Ψήφισμα για να απαγορευτούν τα έργα στα αναδασωτέα - Συλλογή υπογραφών

Τάσος Σαραντής

Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος ζητά νομοθετική διάταξη από τη Βουλή που θα βάλει τέλος στα σχέδια εγκαταστάσεων ΑΠΕ σε καμένες εκτάσεις.

Να δοθεί τέλος στο υπάρχον νομικό καθεστώς που επιτρέπει την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κάθε μορφής έργων μέσα σε καμένες αναδασωτέες εκτάσεις με νομοθετική διάταξη που θα κατατεθεί από τον πρωθυπουργό και θα ψηφίσει η Βουλή ζητά το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος με ψήφισμα που ανάρτησε στο avaaz και ζητά από τους πολίτες να το υπογράψουν.

Η μεγάλη συζήτηση για τη σχέση των δασικών πυρκαγιών με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα αναδασωτέα η οποία έχει ανοίξει το τελευταίο χρονικό διάστημα είχε ωθήσει την πρόεδρο του Επιμελητηρίου και αντιπρόεδρο του ΣτΕ ε.τ. Μαρία Καραμανώφ να προχωρήσει σε σχετική, επεξηγηματική ανάρτηση στη σελίδα του Επιμελητηρίου στα τέλη Ιουλίου.

Οπως ανέφερε, «η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει τη συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών».

«Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού», συνέχιζε η κ. Καραμανώφ. «Σύμφωνα με το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά η χρήση του για οποιονδήποτε άλλο σκοπό πλην της αναδάσωσης. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί, τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το “εμπόδιο” αυτό ήρθε να άρει η γνωστή απόφαση 2499/2012 του ΣτΕ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία”».

«Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής δεν χρειάζεται πλέον να περιμένει την ολοκλήρωση της αναδάσωσης. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία” αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες», κατέληγε η κ. Καραμανώφ.

Μετά τον όλεθρο που προκλήθηκε και από τις τελευταίες πυρκαγιές, το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος προχώρησε στην ανάρτηση ψηφίσματος στο avaaz με το οποίο ζητείται να αλλάξει το υπάρχον καθεστώς με διάταξη νόμου που θα επαναφέρει σε κυρίαρχη ισχύ το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος.

«Η αναζήτηση τεχνικών λύσεων με τη μορφή ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι εύλογη. Οχι όμως σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων που κάνουν από μόνα τους, και μάλιστα καλύτερα και ανέξοδα, την ίδια δουλειά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το καμένο δάσος, εκτός από το ίδιο δάσος που θα του δοθούν ο χρόνος και η ευκαιρία να ξαναγεννηθεί».

«Ας ξεκινήσουμε λοιπόν σήμερα από τα πιο απλά. Μια νομοθετική διάταξη που θα ψηφιστεί αύριο κιόλας για να επαναφέρει, χωρίς νομικά παράθυρα και εξαιρέσεις, την απόλυτη απαγόρευση στα αναδασωτέα κάθε άλλης χρήσης ή δραστηριότητας εκτός από την αναδάσωση. Ούτε ανεμογεννήτριες ούτε φωτοβολταϊκά ούτε τουριστικές εγκαταστάσεις ούτε οποιοδήποτε άλλο “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία”. Το αίτημα για τη νομοθετική αυτή ρύθμιση δεν είναι πρόταση ούτε παράκληση. Είναι απαίτηση και πρόκληση από όλους και προς όλους. Ο φόρος τιμής στους πεσόντες, τα δάκρυα για τα θύματα, οι ευχαριστίες σε πυροσβέστες και εθελοντές και τα συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τα πάντα δεν αρκούν. Να γίνουν οι υπογραφές μας τόσες πολλές όσα και τα δέντρα που έγιναν στάχτη», αναφέρεται στο ψήφισμα που καλούνται να υπογράψουν οι πολίτες εδώ.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΕΔΩ: Να νομοθετήσει η Βουλή. Όχι “έργα” στα καμμένα. Πραγματική αναδάσωση τώρα.