Επιτροπή Αγώνα για το Ελληνικό: Όχι σε παραπέρα υποβάθμιση της ζωής στο Λεκανοπέδιο Αττικής – Λαϊκός φραγμός στα σχέδια φαραωνικής δόμησης εν μέσω κλιματολογικής κρίσης

Έξι μήνες αφότου μεταβιβάστηκαν οι μετοχές της «Ελληνικό ΑΕ» στη Lamda Development, η Επιτροπή Αγώνα για την Υπεράσπιση του Ελληνικού προχωρά σε έναν έγγραφο απολογισμό υπογραμμίζοντας πως «δεν υπάρχει τίποτα πιο παραπλανητικό από το κεντρικό σύνθημα “Εδώ. Για όλους. Για πάντα.”» και συνεχίζει λέγοντας πως «θα πρέπει να περνούν τους ανθρώπους για ηλίθιους προπαγανδίζοντας ότι κερδίζουν εξίσου από την “επένδυση” οι οικοδόμοι που θ’ αρχίσουν να χτίζουν το project ή οι σεκιουριτάδες που θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια μιας νέας πόλης πλουσίων ή τα συνεργεία καθαριότητας για εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα…».

Η Επιτροπή συνεχίζει το Δελτίο Τύπου της λέγοντας: «σχεδόν όλοι μπορούν να καταλάβουν ότι αν το Δημόσιο πουλά μια έκταση με 100 ευρώ ανά τμ και στη συνέχεια ο “επενδυτής” μεταπουλά τμήματα της με 17.500 ανά τμ, σε περίπτωση που οι θεσμοί πραγματικά λειτουργούσαν σε όφελος των πολλών, θα έπρεπε πλήθος αρμόδιων διαχρονικά να παραπεμφθούν για απιστία σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και να υπάρξει αναστροφή κατοχής των μετοχών».

Διαβάστε αναλυτικά την Ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα για το Ελληνικό:

Όχι σε παραπέρα υποβάθμιση της ζωής στο Λεκανοπέδιο Αττικής –Λαϊκός φραγμός στα σχέδια φαραωνικής δόμησης εν μέσω κλιματολογικής κρίσης

Συμπληρώθηκε το πρώτο 6μηνο από τη μεταβίβαση των μετοχών της δημόσιας εταιρείας «Ελληνικό ΑΕ» (με αντικείμενο ένα συνολικό project για τα 6.200 στρέμματα του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και τα 3,5 χιλ του παραλιακού μετώπου του Αγίου Κοσμά με χρόνο ολοκλήρωσης 25 χρόνων) στη Lamda Development,  ιδιοκτησίας οικογένειας Λάτση. Αντί «προκαταβολής» 300 εκ. ευρώ για συνολικό ονομαστικό τίμημα 915.000.000 ευρώ που θα καταβληθεί σε βάθος 15ετίας – άρα με το βασικό προεξοφλητικό επιτόκιο την εποχή πρώτης υπογραφής της σύμβασης ΤΑΙΠΕΔ-Lamda D. (2014) και της έγκρισης της από την Βουλή (2016) διαμορφώνεται σε 575.000.000 ευρώ συνολικά ή λιγότερα από 100 ευρώ ανά τμ.

Τι έχει γίνει

Στη διάρκεια αυτού του εξάμηνου η Lamda ως ιδιοκτήτρια πλέον της «Ελληνικό ΑΕ» προχώρησε κυρίως σε δραστηριότητες μάρκετινγκ και πωλήσεων σε δυο τμήματα της επένδυσης – στο νότιο παραθαλάσσιο «μέτωπο» και στο επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης «βόρειο μέτωπο» του Ελληνικού, όπου προβλέπεται η δημιουργία ενός γιγάντιου Εμπορικού Πόλου (Commercial Hub), του μεγαλύτερου στη χώρα, στον οποίο μόνο οι εμπορικές χρήσεις θα καταλαμβάνουν 160.000 τμ: Δηλ. στα δύο πλέον προσοδοφόρα τμήματα της «επένδυσης». Οι δραστηριότητες αυτές έχουν αποφέρει μέχρι στιγμής, σύμφωνα με ανακοινώσεις της Lamda και εκπροσώπων της:

Α) Πωλήσεις οικοπέδων, την οικοδόμηση των οποίων θ’  αναλάβει η Lamda: Πρώτο, πούλησε και τα 27 οικόπεδα για παραθαλάσσιες «υπερπολυτελείς» βίλες αντί 188 εκ. ευρώ, με προβλεπόμενα  συνολικά έσοδα κατά την ολοκλήρωση της οικοδόμησης τους ύψους 345 εκ. – μέση τιμή 17.500 ευρώ ανά τμ. (Δέλεαρ για την πώληση τους ως οικοπέδων: Οι ιδιοκτήτες θα επιλέξουν τα δικά τους σχέδια). Δεύτερο, πούλησε οικόπεδο 30.000 τμ στην Εταιρεία Trade Estates του Ομίλου Φουρλή για Πάρκο Λιανικής, που θα στεγάσει γιγάντια  καταστήματα (ΙΚΕΑ, INTERSPORT και διάφορες εταιρείες-αλυσσίδες) με συνολικά έσοδα για τη Lamda κατά την ολοκλήρωση του «Πάρκου» 55 εκ. ευρώ. Τρίτο, υπέγραψε δυο χωριστά MoU με Πειραιώς και Eurobank με στόχο πώληση δυο οικοπέδων για ανέγερση ενός ουρανοξύστη γραφείων για κάθε τράπεζα, ύψους 100 μέτρων και μικτής έκτασης 40.000 και 45.000 τμ αντιστοίχως, για στέγαση των κεντρικών υπηρεσιών  της καθεμιάς με δυνητικά έσοδα για τη Lamda κατά την ολοκλήρωση τους 147 εκ. και 140 εκ. ευρώ αντιστοίχως.

 Β) Προπωλήσεις του 77% των διαμερισμάτων του  παραθαλάσσιου ουρανοξύστη κατοικιών ύψους 45 ορόφων και 45.000 τμ με τιμές από 7.500 έως 26.200 ευρώ ανά τμ. Τα νούμερα αυτά αντιστοιχούν σε κυριολεκτικό ξεπούλημα των 31 πρώτων ορόφων, ενώ οι υπόλοιποι όροφοι – που συμπεριλαμβάνουν και διαμερίσματα με ατομικές πισίνες – λόγω της μεγάλης ζήτησης θα διατεθούν χωριστά με στόχο «τη μεγιστοποίηση του οικονομικού όφελους».

Γ) «Συμφωνία πλαίσιο» με το διεθνές fund Brooke Lane Capital, που έχει αγοράσει από την Alpha Bank δυο χαρτοφυλάκια κτιρίων του Βωβού συνολικού ύψους 95,2 εκ. ευρώ, για την κατασκευή ουρανοξύστη μικτής χρήσης (κυρίως γραφείων, αλλά και ξενοδοχείου και εξαρτημένων απ’  αυτό πολυτελών κατοικιών) ύψους 150 μ και έκτασης 60.000 τμ. Εφόσον στο επόμενο εξάμηνο πληρωθούν οι αιρέσεις που έχει θέσει το fund, θα δημιουργηθεί για την ανέγερση και την εκμετάλευση του ουρανοξύστη εταιρεία ειδικού σκοπού με συμμετοχή 70% (Brooke Lane )-30% (Lamda) και αντικείμενο 200 εκ. ευρώ.

Δ) Με παρόμοια σχέση 70%-30% και αντικείμενο 55 εκ. ευρώ ο Όμιλος ΤΕΜΕΣ (Οικογένεια Κωνσταντακόπουλου) και η Lamda συμφώνησαν ν’  αναπτύξουν δύο ξενοδοχεία στο παραλιακό μέτωπο, το ένα απ’  αυτά στη Μαρίνα του Αγίου Κοσμά, το άλλο στο απέναντι άκρο της παραλιακής ζώνης, το καθένα με συνοδευτικό «πακέτο» κατοικιών.

Ε) Τα δύο εμπορικά κέντρα, το μεγαλύτερο στη χώρα επί της Λεωφ. Βουλιαγμένης έκτασης 130.000 τμ και το μικρότερο στη Μαρίνα του Αγίου Κοσμά με 22.000 τμ εκμισθούμενης επιφάνειας θ’ αναπτύξει η ίδια η Lamda με όχημα χρηματοδότησης την είσοδο στο Χρηματιστήριο της εταιρείας του Ομίλου Lamda Malls εντός 2022.

Στ) Ως προς το καζίνο, ως IRC (ολοκληρωμένο τουριστικό συγκρότημα με καζίνο) προβλέπεται να καταλαμβάνει συνολικά δύο ουρανοξύστες ύψους 200 και 100 μ αντιστοίχως. Αποτελεί το πλέον «καθυστερημένο» αλλά και «κρίσιμο» οικονομικά τμήμα της «επένδυσης», ύψους 1,1 δις ευρώ. Μετά την αποχώρηση της αμερικάνικης εταιρείας καζίνο Mohegan από τη, νικήτρια στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, κοινοπραξία Mohegan-ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και την εγκατάλειψη του 100% των μετοχών της κοινοπραξίας στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, το Ελεγκτικό Συνέδριο δίνει «πράσινο φως» στην Επιτροπή Παιγνίων να δώσει άμεσα άδεια καζίνο στην εταιρεία παραβλέποντας την αλλαγή της μετοχικής της σύνθεσης και «παρέχοντας κάθε δυνατή υποστήριξη στα εμπλεκόμενα μέρη, ώστε η υλοποίηση του εμβληματικού αυτού έργου για την οικονομία της χώρας να ξεκινήσει το ταχύτερο δυνατό». Ταυτόχρονα η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, όντας άσχετη από καζίνο, διαπραγματεύεται με την, ηττημένη στο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, εταιρεία Hard Rock τη συμμετοχή της τελευταίας σε μια νέα, ουσιαστικά, κοινοπραξία, όπου το 51% των μετοχών θα κατέχεται από τον νέο «εταίρο» – και διοχετεύει την πληροφορία ότι η είδοδος της Hard Rock στο Inspire Athens θα πραγματοποιηθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες.

Ζ) Από πηγές του επενδυτή διαρρέεται ότι τις επόμενες βδομάδες θα διατεθούν μέσω μεγάλων κτηματομεσιτικών γραφείων 1.000 τουλάχιστον κατοικίες «υψηλής αισθητικής» (μονοκατοικίες, μαιζονέτες και διαμερίσματα)  επί της Λεωφόρου Ποσειδώνος προορισμένα για «χαμηλότερα» εισοδηματικά στρώματα, από 5.500-7.000 ανά τμ, χωρίς να διευκρινίζεται αν κάποιες από αυτές θα διατεθούν και ως οικόπεδα κατά το πρότυπο πώλησης για τις βίλες. 

«Επένδυση» για όλους;

Με βάση τα παραπάνω, είναι φανερό ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο παραπλανητικό από το κεντρικό σύνθημα στο Experience Park, προς το παρόν «πάρκο» 70 στρεμμάτων που ως «προκαταβολή» των 2.000 στρεμμάτων κατασκεύασε η εταιρεία REDEX του Ομίλου Κοπελούζου και απευθύνεται στην οικοδόμηση των κοινωνικών συμμαχιών της Lamda με τους επισκέπτες-πολίτες των Νοτίων και όχι μόνο: «Εδώ. Για όλους. Για πάντα.» 

Η μόνη αληθινή φράση είναι (χάρη στη μεταβίβαση των μετοχών) η πρώτη. Ας παραβλέψουμε την αλαζονική τελευταία φράση, καθώς πλήρη κυριότητα η Lamda έχει στο 30% των 6.200 στρεμμάτων και υποτίθεται ότι θα επιστρέψει το υπόλοιπο 70% στο Ελληνικό Κράτος μετά από 99 χρόνια (όποιος θέλει το πιστεύει). Αλλά «επένδυση» για όλους; Για κάποιους πλούσιους, Έλληνες και ξένους, σίγουρα είναι: Γι’  αυτούς που σήμερα (προ)πληρώνουν 25.ΟΟΟ ανά τμ στους «χαμηλότερους» ορόφους ενός ουρανοξύστη κατοικιών ή μυθώδη ποσά για ν’  αποκτήσουν μια παραθαλάσσια βίλα σε απόσταση 20΄ απ’  το κέντρο της Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα θ’ απολαμβάνουν πλήρεις οικιακές και τεχνικές υπηρεσίες από εργαζόμενους «νοικιασμένους» από τις δύο κινεζικές (Χονγκκονέζικες) εταιρείες που φαίνεται ότι θ’  αναλάβουν την διαχείριση των ξενοδοχείων και την εξυπηρέτηση όλων των κατοικιών. Θα πρέπει να περνούν τους ανθρώπους για ηλίθιους προπαγανδίζοντας ότι κερδίζουν  εξίσου από την «επένδυση» οι οικοδόμοι που θ’  αρχίσουν να χτίζουν το project ή οι σεκιουριτάδες που θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια μιας νέας πόλης πλουσίων ή τα συνεργεία καθαριότητας για εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα… Ή οι πωλήτριες, τα γκαρσόνια και το προσωπικό κουζίνας στα δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα νέων εμπορικών χρήσεων και νέων χρήσεων εστίασης με «εισιτήριο» την ερήμωση εμπορικών κέντρων, δρόμων και εστίασης σε Παλαιό Φάληρο, Άλιμο, Άγιο Δημήτριο, Αργυρούπολη, Ελληνικό και Γλυφάδα. «Όλοι» αυτοί το μόνο που έχουν να «κερδίσουν» από την «επένδυση» είναι μια χαμηλόμισθη θέση εργασίας, κατά κανόνα προσωρινή όσο και ανταγωνιστική απέναντι στους σημερινούς εργαζόμενους στα Νότια.

Τέτοιες θέσεις εργασίας συν ένα πάρκο-λούνα πάρκ συν η αναγόρευση του Σπύρου Λάτση σε εθνικό ευεργέτη για ένα Μέγαρο στα Σούρμενα για τον Ποντιακό Ελληνισμό κι ένα κτήριο «μετεγκατάστασης» μόνο των Συλλόγων των ΑΜΕΑ από τους περισσότερους από 500 συλλόγους κ.α. συλλογικότητες, συμπεριλαμβανομένου του Κοινωνικού Ιατρείου του Ελληνικού, που το Ελληνικό Κράτος «πέταξε» απέξω (2014-2020) για να «ελευθερωθεί» ο χώρος για την «επένδυση»: Aυτά είναι όλα-όλα όσα έχουν να κερδίσουν μερικές χιλιάδες άνθρωποι από «όλους» μας. 

Και το δημόσιο συμφέρον; Η οικονομική διάσταση

Οι 2 ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες που όρισε το 2014 ο Οικονομικός Εισαγγελέας  για να εκτιμήσουν αν τα 915 εκ. σε ορίζοντα 15ετίας ήταν «δίκαιο» τίμημα για το Ελληνικό, εκτίμησαν την τότε αξία του Ελληνικού -χρησιμοποιώντας διαφορετική μεθοδολογία – ο ένας σε 4 φορές μεγαλύτερη από το τίμημα, ενώ ο άλλος σε 2,5. Μετά απ’  αυτό, και καθώς η τότε κυβέρνηση επειγόταν να «κλείσει» το Ελληνικό ως δέσμευση και του Τρίτου (μετά το Δεύτερο) Μνημόνιου, διoρίστηκαν δυο νέοι εμπειρογνώμονες – που αυτή τη φορά συμφώνησαν με το τίμημα: Μόνο που η δεύτερη δυάδα φαίνεται ότι δεν διορίστηκε τυχαία από τον κατάλογο των δικαστηρίων, όπως έγινε με τους δυο πρώτους, καθώς ο ένας από τους δύο της δεύτερης φοράς «έτυχε» να είναι και Σύμβουλος του πωλητή του Ελληνικού ΤΑΙΠΕΔ…

Όρος και βασική δικαιολογία της αμερικανικής εκτιμητικής εταιρείας που γνωμοδότησε για το τίμημα που συμπεριλήφθηκε στη σύμβαση ήταν ότι η έκταση δεν πρόκειται να τεμαχιστεί και να πουληθεί ως οικόπεδα, οπότε οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι είναι πολύ μικρότεροι, αλλά ως ενιαίο έργο συνιστά «επένδυση υψηλού κινδύνου» που «ανταμείβεται» με χαμηλότερο τίμημα. Και τώρα, που άρχισε τεμαχισμός και πώληση οικοπέδων; Προφανώς το συντομότερο ανέκδοτο είναι ότι Ελληνική Κυβέρνηση μπορεί έστω και τώρα υπερασπιζόμενη το δημόσιο συμφέρον ν’  απαιτήσει την καταβολή της διαφοράς στο τίμημα!

Βεβαίως επειδή δεν είμαστε ηλίθιοι, σχεδόν όλοι μπορούν να καταλάβουν ότι αν το Δημόσιο πουλά μια έκταση με 100 ευρώ ανά τμ και στη συνέχεια ο «επενδυτής» μεταπουλά τμήματα της με 17.500 ανά τμ, σε περίπτωση που οι θεσμοί πραγματικά λειτουργούσαν σε όφελος των πολλών, θα έπρεπε πλήθος αρμόδιων διαχρονικά να παραπεμφθούν για απιστία σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και να υπάρξει αναστροφή κατοχής των μετοχών. Και θα χρειάζονταν εκατοντάδες «Μέγαρα Ποντίων» και κτήρια «μετεγκατάστασης» των συλλογικοτήταν που πετάχτηκαν εκτός Ελληνικού, για ν’  αρχίσει ο Σπύρος Λάτσης να βάζει πραγματικά το χέρι στη δική του τσέπη προκειμένου ν’  ανακηρυχθεί «εθνικός ευεργέτης»…

Κλιματολογική κρίση και «πάρκο από λαμπιόνια»

Όταν τριάντα χρόνια πριν αποφασιζόταν η μεταφορά του Αερολιμένα Αθηνών από το Ελληνικό στα Σπάτα, η κλιματική αλλαγή είχε μόλις αρχίσει να συζητείται – σε θεωρητικό επίπεδο. Την εποχή εκείνη πρωτοδιατυπώθηκε η σύλληψη της δημιουργίας ενός μεγάλου πάρκου στην περιοχή του πρώην αεροδρομίου – τελευταίου μεγάλου αδόμητου χώρου στο Λεκανοπέδιου –  που, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα μπορούσε να επιδράσει θετικά, βελτιώνοντας το μικροκλίμα συνολικότερα στην Αττική. Σ’  αυτές τις συνθήκες τρεις διαδοχικοί Πρωθυπουργοί – Παπανδρέου, Σημίτης και Καραμανλής – δεσμεύτηκαν για ένα τέτοιο πάρκο. Ακολούθησε η μελέτη του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, που αποδείκνυε ότι αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα πάρκο ψηλών δέντρων στο μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του – η πιο αποτελεσματική και ταυτόχρονα η πιο φτηνή, από άποψη φύτευσης και συντήρησης, μορφή πάρκου. Στο πάρκο αυτό θα μπορούσαν να συνυπάρχουν περιορισμένα χώροι πολιτισμού και ψυχαγωγίας – μια μορφή ήπιας ανάπτυξης. 

Οποιαδήποτε σχέδια σε αντίθετη κατεύθυνση, που κατά καιρούς έβλεπαν το φως, όπως το «κόψιμο» της έκτασης σε οικόπεδα (πρόταση Σουφλιά),  δεν προχώρησαν ποτέ σε στάδιο υλοποίησης χάρη στο κίνημα φορέων και κατοίκων για την υπεράσπιση του Ελληνικού που εκφραζόταν κυρίως μέσα απ’  την Επιτροπή μας. Η δεκαετία των μνημονίων με μια Ελλάδα-προτεκτοράτο της Τρόικας «πέρασε» ωστόσο ακόμα και το Ελληνικό στο περιβόητο πρόγραμμα  ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας του Δεύτερου Μνημόνιου. Το πρόγραμμα αυτό, ισοδύναμο άγριας λεηλασίας του δημόσιου πλούτου προκειμένου να εξασφαλίζουν με κάθε τρόπο οι δανειστές τη συνέχιση εξυπηρέτησης ενός μη βιώσιμου χρέους, επαναλαμβανόταν αυτούσιο και στο Τρίτο Μνημόνιο – λόγω της μαζικής αντίστασης που υπήρξε οδηγώντας σε παταγώδη αποτυχία την υλοποίηση του.

Τραγικό τόσο από πολιτική όσο και από ηθική άποψη είναι το γεγονός ότι η μεταβίβαση των μετοχών του Ελληνικού από το Δημόσιο στον «επενδυτή» έγινε τελικά το 2021, όταν η κλιματική αλλαγή, ακόμα διερευνούμενη τη δεκαετία του ’90, που οδήγησε στην «απόσπαση» δέσμευσης από το Ελληνικό Κράτος για πάρκο μεγάλης κλιματολογικής παρέμβασης στο Λεκανοπέδιο Αττικής, έχει πια μετατραπεί σε παγκόσμια και ελληνική κλιματολογική κρίση. Δρομολογείται έτσι σήμερα ένα φαραωνικό σχέδιο εκατομμυρίων μέτρων δόμησης στον τελευταίο ανοιχτό πνεύμονα της Αττικής  εν μέσω παγκόσμιων και ελληνικών κλιματολογικών φαινομένων ερημοποίησης και δημιουργίας «προσφύγων κλίματος». Με χιονιάδες και πλημμύρες εκτός ελέγχου και πυρκαγιές που καταταστρέφουν καθολικά μεγάλες περιοχές – κι όχι μόνο δάση, αλλά και οικιστικές, εξαφανίζοντας τους κόπους μιας ζωής, με απώλεια ανθρώπινων ζωών και κοπαδιών, οικόσιτων και άγριων ζώων, και τις συνθήκες ζωής για τους πολλούς να υποβαθμίζονται δραματικά, όπως συμβαίνει στη χώρα μας ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία.

Η μεταβίβαση των μετοχών του Ελληνικού σε αυτές τις συνθήκες αποκαλύπτει σε όλο της το μεγαλείο την υποκρισία της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης: Υποτίθεται ότι «κόπτεται» τόσο πολύ για την κλιματολογική κρίση, που έκλεισε ταυτόχρονα όλες τις λιγνιτικές μονάδες πολύ πριν το προβλεπόμενο χρονικό όριο, με αποτέλεσμα εν μέσω ενεργειακής κρίσης να δημιουργηθούν τα σημερινά ευρύτατα φαινόμενα ενεργειακής φτώχειας του λαού μας. 

Την ίδια ευθύνη έχουν τα μεγαλύτερα κόμματα της Ελληνικής Βουλής, που ψήφισαν σε αυτές τις συνθήκες τη Σύμβαση για το Ελληνικό. 

Εξίσου παραπλανητική, αυτή τη φορά εκ μέρους του «επενδυτή», είναι η πρώτη «δόση» Πάρκου της Lamda, το Experience Park, το “πάρκο με τα λαμπιόνια”  αποκλειστικά βραδυνού ωράριου – σε αντίθεση με όλα τα πάρκα του κόσμου, που ανοίγουν μόνο στο φως της μέρας– προκειμένου να κρύψει στο σκοτάδι και με παιχνίδια «μαγευτικών» φωτισμών τη φτώχεια της φύτευσης, ιδιαίτερα σε ψηλά δέντρα – 500 όλα-όλα σε 70 στρέμματα ή 7 δέντρα ανά στρέμμα! – που είναι και το πρώτο χαρακτηριστικό οποιουδήποτε πάρκου. Τα 2.000 στρέμματα, που υποτίθεται ότι θα καταλαμβάνει στην ολοκλήρωση του, θα παραμείνουν μόνο ως λέξεις: Tο ίδιο το σχέδιο προβλέπει ότι 250.000 τμ, το 1/8 του Πάρκου, θα διατεθεί για την οικοδόμηση αθλητικού συμπλέγματος που θα συμπεριλαμβάνει χώρους ψυχαγωγίας και εμπορικά μαγαζιά – την ίδια στιγμή που η Lamda γκρεμίζει σήμερα τα δεκάδες διάσπαρτα γήπεδα αθλημάτων, που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στο Ελληνικό και ακόμα χρωστάμε στους δανειστές ως μέρος του δημόσιου χρέους. Ενώ με τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις το Πάρκο από πράσινος πνεύμονας μετατρέπεται σε φτηνή εκδοχή της Ντίσνεϋλαντ, με «κάλυψη» πολλαπλών χρήσεων εμπορευματικοποιημένης ψυχαγωγίας – λούνα παρκ, τσίρκα, συγκρουόμενα, καρτάκια, παγοδρόμια κλπ.

Αυτός ο εκφυλισμός ακόμα και του «Πάρκου των 2.000 στρεμμάτων» έρχεται να επιδεινώσει την (αναγκαστική) εκτίμηση της Περιβαλλοντικής Μελέτης που κατέθεσε ο ίδιος ο «επενδυτής» στην Ελληνική Βουλή. Σε αυτήν αναφέρεται ότι τελικά η επίπτωση της – φαραωνικής – δόμησης θα υποβαθμίσει περιβαλλοντικά την περιοχή κατά δύο μονάδες. Αυτή η βαθμολογία, -2, έχει να κάνει με μετρούμενη επιδείνωση της σημερινής κατάστασης. Πρόκειται για την πιο επίσημη αποκάλυψη ότι, δρομολογώντας μια τερατώδη δόμηση, έξω από κάθε όριο του ρυθμιστικού σχεδίου της Αθήνας εν μέσω κλιματολογικής κρίσης όχι μόνο απεμπολείται οριστικά η δυνατότητα θετικής επίδρασης στο μικροκλίμα, αλλά θα υπάρξει αρνητική επίδραση, την οποία οι ίδιοι οι εμπειρογνώμονες του «επενδυτή» μετρούν σε -2: Άρα έχουμε κάθε δικαίωμα να υποθέτουμε ότι θα είναι τελικά ακόμα χειρότερη. 

Η Επιτροπή Υπεράσπισης του Ελληνικού:

-Καταγγέλουμε την πρωτοφανή πολιτική συνεχιζόμενης έκπτωσης οποιασδήποτε δημόσιας εγγύησης και ελέγχου υπέρ του επενδυτή και σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη απ’  όλα τα μεγάλα κόμματα της Ελληνικής Βουλής. Με αποτέλεσμα να μην περνάει μήνας πουαυτή η πλέον σκανδαλώδης «Σύμβαση» να μην συμπληρώνεται με κάποια ακόμα πρόσθετη νομοθετική «διεκόλυνση» που έχει ζητήσει να νομοθετηθεί ο «επενδυτής». Που ήδη δεν είναι πλέον αποκλειστικά η Lamda Development, καθώς πλάι της αρχίζουν να στοιχίζονται σιγά-σιγά οι «πελάτες» και εταίροι της: Τράπεζες και μεγάλοι επενδυτικοί και κατασκευαστικοί όμιλοι, ελληνικοί και διεθνείς, fund και διεθνείς εταιρείες διαχείρισης – και κάποιες εκατοντάδες μέλη των ελληνικών και ξένων ελίτ, που αγοράζουν διαμερίσματα και οικόπεδα αυτή τη στιγμή στην Παραλιακή.  

-Καλούμε κάθε συλλογικότητα της Αττικής, που ενδιαφέρεται για τις συνθήκες ζωής στο Λεκανοπέδιο, σε συνεργασία για την παρακολούθηση της εξέλιξης της «επένδυσης» και των επιπτώσεων της και για όποια δυνατή από κοινού παρέμβαση.

-Καλούμε τους κατοίκους των Νοτίων και ευρύτερα του Λεκανοπέδιου σε διαρκή επαγρύπνηση και κινητοποίηση.

ΠΗΓΗ