Ενίσχυση των οικονομικά ισχυρών (πρόταση της επιτροπής Πισσαρίδη), μοντέλο Πινοσέτ στις συντάξεις, ιδιωτικοποίηση της υγείας, συντηρητική στροφή στην εκπαίδευση με την κατάργηση της κοινωνιολογίας και την εισαγωγή του «τσιρλίντιγκ», αστυνομικός αυταρχισμός και έλεγχος των μέσων ενημέρωσης, όλα τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά τα οποία συναντώνται στα πιο σκληρά νεοφιλελεύθερα μοντέλα διακυβέρνησης.
Η συντηρητική εφημερίδα «Η Καθημερινή» γράφει στο κύριο άρθρο της σήμερα (2.9.2020): «…απαραίτητα τα κίνητρα μεγέθυνσης που ετοιμάζεται να θεσπίσει η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις εισηγήσεις της επιτροπής Πισσαρίδη… να ενθαρρυνθούν κάποιοι να μεγαλώσουν. Όχι να εξαφανιστούν οι μικροί». Δυστυχώς, όμως, θα συμβεί αυτό που απεύχεται η εφημερίδα. Η γιγάντωση των ισχυρών επιχειρήσεων γίνεται πάντα με την εξαφάνιση των μικρών επιχειρήσεων. Γι’ αυτό ο νεοφιλελευθερισμός ονομάστηκε και «κανιβαλικός καπιταλισμός», καθώς πρώτα τρώει τους «κάτω» και ύστερα τα πιο αδύνατα παιδιά του.
Το νεοφιλελεύθερο οικονομικό πρότυπο και η περαιτέρω «ισχυροποίηση των ισχυρών» εφαρμόστηκε στην Χιλή. Εκεί σχηματίστηκε η περίφημη ελίτ των δισεκατομμυριούχων και οι ανισότητες εκτοξεύθηκαν στα ύψη(0,46 στην κλίμακα INI, από τις μεγαλύτερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ).Σύμφωνα με το πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), το 2017, το 1% των Χιλιανών συγκέντρωσε το 33% του Εισοδήματος της χώρας. Μεταξύ αυτών, ο σημερινός πρόεδρος, Σ. Πινιέρα, του οποίου η περιουσία υπολογίζεται σε 2,8 δισ. Δολάρια. Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Το ίδιο ισχύει για την ιατρική περίθαλψη. Όσον αφορά στη δημόσια σύνταξη, το ποσό δεν φτάνει καν στο κατώτατο όριο του κατώτατου μισθού και πολλοί ηλικιωμένοι βρίσκονται σε κατάσταση εξαθλίωσης. Αυτό το σύστημα συνταξιοδότησης προανήγγειλε και για την Ελλάδα, ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, Πατέλης.
Όσο για τους εργαζόμενους, εδώ θα ισχύουν τα… βιογραφικά του Κυρανάκη! Ο καθένας μπορεί να βρει εργασία ως αυτοαπασχολούμενος! Η «ουμπεροποίηση» είναι η νέα εφεύρεση του καπιταλισμού. Δεν προσλαμβάνεται κανείς για μόνιμη εργασία. Όλοι μισθώνονται ως αυτοαπασχολούμενοι. Ο καπιταλισμός απαλλάσσεται από τη μισθωτή εργασία. Μ’ έναν τρόπο καταργεί την υπαλληλική σχέση και τα συνεπαγόμενα εργασιακά δικαιώματα, εμπαίζοντας τους εργαζόμενους, ότι δήθεν γίνονται «επιχειρηματίες»! Στην ουσία γίνονται εργαζόμενοι με το κομμάτι, χωρίς κανένα δικαίωμα (η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ιδιωτική και πανάκριβη, η σύνταξη γίνεται κι αυτή ιδιωτική-στην Ελλάδα αρχίζουν με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης-, η άδεια δεν υπάρχει, ωράριο δεν υπάρχει-με άπειρες απλήρωτες υπερωρίες).
Αυτοί είναι οι λόγοι που ο λαός της Χιλής ξεσηκώθηκε. Η απάντηση του καθεστώτος ήταν ο άγριος αυταρχισμός και μια πρωτοφανής αστυνομική βία. Τελικά, η πανδημία του covid-19 καθήλωσε το κίνημα, οι αιτίες όμως της οργής παραμένουν.
Στην Ελλάδα είναι πασιφανές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη υιοθετεί τις προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη που είναι αντιγραφή του νεοφιλελεύθερου οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου της Χιλής.
Οι ισχυροί
Τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας εκμεταλλεύονται οι μεγάλες πολυεθνικές. Γενικά, οι καπιταλιστές επωφελούνται από τις μεγάλες καταστροφές για να περάσουν εξαιρετικά νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Ήδη οι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ έγιναν πλουσιότεροι κατά 584 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ 45 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους.
Καθώς ο κορονοϊός συνεχίζει να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά, «οι εταιρείες τεχνολογίας εκμεταλλεύονται την ευκαιρία για να επεκτείνουν την εμβέλεια και την ισχύ τους», γράφει η Naomi Klein(The Guardian). Ο Andrew Cuomo ανακοίνωσε τη συνεργασία με το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέητς, με στόχο τη δημιουργία ενός «διασυνδεδεμένου εκπαιδευτικού συστήματος».
Ο Anuja Sonalker, γενικός διευθυντής της Steer Tech, μιας εταιρείας με έδρα το Μέρυλαντ που σχεδιάζει λογισμικό αυτόματης στάθμευσης, συνοψίζει ως εξής την κατάσταση: «Υπάρχει μια ξεκάθαρη τρέλα για ανέπαφες τεχνολογίες. Οι άνθρωποι αντιπροσωπεύουν έναν βιολογικό κίνδυνο. Ενώ το μηχάνημα όχι.»!
Είναι ένα μέλλον στο οποίο τα σπίτια μας δεν θα είναι ποτέ ξανά εντελώς ιδιωτικοί χώροι, αλλά θα λειτουργούν επίσης, χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία, ως σχολείο, ιατρικό γραφείο, γυμναστήριο και, εάν το κράτος το διατάξει, και ως φυλακή. Ένα μέλλον όπου δεν θα γίνονται αποδεκτά ούτε τα μετρητά ούτε οι πιστωτικές κάρτες (με την πρόφαση του ελέγχου των ιών) και που δεν θα υπάρχει παρά μόνο ελάχιστη κυκλοφορία μέσων μαζικής μεταφοράς και ακόμα λιγότερη ζωντανή τέχνη».
«Ένα μέλλον που, όπως μας λένε, θα λειτουργεί με καύσιμο την "τεχνητή νοημοσύνη", αλλά στην πραγματικότητα θα στηρίζεται στα δεκάδες εκατομμύρια ανώνυμων εργατών(αυτοαπασχολούμενων ή εργαζόμενων με το κομμάτι), στριμωγμένων σε αποθήκες, σε "κέντρα πληροφορίας", σε εργοτάξια συντονισμού και εποπτείας ψηφιακού περιεχομένου, σε ηλεκτρονικά sweatshops, σε ορυχεία λιθίου, σε βιομηχανικές φάρμες και σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας κρέατος, όπου θα μένουν απροστάτευτοι από τις ασθένειες και από την υπερ-εκμετάλλευση. Ένα μέλλον όπου κάθε μας κίνηση, κάθε μας λέξη και κάθε μας σχέση θα είναι ανιχνεύσιμη και εκμεταλλεύσιμη ως πληροφορία από ένα σύστημα που θα έχει προκύψει από μια άνευ προηγουμένου διαπλοκή ανάμεσα στο κράτος και στους γίγαντες της τεχνολογίας».
Σήμερα, όλες οι προηγούμενες ανησυχίες μας έχουν σκεπαστεί από ένα παλιρροϊκό κύμα πανικού, καθώς αυτή η ξαναζεσταμένη δυστοπία έχει μπει σε ταχεία διαδικασία rebranding και μας σερβίρεται πλέον με την υπόσχεση ότι αυτές οι τεχνολογίες είναι ο μόνος τρόπος να ασφαλίσουμε τις ζωές μας από τις επιδημίες. Τώρα εν μέσω του φόβου και της αβεβαιότητας για το μέλλον που έχει σπείρει η πανδημία, είναι ξεκάθαρο ότι οι εταιρείες αυτές έχουν διαπιστώσει πως τώρα είναι η στιγμή για να αποκτήσουν αντίστοιχη εξουσία με εκείνη που απολαμβάνουν οι Κινέζοι ανταγωνιστές τους, οι οποίοι έχουν την πολυτέλεια να λειτουργούν απερίσπαστοι από ενοχλήσεις όπως οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα εργασιακά και πολιτικά δικαιώματα.
«Black Mirror»
Πολύ πριν τον Covid-19, ο Eric Schmidt διεξήγαγε μια επιθετική εκστρατεία λόμπινγκ και επικοινωνίας με στόχο την προώθηση του οράματος της κοινωνίας «Black Mirror» για το οποίο έλαβε εντολή εφαρμογής από τον Andrew Cuomo. Στην καρδιά αυτού του οράματος βρίσκεται η στενή σχέση μεταξύ του κράτους και μιας χούφτας από γίγαντες της Silicon Valley – που θα αναλάβουν με μεγάλο κέρδος τα δημόσια σχολεία, τα νοσοκομεία, τα ιατρικά γραφεία, την αστυνομία και το στρατό…
Πολλοί φοβόμαστε ότι και στην Ελλάδα οι περίφημοι «ισχυροί» που θα ενισχυθούν σύμφωνα με τις προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη θα είναι οι τεχνολογικοί πολυεθνικοί κολοσσοί και τα εγχώρια τμήματά τους, που θα αναλάβουν την εκπαίδευση, την υγεία, την αστυνομία κ.ά.
Η τεχνολογία είναι σίγουρα ο βασικός τομέας της οικονομικής ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια. Το ερώτημα είναι: αυτή η τεχνολογία θα υπόκειται στους κανόνες της δημοκρατίας και της δημόσιας εποπτείας, ή θα υπόκειται στην κατάσταση εξαίρεσης, χωρίς να μπορούμε να θέσουμε κρίσιμα ερωτήματα για το πως θα διαμορφώσουν τη ζωή μας τις επόμενες δεκαετίες; Θα πρέπει αυτά τα δίκτυα και τα δεδομένα μας να βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών όπως η Google, η Amazon και η Apple; Είναι δυνατόν ο έλεγχος ισχυρών τομέων του διαδικτύου να ελέγχονται από αδαείς και πολιτικά μεροληπτικούς, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα με τα EllinikaHoaxes; Εάν το Διαδίκτυο είναι απαραίτητο για τόσα πολλά στη ζωή μας, όπως είναι σαφές, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μία μη κερδοσκοπική δημόσια υπηρεσία;
Πηγές: χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από άρθρα που έχουν δημοσιευθεί στο Artinews.gr. Το δεύτερο μέρος(τεχνολογίες) βασίζεται σε πληροφορίες από άρθρο της Ναόμι Κλάιν στον The Guardian.
ΠΗΓΗ: artinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου