Δυο ταινίες του τελευταίου διαστήματος τάραξαν τα νερά: Η Μπάρμπι και ο Οπενχάιμερ. Η δεύτερη αποτελεί μια υπόμνηση για τα ηθικά διλήμματα της επιστήμης, αλλά και για τους κινδύνους της επιστημονικής αυθεντίας και της ανεξέλεγκτης επιστημονικής έρευνας.
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης το σχετικό με τη σημερινή συγκυρία της επετείου της ισοπέδωσης της Χιροσίμα από τους Αμερικανούς, με τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας, και τον Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ, τον "πατέρα της ατομικής βόμβας":
Ξαναγνωρίζουμε, με τη βοήθεια των στίχων του Νικηφόρου Βρεττάκου, τον
άνθρωπο που ακροβατούσε ανάμεσα στην επιστήμη, τη λογοτεχνία, τον
θρησκευτικό μυστικισμό και τον ακτιβισμό, όμως ταυτίστηκε με τον
πυρηνικό όλεθρο στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι χωρίς να έχει πράξει τα
δέοντα για να αποτρέψει αυτά τα εγκλήματα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου