Η πομπώδης επίσκεψη Πομπέο, επιδιαιτησία, 5G, λιμάνια - Του Αλέκου Αναγνωστάκη

Καταδίκη της πολιτικής Μητσοτάκη,  του προβλέψιμου συμμάχου των ΗΠΑ 

Η επίσκεψη Πομπέο δεν είναι «όπως πάντα και όπως παλιά», δεν είναι μια συνηθισμένη επίσκεψη.

Δεν είναι που η επίσκεψη του είναι η μοναδική υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, είναι που σε ένα χρόνο, επισκέπτεται την Ελλάδα δυο φορές,γεγονός εξαιρετικά ασυνήθιστο.

Αλλά γιατί;

Ο ιταλο - ιρλανδικής καταγωγής πενηνταεφτάχρονος Μάικ Πομπέο δεν είναι γενικά και αόριστα ένας υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, είναι κορυφαίο στέλεχος του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος της χώρας του (υπήρξε ιδιοκτήτης εταιρείας κατασκευής αεροσκαφών και εταιρείας εξοπλισμού πετρελαιοπηγών), στέλεχος του βαθέως συστήματος τους (ο 6ος διοικητής στην ιστορία της CIA, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ και της στρατιωτικής Ακαδημίας των ΗΠΑ).

Κάτω από το δόγμα του «Έχουμε πολλούς εχθρούς που θέλουν να υπονομεύσουν τη δυτική δημοκρατία»,  είχε εκφραστεί επανειλημμένα υπέρ της ανάκλησης της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν, έχει χαρακτηρίσει «ευπρόσδεκτη εξέλιξη» το ενδεχόμενο μίας αλλαγής καθεστώτος στη Βόρεια Κορέα, ανησυχεί για την επιθετικότητα της Ρωσίας, συγκροτεί την επιθετική πολιτική των ΗΠΑ σε βάρος της Κίνας, είναι οπαδός όχι της διπλωματίας του «αμοιβαίου οφέλους» αλλά της «διπλωματίας ισχύος» την οποία για πρώτη φορά από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ανακοίνωσαν επισήμως ως κρατική πολιτική οι ΗΠΑ.

Το βέβαιο επομένως λοιπόν είναι πως θα μας απασχολεί συχνά και μάλιστα ανεξάρτητα του αποτελέσματος των επερχόμενων αμερικάνικων εκλογών. Ενδεχόμενες δε συμφωνίες (κρυφές και φανερές) μαζί του είναι επομένως συμφωνίες με το βαθύ αμερικάνικο σύστημα.

Αλλά αν οι σχέσεις ΗΠΑ Ελλάδας είναι κατά τον αμερικάνο πρέσβη Πάιατ «πιο ισχυρές από ποτέ» και οι διπλωματικές υπηρεσίες των υπουργείων εξωτερικών  λειτουργούν αρμονικά σε ανοιχτές γραμμές,  τότε ποιος ο λόγος ή οι λόγοι της ασυνήθιστα συχνής προσωπικής του παρουσίας;

Τρεις λόγοι, ιδιαίτερης ο καθένας, στρατηγικής σημασίας είναι που δεσπόζουν.

Πρώτος: 5G και η νέα Ψηφιακή Διακυβέρνηση– Πολλά τα λεφτά  για να την πάθουμε κινέζικα

Στις 24 του Σεπτέμβρη ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή το νομοσχέδιο για την Ψηφιακή Διακυβέρνηση και τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες με 275 θετικές ψήφους επί της αρχής.Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής με ευρεία πλειοψηφία. «Υπέρ» ψήφισαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Αλλαγής και ΜέΡΑ25 ενώ «κατά» ΚΚΕ και Ελληνική Λύση.Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες, αν όχι η μόνη, που δεν πήγε πίσω τη δημοπρασία για το φάσμα 5G, λόγω της πανδημίας.

Ως αποτέλεσμα της ψήφισης είναι, σύμφωνα με τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κ. Πιερακάκη, η δημοπράτηση  εντός των επομένων ημερών του φάσματος 5ης Γενιάς (5G).

Σύμφωνα με την κυβέρνηση οι επιδιώξεις είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας, δηλαδή η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη, η ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε όλους τους τομείς της οικονομίας, στην υγεία, στη δικαιοσύνη, στην παιδεία, στον τουρισμό κ.ο.κ., η αναβάθμιση των υποδομών και η βελτίωση της συνδεσιμότητας, η αξιοποίηση των ανοικτών ανωνυμοποιημένων δεδομένων του δημοσίου ως τη βάση ανάπτυξης νέων εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, η  στήριξη και η ανάπτυξη του οικοσυστήματος της ψηφιακής καινοτομίας στη χώρα μας.

Τα πάντα αλλάζουν, τα πάντα πλέον μπορεί να ελεγχθούν, οικονομία, στρατός, δικαιοσύνη κ.α. 

Επιπλέον, το έργο είναι υψηλότατου κόστους, το έργο συνδέεται με ζητήματα «ασφαλείας» (κατά πως τα ορίζουν οι κυβερνώντες αλλά και ο αμερικάνικος παράγοντας).

Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση προχωρά άμεσα στην ίδρυση εταιρείας «Συμμετοχές 5G Α.Ε.» και Αμοιβαίο Κεφάλαιο Επιχειρηματικών Συμμετοχών «Ταμείο Φαιστός», σύμφωνα με το άρθρο 94 του νομοσχεδίου. Παράλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 93, το Δημόσιο δεσμεύει τη ζώνη ραδιοσυχνοτήτων 3400-3410 ΜΗz για δέκα (10) έτη από την έναρξη ισχύος του νόμου, με σκοπό την αποκλειστική αξιοποίησή της για σκοπούς έρευνας ή/και ανάπτυξης ή/και καινοτομίας σε δίκτυα, προϊόντα ή/και υπηρεσίες που λειτουργούν σε υποδομές 5G ή σχετικές με αυτές κατά τον παρόντα νόμο. Με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης αυτό το χρονικό διάστημα δύναται να παρατείνεται για άλλα δέκα (10) έτη.

Η υπόθεση στην  πεντηκοστή χώρα του κόσμου, στην Ελλάδα, αποκτά ιδιαίτερες, γρήγορες και σοβαρές διαστάσεις.

Εδώ είμαστε λοιπόν, ο Πομπέο με διάφορου τρόπους, μέσα και συμφωνίες θα «παίξει» εδώ, έρχεται να προλάβει (τους Κινέζους) και λόγω ισχύος να επιβάλλει..

Γι αυτό και σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της αμερικανικής πλευράς, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, όπου θα υπογράψει διμερή συμφωνία για τη συνεργασία στον επιστημονικό και τεχνολογικό τομέα.

Το ζήτημα ως προς τον επιστημονικό και τεχνολογικό τομέα αφορά πρωτίστως αν όχι αποκλειστικά το 5G.

Να σημειωθεί εδώ πως ένα χρόνο πριν, στις 19 Μάη του 2019,στη συνάντηση που είχε τότε ο  Μάικ Πομπέο  με το Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας «προειδοποίησε τους διεθνείς εταίρους  για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα ασύρματα δίκτυα επόμενης γενιάς που κατασκευάζει η Huawei και για τους κινδύνους που δημιουργούν τα ασύρματα δίκτυα επόμενης γενιάς του κινεζικού κολοσσού, προσθέτοντας ωστόσο ότι οι σύμμαχοι θα λάβουν εν τέλει τις δικές τους αποφάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, στις δηλώσεις του ο Πομπέο προειδοποίησε ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να χρειαστεί να παρακρατήσουν στοιχεία που αφορούν πολίτες ή την εθνική ασφάλεια, εάν δεν έχουν εμπιστοσύνη στα δίκτυα που χρησιμοποιεί η Γερμανία!!!

Να σημειωθεί επίσης πως ο ανεκδιήγητος Τζόνσον παρόλο που τον περασμένο Ιανουάριο είχε αναγγείλει  να δώσει περιορισμένο ρόλο στη Huawei στην ανάπτυξη του δικτύου 5G στη Βρετανία, τον Ιούλιο ύστερα από πιέσεις των Τραμπ – Πομπέο αποφάσισε να θέσει τέρμα στη χρήση τεχνολογιών της Huawei στα δίκτυα 5G.

Οι αντιθέσεις στο  απόγειο τους, οι απειλές σαφείς.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν σφόδρα ότι η (αναπόφευκτη)  κυριαρχία του 5G από κινέζο κατασκευαστή θα έδινε στην Κίνα ένα πλεονέκτημα που η Ουάσιγκτον δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί. Οι Αμερικάνοι πιέζουν πλέον ανοιχτά τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Huawei Technologies, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία θα δίνει τα δεδομένα των πολιτών και όχι μόνο στη κινεζική κυβέρνηση για κατασκοπεία.

Η προς υπογραφή επιστημονική και τεχνολογική συμφωνίας δεν μας είναι γνωστή.

Αλλά από τα παραπάνω συμψηφιζόμενα δεδομένα τα συμπεράσματα εύκολα συνεπάγονται. Η κυβέρνηση των προβλέψιμων συμμάχων του Μητσοτάκη στην ουσία εγκαινιάζει σύγχρονες πλέον  και μόνιμες αμερικάνικες βάσις στον ψηφιακό  κυβερνοχώρο με ευρύτερα δικαιώματα  στην κρατική μηχανή, στην οικονομία στην ίδια την καθημερινότητα των Ελλήνων

Δεύτερος: Λιμάνια.«Δεν μπορείς να αγοράζεις μόνο το αριστερό παπούτσι»

Σύμφωνα πάλι με σχετική ανακοίνωση της αμερικανικής πλευράς, στην Ελλάδα, «ο Μάικ Πομπέο θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια για να ανανεώσουν την κοινή τους δέσμευση για προώθηση της ασφάλειας, της ειρήνης και της ευημερίας στην Ανατολική Μεσόγειο και να γιορτάσουν την ισχυρότερη σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας μέσα στις δεκαετίες.»

 Ανώτερος όμως αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά το ΑΠΕ-ΜΠΕ δήλωσε πως «..Μόλις πριν από έναν χρόνο πήγαμε στην Αθήνα για τον Στρατηγικό Διάλογο. Νομίζω ότι το γεγονός ότι επιστρέφουμε θα υπογραμμίσει πόσο ισχυροί έχουν γίνει οι δεσμοί ΗΠΑ-Ελλάδας τα τελευταία χρόνια. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας είναι πραγματικά σε ιστορικά υψηλό επίπεδο και αυτή η επερχόμενη επίσκεψη θα υπογραμμίσει τις επιτυχίες στις διμερείς σχέσεις».

Πίσω λοιπόν από τις γιορτές και τα πανηγύρια βρίσκεται η υπογράμμιση, δηλαδή η υλική συγκεκριμενοποίηση των σχέσεων.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στα λιμάνια Αλεξανδρούπολης και Καβάλας καθώς και στη ναυπήγηση των 4 νέων φρεγατών και την αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ που ανακοίνωσε ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Βρίσκεται επίσης  ο συνεχώς αναβαθμιζόμενος ρόλος της Σούδας (γι αυτό και σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού ενώ θα βρεθεί στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Βάσης της Σούδα και στη Θεσσαλονίκη, δεν επισκέπτεται την Αθήνα – έτσι ωμά, τα αμερικάνικα συμφέροντα πάνω απ’ όλα.)

Για το διαρκώς αναβαθμιζόμενο για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ρόλο της Σούδας έχουν ήδη γραφεί και γράφονται αρκετά.

Αναφορικά με τη διπλή στόχευση για Αλεξανδρούπολη και Καβάλα χαρακτηριστική είναι η φράση ανώτατου Αμερικανού διπλωμάτη ότι «δεν μπορείς να μπαίνεις σ’ ένα κατάστημα παπουτσιών και να αγοράζεις μόνο το αριστερό παπούτσι» (σ.σ. μόνο Αλεξανδρούπολη).

Είναι χαρακτηριστικό πως στις αρχές της περασμένης εβδομάδας – σύμφωνα με το οικονομικό φύλλο της κυριακάτικης Καθημερινής- συναντήθηκε ο ίδιος ο Μητσοτάκης και υπουργοί με την πρόεδρο της αμερικάνικης τράπεζας εισαγωγών – εξαγωγών Κίμπερλι Ρηντ, την  υποδιευθύντρια της αμερικάνικης υπηρεσίας διεθνούς ανάπτυξης Μπόνι Κλήντ, τον αναπληρωτή υπουργό ενέργεια Μάθιου Ζέις και τον πανταχού παρόν Πάιατ με θέμα αμερικάνικες επενδύσεις σε Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, ναυπηγεία Ελευσίνας. Το δε αμερικανικό επενδυτικό ταμείο «Black Summit Financial Group» δηλώνει «παρών» στην αξιοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, γεγονός που υπογραμμίζει το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ στο πλαίσιο της γεωστρατηγικής πλέον σημασίας  της ευρύτερης περιοχής στη βάση της πολιτικής περικύκλωσης της Ρωσίας και του μέγιστου δυνατού περιορισμού της Κίνας.

Ο Πομπέο θα βάλλει λοιπόν τις τελικές πινελιές με την υπογραφή του.

Φυσικά το έργο θα συνεχιστεί καθώς την Ελλάδα αναμένεται να επισκεφτούν εκπρόσωποι ομίλων όπως ο Ιταλικός όμιλος Γκριμάλντι, η Γερμανική εταιρεία FördeReederei, η δανέζικηDFDS. Γι αυτό και το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται οι πρωθυπουργοί της Αυστρίας, Δανίας και Ολλανδίας εκπροσωπώντας φυσικά, ταυτόχρονα, το γερμανικό παράγοντα…

Τρίτος: Επιδιαιτησία. Δεινά για  τους λαούς η υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ

Ο τρίτος και υψηλής στρατηγικής σημασίας λόγος της δεύτερης μέσα σε ένα χρόνο επίσκεψης του Πομπέο στην Ελλάδα είναι το ζήτημα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και τα ζητήματα των θαλάσσιων συνόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το θέμα δεν είναι φυσικά οι διακρατικές συνομιλίες και οι συμβιβασμοί, έτσι γενικά, που πρέπει να γίνουν για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών ή των διεθνών διαφορών στο Αιγαίο στις οποίες εμπλέκονται Ελλάδα και Τουρκία.

Είμαστε υπέρ των διαπραγματεύσεων, υπέρ των συμβιβασμών, στη βάση όμως του αμοιβαίου οφέλους και της αποτροπής του πολέμου.

Αλλά το ζήτημα δεν είναι εκεί.

Το ζήτημα είναι ο ρόλος του υψηλού αλλά και του δευτερεύοντος διαμεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις: των ΗΠΑ και της Γερμανίας υπό το μανδύα της γερμανικής προεδρίας της ΕΕ.

Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ είναι τέτοιο ώστε στη συμφωνία Ελλάδας Αιγύπτου, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας, εκείνος κι ο ομόλογός του ήταν σε ανοιχτή επικοινωνία με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, την ώρα που υπέγραφαν! Τέτοια υπερήφανη εξωτερική πολιτική!

ΟΙ ΗΠΑ επιθυμούν μια ισχυρή Τουρκία στην περιοχή.Τόσο ισχυρή όμως όσο να μη μεταπηδά σε περιφερειακή υπερδύναμη και μάλιστα με γενικότερες και ανοδικές  βλέψεις. Γι αυτό από τη μια την ενισχύουν, από την άλλη την περιορίζουν και τέλος δεν διστάζουν να στρέφουν, υπογείως, τη μια σε βάρος της άλλης και αντίστροφα (δες υπόγειο ρόλο Κίσινγκερ στην περιοχή).

Καθώς μάλιστα τα τελευταία χρόνια η τούρκικη αστική τάξη εμφανίζει αποκλίνουσες πολιτικές συμπεριφορές σχετικής αυτονόμησης στα πλαίσια του νέο – οθωμανισμού της, οι ΗΠΑ στρέφονται προς την Ελλάδα ώστε να την μετατρέψουν σε ένα «Ισραήλ των Βαλκανίων» με ανάλογο ρόλο στην αμερικάνικη πολιτική περικύκλωσης της Ρωσίας και  περιορισμού της Κίνας.

Αν όμως η Ελλάδα θα είναι το Ισραήλ των Βαλκανίων, ποιοι θα είναι τότε οι παλαιστίνιοι της περιοχής;

Ακριβώς γι όλα τα παραπάνω, για την ουσία της πολιτικής της,  η «υψηλή εποπτεία»  των ΗΠΑ επιφυλάσσει μόνο δεινά για τον τούρκικο και ελληνικό λαό, για  τους λαούς της περιοχής.

Και για αυτό ακριβώς η πολιτική αυτή του Μητσοτάκη και όσων την υποστηρίζουν πρέπει να καταδικαστεί και μάλιστα ενεργά με τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια που οργανώνουν φιλειρηνικές συλλογικότητες και η μαχόμενη Αριστερά.

Στην ουσία η παρέμβαση των ΗΠΑ  επιχειρεί να χαράξει τις ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα στο όνομα πρωτίστως των εταιρειών αμερικάνικων συμφερόντων και των γεωπολιτικών σχεδίων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Σε αυτή την πολιτική επιχειρεί να μπει σφήνα η Γερμανία διερευνώντας τους όρους μιας σύσκεψης των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου – πρόταση πουν είχε υποβάλλει ο Ερντογάν πριν δυο μήνες.

Αλλά  επειδή κινούνται στη βάση εξυπηρέτησης πετρελαϊκών ομίλων,γι αυτό και πάνε όχι στη βάση αρχών με κριτήριο τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών αλλά στη βάση συμβιβασμών δίχως αρχές που εγκυμονούν επώδυνους  συμβιβασμούς για τον αδύνατο, αναζωπύρωση κατά κύματα των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων.

Στην ουσία, όπως οι προκάτοχοι του Κίσσινγκερ, Ολμπράιτ και Κοντολίζα Ράις διχοτόμησαν την Κύπρο, κομμάτιασαν τη Γιουγκοσλαβία, σμπαράλιασαν τη Λιβύη και τριχοτόμησαν το Ιράκ, ο Πομπέο  δεν θα διστάσει να εκβιάσει, να απειλήσει, να υποσχεθεί, πουλώντας κάλπικα και κούφια ειρηνόφιλα λόγια .

Το λόγο πλέον μπορεί να έχουν οι λαοί, οι μόνοι που μπορούν να σωθούν από προστάτες!

ΠΗΓΗ: kommon