του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας που θα αντικαταστήσει το νόμο 1264/82. Το νομοσχέδιο προβλέπει ευθέως το 10ωρο εργασίας υπονομεύοντας ταυτόχρονα την πενθήμερη εργασία. Κι αυτό δίχως να έχουν γίνει γνωστές όλες οι διατάξεις του. Επίσης ποινικοποιεί πλήρως κάθε συνδικαλιστική δράση θεσμοθετώντας «ποινικά κολάσιμες» πράξεις σε κάθε δραστηριότητα που μπορεί να σχετίζεται με μία απεργιακή κινητοποίηση.
Σπάει το 8ωρο-πενθήμερο και μετατρέπεται σε 10ωρο άνευ όρων και …ωρών
Όπως επισημάνθηκε στην παρουσίαση του νομοσχεδίου «κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας».
Επίσης προβλέπεται η «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή». Πιθανότατα μάλιστα αυτό ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να αλλάζει με μια απλή υπουργική απόφαση.
Το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση
Σύμφωνα με την εισήγηση που έγινε στο υπουργικό συμβούλιο τα μέτρα που θα προβλέπει είναι τα εξής:
- «Καθίσταται προϋπόθεση για την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος, η απογραφή στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο»
- Επίσης «η Γ.Σ. των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας, στην προειδοποίηση για απεργία θα πρέπει να αναφέρονται και τα αιτήματα και οι λόγοι που τα θεμελιώνουν».
- Παράλληλα «το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας (σ.σ προσωπικό ασφαλείας) , που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%.
- Σημειώνεται επίσης «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη».
- Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνεται και η «θεσμοθέτηση δικαιώματος, μετά την προειδοποίηση για απόλυση και μέχρι αυτήν, ο εργοδότης να δικαιούται να αξιώσει να μην προσέρχεται ο εργαζόμενος στην εργασία, αλλά βεβαίως να μισθοδοτείται».
Στο νομοσχέδιο θεσμοθετούνται σειρά εμποδίων για τον έλεγχο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας ιδίως στα ζητήματα καταβολής μισθών ή παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων. Προβλέπεται πως πλέον «η συμφιλίωση συλλογικών διαφορών αφαιρείται από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και ανατίθεται στον ΟΜΕΔ». Επίσης «η αμφισβήτηση της συλλογικής αντιπροσωπευτικής ικανότητας κλπ των οργανώσεων επιλύεται πριν από την προσφυγή στον ΟΜΕΔ» ώστε οι εργοδοτική πλευρά να μπορεί να σταματά και αυτή την προσφυγή, όπως και «ταχεία διαδικασία δικαστικού ελέγχου των προσβαλλόμενων διαιτητικών αποφάσεων» για την απίθανη περίπτωση που κάποια απόφαση του ΟΜΕΔ είναι θετική για τους εργαζόμενους.
Για το καλό μας…
O Γιάννης Βρούτσης στην ενημέρωση που έκανε στο υπουργικό συμβούλιο πως το νέο νόμοσχέδιο «θα διευκολύνει τους εργαζομένους στην αναζήτηση της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής».
Επίσης πως θα ευνοήσει «τις υγιείς επιχειρήσεις στην οργάνωση της παραγωγής κατά τρόπο που να επιτρέπει τη δημιουργία θέσεων εργασίας» και «συγχρόνως αίρει βασικά αντικίνητρα κατά της πρόσληψης γυναικών». Παράλληλα θα καταπολεμήσει την «μαύρη εργασία», θα εξαφανίσει «τις αδήλωτες υπερωρίες και τις οργανώσεις – φαντάσματα» ενώ «θα εξασφαλίσει ότι τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα της εργασίας, της απεργίας και της συλλογικής διαπραγμάτευσης θα γίνονται σεβαστά από όλους». Συνολικά θεωρεί ότι το νομοσχέδιο θα «εκσυγχρονίσει το εργατικό μας δίκαιο, επιλύοντας προβλήματα που διαπιστώθηκαν τα τελευταία 38 χρόνια».
Στην πραγματικότητα όμως μόνον ένα στόχο εξυπηρετεί το νομοσχέδιο τον οποίο ο Γιάννης Βρούτσης δεν παρέλειψε να αναφέρει: «Προωθεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που συμβάλλουν στην αλλαγή νοοτροπίας, την προσέλκυση επενδύσεων». Δηλαδή την προσαρμογή της εργατικής νομοθεσίας στις ανάγκες των «επενδυτών» και μάλιστα με ακραίο και κυνικό τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου