Για λόγους που είναι ίσως διάφανοι, ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε να δώσει τη βασική προεκλογική του συνέντευξη, προχθές το βράδυ, στην εκπομπή «The 2Night Show» του ΑΝΤ1. Ίσως θεώρησε γούρικη τη φιλοξενία του Γρηγόρη Αρναούτογλου, που τον είχε καλέσει και πριν από τις εκλογές του 2019, με παρόμοια θεματολογία.
Και, όπως τότε, έτσι και τώρα φρόντισε να συγκινήσει το κοινό του με αναφορές σε ψυχικά προβλήματα και στις οικογενειακές δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά καιρούς με τη σύζυγό του. Άλλωστε, με τη μετριοφροσύνη που τον διακρίνει, είχε από τότε εξηγήσει τους λόγους που προτιμά αυτού του είδους τις συνεντεύξεις: «Στην Αμερική, δε νοείται υποψήφιος πρόεδρος ή και εν ενεργεία πρόεδρος να μην περάσει από κάποια late night εκπομπή».
Αλλά σ’ αυτού του είδους τις συνεντεύξεις, κινδυνεύει ο ερωτώμενος να εκτεθεί εκεί που δεν το φαντάζεται. Θυμίζω ότι σ’ εκείνη τη συνέντευξη του 2019, τον ρώτησε ο Αρναούτογλου αν έχει κάνει τατουάζ και ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι είναι σε διαπραγμάτευση με τον γιο του, που είχε μια τέτοια σκέψη. Και ποια ήταν η λύση; «Εγώ τον συμβούλευσα, αν θέλει να κάνει, να πειραματιστεί σε ένα σημείο που να μην πολυφαίνεται και μετά να δει. Να προχωρήσει από εκεί».
Αυτή η θέση συνοψίζει την προσωπική φιλοσοφία του απερχόμενου πρωθυπουργού. Δοκιμάζουμε, αλλά στα κρυφά. Και αν μας πάρουν χαμπάρι, τα ρίχνουμε στον Δημητριάδη.
Αλλά και στην προχθεσινή συνέντευξη του ξεφεύγουν πραγματικά «μαργαριτάρια»:
1. Για το «επιτελικό κράτος»
«Και όταν μιλάμε για επιτελικό κράτος, για το οποίο έχει γίνει πολλή κουβέντα, αυτό ακριβώς εννοώ. Ένα ισχυρό κέντρο στο μέγαρο Μαξίμου, που μπορεί να συντονίζει, να λογοδοτούν οι υπουργοί σε αυτό, με βάση αποτελέσματα και να διορθώνει την πορεία, όποτε εντοπίζει ότι υπάρχουν αδυναμίες ή καθυστερήσεις».
Πρόκειται για μια ωμή ομολογία ότι το περιβόητο «επιτελικό κράτος» είναι η προσωπική του ομάδα (Δημητριάδης, Κοντολέων, Γεραπετρίτης) που ελέγχει τους υπουργούς και καθορίζει την πολιτική της κυβέρνησης. Ποιο υπουργικό συμβούλιο;
2. Για τις αυξήσεις των μισθών
Αντίθετα από όσα λέει συνήθως, στη βραδινή του εξομολόγηση, ο κ. Μητσοτάκης παραδέχεται την εξαθλίωση του μεγάλου ποσοστού των εργαζομένων: «Θα αυξήσω μισθούς, είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση. Οι μισθοί είναι χαμηλοί σήμερα στη χώρα και με την ακρίβεια δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα σε μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού». Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου τον ρωτά: «Πώς μπορείτε να το κάνετε, να το καταφέρετε αυτό;» Και η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη: «Με το να μειώσω την ανεργία, να φέρω επενδύσεις και να μπορέσω να αυξήσω τη δύναμη του εργαζόμενου, ο οποίος θα μπορεί να διεκδικεί καλύτερους μισθούς, από τη στιγμή που η ανεργία μειώνεται».
Μ’ άλλα λόγια, οι αυξήσεις των μισθών θα προέλθουν από τους αγώνες των εργαζομένων, που θα πετύχουν την αύξηση. Επομένως, για τους χαμηλούς μισθούς ευθύνονται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που δε διεκδικούν μεγαλύτερους! Ούτε η Μαρία Αντουανέτα δεν θα το έθετε πιο παραστατικά.
3. Η προσέλκυση των νέων στην πολιτική
Τόσο στη συνέντευξη του 2019, όσο και στην προχτεσινή, ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε να μιλήσει για το ζήτημα της ενασχόλησης των νέων με την πολιτική. Μόνο που τώρα λέει τα ακριβώς αντίθετα από εκείνα που έλεγε το 2019. Τότε ενθάρρυνε αυτή την προσπάθεια και περηφανευόταν για την προσέλκυση των νέων στην πολιτική, εμφανίζοντάς την ως ακρογωνιαίο λίθο του κομματικού του προγράμματος: «Τώρα που προσπαθώ να πείσω κόσμο εκτός πολιτικής, να ασχοληθεί με τα κοινά -πείσαμε πάρα πολλούς νέους ανθρώπους να είναι υποψήφιοι με τη Ν.Δ. και μπορεί να χρειαστεί να πείσουμε και άλλους στη συνέχεια- το επιχείρημα το οποίο χρησιμοποιώ είναι ότι αν έχεις τη δυνατότητα να συμμετέχεις και δε συμμετέχεις, μετά δεν έχεις και δικαίωμα να ασκείς κριτική».
Αυτά έλεγε το 2019. Τώρα, στην ίδια εκπομπή, λέει τα εντελώς αντίθετα: «Το μόνο το οποίο θα έλεγα αν οποιοδήποτε νέο παιδί ήθελε να ασχοληθεί με την πολιτική, μία συμβουλή θα του έδινα μόνο: ότι θα φροντίσεις πρώτα να έχεις δουλέψει. Να έχεις κολλήσει πραγματικά ένσημα, να ξέρεις τι σημαίνει να βγάζεις το μεροκάματο, να ξέρεις τι σημαίνει να έχεις εργοδότη και να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου. Και μετά, αφού κάνεις κάποια καριέρα, να το ξανασκεφτείς αν θέλεις να ασχοληθείς με τα κοινά».
Πώς εξηγείται αυτή η μεταστροφή του κ. Μητσοτάκη;
Μια πρώτη απάντηση είναι ότι με την τελευταία τοποθέτηση, θέλησε να κλείσει το μάτι στους οπαδούς του, που φαντάζονται -από την πλύση εγκεφάλου τόσων χρόνων- ότι εκείνος που δούλεψε στον επιχειρηματικό τομέα, προτού ασχοληθεί με την πολιτική, ήταν ο ίδιος. Άρα, αυτή είναι η βασιλική οδός.
Μόνο που, όπως έχουμε επαναλάβει από τις στήλες αυτές, η καριέρα του στον ιδιωτικό τομέα υπήρξε μια πραγματική μαύρη τρύπα στο βιογραφικό του. Όχι μόνο επειδή διορίστηκε σε θέσεις του ιδιωτικού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με μόνο εφόδιο τις οικογενειακές του σχέσεις, αλλά και επειδή η αποχώρησή του από τις εταιρείες στις οποίες είχε διοριστεί και η μετάβασή του στην πολιτική έγινε κάτω από το βάρος ενός επιχειρηματικού σκανδάλου, που αργότερα τον έφερε στα πρόθυρα ελέγχου για ποινικά αδικήματα.
Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι σήμερα ο κ. Μητσοτάκης θέλει να αποφύγει όσο μπορεί την ανάμιξη της νεολαίας στην πολιτική. Γνωρίζει περισσότερο από όλους ότι η πολιτική του διαδρομή τα τελευταία χρόνια έχει αξιολογηθεί με μαύρα χρώματα από τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων.
Γι’ αυτό και η μόνη λύση που βλέπει είναι να κλείσει τον δρόμο των νέων προς τα κοινά. Δυστυχώς γι’ αυτόν, είναι γνωστό ότι όσοι επιχείρησαν στο παρελθόν κάτι ανάλογο, το πλήρωσαν τελικά ακριβά.
*****
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου