 |
|
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ/EUROKINISSI |
Μια «ολιστική» βιογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη
Θέλω να σας πω ότι το απόλαυσα. Ηξερα ότι έγραφε ο Δημήτρης Ψαρράς βιβλίο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και είχα λυσσάξει. Με κούρδιζε και αυτός βέβαια πριζώνοντάς με κάθε λίγο και λιγάκι με διάφορα κωμικοτραγικά για τον πρωθυπουργό. Οπότε όταν το ολοκλήρωσε, πριν από έναν μήνα περίπου, μου το έστειλε σε pdf ως απολύτως προσωπικόν, ως απόρρητον και ως εύθραυστον. Εντάξει, το διάβασα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Είναι το νέο βιβλίο του δικού μας Δημήτρη Ψαρρά με τίτλο «Μια καριέρα: η πολιτική διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη», που κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις «νήσος». Σπεύσατε.
Είναι η πρώτη πολιτική βιογραφία του κ. Μητσοτάκη, η οποία, όπως πολύ σωστά υποθέτετε, δεν έχει καμία σχέση με το επίσημο βιογραφικό του που συνέταξε ο ίδιος. Ολα αυτά που γράφει και λέει κατά καιρούς ο ίδιος, για τα βάσανα που τράβηξε από μωρό την περίοδο της δικτατορίας, για τη βράβευσή του κατά την αποφοίτηση από το Αμερικανικό Κολέγιο, για τις τεράστιες σπουδές του, για την επιστημονική ειδίκευσή του σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων, για τη δεκαετή επιτυχημένη σταδιοδρομία του στον ιδιωτικό τομέα και φυσικά για την πολιτική σταδιοδρομία του με εφόδιο τις σπουδές του και τις αξίες του φιλελευθερισμού, του πατριωτισμού και του ευρωπαϊκού ιδεώδους.
Ολα τα παραπάνω ανατρέπονται με στοιχεία που βρήκε με συστηματική έρευνα ο Δ. Ψαρράς και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ανατρέπεται η εικόνα του σημερινού πρωθυπουργού που επιμελώς καλλιεργεί ο ίδιος και τα συντονισμένα προπαγανδιστικά ΜΜΕ της κυβέρνησης. Στο βιβλίο αποκαλύπτεται ένας «άλλος» Μητσοτάκης, εντελώς διαφορετικός από εκείνον που περιγράφουν οι υμνητές του αλλά και ο ίδιος. Το βιβλίο ξεκινάει από τότε που ο κ. Μητσοτάκης ήταν 6 μηνών, πολιτικός εξόριστος στο Παρίσι, και φτάνει μέχρι και την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός.
Η μελέτη του πλήθους των στοιχείων που προκύπτουν από την έρευνα των δικών του ντοκουμέντων (επιστημονικές εργασίες, γραπτά, δηλώσεις, ομιλίες, συνεντεύξεις) δίνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα τόσο για την προσωπική επιστημονική, επαγγελματική και πολιτική διαδρομή του, όσο και για τις πραγματικές πολιτικές θέσεις που ανέπτυξε όλα αυτά τα χρόνια με στόχο πάντα την ανάδειξή του στην πολιτική κορυφή.
Αυτή τη διαδρομή παρακολουθεί το βιβλίο. Και αυτή την ψεύτικη εικόνα ξετινάζει.
Κομβικό σημείο υπήρξε η μελέτη αυτού που θεωρεί ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης «έργο ζωής» του. Πρόκειται για την πτυχιακή εργασία του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, που είχε θέμα τις σχέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ την περίοδο της Μεταπολίτευσης και ειδικά το ζήτημα των αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας. Μέχρι σήμερα ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί πολύ σημαντική αυτή την εργασία, την προβάλλει ως μοναδική, ενώ από το 2006 είχε φροντίσει να την εκδώσει και στην Ελλάδα. Και πριν από λίγες μέρες, κατά τη συζήτηση για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις στη Βουλή, προσφέρθηκε με στόμφο να την προσφέρει στον Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να τον «ενημερώσει» για το ιστορικό βάθος αυτής της διακρατικής σχέσης. Εδώ γελάμε.
Ο Δημήτρης Ψαρράς αναζήτησε την πτυχιακή εργασία αλληλογραφώντας με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Χάρβαρντ και αναγκάστηκε να χρηματοδοτήσει την ψηφιοποίησή της εφόσον μέχρι σήμερα -δηλαδή 32 ολόκληρα χρόνια μετά την υποβολή της- μόλις δύο (2) άνθρωποι είχαν ενδιαφερθεί να τη διαβάσουν. Και η μελέτη αυτής της εργασίας, καθώς και η λέξη λέξη παραβολή της με την ελληνική μετάφραση αποδείχτηκε εξαιρετικά αποκαλυπτική, εφόσον αυτό το «έργο ζωής» είναι γεμάτο λάθη, παρανοήσεις, αλλά ακόμα και σκόπιμες διαστρεβλώσεις. Το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να περηφανεύεται, είναι ασφαλώς δηλωτικό για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο ίδιος την πολιτική, την Ιστορία και τις διακρατικές σχέσεις.
Αυτό όμως είναι μόνο ένα από τα δέκα κεφάλαια του βιβλίου. Στα υπόλοιπα περιγράφεται η πολιτική διαδρομή του μέσα από ντοκουμέντα που δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν, τόσο από επίσημες πηγές (π.χ. τα Πρακτικά της Βουλής), όσο και δικά του στοιχεία που έχει ο ίδιος φροντίσει να εξαφανίσει από το διαδίκτυο, αλλά υπάρχουν τρόποι να ανασυρθούν και να μελετηθούν.
■ Ποιο ήταν το σκληρό νεοφιλελεύθερο θινκ τανκ που τον προώθησε στην πολιτική και πώς αυτό κατέφυγε στις ΗΠΑ με κατηγορίες για φοροδιαφυγή.
■ Ποια ήταν η κατάληξη των εταιρειών επενδύσεων τις οποίες ανέλαβε να διοικήσει.
■ Πότε ο ίδιος άνθρωπος δήλωνε την απόλυτη πίστη του στα μνημόνια και πότε κατάγγελλε όλους τους άλλους γι’ αυτά.
■ Πώς προσέγγισε το ΛΑΟΣ και συνέπραξε με τα στελέχη της Ακροδεξιάς (Γεωργιάδη - Βορίδη) πολύ πριν προσχωρήσουν στη Ν.Δ. επί προεδρίας Σαμαρά.
■ Για ποιο λόγο συντάχθηκε με τους «Μακεδονομάχους», διαγράφοντας τόσο την οικογενειακή του παράδοση όσο και τις προσωπικές διακηρυγμένες θέσεις του.
■ Με ποιο τρόπο αναδείχτηκε πρόεδρος της Ν.Δ. και πώς άδειασε όλα τα ηγετικά στελέχη του κόμματος, από τον ευεργέτη του Σαμαρά ώς την αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη.
Στον επίλογο ο Δημήτρης Ψαρράς συμπεραίνει ότι η προσωπική ανασφάλεια και οι εξόφθαλμες αδυναμίες ενός «μικρού ηγέτη» οδηγούν σε πραγματική μετάλλαξη του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας. Το ελαφρυντικό του Κυρ. Μητσοτάκη είναι ότι ακολουθεί την παράδοση του κόμματος της Δεξιάς. Μόνο που δεν συνεχίζει την πορεία της Ν.Δ., αλλά μιμείται την προδικτατορική ΕΡΕ αντιγράφοντας τον Καραμανλή του 1961 και του 1966. Το πού οδήγησε εκείνη η πολιτική είναι γνωστό.
---------------
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης και σχετική συνέντευξη του συγγραφέα στον Γιάννη Μπασκάκη:
Ο Δημήτρης Ψαρράς απαντάει σε ερωτήσεις για την πολιτική επικαιρότητα του νέου βιβλίου του για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που μόλις κυκλοφόρησε. «Το αντικείμενο του βιβλίου μου είναι ακριβώς αυτό: μέσα από άγνωστα δικά του ντοκουμέντα να ανασυστήσω τα κύρια στοιχεία της πολιτικής διαδρομής του και έτσι να ερμηνεύσω τις σημερινές πολιτικές επιλογές του που καθορίζουν αποφασιστικά την πορεία της χώρας μας».
● Στο νέο βιβλίο σου παρακολουθείς την ανάμιξη του Κυριάκου Μητσοτάκη με τα κοινά από τη γέννησή του μέχρι τη στιγμή που κατόρθωσε να μπει στο μέγαρο Μαξίμου. Τι σε παρακίνησε να προχωρήσεις σε αυτή τη νέα έρευνα; Δεν είναι κάπως πρόωρη η αποτίμηση της πολιτικής αυτής διαδρομής;
Οσο κι αν αυτό ακούγεται κάπως παράδοξο, το κίνητρό μου ήταν ότι, παρά την υπερπροβολή στο πρόσωπό του, η εικόνα του κ. Μητσοτάκη που έχει περάσει στα μέσα ενημέρωσης και έχει επικρατήσει στην κοινή γνώμη είναι εντελώς διαφορετική από την πραγματική. Το αντικείμενο του βιβλίου μου είναι ακριβώς αυτό: μέσα από άγνωστα δικά του ντοκουμέντα να ανασυστήσω τα κύρια στοιχεία της πολιτικής διαδρομής του και έτσι να ερμηνεύσω τις σημερινές πολιτικές επιλογές του που καθορίζουν αποφασιστικά την πορεία της χώρας μας.
● Μήπως είναι όμως κάπως άδικο να καταλογίζει κανείς ευθύνες σε κάποιον πολιτικό για πράξεις που συνέβησαν πριν από πολλά χρόνια, όπως λ.χ. για την ποιότητα της πτυχιακής εργασίας του που παραδόθηκε στο Χάρβαρντ πριν από 32 χρόνια, το 1990;
 |
Η πτυχιακή εργασία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Χάρβαρντ (1990) που θεωρείται από τον ίδιο εξαιρετικά σημαντική και επίκαιρη |
Αλλά όλα αυτά είναι που μέχρι σήμερα ο κ. Μητσοτάκης τα επικαλείται ως προσωπικούς θριάμβους του. Ειδικά αυτή την πτυχιακή εργασία, στην οποία αφιερώνω ένα ειδικό κεφάλαιο, εξακολουθεί να τη θεωρεί «έργο ζωής», την προβάλλει ως βραβευμένη στα διεθνή φόρα, ενώ μέχρι και πριν από λίγες μέρες προκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, λέγοντάς του ότι θα του την προσφέρει προκειμένου να κατανοήσει το βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Εχει λοιπόν πολιτική σημασία αν ο σημερινός πρωθυπουργός εξακολουθεί να προβάλλει ένα έργο γεμάτο λάθη, ανακρίβειες, ακόμα και σκόπιμες διαστρεβλώσεις.
● Πέρα από τις αδυναμίες αυτής της εργασίας του 1990, που εκδόθηκε στα ελληνικά το 2006, πώς συνδέεται η εμμονή του πρωθυπουργού να την προβάλλει μέχρι και σήμερα με την πολιτική που χαράζει για τη χώρα;
Μα ειδικά τα σκόπιμα λάθη και οι συνειδητές διαστρεβλώσεις αυτού του κειμένου είναι εξαιρετικά χρήσιμα για την κατανόηση της σημερινής πολιτικής του κατεύθυνσης. Οπως αποδεικνύω στο βιβλίο, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να παραχαράξει ακόμα και την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, αλλάζοντας το σημείο που αναφέρεται η «Ενωμένη Ευρώπη» σε «Δυτικό Κόσμο», αποσκοπώντας προφανώς να γίνει πιο ευχάριστο το περιεχόμενό της στο αμερικανικό κοινό. Δεν λείπει η παραχάραξη ακόμα και των ομιλιών του Κωνσταντίνου Καραμανλή για το ζήτημα των αμερικανικών βάσεων.
Δεν είναι ανάγκη να επισημάνω πόσο επίκαιρη είναι αυτή η εμμονή του κ. Μητσοτάκη σε έναν φανατικό ατλαντισμό και η επιφυλακτικότητά του απέναντι στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Αρκεί να συγκρίνει κανείς όσα είπε ο ίδιος στο Κογκρέσο πριν από λίγες μέρες με την ομιλία του Κώστα Καραμανλή την περασμένη Τετάρτη, στην οποία ο πρώην πρωθυπουργός ανέλυσε τους λόγους για τους οποίους η Ευρώπη -και όχι οι ΗΠΑ- έχει συμφέρον να τερματιστεί άμεσα ο πόλεμος στην Ουκρανία.
● Αυτή η εμμονή στον ατλαντισμό και ο σκληρός νεοφιλελευθερισμός που θεωρείς ότι χαρακτηρίζει τον κ. Μητσοτάκη πώς συνδέονται με τα ντοκουμέντα που αποκαλύπτονται στο βιβλίο;
Μα ήδη από τα πρώτα του βήματα στην πολιτική ο κ. Μητσοτάκης στηρίχτηκε από ένα ιδιόρρυθμο θινκ τανκ που διέθετε αυτά τα χαρακτηριστικά, το ζεύγος Δρακόπουλου που εξέδιδε το περιοδικό «Εποπτεία». Οι λεπτομέρειες αυτής της στενής σχέσης είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικές. Αλλά είναι ενδιαφέρων και ο τρόπος που αποκήρυξαν αυτή την ομάδα πατέρας και γιος Μητσοτάκης, μόλις καταγγέλθηκε για μεγάλη φοροδιαφυγή και υποχρεώθηκε να μετακομίσει στις ΗΠΑ.
Πολύτιμα σχετικά στοιχεία περιλαμβάνει και ο προσωπικός ιστότοπος που συνέταξε το 2003 ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τον ανάρτησε στο πλαίσιο του κεντρικού ιστότοπου του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Βέβαια ο ίδιος φρόντισε αργότερα να τον αποσύρει, ενώ και το υλικό του Ιδρύματος είναι πλέον απρόσιτο στο διαδίκτυο. Ομως χάρη στις (νόμιμες) δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των δημοσιεύσεων έχει διασωθεί. Και είναι όντως αποκαλυπτικό.
● Υπάρχει πάντως μια γενική εντύπωση ότι προτού πολιτευτεί για πρώτη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης (στις εκλογές του 2004) είχε μια επιτυχημένη πορεία στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα.
Και εδώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Πρώτα πρώτα οι θέσεις που κατέλαβε ο κ. Μητσοτάκης σε επιχειρήσεις συνδέονται με το γεγονός ότι υπήρξε ο γιος του Ελληνα πρωθυπουργού. Οι πιο σοβαρές θέσεις που κατέλαβε είναι σε τράπεζες όπου το Δημόσιο είχε το πάνω χέρι. Και το χειρότερο είναι ότι η πιο σοβαρή απ’ αυτές, η ανάληψη του ρόλου διευθύνοντος συμβούλου και προέδρου σε μια θυγατρική εταιρεία της Εθνικής Τράπεζας που χρηματοδοτούσε «θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων», κατέληξε σε φιάσκο, με την εταιρεία να τίθεται σε εκκαθάριση και η τράπεζα να επιστρέφει όλη την κοινοτική επιδότηση που είχε λάβει.
● Οι αναγνώστες της «Εφ.Συν.» αλλά και των βιβλίων σου γνωρίζουν ότι ειδικεύεσαι στην έρευνα της Ακροδεξιάς στη χώρα μας. Πώς συνδέεται αυτή η έρευνα με ένα πρόσωπο που θεωρείται ακραιφνής «κεντροδεξιός»;
Την απάντηση στο ερώτημα αυτό την έχει δώσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε εκμυστηρευτεί στον επίσημο βιογράφο του, Θανάση Διαμαντόπουλο, ότι «οι ακροδεξιοί θα ακολουθήσουν τον Κυριάκο, όπως είχαν ακολουθήσει κι εμένα». Αυτό που προκύπτει από τη δική μου έρευνα και αποδεικνύεται αναλυτικά στο βιβλίο είναι ότι η προσέγγιση των στελεχών της Ακροδεξιάς με τον Κυριάκο Μητσοτάκη συνέβη πολύ προτού αυτοί οι βουλευτές του ΛΑΟΣ μεταπηδήσουν στη Ν.Δ. Οι Πλεύρης, Γεωργιάδης και Βορίδης συνέπρατταν με τον Μητσοτάκη σε ζητήματα που έχουν σήμερα μεγάλη επικαιρότητα.
Ενδεικτικά μόνο αναφέρω το αίτημα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου και την υποστήριξη ακραίων νεοφιλελεύθερων οικονομικών μέτρων. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναδείξει αυτά τα στελέχη σε θέσεις-κλειδιά του κόμματος και της κυβέρνησης, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στη Ν.Δ., όπου τόσο ο Κων. Καραμανλής όσο και ο Κων. Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής απλώς ανέχονταν στο περιθώριο του κόμματος ομάδες φιλοχουντικών και φιλοβασιλικών οπαδών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δίστασε να μεταλλάξει το κόμμα του, προκειμένου να υπηρετήσει τον μοναδικό πολιτικό στόχο του, δηλαδή την αναρρίχηση στην πρωθυπουργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου