Εις ώτα μη ακουόντων…
Ψηφίστηκε τελικά το άρθρο 219
Επωφελούμενο της δικής του εγκληματικής αδράνειας, με άλλα λόγια της επί 35 χρόνια μετά τον νόμο 1650/1986 παράλειψής του να θεσπίσει το ειδικό καθεστώς διαχείρισης των περιοχών προστασίας της φύσης, το ελληνικό Κράτος επιχειρεί τώρα να λύσει το πρόβλημα από τη ρίζα του (!) Να εξαφανίσει δηλαδή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που καθιστούν προστατευτέες τις περιοχές αυτές, καταστρατηγώντας προκλητικά όχι μόνο την ελληνική αλλά και την ενωσιακή νομοθεσία, για παράβαση της οποίας η χώρα έχει ήδη καταδικαστεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο καθορισμός, με το περίφημο άρθρο 219 του πρόσφατου Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, των λεγομένων «υπο-περιοχών ήπιας ανάπτυξης» μέσα στις ανωτέρω προστατευτέες περιοχές (εθνικά πάρκα, καταφύγια άγριας ζωής, προστατευόμενα τοπία, περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητος κ.λπ.), αποτελεί την πλήρη διαστροφή της λογικής και των επιστημονικών απαιτήσεων του χωροταξικού σχεδιασμού. Στην πραγματικότητα επιδιώκει να «προλάβει» τα ήδη εκπονούμενα ολοκληρωμένα Σχέδια διαχείρισης και προστασίας, ούτως ώστε, όταν αυτά ολοκληρωθούν, να βρεθούν προ τετελεσμένων και μη αναστρέψιμων καταστάσεων και ουσιαστικά να εξουδετερωθούν.
Για μία ακόμα φορά το ελληνικό Κράτος θα ξεγελάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μάλιστα συγχρηματοδοτεί την εκπόνηση των Σχεδίων αυτών, θυσιάζοντας στο βωμό κάποιων κοντόφθαλμων συμφερόντων ό,τι απομένει από τον μοναδικό πραγματικό πλούτο και συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας.
Είναι απαράδεκτο για μια ευνομούμενη Πολιτεία να παραβιάζει τις συνταγματικές της υποχρεώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, αγνοώντας τις αντιδράσεις της επιστημονικής κοινότητας και μεταθέτοντας το βάρος στα δικαστήρια, εθνικά και ενωσιακά, για να αποφανθούν όταν πλέον θα είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου