Το ελληνικό δημόσιο, όπως έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει στελέχη πρώτης γραμμής από τον Άδωνη Γεωργιάδη μέχρι τον Άκη Σκέρτσο και την Μενδώνη, δεν έχει λεφτά για Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ούτε για την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ούτε για την επιδότηση των καλλιτεχνών και των ανθρώπων του πολιτισμού. Το ελληνικό δημόσιο όμως έχει δισεκατομμύρια να χαρίζει στους τραπεζίτες που εδώ και δώδεκα χρόνια, αρχής γενομένης από τα 28 δισ. ευρώ του 2008, απομυζούν τον κρατικό κορβανά. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν εξελιχθεί σε μαύρη τρύπα, που ανεξαρτήτως κυβερνήσεως και οικονομικής συγκυρίας είναι με το χέρι απλωμένο και ζητούν συνεχώς λεφτά. Τις περισσότερες δε φορές, δεν είναι καν ανάγκη να ζητήσουν. Κάθε κυβέρνηση τους παρέχει τα αναγκαία πριν καν το αιτηθούν ακόμη κι εν κρυπτώ, όπως ακριβώς έκανε τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι ακαθαρσίες του τραπεζικού συστήματος ξεχείλισαν για μια ακόμη φορά την προηγούμενη εβδομάδα, μεταξύ Δευτέρας 15 και Παρασκευής 19 Μαρτίου, όταν η τιμή της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς, την μια μέρα (Τρίτη 16/3) κατέγραψε μια ασυνήθιστη άνοδο (+26% στα 0,94% ευρώ) και την άλλη (Παρασκευή 19/3) καταποντίστηκε (-43% στα 0,53 ευρώ). Αυτό που προηγήθηκε και μεσολάβησε μεταξύ των δύο γεγονότων δεν ήταν η ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2020 που έδειχναν ζημιά της τάξης των 520 εκ. ευρώ. Ήταν ένα σχέδιο αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας που ισοδυναμεί με λεηλασία τόσο του ελληνικού δημοσίου όσο και πολλών μικρομετόχων της Τράπεζας Πειραιώς. Κι αν οι αντιδράσεις μετά την ανακοίνωση μπορούν να θεωρηθούν φυσιολογικές κι αναμενόμενες, βάσει των ανακοινώσεων, όσες προηγήθηκαν παραπέμπουν σε εσωτερική πληροφόρηση για τα επικείμενα σχέδια και χειραγώγηση μετοχών προς όφελος όσων ήξεραν κι έγκαιρα προέβησαν στις απαραίτητες αγοραπωλησίες, σε βάρος των υπόλοιπων μετόχων!
Το σχέδιο αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 1 δισ. ευρώ είναι μια άσκηση στην προηγμένη χρηματοοικονομική μηχανική, ένας λαβύρινθος ακόμη και για επαγγελματίες τραπεζίτες, που ακόμη κι όταν αποσαφηνιστεί στις λεπτομέρειες του, γίνεται καθαρό ότι σφύζει από πλήθος αδιαφανών σημείων που φωτογραφίζουν σκοτεινές συμφωνίες στα παρασκήνια. Σε αδρές γραμμές το σχέδιο αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς, που θα υποβληθεί στη γενική συνέλευση των μετόχων της 7ης Απριλίου, βάσει της επίσημης ανακοίνωσης που εκδόθηκε την Τρίτη 16/3 έχει ως εξής: «Λευκή επιταγή» στο Διοικητικό Συμβούλιο της τράπεζας να περιορίσει ή να καταργήσει το προτιμησιακό δικαίωμα των υφιστάμενων μετόχων στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Αύξηση της ονομαστικής αξίας κάθε μετοχής με ταυτόχρονη μείωση του αριθμού τους, μέσω της συνένωσής τους (reverse split), με στόχο 1 νέα μετοχή να αντιστοιχεί σε 16,5 παλιές (στην τιμή των 6 ευρώ ανά μετοχή) και κεφαλαιοποίηση μέρους του αποθεματικού. Τέλος, μείωση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, μέσω μείωσης της ονομαστικής αξίας κάθε μετοχής, με σκοπό τη δημιουργία ειδικού αποθεματικού, που αναμένεται να φτάσει τα 4,93 δισ. ευρώ. Και, το …καλύτερο: Παροχή εξουσιοδότησης στο Διοικητικό Συμβούλιο να θεσπίσει πρόγραμμα διάθεσης μετοχών σε στελέχη της διοίκησης, με την μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης για απόκτηση μετοχών (stock options). Όρος που ισοδυναμεί με σκάνδαλο, μιας και δεν υπάρχει στον κόσμο άλλος κλάδος που να είναι χρεοκοπημένος εδώ και μια δεκαετία, να σιτίζεται από τον κρατικό κορβανά και τα στελέχη του να μοιράζουν μεταξύ τους μπόνους εκατομμυρίων, προς επιβράβευση προφανώς της επινοητικότητάς τους να υφαρπάζουν δημόσιο χρήμα.Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω «ασκήσεων» θα είναι η ραγδαία υποτίμηση της αξίας του χαρτοφυλακίου των σημερινών μετόχων της τράπεζας, που θα αποκλειστούν από τη νέα μετοχική σύνθεση κι οι επενδύσεις τους θα αποδειχθούν απλώς …προσάναμμα. Αυτό το «άδειασμα» ακόμη κι αν αποδεικνύει πόσο κενές περιεχομένου και παραπλανητικές είναι έννοιες όπως «λαϊκός καπιταλισμός», «εταιρική διακυβέρνηση» και «λογοδοσία των διοικήσεων», ελάχιστη σημασία θα είχε για την κοινωνία αν δεν συνοδευόταν από το ξάφρισμα των δικών μας «αποθεματικών». Γιατί, στην περίπτωση της Πειραιώς όταν αναφερόμαστε σε μετόχους ο λόγος γίνεται για το ελληνικό δημόσιο που κατέχει, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το 61,34% των μετοχών της τράπεζας κι είναι κατά συνέπεια ο μεγαλύτερος μέτοχος.
Οι απάτες της Τράπεζας Πειραιώς ποτέ δε θα υλοποιούνταν αν δεν είχαν τουλάχιστον την έγκριση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, των αρμόδιων υπουργών Χρ. Σταϊκούρα και Γ. Ζαβού και φυσικά του κεντρικού τραπεζίτη Γ. Στουρνάρα, δηλαδή όλων αυτών που …κηρύσσουν την λιτότητα, θεωρούν αχρείαστη σπατάλη τις επενδύσεις στην υγεία και κίνδυνο για την μακροοικονομική σταθερότητα την αύξηση του κατώτατου μισθού για εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς που αναγκάζονται να επιβιώνουν με 534 ευρώ τον μήνα. Όλοι αυτοί τώρα εν χορώ και κυρίως εν κρυπτώ θα χαρίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια στην Τράπεζα Πειραιώς, τα οποία θα προστεθούν στα 1,1 δισ. ευρώ ζημιάς που υπέστη το ελληνικό δημόσιο από την Τράπεζα Πειραιώς, όταν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποφάσισε την μη αποπληρωμή για το 2020 του τοκομεριδίου των μετατρέψιμων ομολογιών (CoCos) της Πειραιώς. Την πρόταση αυτή στήριξαν επίσης τα μέλη της Διοίκησης του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που υποτίθεται ότι μεριμνούν για τα συμφέροντα του δημοσίου, ξέροντας ότι διαθέτουν νομική ασυλία και απαλλάσσονται κάθε ποινικής ευθύνης για τις αποφάσεις τους. Μπορούν επομένως να ψηφίζουν άφοβα υπέρ της τραπεζικής ολιγαρχίας, κατ’ εντολή προφανώς του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, υλοποιώντας πίσω από τις κουρτίνες μια σκανδαλώδη μεταβίβαση πλούτου από τους εργαζόμενους στους τραπεζίτες.
Η υποταγή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στους αργυρώνητους απατεώνες των τραπεζών είναι τόσο ολοκληρωτική ώστε πριν δώσουν το πράσινο φως στη λεηλασία των δημοσίων ταμείων από την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία μάλιστα θα πληρώσει αδρά τα στελέχη της γι’ αυτή την αγυρτεία μέσω stock options, έδωσε το πράσινο φως για μια άλλη απάτη υπό τον διακριτικό τίτλο «hive down». Η διακριτικότητα επιβλήθηκε ώστε να μη γίνει γνωστή στην κοινωνία η σκανδαλώδης αυθαιρεσία τους, που για μια ακόμη φορά οδήγησε να γράφονται νόμοι κατ’ εντολήν των τραπεζιτών. Συγκεκριμένα, όπως είναι γνωστό, οι τράπεζες επιβιώνουν επειδή δεν πληρώνουν φόρους. Πρόκειται για τους γνωστούς «αναβαλλόμενους φόρους», όπως αποκαλούνται οι φόροι που δεν καταβάλλουν οι τράπεζες. Με βάση εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδας, που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οι αναβαλλόμενοι φόροι τον Σεπτέμβριο του 2020 ανέρχονταν σε 15 δισ. ευρώ ή το 54% των εποπτικών κεφαλαίων. Μάλιστα βάσει των προβλέψεων για αύξηση των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων λόγω πανδημίας (που εκτιμώνται σε 8-10 δισ. ευρώ επιπλέον) αναμένεται ότι το 2021 το ύψος των αναβαλλόμενων φόρων θα ανέλθει στο 75% των εποπτικών κεφαλαίων. Με άλλα λόγια, αν οι τράπεζες έπρεπε να πληρώνουν φόρους, όπως κάνουν όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο, θα είχαν κλείσει προ πολλού.
Το δικαίωμα της χρηματιστηριακής ολιγαρχίας να μην πληρώνει φόρους ψηφίσθηκε, υπό την αίρεση ότι αν ακόμη και τότε, που θα έχει απολαύσει αυτό το σκανδαλώδες προνόμιο, η τράπεζα εμφανίσει ζημιά, θα είναι υποχρεωμένη να εκδώσει μετοχές υπέρ του δημοσίου. Να κρατικοποιηθεί με άλλα λόγια. Όταν ωστόσο οι τράπεζες εμφάνισαν ζημιές εφαρμόστηκε το τρικ του hive-down: Μια μορφή εταιρικού μετασχηματισμού που ακύρωσε τις προβλέψεις του νόμου, μεταφέροντας τα δικαιώματα της τράπεζας σε μια νέα εταιρία κι αφήνοντας την υποχρέωση για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου υπέρ του δημοσίου, που απέρρεε από το νόμο Χαρδούβελη, στο κουφάρι της παλιάς τράπεζας. Πρόκειται για ένα ακόμη σκάνδαλο, το οποίο αξιοποίησαν ως τώρα Εθνική, Alpha και Πειραιώς, που γίνεται καλύτερα εμφανές αν σκεφτούμε τι θα πάθαινε κάθε κοινός θνητός αν την ώρα που έπρεπε να ενεργοποιηθεί ένα δικαίωμα του δημοσίου επί της περιουσίας του, έστηνε μια νέα εταιρεία για να ξεγλιστρήσει από την υποχρέωση που με νόμο (!) είχε αναλάβει, ως αντιστάθμισμα για να αποκτήσει ένα σκανδαλώδες προνόμιο.
Το ακόμη καλύτερο είναι πώς δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν κι άλλα hive-down! Η πρόθεση των τραπεζών να εκμεταλλευτούν το σκανδαλώδες πλαίσιο του «Ηρακλή» για να ξεφορτωθούν από το χαρτοφυλάκιο τους (πράσινα και κόκκινα) δάνεια θα γεννήσει ζημιές, που θα καταστήσουν επιτακτική την εφαρμογή του νόμου για έκδοση μετοχών υπέρ του δημοσίου. Και τότε θα δημιουργήσουν νέες θυγατρικές, και νέες ζημιές αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά αυτό που ξέρουμε πάνω από δέκα χρόνια: ότι αποτελούν μαύρη τρύπα όχι μόνο για την ίδια την οικονομία, όπως δείχνει η απροθυμία τους να δανείσουν με ανεκτούς, δηλαδή μη τοκογλυφικούς, όρους ακόμη και σε ένα περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων, αλλά και για τα δημόσια οικονομικά και την τσέπη των φορολογουμένων.
Γι’ αυτό το λόγο η εθνικοποίησή τους, ακόμη και τώρα, είναι μονόδρομος για να πάψουν να λειτουργούν σαν βδέλλες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου