Ο πολιτισμός σε λοκ-ντάουν, οι καλλιτέχνες στην ανεργία

Πόσες ανακοινώσεις, πόσα μέτρα, πόσος εμπαιγμός χωράει σε μια εβδομάδα; «Τα όριά μας έχουν ξεπεραστεί», δηλώνουν οι εργαζόμενοι στον χώρο του πολιτισμού, μέσω της πρωτοβουλίας Support Art Workers.

Αναβρασμός για άλλη μια φορά επικρατεί στον χώρο του πολιτισμού που, όπως φαίνεται, για την κυβέρνηση βρίσκεται στην τελευταία θέση των προτεραιοτήτων. «Πνευματική τροφή» για τους κυβερνώντες, όπως όλα δείχνουν, δεν είναι η μουσική το θέατρο και ο κινηματογράφος αλλά… να μοιράζονται εκατοντάδες άνθρωποι το ίδιο κουτάλι και ποτήρι μέσα σε ναούς και να φιλάνε τα ράσα παπάδων.

Οι εργαζόμενοι στον χώρο του πολιτισμού, που οι περισσότεροι έχουν να εργαστούν από τον περασμένο Μάρτη, ενώνουν τη φωνή τους ενάντια στον παραλογισμό και στον επιλεκτικό αποκλεισμό τους από οποιαδήποτε δυνατότητα εργασίας, καθώς η κυβέρνηση δεν φρόντισε να κρατήσει ούτε τα προσχήματα, ούτε τουλάχιστον ένα επίπεδο κοινής λογικής. Τη Δευτέρα μουσικοί πραγματοποίησαν έκτακτο συλλαλητήριο, μετά την απαγόρευση όλων των συναυλιών στην Αττική, απαιτώντας «εδώ και τώρα» μέτρα για την επιβίωση των εργαζομένων». Στην κινητοποίηση συμμετείχαν και οι ηθοποιοί, σε κίνηση συμπαράστασης και στήριξης. Από την πρώτη στιγμή οι μαχόμενοι καλλιτέχνες επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο του αγώνα και της συλλογικής διεκδίκησης και αρνήθηκαν να ακολουθήσουν το αγαπημένο κυβερνητικό τρικ που οδηγεί στον κοινωνικό αυτοματισμό, απαιτώντας δίκαια και όσο αυστηρά μέτρα χρειάζεται, κρατώντας ταυτόχρονα τους χώρους εργασίας ανοιχτούς.

Αυτό έγινε την περασμένη βδομάδα, ακόμα και όταν η κυβέρνηση αποφάσισε «να πάει κόντρα στις εισηγήσεις των υγειονομικών» –όπως αποκάλυψε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης– επειδή… δέχτηκε πιέσεις από «κολλητούς». Η συζήτηση για το αν η διασπορά της πανδημίας γίνεται πιο εύκολα από τη μουσική και όχι από το θέατρο που υποδέχεται το κοινό στους ίδιους χώρους με το ίδιο υγειονομικό πρωτόκολλο, απλά αποκάλυψε την απόλυτη αδιαφορία των κυβερνώντων και την έλλειψη οποιουδήποτε σοβαρού σχεδιασμού. Την προπερασμένη Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε η αναστολή λειτουργίας κέντρων διασκέδασης με ζωντανή μουσική και μείωση χωρητικότητας σε συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Την επόμενη μέρα ακολούθησε αιφνίδια ακύρωση φεστιβάλ και άλλων παραστάσεων, χωρίς καμία επίσημη ανακοίνωση, με τους καλλιτέχνες να μη γνωρίζουν αν θα έχουν δουλειά.

Το μήνυμα της κυβέρνησης είναι: «οι τουρίστες έφυγαν, κλειστείτε ξανά στα σπίτια σας»

Την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε η αναστολή των συναυλιών σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, όπως και των προβολών σε κλειστούς κινηματογράφους. Τη Δευτέρα ανακοινώθηκε η παραίτηση του ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και πάγωμα της εκταμίευσης των χρημάτων που προορίζονταν για τους κινηματογραφιστές. Την Τρίτη, μετά την κατακραυγή, ματαιώθηκαν και οι θεατρικές παραστάσεις σε ανοιχτούς χώρους. Στους μοναδικούς δηλαδή χώρους, όπου μπορούν να τηρηθούν και να ελεγχθούν με απόλυτη ακρίβεια και προσοχή οι απαραίτητες αποστάσεις ασφαλείας. Όπως σχολιάζει η συλλογικότητα Support Art Workers: «Στο ανοιχτό θέατρο κολλάει, ενώ σε εκκλησίες, μετρό, αεροπλάνα και δημόσιες υπηρεσίες δεν κολλάει». Όπως τονίζεται, οι εργαζόμενοι στις τέχνες είναι, για άλλη μια φορά στην παρούσα συγκυρία, ο μοναδικός κλάδος στον οποίο αφαιρείται βίαια το δικαίωμα στην εργασία και που καλείται να πληρώσει τα σπασμένα, παρά το γεγονός ότι η υπουργός Πολιτισμού παραδέχεται ότι «τηρήθηκαν απολύτως τα μέτρα στις παραστάσεις». Ας μην γελιούνται. Οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια. Τώρα που τους αφαιρείται το μικρόφωνο, η φωνή τους θα ακουστεί πιο δυνατά στους δρόμους.

Βίκυ Παπαδοπούλου

ΠΗΓΗ: prin