Για την την αφαίρεση άρθρου του Πέτρου Παπακωνσταντίνου για την Παλαιστίνη από σχολικό βιβλίο.
Σχολιασμός Πέτρου Παπακωνσταντίνου στα Αντιτετράδια της εκπαίδευσης.
Ο ανυποψίαστος θα αναρωτιόταν: τι μύγα τους τσίμπησε μέσα στο κατακαλόκαιρο; Γιατί ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» πριν από 22 χρόνια (σ.σ. παρατίθεται ολόκληρο παρακάτω καθώς και το κείμενο που το αντικατέστησε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας) να προκαλέσει τέτοια δυσανεξία στο υπουργείο Παιδείας εν έτει 2025 ώστε να το απαλείψει από το σχολικό βιβλίο; Η προφανής απάντηση είναι ότι οι ιθύνοντες της κυβέρνησης δεν θέλουν να έρχονται οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί σε επαφή με οτιδήποτε τους οδηγεί σε συνειρμούς με τη γενοκτονία που διαπράττει, εδώ και 23 μήνες, το Ισραήλ στη Γάζα.
Επιπλέον, ακριβώς επειδή το εν λόγω απόσπασμα αναφερόταν στις οδύνες των Παλαιστινίων 22 χρόνια νωρίτερα, υπενθυμίζει στον αναγνώστη αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά η κυβέρνηση του Ισραήλ και οι σύμμαχοί της πασχίζουν να απαλείψουν από τη συλλογική μνήμη: ότι η Ιστορία των δεινών της περιοχής δεν ξεκίνησε από τις επιθέσεις της Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου του 2023, αλλά πολύ νωρίτερα, από τη στιγμή που εδραιώθηκε η ισραηλινή κατοχή στην παλαιστινιακή γη, επομένως δεν είναι το Ισραήλ που τάχα «αμύνεται απέναντι στην τρομοκρατία», αλλά εκείνο που υλοποιεί εδώ και δεκαετίες με πολύ συστηματικό τρόπο πολιτικές βάναυσης εθνοκάθαρσης σε βάρος ενός έθνους χωρίς κράτος.
Φυσικά η επίσημη Ελλάδα δεν είναι η μόνη που στηρίζει ενεργά την κυβέρνηση του Νετανιάχου και των ακροδεξιών εταίρων του και προσπαθεί να σιγάσει οποιαδήποτε φωνή θα την ενοχλούσε στο ελάχιστο. Δυστυχώς αυτός είναι ο κανόνας στη συλλογική Δύση- από την Αμερική του Τραμπ μέχρι την Ευρώπη των ακροδεξιών Μελόνι και Όρμπαν, του φιλελεύθερου Μακρόν και του κεντροαριστερού Στάρμερ. Ο βασικός λόγος είναι εκείνος τον οποίο ομολόγησε, με ανατριχιαστικής ωμότητας ειλικρίνεια, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς όταν είπε ότι «το Ισραήλ κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό όλων μας». Δηλαδή, τη δουλειά του προκεχωρημένου φυλακίου του Δυτικού ιμπεριαλισμού στην πιο καυτή ζώνη πετρελαίων και φυσικού αερίου του πλανήτη.
Σε προηγούμενους βρώμικους πολέμους ιστορικής σημασίας, υπήρξαν σοβαρές αντιστάσεις ακόμη και από ισχυρές χώρες της Δύσης. Στο Βιετνάμ οι Αμερικανοί έμειναν μόνοι τους μέχρι την ταπεινωτική τους ήττα, αφού ούτε οι κατά κανόνα δεδομένοι Βρετανοί δεν είχαν δεχθεί να τους ακολουθήσουν. Στον πόλεμο του 2003 εναντίον του Ιράκ, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες συγκρούστηκαν με τους νεοσυντηρητικούς της κυβέρνησης Μπους. Σήμερα σχεδόν οι πάντες, αν εξαιρέσουμε λίγες χώρες όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία, ακολουθούν με απίστευτη δουλοπρέπεια το δίδυμο Τραμπ- Νετανιάχου, είτε πρόκειται για τη γενοκτονία της Γάζας, είτε για την πόλεμο των 12 ημερών κατά του Ιράν, που πολύ φοβάμαι ότι ήταν μόνο η αρχή.
Φτάσαμε στο σημείο οι περισσότεροι Ευρωπαίοι «ηγέτες» να διαγωνίζονται σε πλειστηριασμό γλοιώδους κολακείας του Τραμπ στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, με τον γενικό γραμματέα του, Μαρκ Ρούτε, να τον αποκαλεί «μπαμπάκα», κι όλους μαζί να τον αναγνωρίζουν ως τον μοναδικό σερίφη, δικαστή και δήμιο της ανθρωπότητας. Λες κι είχε γράψει για αυτούς ο Κώστας Βάρναλης το «Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει μας πατεί».
Με δυο λόγια, η Παλαιστίνη του 2025 είναι η τραγική «Γκουέρνικα» της εποχής μας, όπου συμπυκνώνεται η σύγκρουση ανάμεσα στον εντεινόμενο εκφασισμό του σύγχρονου ιμπεριαλισμού και στις δυνάμεις που του αντιστέκονται. Η δουλικότητα των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στον άξονα Τραμπ- Νετανιάχου απλά μαρτυρεί ότι έχουν περιπέσει σε ρόλο σύγχρονων Πεταίν και είναι αποφασισμένοι να παίξουν αυτό το ρόλο μέχρι τέλους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η λογοκρισία απέναντι σε κάθε φωνή, ακόμη και την ασθενέστερη, που επιμένει στις ενοχλητικές της αλήθειες δεν μπορεί να εκπλήσσει κανέναν.
Όσο για την έμπνευσή τους να αντικαταστήσουν το επίμαχο απόσπασμα με φληναφήματα και πομφόλυγες περί πολέμου γενικώς και αορίστως που δημιουργήθηκαν από λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, είναι απολύτως διδακτική για τη νοοτροπία των προϊσταμένων του υπουργείου Παιδείας: θα ήθελαν πάρα πολύ εκπαιδευτικούς- παπαγάλους, αποστειρωμένους από κριτική σκέψη, που θα διαπλάθουν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους τις επόμενες γενιές.
Είναι στο χέρι σας να τους διαψεύσετε.
***
 |
| EUROKINISSI, ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΟΥΜΑΣ |
Το να σταματάς να μαθαίνεις για τους καταπιεσμένους λαούς, για μια γενοκτονία που κρατά αιώνες – όχι πολύ μακριά από εδώ, τότε μοιραία αρχίζεις να ξεχνάς.
Κι έτσι το να μην διδάσκεσαι για δικαιοσύνη, με τους αρμόδιους να σκίζουν τις σελίδες με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο απαξίωσης και αδιαφορίας.
Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τις αλλαγές που πραγματοποίησε στα σχολικά βιβλία που θα μοιραστούν στους μαθητές τον Σεπτέμβριο στ@ μαθητ@. Ανάμεσα, λοιπόν, στις τροποποιήσεις, διαπιστώνεται πως σε εκείνο της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ’ Γυμνασίου, το υπουργείο επέλεξε να διαγράψει το άρθρο του δημοσιογράφου Πέτρου Παπακωνσταντίνου στην Καθημερινή που έφερε τίτλο «Μια γενιά που της έκλεψαν το χαμόγελο…». Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται στην Ιντιφάντα, την εξέγερση των Παλαιστινίων ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.
Πλέον, στη θέση του υπάρχει ένα κείμενο, το οποίο είναι δημιούργημα εφαρμογής Τεχνητής Νοημοσύνης, το οποίο έχει τίτλο «Τα παιδιά μπορεί να μεγαλώνουν διαφορετικά».
Φαίνεται πως οι φωνές των Παλαιστινίων, των παιδιών, των γυναικών και των αμάχων που σφάζονται στο όνομα της εξουσίας και των εδαφών, ενοχλούν την ελληνική κυβέρνηση, ακόμα και μέσα από ένα κείμενο σε σχολικό βιβλίο. Για αυτό και επέλεξαν να σβήσουν αυτό το κομμάτι της ιστορίας. Φαίνεται, έτσι, πως η σωστή πλευρά της ιστορίας δεν χωράει ούτε στο ελληνικό σχολείο.
Το κείμενο που αφαιρέθηκε (σ.σ. παρατίθεται παρακάτω ολόκληρο):
Το νέο κείμενο:
Νεοελληνική Γλώσσα Γ´ Γυμνασίου: 5η Ενότητα – Μια γενιά που της έκλεψαν το χαμόγελο…
Μια γενιά που της έκλεψαν το χαμόγελο…
[…]Ένας διακεκριμένος γιατρός από τη Γάζα μας είχε πει σε διεθνές συνέδριο που οργάνωσε η Παλαιστινιακή Αρχή: «Ίσως το πιο τραγικό αποτέλεσμα της κατοχής για τα παιδιά της Παλαιστίνης να μην είναι ούτε ο υποσιτισμός ούτε οι τραυματισμοί ούτε οι χαμένες ώρες στο σχολείο ούτε οι χαμένες ευκαιρίες στη ζωή. Αλλά το γεγονός ότι, κάτω από τα μάτια μας, μεγαλώνει μια γενιά που της έκλεψαν το χαμόγελο. […]
Σ’ όλο τον κόσμο, τα παιδιά παίζουν «κλέφτες και αστυνόμους». Δε θα σας προκαλέσει έκπληξη, αν σας πω ότι στην Παλαιστίνη παίζουν «Εβραίους και Άραβες». Εκείνο που ίσως σας φανεί απίστευτο είναι ότι τα πιο πολλά από τα δικά μας παιδιά προτιμούσαν να παίζουν τους… Εβραίους! Κι αυτό γιατί, στα μάτια τους, οι Εβραίοι είναι οι δυνατοί και οι Άραβες οι αδύναμοι, αυτοί που πάντα χάνουν. Κανένα παιδί δε θέλει να ‘χει θετικό ήρωα εκείνον που πάντα χάνει. Αλλά μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα*, η εικόνα άλλαξε. Tώρα, όλοι θέλουν να παίζουν τους Άραβες και μόνο οι πιο αδύναμοι της παρέας την πληρώνουν και αναγκάζονται να παίζουν τους Εβραίους. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό.
Μερικές φορές τρομάζω όταν βλέπω πόσο δημοφιλής είναι σ’ αυτά τα παιδιά η φιγούρα του «μάρτυρα», ειδικά εκείνου που είναι αποφασισμένος να ανατιναχτεί με εκρηκτικά. Στα μάτια τους, ο καμικάζι έχει την απόλυτη ισχύ πάνω στη ζωή και στο θάνατο, είναι η απόλυτη δύναμη που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει. Η πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γκόλντα Μεΐρ, είχε πει κάποτε ότι εξοργίζεται όχι τόσο γιατί οι εχθροί της σκότωναν Ισραηλινούς, όσο γιατί ανάγκαζαν τους Ισραηλινούς να σκοτώνουν. Tώρα είναι η δική μας σειρά να πούμε κάτι ανάλογο, από την ανάποδη. Πάντως, ένα είναι το σίγουρο: Ο φόβος, καιρό τώρα, έχει αλλάξει στρατόπεδο»!
Πέτρος Παπακωνσταντίνου, περ. «Κ», εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2003
*Iντιφάντα: ονομάζεται η αντίσταση των Παλαιστινίων ενάντια στην κατοχή της πατρίδας τους από το Iσραήλ. H δεύτερη Iντιφάντα άρχισε το Σεπτέμβριο του 2000.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου