Οι ελλείψεις φαρμάκων απειλούν τη δημόσια Υγεία

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

 

Ντάνι Βέργου

 

Οι φαρμακοποιοί μιλούν για μια κατάσταση η οποία αποτελεί «κίνδυνο για την υγεία των ασθενών, που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο» ● Η πολιτεία, παρά τις δεσμεύσεις της Ν.Δ., όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο, αλλά αντιθέτως διακινδυνεύει ακόμη περισσότερο την επάρκεια με αποφάσεις για την άρση της απαγόρευσης εξαγωγών φαρμάκων ● Αυτή τη στιγμή οι ελλείψεις αγγίζουν τους 500 κωδικούς που αφορούν και βασικά σκευάσματα για την επιβίωση ασθενών!

Οταν ένας ασθενής χρειάζεται να πηγαίνει από φαρμακείο σε φαρμακείο, να διασχίζει χιλιόμετρα από γειτονιά σε γειτονιά, και πάλι να μην καταφέρνει να βρει το απαραίτητο για την υγεία του φάρμακο, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Κι όταν ο ασθενής αυτός είναι καρκινοπαθής ή καρδιοπαθής ή πρόσφατα χειρουργημένος ή ηλικιωμένος, η ταλαιπωρία γίνεται επικίνδυνη.

Ενώ η Ν.Δ. είχε δεσμευτεί ότι θα γίνει η κυβέρνηση που θα δώσει τέλος στην ταλαιπωρία των πολιτών για την προμήθεια των φαρμάκων τους, οι ελλείψεις φαρμάκων αυτή τη στιγμή αγγίζουν τους 500 κωδικούς (!), θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Ελλείψεις σημειώνονται σε παυσίπονα και αντιπυρετικά, αντιβιοτικά, σιρόπια για τον βήχα, χάπια για την υπέρταση, τον διαβήτη, αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά και φάρμακα για πολλές ακόμα νόσους.

Ελλείψεις καταγράφονται ακόμα και σε παιδικά εμβόλια, όπως για ιλαρά, ερυθρά, ανεμοβλογιά, ενώ σε τουλάχιστον 10 ανέρχονται και τα νοσοκομειακά σκευάσματα σε έλλειψη, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού αλλά και αντικαρκινικά. Εκκρεμούν μάλιστα τουλάχιστον 56 φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία εισάγονται στη χώρα κατ’ εξαίρεση μέσω του μηχανισμού εισαγωγής φαρμάκων του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ).

Ενώ βρισκόμαστε στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, οι σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων ξεπερνούν το επίπεδο των φαρμακείων και εκτείνονται στις φαρμακαποθήκες και τις εταιρείες διανομής φαρμακευτικών προϊόντων, που αδυνατούν να εκτελέσουν παραγγελίες καθώς δεν έχουν διαθέσιμο απόθεμα. Οι φαρμακοποιοί κάνουν λόγο στην «Εφ.Συν.» για κατάσταση που «δημιουργεί κίνδυνο για την υγεία των ασθενών», που «έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο», για την οποία «δυστυχώς, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας, η πολιτεία δεν έχει πάρει κανένα μέτρο».

Κάθε φορά που «λείπουν» κάποιοι κωδικοί από την εγχώρια αγορά, αν δεν έχει πρόβλημα παραγωγής μια εταιρεία -που δεν έχει-, όλα δείχνουν προς την κατεύθυνση των «τεχνητών ελλείψεων» και των παράλληλων εξαγωγών, ένα ζήτημα διαχρονικό, που όμως δεν είχε λάβει ποτέ τέτοιες διαστάσεις. Οι ελλείψεις κυμαίνονταν μεταξύ 80 και 100 κωδικών και κάποιες φορές είχαν αγγίξει τους 200 ή τους 400 στο παρελθόν. Ποτέ όμως τους 500.

Μπορεί να κάνει κάτι η πολιτεία; Ναι, από τη στιγμή που οι εξαγωγές επιτρέπονται μόνο στον βαθμό που υπάρχει κάλυψη της εγχώριας ζήτησης. Αρμόδιος φορέας είναι ο ΕΟΦ, με την επίβλεψη του υπουργείου Υγείας. Ομως, όχι μόνο δεν πήρε κανένα μέτρο η πολιτεία για να εξασφαλίσει απαραίτητα φάρμακα, αλλά, αντίθετα, διακινδυνεύει την επάρκεια της χώρας με αποφάσεις για την άρση της απαγόρευσης εξαγωγών κωδικών φαρμάκων από τη χώρα.

Οι εξαγωγές των φαρμάκων γίνονται νόμιμα, ακολουθώντας τους κανόνες του εμπορίου για τη ζήτηση και προσφορά, όπως ορίζει η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων. Παράδειγμα: Εισάγεται ένα φάρμακο που στη χώρα μας που κοστίζει 1-2 ευρώ, παραμένει για μία νύχτα σε μια φαρμακαποθήκη και την άλλη μέρα επανεξάγεται στη Γερμανία, όπου η τιμή του είναι 25 ευρώ.

Τη διαφορά μοιράζονται οι φαρμακαποθήκες (Ελλάδας και Γερμανίας), το κράτος φαίνεται ότι κάνει «εξαγωγές» και ωφελείται πολιτικά, ενώ και οι φαρμακοβιομηχανίες εξυπηρετούνται, αφού γνωρίζουν ότι ένα φάρμακο δεν μπορεί να είναι βιώσιμο ταυτόχρονα στην Ελλάδα που κάνει 50 ευρώ και στη Γερμανία που κάνει 200. Τα περιθώρια κέρδους για τους κωδικούς που βρίσκονται σε έλλειψη κυμαίνονται από 30% έως 650%.

Tο παράδειγμα Οzempic

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, οι διαβητικοί ασθενείς φορτώνονται με δυσβάσταχτη συμμετοχή για το φάρμακό τους. Ο λόγος γίνεται για το Οzempic, το οποίο βρίσκεται κι αυτό σε έλλειψη από την ελληνική αγορά για μεγάλο χρονικό διάστημα και τώρα αναμένονται κάποιες παρτίδες -άγνωστο πόσες και πότε- που οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν πανάκριβα. Συγκεκριμένα, η συμμετοχή των ασθενών αυξάνεται 300%! Δηλαδή για κάθε μία ενέσιμη δόση αντί για 10 ευρώ συμμετοχή θα πληρώνουν 40 ευρώ!

Γιατί αυξάνεται τόσο πολύ η συμμετοχή του φαρμάκου; Διότι η κυβέρνηση, αντί να διαπραγματευτεί με την εταιρεία μια καλύτερη τιμή για τους αρρώστους της, επιλέγει να βγει στις ξένες αγορές, να αγοράσει τη φαρμακευτική ουσία και να τη φέρει στη χώρα με τιμές στα ύψη.

Σημειώνεται ότι για το Ozempic εξελίσσεται διεθνώς μια συζήτηση για το αν ενδείκνυται για την απώλεια βάρους στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, με το φάρμακο στις μέρες μας να ζητείται από το ευρύ κοινό για αδυνάτισμα!