Με αφορμή την παράνομη σύλληψη ψυχιάτρων: Ο υφυπουργός Υγείας Δ. Βαρτζόπουλος δικαιολογεί την σύλληψη, ενώ ποιοι πρέπει να συλληφθούν, οι ψυχίατροι που εφημερεύουν ή οι υπουργοί που έχουν διαλύσει την ψυχική υγεία; - Γράφει ο Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου*
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
Ο Δ. Βαρτζόπουλος δικαιολογεί την σύλληψη των ψυχιάτρων στο ΨΝΑ και ετοιμάζει ακόμα χειρότερα
Γράφει ο Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου*
Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για το ζήτημα της σύλληψης των δυο εφημερευόντων ψυχιάτρων του ΨΝΑ,
που θεώρησαν μη αναγκαία την εισαγωγή για νοσηλεία ασθενούς που είχε
προσαχθεί με εισαγγελική παραγγελία, ύστερα από σχετική ερώτηση της
βουλεύτριας Ελενας Ακρίτα, ο υφυπουργός Υγείας Δ. Βαρτζόπουλος όχι μόνο
κάλυψε πλήρως την άκρως παράνομη πράξη των αστυνομικών που είχαν
προσάγει τον ασθενή και εν συνεχεία συνέλαβαν τους ψυχιάτρους, αλλά
έδειξε περαιτέρω και το μέγεθος της άγνοιας που τον διακρίνει για ό,τι
αφορά ακόμα και τα πιο στοιχειώδη για τον τομέα της ψυχικής υγείας που
του ανέθεσαν.
Είπε,
μεταξύ άλλων, απαντώντας στην Ε. Ακρίτα, ότι η εισαγγελική παραγγελία
γίνεται όταν κατά την κρίση του εισαγγελέα υπάρχει επικινδυνότητα του
ασθενούς. Μακριά νυχτωμένος. Σύμφωνα με το άρθρο 95, παρ. 2, του ν.
2071/1992, η εισαγγελική παραγγελία, σύμφωνα και με την ψυχιατρική
γνωμάτευση που πρέπει κανονικά να προσκομίζεται, σκοπό έχει να γίνει
«ακούσια προσαγωγή για εξέταση» προκειμένου να διαπιστωθεί (από τους
ψυχιάτρους και όχι από τους αστυνομικούς) αν απαιτείται «ακούσια
νοσηλεία», προϋποθέσεις της οποίας, σύμφωνα με το νόμο, είναι: α) ο
ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή, β) να μην είναι σε θέση να
κρίνει για το συμφέρον της υγείας του και γ) λόγω της έλλειψης νοσηλείας
του να έχει επιδεινωθεί η κατάσταση του, ή να είναι απαραίτητη η
νοσηλεία του για αποτροπή πράξεων βίας κατά του ίδιου ή τρίτου.
Αναφορά
στον όρο «επικινδυνότητα» δεν υπάρχει σε αυτό το νόμο, παρόλο που
υπονοείται (στην «αποτροπή πράξεων βίας…») ως μια από τις προϋποθέσεις
για νοσηλεία (και όχι για την ακούσια προσαγωγή για εξέταση). Ο Δ.
Βαρτζόπουλος έχει μείνει στο νόμο που ίσχυε πριν τον ν. 2071/92, οποίος
είχε γίνει επί χούντας και όριζε αποκλειστικά την «επικινδυνότητα» σαν
βασική προϋπόθεση για την ακούσια νοσηλεία. Προφανώς το ακροδεξιό του
προφίλ ταιριάζει πολύ με την ποικιλότροπη επιστροφή στη χούντα και ακόμα
χειρότερα.
Ωστόσο, με την Σύμβαση του Οβιέδο, που υπογράφηκε
στις 4 Απριλίου 1997 (και επικυρώθηκε στην Ελλάδα με το νόμο 2619/98,
αρ.7), παραμένει, πλέον, σε ισχύ για την ακούσια νοσηλεία η αναφορά του
ν. 2071/92 στην ύπαρξη ψυχικής διαταραχής, για την σοβαρότητα της οποίας
το άτομο δεν είναι σε θέση να κρίνει, με συνέπεια η νοσηλεία να
κρίνεται αναγκαία προκειμένου να μην επιδεινωθεί η κατάστασή του.
Μάλιστα, στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και ο Κώδικας Ιατρικής
Δεοντολογίας (Κ.Ι.Δ, ν. 3418/2005, άρ. 28, παρ.8). Και τα δυο, τόσο η
Σύμβαση του Οβιέδο, όσο και ο Κ.Ι.Δ. υπερισχύουν του νόμου 2071/92.
Φυσικά,
ως συνήθως, όλα αυτά στα «χαρτιά», γιατί, στην πράξη, η κατασκευή της
«επικινδυνότητας» (γιατί περί «κοινωνικής κατασκευής» πρόκειται) δεν
έπαψε ποτέ να είναι ο κατευθυντήριος άξονας των ασκούμενων πολιτικών και
ο Δ. Βαρτζόπουλος, με τον Αδωνι και όλη την κυβέρνηση, την έχουν
επιβάλει, πλέον, ως κυρίαρχη μορφή διακυβέρνησης σε όλα τα πεδία.
Και
προς ολοκλήρωση της τραγικής γελοιογραφίας που συναποτελούν όλοι στο
Υπουργείο Υγείας («Υπουργείο Αρρώστιας» θα έπρεπε, πλέον, να λέγεται)
ήταν η «διόρθωση» που έκανε ο Δ. Βαρτζόπουλος στην Ε. Ακρίτα όταν αυτή
αναφέρθηκε στο ΨΝΑ-Δαφνί : «μην το λέτε έτσι. Τώρα λέγεται Πολυδύναμη
Νοσηλευτική Μονάδα Ψυχικής Υγείας, με το νέο νόμο έπαψε πια να είναι
άσυλο και είναι νοσοκομείο». Τι να πει κανείς; Ο επιστημονικός και
ταυτόχρονα πολιτικός και ηθικός κρετινισμός, στο έπακρο. Αρκεί ν΄
αλλάξεις το όνομα και όλα, σε μια μέρα, αλλάζουν. Αν και, μάλλον, μια
νέα ονομασία τους χρειάζεται για την ολοκληρωτική καταστροφή που με το
νέο νόμο έχουν επιφέρει παντού, σε όλες τις υπηρεσίες της ψυχικής υγείας
και της απεξάρτησης.
Να θυμίσουμε, τέλος, προκειμένου να γίνει
πληρέστερα κατανοητή η «κουλτούρα» (με τη συνεπαγόμενη πρακτική της)
αυτών που ακόμα κυβερνούν αυτή τη χώρα, τι έλεγε πρόσφατα ο Δ.
Βαρτζόπουλος σε συνέντευξή του (στο livemedia) για την λεγόμενη
«παραβατικότητα των ανηλίκων» (την οποία οι πολιτικές τους παράγουν και
απέναντι στην οποία ως μόνη απάντηση έχουν την καταστολή):
«Όταν
κάποιος είναι επιθετικός είναι επιθετικός επειδή είναι γεννημένος
επιθετικός και επειδή ο τρόπος που με τον οποίο έχει ζήσει όλα αυτά τα
χρόνια ενισχύει αυτή την επιθετικότητα. Εκείνο το οποίο μπορούμε να
κάνουμε εμείς είναι, όταν διαπιστώνουμε σε πρώιμη φάση μια τέτοια
επιθετικότητα, αυτή την επιθετικότητα να την βάλουμε μέσα σε κοινωνικά
κανάλια, δηλαδή, αυτή η επιθετικότητα να εξυπηρετεί τους σκοπούς αυτής
της κοινωνίας, δηλαδή να έχει να αξιακό σύστημα το οποίο να εξυπηρετεί
την κοινωνία. Δηλαδή, να μη σκοτώνεις ή να μην επιτίθεσαι για να
κλέψεις, να επιτίθεσαι στους εχθρούς της πατρίδας, η να επιτίθεσαι στον
εχθρό της κοινωνίας» (υπογρ, δική μας). Κάτι σαν ένα κάλεσμα για «ομάδες
εφόδου», χρυσαυγίτικες, ή και ακραιφνώς ναζιστικές… Τα σχόλια
περιττεύουν.
Ποιοι πρέπει να συλληφθούν: Οι ψυχίατροι που εφημερεύουν ή οι υπουργοί που έχουν διαλύσει την ψυχική υγεία
Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου*
Η
σύλληψη των δυο εφημερευόντων ψυχιάτρων του ΨΝΑ επειδή δεν έκαναν
εισαγωγή για νοσηλεία ασθενούς που οι αστυνομικοί, που τους προσήγαγαν,
είχαν μεταφέρει με εισαγγελική παραγγελία, είναι ένα ακόμα ακραίο δείγμα
της κατασταλτικής πολιτικής που ασκεί το νεοφιλελεύθερο και ακροδεξιό
επιτελείο του Υπουργείου Υγείας σε αγαστή συνεργασία με το Υπουργείο
δημόσιας καταστολής του Χρυσοχοΐδη.
Δεν
τους αρκεί, πλέον, ότι η ακούσια προσαγωγή και νοσηλεία είναι ανέκαθεν ο
κανόνας σε αυτή τη χώρα, με το 75% των εισαγωγών για ψυχιατρική
νοσηλεία να είναι ακούσιες. Αυτό που βίαια επιβάλουν είναι η εισαγγελική
παραγγελία για ψυχιατρική εξέταση να αποτελεί πλέον αυτονόητα και
ακούσια νοσηλεία.
Πρόκειται για την παροιμιώδη ασχετοσύνη που τους
διακρίνει, επιτελικούς του Υπουργείου Υγείας και τα αστυνομικά τους
σώματα, ή για μια συνειδητή και κατάφωρη παραβίαση του νόμου; Γιατί η
εισαγγελική παραγγελία δεν είναι για ακούσια νοσηλεία αλλά για ακούσια
εξέταση. Η οποία και θα κρίνει αν χρειάζεται η νοσηλεία.
Δεν θα
μείνουμε στο ότι η υπάρχουσα ιδρυματική κατάσταση στην Ελλάδα είχε
ανέκαθεν, με ένα νομικό, κοινωνικό και ψυχιατρικό αυτοματισμό, κάνει
ισοδύναμα αυτά τα δυο. Αυτό που έχει σημασία, εν προκειμένω, είναι ότι
στο συμβάν στο ΨΝΑ, με την σύλληψη των δυο ψυχιάτρων, η παράνομη πράξη
είναι αυτή των αστυνομικών και είναι αυτοί που θα έπρεπε να συλληφθούν
γιατί παρενέβησαν με τη βία σε κάτι που είναι έξω από την όποια
αρμοδιότητά τους, προσπαθώντας να επιβάλουν μια πρακτική που θα ήταν
επιζήμια για την ψυχική υγεία του ασθενούς, πιθανώς και για την ίδια τη
ζωή του. Και η λεγόμενη «Δικαιοσύνη» θα 'πρεπε άμεσα να παρέμβει και ν΄
ασκήσει δίωξη στους αστυνομικούς για αυτή τους την ενέργεια, όπως και σε
όλη την ιεραρχία τους που τους καλύπτει.
Βάσει της υπάρχουσας
νομοθεσίας, που ακόμα Αδωνις και Βαρτζόπουλος δεν την έχουν, τουλάχιστον
στα χαρτιά, καταργήσει, προβλέπεται ότι και η ακούσια νοσηλεία πρέπει
να γίνεται σε κατάλληλο θεραπευτικό πλαίσιο, σε κατάλληλη μονάδα. Πόσο
κατάλληλη μονάδα μπορεί να είναι ένα ψυχιατρείο που όλες οι κλινικές του
είναι γεμάτες ράντζα; Δεν θα πρέπει οι γιατροί και γενικά και όλη η
θεραπευτική ομάδα να βάλουν ένα όριο στο «πόσα ράντζα» μπορεί η κάθε
κλινική ν΄ αντέξει; Πάντα στη λογική ότι θα 'πρεπε να παλεύουμε για ένα
σύστημα ψυχικής υγείας κοινοτικά βασισμένο, με λιγότερες κλίνες και
χωρίς κανένα ράντζο; Γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει το επιδιωκόμενο
θεραπευτικό πλαίσιο. Και, όπου έχουν βάλει έστω αυτό το όριο, για
«λιγότερα ράντζα», πολύ καλά έχουν κάνει.
Η
κατάσταση που έχει. επιβάλει αυτή η κυβέρνηση και το ακροδεξιό της
επιτελείο έχει οδηγήσει στην πληθώρα των περιπολικών έξω από κάθε
εφημερεύων ψυχιατρικό νοσοκομείο, με τις κλίνες κανενός νοσοκομείου,
καμιάς κλινικής, να μη φτάνουν ποτέ να καλύψουν όσους προσέρχονται ή
προσάγονται.
Πολλές φορές άτομα εκουσίως προσερχόμενα με σοβαρά
προβλήματα ψυχικής υγείας δεν γίνονται δεκτά γιατί περιμένει απέξω το
πλήθος των περιπολικών με τα ακούσια.
Ολο και πιο συχνά ακουσίως
προσαγόμενοι ασθενείς, για τους οποίους στο τέλος της εφημερίας δεν
υπάρχει ούτε καν διαθέσιμο ράντζο, κοιμούνται, μια έως και τρεις μέρες,
μέσα σε αστυνομικά τμήματα, μέχρι να βρεθεί εφημερεύουσα ψυχιατρική
κλινική που είναι σε θέση να τους δεχτεί.
Πολλές κλινικές σε όλη
την Πελοπόννησο και την Στερεά, άκρως υποστελεχωμένες, αδυνατούν να
νοσηλεύσουν ασθενείς και αφού κάνουν δεκτή την ανάγκη για νοσηλεία για
τα ακουσίως προσαγόμενα άτομα, μετά δηλώνουν ότι δεν έχουν διαθέσιμη
κλίνη και όλοι οι ασθενείς, που κρίνεται ότι πρέπει να νοσηλευτούν,
μεταφέρονται σε Δρομοκαϊτειο και Δαφνί.
΄Υπάρχουν, επίσης,
περιστατικά που αστυνομικοί βιαιοπράγησαν κατά ασθενών τους οποίους
είχαν μεταφέρει στο εφημερεύον νοσοκομείο, προκαλώντας αναστάτωση στη
συμπεριφορά τους, έτσι ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν
οι ασθενείς αυτοί να προηγηθούν στη σειρά αυτών που περιμένουν για
εξέταση και έτσι οι αστυνομικοί να «ελευθερωθούν» και να φύγουν.
Γνωστή
και η ντιρεκτίβα του Βαρτζόπουλου που ζητάει να συντομεύει η παρουσία
των αστυνομικών που προσάγουν, με χειροπέδες πάντα, τους ασθενείς με
εισαγγελική παραγγελία. «Πάρτε τους, βάλτε τους μέσα και εμείς φύγαμε».
Είναι
σαφές ότι αυτοί που θα έπρεπε άμεσα να προσαχθούν - άραγε σε ποια
αστυνομικά τμήματα; - είναι ο Αδωνις, ο Βαρτζόπουλος και ο Χρυσοχοίδης
(και οι αστυνομικοί τους). Είναι αυτοί που έχουν δημιουργήσει αυτή την
κατάσταση και λύση δεν θα υπάρξει αν, σαν πρώτο βήμα, δεν φύγει αυτή η
κυβέρνηση.
Αστυνομικοί έσυραν αυθαίρετα στο Α.Τ. Χαϊδαρίου και πέταξαν για έξι
ώρες στο κρατητήριο έναν ψυχικά ασθενή και δύο εφημερεύοντες γιατρούς
στο ΨΝΑ «Δαφνί» ● Το παράπτωμα των ψυχιάτρων ήταν ότι αφού εξέτασαν τον
ασθενή έκριναν πως δεν χρήζει νοσηλείας και μπορούσε να συνεχίσει τη
θεραπεία στο σπίτι του ● Οι ένστολοι όμως είχαν κάνει τη δική τους...
διάγνωση.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου