Το τελευταίο ρεπορτάζ του Hossam Shabat (Χοσάμ Σαμπάτ) - Του Reporters United (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Ο 23χρονος Παλαιστίνιος ρεπόρτερ Χοσάμ Σαμπάτ με φόντο 34 δολοφονημένους δημοσιογράφους στην Γάζα. Πορτρέτα δημοσιογράφων: Gianluca Costantini / Channeldraw. Εικονογράφηση: Κωνσταντίνα Μαλτεπιώτη.

Το τελευταίο ρεπορτάζ του Χοσάμ Σαμπάτ

Το πρωί της Δευτέρας 24 Μαρτίου, ο 23χρονος Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Χοσάμ Σαμπάτ έστειλε από τη βόρεια Γάζα το ρεπορτάζ του στον αρχισυντάκτη του στο αμερικανικό σάιτ Drop Site News. Λίγες ώρες αργότερα, o Χοσάμ έπεφτε δολοφονημένος από drone του ισραηλινού στρατού που στόχευε τον ίδιο. Δημοσιεύουμε τέσσερα κείμενα που έχουν χαρακτήρα ντοκουμέντου: το τελευταίο ρεπορτάζ του Χοσάμ· το σημείωμα του αρχισυντάκτη του μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατό του· τη μεταθανάτια ανάρτηση του Χοσάμ στο instagram·και, τέλος, την ανακοίνωση του ισραηλινού στρατού που θριαμβολογεί για την εξόντωσή του.

 

Νικόλας Λεοντόπουλος

Δύο από τα κείμενα που δημοσιεύουμε στο ρεπορτάζ προέρχονται από το αμερικανικό σάιτ Drop Site News και δημοσιεύονται με την άδεια του. Συντάκτες τους είναι ο δολοφονημένος δημοσιογράφος Hossam Shabat και ο αρχισυντάκτης του Sharif Abdel Kouddous.

Ο Χοσάμ Σαμπάτ ήξερε ότι θα πεθάνει και ήξερε και ποιος θα τον σκοτώσει, δεν ήξερε όμως πότε. Πριν καν κλείσει τα 24 του χρόνια, ήταν πλέον ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες δημοσιογράφους που μετέδιδαν τη φρίκη του πολέμου από τη βόρεια Γάζα.

Από τη στιγμή που τον επικήρυξε το Ισραήλ (τον Οκτώβριο του 2024) ως «τρομοκράτη της Χαμάς» εξαιτίας της δημοσιογραφικής δουλειάς που έκανε για το Al-Jazeera, έλεγε ότι αισθάνεται διαρκώς «κυνηγημένος». Δεχόταν απειλές για τη ζωή του, στο τηλέφωνο ή με γραπτά μηνύματα. Είχε πει στον αρχισυντάκτη του στο αμερικανικό σάιτ Drop Site News με το οποίο συνεργαζόταν, αναφερόμενος στους επιζώντες συναδέλφους του δημοσιογράφους: «Πλέον, λέμε ο ένας στον άλλον: “ΟΚ, ποιανού είναι η σειρά;”… Οι οικογένειές μας μας θεωρούν ήδη μάρτυρες».

Είχαν δίκιο. Το μεσημέρι της 24ης Μαρτίου, ένα drone του ισραηλινού στρατού δολοφόνησε τον Σαμπάτ ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του στη Μπέιτ Λαχία.

Συλλέγοντας θραύσματα πληροφοριών από ’δω κι από κει, μπορούμε να τεκμηριώσουμε ορισμένα από τα γεγονότα της τελευταίας ημέρας της ζωής του. 

Το πρωί ο Χοσάμ έστειλε στον αρχισυντάκτη του Σαρίφ Αμπντέλ Κουντούς στο Drop Site News αυτό που θα ήταν το τελευταίο του κείμενο: ένα ρεπορτάζ για τον νέο γύρο βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα, που είχε κοστίσει τη ζωή σε 400 ανθρώπους σε μια εβδομάδα. Στο ρεπορτάζ περιέγραφε το ξεκλήρισμα τριών διαφορετικών οικογενειών: Μουμπάρακ, Αμπού Νασρ, Αμπού Χαλίμ. «Θέλω επειγόντως να μοιραστώ το κείμενο», έγραψε στα αραβικά στον αρχισυντάκτη του. 

Λίγο μετά, όπως λέει ο αρχισυντάκτης (διάβασε παρακάτω όλο το σημείωμά του), ο Χοσάμ βγήκε οφλάιν.

Το μεσημέρι, ο ισραηλινός στρατός δολοφόνησε έναν Παλαιστίνιο δημοσιογράφο – όχι τον Χοσάμ. Τον Μοχάμεντ Μανσούρ, ανταποκριτή του Palestine Today. Ο Μανσούρ σκοτώθηκε στο σπίτι του στο Χαν Γιουνίς στη νότια Γάζα, μαζί με τη γυναίκα του και το παιδί του. 

Λίγο πριν τις 2, ο Χοσάμ πόσταρε στο Instagram τη φωτογραφία του νεκρού συναδέλφου του. 

Ήταν η τελευταία του ανάρτηση. 

Άλεξ Καλλίνικος*: Οι δασμοί είναι το δώρο του Τραμπ στους πλούσιους

φωτο του Gage Skidmore

Πηγή: Alex Callinicos*, Socialistworker.co.uk

 
Οι γενικοί δείκτες των χρηματιστηρίων εκτινάχθηκαν στα ύψη -ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες- όταν ο Ντόναλντ Τραμπ επανεξελέγη τον Νοέμβριο.

Βρέθηκαν ωστόσο, σε ελεύθερη πτώση πριν από αυτό που (ο Τραμπ) αποκαλεί «ημέρα της απελευθέρωσης» την Τετάρτη. Ήταν τότε που ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές από όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ «άδικα».

Οι δασμοί είναι φόροι επί των εισαγωγών. Υπάρχει διάχυτος ο φόβος ότι θα διαταράξουν το διεθνές εμπόριο και θα αυξήσουν τον πληθωρισμό.

Αλλά ο Τραμπ επιδιώκει ενεργά τη διεθνή αναστάτωση. Όπως το θέτει η αρθρογράφος των Financial Times, Ράνα Φούρουχαρ, «το θέμα είναι να μπορεί να προβάλλει δύναμη και ισχύ, τα οποία είναι τα πράγματα -εκτός από τον πλούτο- που τον κινητοποιούν».

Ο πλούτος είναι μια πηγή κρατικής ισχύος, οπότε η εικόνα είναι λίγο πιο σύνθετη. Η πιο συνεκτική αιτιολόγηση για τους δασμούς του Τραμπ που έχω βρει προέρχεται από ένα μακροσκελές έγγραφο του οικονομολόγου Στίβεν Μίραν, που σήμερα είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων του Τραμπ.

Ο Μίραν υποστηρίζει ότι η αμερικανική οικονομία υποφέρει από ανταγωνιστικό μειονέκτημα επειδή το δολάριο είναι το κύριο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό σημαίνει ότι οι καπιταλιστές από όλο τον κόσμο επενδύουν στα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ επειδή αποτελούν ένα ασφαλές και αξιόπιστο περιουσιακό στοιχείο.

Έτσι το δολάριο διατηρείται ισχυρό σε σχέση με άλλα νομίσματα. Ως αποτέλεσμα, η μεταποιητική βιομηχανία στις ΗΠΑ έχει συρρικνωθεί σε σύγκριση με εκείνη της Κίνας και της Ευρώπης.

Μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά πανεπιστήμια, μια ακόμα κυβερνητική απάτη…

Μόλις 3 στους 10 τάσσονται υπέρ της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων | (ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ//EUROKINISSI)

Μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά πανεπιστήμια, μια ακόμα απάτη…

Θάκης Δαγρές*

 

Tην έξωθεν καλή μαρτυρία του «Μη Κερδοσκοπικού» (ΜΚ) χαρακτήρα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» Μητσοτάκη.

Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που περιβάλλεται τον τύπο της «Μη Κερδοσκοπικής» (ΜΚ) είναι κοινωνικά καλοδεχούμενη, αφού συνειρμικά παραπέμπει σε φιλανθρωπία, κοινωνική αλληλεγγύη και προσφορά, προστασία του περιβάλλοντος, επιστημονική έρευνα και  άλλους συναφείς ευγενείς σκοπούς που νοηματοδοτούν την ανώτερη πλευρά της ανταγωνιστικής μας φύσης.

Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις διευκολύνουν τη λειτουργία ΜΚ φορέων, κυρίως μέσω φορολογικών απαλλαγών για τα τυχόν πλεονάσματά τους αλλά και της μείωσης της φορολογίας των χορηγών τους. Οργανισμοί, όπως η Unicef, το Ινστιτούτο Παστέρ, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, είναι μερικοί από τους πολλούς που πραγματικά αξίζουν τέτοια ευνοϊκή μεταχείριση. Οι καταναλωτές, από την άλλη  μεριά,  προτιμούν να αγοράζουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τέτοιων ΜΚ οργανισμών, παρά τα αντίστοιχα μιας εμπορικής εταιρείας, γιατί θεωρούν ότι έτσι μετέχουν στο κοινό καλό.  Εξυπακούεται ότι η απ’  ευθείας διανομή τυχόν πλεονασμάτων (κερδών) ΜΚ οργανισμών απαγορεύεται ρητά από τη νομοθεσία.

Αυτή την έξωθεν καλή μαρτυρία του ΜΚ χαρακτήρα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί και η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» Μητσοτάκη με την ίδρυση «Μη κρατικών Μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων». Ο στόχος είναι (πέραν φυσικά της σταδιακής αποδυνάμωσης των δημόσιων ΑΕΙ προς όφελος των φίλων του-ιδιωτών εμπόρων της γνώσης) να πείσει την κοινωνία ότι τα δίδακτρα που θα καταβάλλονται στα Ιδιωτικά ΜΚ πανεπιστήμια δεν θα καταλήγουν στις τσέπες κάποιων επιχειρηματιών, αλλά θα διοχετεύονται στη συνεχή βελτίωση των ερευνητικών και διδακτικών τους δράσεων και των υποδομών τους… Και πώς θα διαφυλάσσεται αυτός ο ενάρετος κύκλος του χρήματος; Μα μέσω της ρητής απαγόρευσης διανομής των τυχών χρηματικών πλεονασμάτων στους ιδρυτές του. Ξεκάθαρο;  Όχι!

Το σχέδιο «παγκάρι.gr» με ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος της Εκκλησίας – Η απάντηση της Ιεράς Συνόδου

Το σχέδιο «παγκάρι.gr» με ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος της Εκκλησίας – Η απάντηση της Ιεράς Συνόδου

Αναδημοσιεύουμε από την kathimerini.gr το δημοσίευμα με τίτλο «Το σχέδιο για “παγκάρι.gr”» (της Δ. Αντωνίου) και αμέσως μετά την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου σχετικά με την «ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος», όπως και τη συνέχεια που έδωσε η kathimerini.gr, με νέο δημοσίευμα χτες.  

Δεν έχουμε κάποιο σχόλιο. Παρακολουθούμε το θέμα θα σας ενημερώνουμε, διότι έχει, θα λέγαμε, ένα «άγιο ενδιαφέρον»…

Το σχέδιο για «παγκάρι.gr»

Πριν από περίπου τρία χρόνια στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος έφτασε μια πρόταση, η οποία αφορούσε τη διερεύνηση των προθέσεων της Ιεραρχίας έναντι πρότασης για δωρεά μετοχών μιας υπό σύσταση τράπεζας. «Κάναμε μια προσπάθεια τότε και η Σύνοδος την ενστερνίστηκε μέχρι ενός σημείου», θυμάται σήμερα εκκλησιαστικό στέλεχος που συμμετείχε στις συζητήσεις. Πολύ νερό κύλησε έκτοτε και ακόμη και κάποιοι από τους ιεράρχες που συμμετείχαν σε εκείνη την αρχική συζήτηση και ενστερνίστηκαν «μέχρι ενός σημείου» το σχέδιο που παρουσιάστηκε, ενδεχομένως δεν το θυμούνται καν. Ομως, εκείνοι που συνέλαβαν την ιδέα, έχοντας λάβει την εξουσιοδότηση που επεδίωξαν, εργάστηκαν μεθοδικά για την υλοποίηση του πρότζεκτ. Σήμερα, τρία χρόνια αργότερα, η ίδρυση μιας ψηφιακής τράπεζας με μέτοχο την Εκκλησία της Ελλάδος είναι προ των πυλών. Οπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές, μέχρι τον Μάιο, το αργότερο στις αρχές Ιουνίου, σχεδιάζεται να κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος ο φάκελος με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, προκειμένου να αδειοδοτηθεί η λειτουργία της τράπεζας.

Καθώς οι ημερομηνίες «τρέχουν» και «ο καιρός γαρ εγγύς» για την υλοποίηση του εγχειρήματος που καιρό τώρα προετοιμάζεται μεθοδικά, το θέμα αρχίζει να ανακινείται στο εσωτερικό της Εκκλησίας, προκαλώντας ανησυχία και ερωτήματα για το κατά πόσον είναι σωστό η Εκκλησία να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο. Από ορισμένες πλευρές της Ιεραρχίας, μάλιστα, διατυπώνονται αμφιβολίες αν, τελικά, η προσπάθεια θα στεφθεί με επιτυχία.

Καταγγελία για περιβαλλοντικό έγκλημα στην Πίνδο, σε προστατευόμενη περιοχή NATURA και Εθνικού Πάρκου

Σε δημόσια καταγγελία για περιβαλλοντικό έγκλημα στην Πίνδο με... κρητική υπογραφή προχωρά η Παγκρήτια Δικτύωση για το Περιβάλλον. Η καταγγελία αφορά υπό κατασκευή υδροηλεκτρικό έργο, ισχύος 0,62 MW, στο ρέμα Καπραρία στις πηγές του Αχελώου, περιοχή που είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA και αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων – Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου. 

Στην ανακοίνωση τονίζεται πως το έργο προχωρά με ανάδοχο μια εταιρεία από την Κρήτη, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων αλλά κυρίως με ελλείψεις στην περιβαλλοντική μελέτη, με αρνητική γνώμη από τον Δήμο Καλαμπάκας και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, αλλά και από τον ίδιο τον ΟΦΥΠΕΚΑ ο οποίςο έχει ζητήσει την ανάκληση της Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων(ΑΕΠΟ) του έργου από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. 

Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρεται:

Περιβαλλοντικό έγκλημα στη Πίνδο με Κρητική βούλα

Σάλος, αναστάτωση και δημόσια κατακραυγή από πολίτες και φορείς έχει ξεσπάσει εδώ και λίγες μέρες με αφορμή την επιστροφή βαριών ερπυστριοφόρων στη θέση «Ελατάκια» στη καρδιά της Πίνδου, στο όρος Λάκμος, σε υψόμετρο 1100 περίπου μέτρα, για την κατασκευή Μικρού Υδροηλεκτρικού Έργου (ΜΥΕ), ισχύος 0,62 MW, σε ένα μικρό προστατευόμενο «παράδεισο», το ρέμα Καπραρία των πηγών του Αχελώου, του μυθικού ποταμού. Η περιοχή του έργου είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA και αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων –Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου. 

Οι κάτοικοι του Χαλικίου Ασπροποτάμου, περιβαλλοντικοί φορείς και όσοι άνθρωποι έχουν βρεθεί εκεί και γνωρίζουν την οικολογική αξία του τόπου ως υδατικού πόρου και έχουν απολαύσει τη μαγεία του, εκπέμπουν δυναμικά συναγερμό ο οποίος έφτασε μέχρι την Κρήτη! Ο καταρράκτης, το μικρό οροπέδιο, η φυσική πηγή και ο χώρος αναψυχής βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο προκειμένου να κατασκευαστεί το κτίριο παραγωγής του MYE και το γήπεδο εγκατάστασης του, τσιμεντένια τοιχία στα πρανή του ρέματος, να γίνει διάνοιξη νέου δρόμου μέσα στο δάσος, και να επιχωματωθεί ο αγωγός ενός χιλιομέτρου. 

35 χρόνια, 6 ξεριζωμοί: Οι Ρομά σταμάτησαν στο Σοφό - Το δεύτερο μέρος της αποκαλυπτικής έρευνας του Reporters United​ (ΦΩΤΟς, ΧΑΡΤΕΣ, VIDEO & ΗΧΗΤΙΚΟ)

35 χρόνια, 6 ξεριζωμοί: Οι Ρομά σταμάτησαν στο Σοφό

Το σύνηθες αφήγημα παρουσιάζει τους Ρομά σαν λαό νομαδικό, που με επιπολαιότητα επιλέγει να μετακινείται συνεχώς, σε αναζήτηση εφήμερων ευκαιριών επιβίωσης. Η επιστημονική έρευνα στον καταυλισμό του Σοφού Ασπροπύργου κατέδειξε το αντίθετο: Τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, οι κάτοικοί του έχουν εκτοπιστεί από έξι διαδοχικές τοποθεσίες. Οι λεπτομέρειες ποικίλλουν, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι οι κρατικές μεθοδεύσεις που τους εξαναγκάζουν σε καθεστώς διαρκούς προσωρινότητας.

Εικονογράφηση: Δάφνη Καράβολα.

 

Δάφνη Καράβολα

Editor: Χριστόφορος Κάσδαγλης
Αφήγηση: Έλλη Ξυπολιτάκη / Spoovio

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Τα δύο τελευταία χρόνια, ένας φόβος πλανιέται πάνω απ’ τον ρόμικο καταυλισμό του Σοφού Ασπροπύργου. Μια νέα απειλή που έρχεται να προστεθεί στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων του, τις οποίες τεκμηρίωσε το πρώτο μέρος της έρευνας του Reporters United: «Δήμος Ασπροπύργου: Νερό και ρεύμα μόνο για τους Ρομά δεν έχει» (σ.σ. είχε αναρτηθεί και στο blog μας, ΕΔΩ) .

«Τώρα που θα έρθουν οι φυλακές, πιστεύεις ότι θα μας αφήσει ο δήμαρχος να μείνουμε εδώ;», αναρωτιέται ο κ. Κώστας Σαμπάνης, αναφερόμενος στη  μετεγκατάσταση των νέων φυλακών από τον Κορυδαλλό στο παλιό στρατόπεδο «Αμερικανικής Ευκολίας». Παρόλο που η εγκαταλελειμμένη πρώην νατοϊκή βάση είναι απομονωμένη, κρυμμένη βαθιά στα διάσελα της Πάρνηθας ανάμεσα σε λατομεία και αποθήκες logistics, απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα από τον επίσης εξοστρακισμένο καταυλισμό του Σοφού. Πολλοί Ρομά φοβούνται ότι σύντομα θα σταθεί αιτία για έναν ακόμα εκτοπισμό του καταυλισμού. 

Στα χαρτιά, οι φυλακές δεν πρόκειται να επηρεάσουν τον καταυλισμό, καθώς σύμφωνα με τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η δόμηση πρόκειται να απαγορευτεί σε ακτίνα μόνο 500 μέτρων από το συγκρότημα. Αυτό, όμως, δεν αρκεί για τους Ρομά, που αισθάνονται τη δαμόκλειο σπάθη του εκτοπισμού να κρέμεται διαρκώς από πάνω τους, όχι άδικα: μέσα σε τριάντα πέντε χρόνια, έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους άλλες έξι φορές.

Από τον σταθμό του τρένου το 1992 στη χωματερή της Φυλής το 1996, δίπλα στα διυλιστήρια κι ύστερα ανάμεσα σε χωράφια με ελιές μέχρι το 2000, κατόπιν στη γειτονιά του Ψαριού ως την κατεδάφισή της το 2010, κι έπειτα στο Κυνοκομείο Ασπροπύργου για λίγες μέρες. Όλες αυτές είναι τοποθεσίες απ’ όπου –άμεσα ή έμμεσα– η δημοτική αρχή εκδίωξε με διάφορες τακτικές τους Ρομά, προτού εγκατασταθούν στο Σοφό τον Σεπτέμβριο του 2010.

Οργή και αγανάκτηση από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές

Αννα Ανδριτσάκη

 

Οι καταγγελίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές περίσσευαν στα λόγια των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου.

«Δεν πάει άλλο πια», με τη φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών, με τον καταιγισμό των διώξεων στον κλάδο, με τα χάλια των σχολείων που περιμένουν τις φιλανθρωπίες για να αποκτήσουν τα αυτονόητα, ασφάλεια και σύγχρονη εκπαίδευση. Σε αυτή την κραυγή συμπυκνώνεται η αγανάκτηση όλων των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών της χώρας που, χθες, αποφάσισαν να δώσουν -ύστερα από καιρό- κοινή συνέντευξη Τύπου. Μπας και ακουστούν πιο δυνατά. Ισως και μέχρι το Μαξίμου. Λίγα μέτρα πιο κάτω από εκεί που ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ, στο συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου.

Οι καταγγελίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές περίσσευαν στα λόγια των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ (εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας), ΔΟΕ (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας), ΟΙΕΛΕ (ιδιωτικών εκπαιδευτικών) και ΠΟΣΕΕΠΕΑ (εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής). Οπισθοδρόμηση σε όλα. Στις συνθήκες εργασίας, διδασκαλίας, εκπαίδευσης. Με κενές θέσεις μέχρι τον Μάρτιο (ενίοτε και όλη τη χρονιά), γραφειοκρατία που ξεπερνά τη φαντασία και τις αντοχές, υποστελέχωση που δεν κρύβεται και απογείωση των αναπληρωτών σε 50.000. Με ξωπέταγμα των μαθητών κι όπου βγάλουν οι συγχωνεύσεις, με συνεχιζόμενη κατάργηση τμημάτων-σχολείων, με παλιά και επικίνδυνα κτίρια, με κατάρρευση ακόμη και των κοντέινερ, με έλλειψη καθηγητών ακόμη και σε μαθήματα πανελλαδικών.

Αιολικά έργα και αντιπυρική προστασία: "Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί παγίως μη νόμιμα όλα τα αιολικά έργα στην Ελλάδα εντός περιοχών NATURA"

  

Αιολικά έργα και αντιπυρική προστασία: Η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Σοφία Ε. Παυλάκη,
Δικηγόρος, ΜΔΕ Δασική & Περιβαλλοντική πολιτική,
υπ. Δρ. Παν/μίου Αιγαίου,
μέλος Επιστ. Συμβουλίου Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας

Η Επιτροπή θεωρεί παγίως μη νόμιμα όλα τα αιολικά έργα εντός περιοχών natura στη χώρα μας λόγω μη καθορισμού της δέουσας εκτίμησης των στόχων διατήρησής τους, ως εκ τούτου καθίσταται μη νόμιμη στο σύνολό της και η εγκύκλιος ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/141895/9863/20.12.2024, η οποία συνέδεσε τα αιολικά έργα εντός προστατευόμενων περιοχών δασικού χαρακτήρα με τη διάνοιξη δασικών οδών στο πλαίσιο της αντιπυρικής θωράκισής τους.

Με αφορμή την υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/141895/9863/20.12.2024 εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα Δασών, δυνάμει της οποίας εκλήθησαν οι Δασικές Υπηρεσίες «να αναδεικνύουν στις σχετικές γνωμοδοτήσεις τους τη διττή αποστολή και τον ρόλο της διάνοιξης δασικών οδών στο πλαίσιο συνοδών έργων ΑΠΕ» και σύμφωνα με την οποία ο σχεδιασμός της διάνοιξης δασικής οδού θεωρήθηκε ότι «συναρτάται του συνόλου της αντιπυρικής θωράκισης του ευρύτερου δασικού χώρου», κατατέθηκε από την Ευρωβουλευτή Μαρία Ζαχαρία η υπ’ αριθ. E-000101/13.1.2025 Ερώτηση[1] με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού, με θέμα: «Έργα αιολικών εγκαταστάσεων και αντιπυρική προστασία».

1. Η Ερώτηση

Με την ως άνω Ερώτηση επισημάνθηκε ότι στη νέα Δασική Στρατηγική της Ε.Ε. για το 2030 (Ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2021) υπογραμμίζεται η ανάγκη αποκατάστασης της δασικής βιοποικιλότητας, καθώς τα δασικά οικοσυστήματα αποτελούν έναν φυσικό σύμμαχο στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή επιτελώντας λειτουργίες αποθέματος και απορρόφησης άνθρακα, ενώ στόχος και της Στρατηγικής της ΕΕ για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 είναι να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει επιδείνωση των τάσεων διατήρησης ή της κατάστασης των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών.

Ειδικά για τις περιοχές Natura διευκρινίζεται στην Ερώτηση ότι σχέδια και έργα σε  αυτές εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, υπό τον όρο ότι έχει προηγουμένως διενεργηθεί στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στην οδηγία 2001/42/ΕΚ ή ότι αυτά έχουν προηγουμένως υποβληθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με την οδηγία 2011/92/ΕΕ και καταγγέλθηκε ότι το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας εξέδωσε εγκύκλιο που επιχειρεί να ξεπεράσει το «αγκάθι» των αρνητικών γνωμοδοτήσεων των δασαρχείων σε μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που αφορούν την επέκταση της δασικής οδοποιίας στις κορυφογραμμές για έργα αιολικών εγκαταστάσεων, επικαλούμενο την αντιπυρική προστασία με την ποδηγέτηση των δασαρχείων της χώρας.

Η Επιτροπή ερωτήθηκε αν γνώριζε για την πολιτική απαξίωσης των ελληνικών δασικών περιοχών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και αν ναι, τι μέτρα προτίθεται να λάβει;

2. Η Απάντηση

Με αφορμή την άρνηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) για κινηματογραφικά γυρίσματα στην Ακρόπολη της νέας ταινίας του πολυβραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου

EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Εξαιρείται η Ακρόπολη από το τέλος του κόσμου!

Δέσποινα Κουτσούμπα

Εδώ και χρόνια ζούμε ακόμη μια «αποκάθαρση» των μνημείων. Η ειρωνεία είναι ότι τούτη συμβαίνει στον 21ο αιώνα κι ενώ έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα όπλα της κριτικής απέναντι στις προηγούμενες επιχειρήσεις τάξης και καθαρότητας. Είναι η αποκάθαρση των μνημείων από τη συγχρονία τους. Από κάθε βλέμμα σύγχρονο, που νοείται ως εξ ορισμού βέβηλο. Οπως το βλέμμα του Γιώργου Λάνθιμου.

Προφανώς η Ακρόπολη είναι ένας μη τόπος. Δεν έχει σχέση με μάχες ή θανάτους. Θα στέκει εκεί, ακούνητη, και μετά το τέλος του πλανήτη. Δεν εξηγείται αλλιώς η γνωμοδότηση των μελών του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Οπως μας πληροφόρησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «συγκεκριμένες σκηνές κρίθηκε από το ΚΑΣ ότι είναι ασύμβατες με τους συμβολισμούς που εκπέμπουν τα μνημεία της Ακρόπολης, και ειδικά ο Παρθενώνας».

Μιλάμε βέβαια για τη νέα ταινία του Λάνθιμου «Bugonia», ριμέικ της νοτιοκορεάτικης ταινίας Save the Green Planet! του 2003. Ενας απογοητευμένος νεαρός πιστεύει ότι το πρώην αφεντικό του και πρόεδρος πολυεθνικής είναι στην πραγματικότητα εξωγήινος και αποφασίζει να τον απαγάγει προκειμένου να αποφύγει την επικείμενη εισβολή εξωγήινων που απειλεί να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Η τελευταία σκηνή της εκκεντρικής μαύρης κωμωδίας να γυριστεί στην Ακρόπολη - αυτό ήταν το αίτημα του σκηνοθέτη. Ομως τι είναι ο Παρθενώνας μας για να φιλοξενήσει σκηνές με πτώματα, σκοτωμούς, συνωμοσιολόγους και εξωγήινους;

Πράγματι, τι είναι ο Παρθενώνας μας; Ο άσπιλος και αμόλυντος οίκος της Παρθένου; Ενα αποκαθαρμένο μνημείο; Ενας μη τόπος που αφίσταται του παρόντος χρόνου και του υπάρχοντος κόσμου; Και ποιοι είμαστε εμείς; Οι θεματοφύλακες της «τιμής», της μουμιοποίησης και της ιεροποίησής του; Ποιος είναι τελικά αυτός ο «συμβολισμός» του Παρθενώνα που κρίνεται ασύμβατος με το λανθιμικό σύμπαν;

Τον 19ο αιώνα τα μνημεία της Ακρόπολης αποκαθάρθηκαν από τα ίχνη της χρήσης μεταγενέστερων εποχών, με σκοπό να αποδοθούν «καθαρά», όπως τα οραματίστηκε ο ρομαντισμός - τι κι αν αυτή η μορφή τους ως ερειπίων ήταν (και είναι) εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη. Η λευκότητα των μαρμάρων ήταν (και είναι) η μετωνυμία της «χρυσής εποχής» της δημοκρατίας - τι κι αν στην εποχή της κατασκευής τους τα μνημεία ήταν πολύχρωμα. Οι γερανοί της αναστήλωσης ανυψώθηκαν σε σύμβολο της «ισχυρής Ελλάδας» - τι κι αν ήταν (και είναι) η χώρα ανίσχυρη να προστατεύσει και τους πολίτες και τα μνημεία της.

Δεν αποκαθάρθηκαν όμως ποτέ από την ιστορία της πόλης, της οποίας αποτελούν το κέντρο. Υπέφεραν όπως η πόλη. Εζησαν πολέμους και χρεοκοπίες, έγιναν πεδία μαχών ή ερώτων, πληγώθηκαν ανεξίτηλα, έγιναν σύμβολα σκλαβιάς και σύμβολα ελευθερίας, χώροι εμπορίου και χώροι αγώνων, τόποι μαζικού τουρισμού και τόποι λατρείας, τόποι πραγματικών και συμβολικών αυτοκτονιών. Τόποι ακάθαρτοι και άτακτοι.

Εδώ και χρόνια ζούμε ακόμη μια «αποκάθαρση» των μνημείων. Η ειρωνεία είναι ότι τούτη συμβαίνει στον 21ο αιώνα κι ενώ έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα όπλα της κριτικής απέναντι στις προηγούμενες επιχειρήσεις τάξης και καθαρότητας. Είναι η αποκάθαρση των μνημείων από τη συγχρονία τους. Από κάθε βλέμμα σύγχρονο, που νοείται ως εξ ορισμού βέβηλο. Οπως το βλέμμα του Γιώργου Λάνθιμου.

Zaraleaks TV: PHOS BANK… για να έχει ο Θεός! (VIDEO)

  

Στο νέο επεισόδιο του ZaraleaksTV ο Χριστόφορος Ζαραλίκος ζητάει να γίνει εθνική γιορτή μας η Πρωταπριλιά, καθώς απ’ ότι φαίνεται ζούμε σε μια χώρα που λέγονται ψέματα όλο το χρόνο.

Σε αυτό το επεισόδιο θίγει ζητήματα όπως την παραποίηση της ιστορίας για τις εθνικές επετείους, το ρόλο της Εκκλησίας κατά την Οθωμανική περίοδο, τις στρατιωτικές παρελάσεις, καθώς και την πολιτική και κοινωνική υποκρισία στη χώρα.

Επιπλέον, σχολιάζει την εθνικιστική ρητορική των υπερπατριωτών, αναδεικνύοντας τις αντιφάσεις μεταξύ της επίσημης αφήγησης και της πραγματικής πολιτικής.

Δείτε το βίντεο του ZaraleaksTV, εγγραφείτε στο κανάλι του Χριστόφορου Ζαραλίκου και στηρίξτε με τους διαθέσιμους τρόπους.

ΠΗΓΗ

Η Διεθνής των Λογοκριτών ή αλλιώς, η Στρατηγική της Αράχνης — Μέρος Β΄: Το IFCN συμμετέχει στις κατευθυνόμενες προσπάθειες αποσταθεροποίησης στα Δυτικά Βαλκάνια - Του Κωστή Μηλολιδάκη* (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Στη φωτογραφία οι «συνεργάτες» (χρηματοδότες) του πιστοποιημένου από το IFCN σερβικού «Ελεγκτή της Αλήθειας» Istinomer (Centre for Research Transparency and Accountability—CRTA ): ΑμερικανοΝΑΤΟϊκές πρεσβείες και κυβερνήσεις, η USAID και το NED, η ευρωπαϊκή Κομισιόν και άλλοι ανάλογοι οργανισμοί-προεκτάσεις μυστικών υπηρεσιών (περισσότερα μέσα στο άρθρο)

Η Διεθνής των Λογοκριτών ή αλλιώς, η Στρατηγική της Αράχνης—Μέρος Β΄: Το IFCN συμμετέχει στις κατευθυνόμενες προσπάθειες αποσταθεροποίησης στα Δυτικά Βαλκάνια

Γράφει ο Κωστής Μηλολιδάκης*

Πρόλογος

Το παρόν αποτελεί το Δεύτερο Μέρος του άρθρου με τίτλο «Η Διεθνής των Λογοκριτών ή αλλιώς, η Στρατηγική της Αράχνης», όπου ασχολούμαστε με την οργάνωση των λεγόμενων «Ελεγκτών της Αλήθειας» στα Δυτικά Βαλκάνια. Θα ακολουθήσει και τρίτο μέρος όπου θα ασχοληθούμε με τη δράση τους στην Ελλάδα.

Στο Πρώτο Μέρος (σ.σ. είχε αναρτηθεί και στο blog μας, εδώ) μιλήσαμε αναλυτικά για τη γιγάντωση εδώ και κάμποσα χρόνια ενός τερατώδους ιστού προπαγάνδας που συστηματικά ‘επεξεργάζεται’ και ‘διαδίδει’ τις εκάστοτε καθεστωτικές δυτικές αφηγήσεις, όχι μόνο ‘θετικά’ αλλά και ‘αρνητικά’ μέσω των λεγόμενων «Ελέγχων της Αλήθειας» που χρησιμοποιούνται ως εργαλείο εναντίον κάθε φωνής αμφισβήτησης, κυρίως στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης στις χώρες που βρίσκονται υπό την ΑμερικανοΝΑΤΟϊκή κυριαρχία.

Είδαμε την παραδοχή από τον ιδρυτή και ιδιοκτήτη του Meta, Μαρκ Ζούκενμπεργκ, της μετατροπής των «Ελεγκτών της Αλήθειας» που χρησιμοποιεί στις πλατφόρμες του (κυρίως στο Facebook) σε σκληρούς λογοκριτές, βγαλμένους από τη νουβέλα ‘1984’ του Τζορτζ Όργουελ που στοχεύουν την ελευθερία του λόγου. Ο Ζούκενμπεργκ απαγόρευσε τη δράση τους στο Facebook, αλλά μόνο στις ΗΠΑ. Σε όλες τις υπόλοιπες υποτελείς χώρες, όπως η Ελλάδα, η δράση τους συνεχίζεται απρόσκοπτα.

Είδαμε επίσης ότι η δράση τους είναι συμπληρωματική των κρατικών ιδεολογικών μηχανισμών καταστολής και ελέγχου οι οποίοι αποσκοπούν στη διάδοση των εκάστοτε κυρίαρχων αφηγήσεων, έχοντας αυτοί αναλάβει τον ρόλο της κατάπνιξης οποιασδήποτε αφήγησης που αμφισβητεί την ‘αρμοδίως εγκεκριμένη’. Είδαμε ότι η δράση τους εκπορεύεται από τους κρατικούς μηχανισμούς.

Ερευνώντας βρήκαμε και παρουσιάσαμε τη δράση και την ιδεολογία ενός διεθνούς δικτύου από 130-170 οργανισμούς λογοκρισίας (προτιμούν να αποκαλούνται «Ελεγκτές της Αλήθειας») που έχουν οργανωθεί από το νέο-συντηρητικό Ινστιτούτο Pointer υπό την ομπρέλα του λεγόμενου «Διεθνούς Δικτύου Ελεγκτών της Αλήθειας» (International Fact Checking Network—IFCN). Μόνο ‘πιστοποιημένοι’ λογοκριτές από αυτό το δίκτυο μπορούν να αναλαμβάνουν τον ρόλο του τελεσίδικου κριτή της ‘αλήθειας’ στο Facebook έναντι, φυσικά, αδρής αμοιβής. Στην Ελλάδα, πιστοποιημένα μέλη του δικτύου είναι τα ‘Greece Fact Check’, ‘Ellinika Hoaxes’ και το πρόσφατο και πολύ μικρότερο“Fact Review”.

Ερευνήσαμε τις πηγές χρηματοδότησης του IFCN, οι οποίες, εκτός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, περιλαμβάνουν τα παρακλάδια της CIA/State Department “National Endowment for Democracy” (NED) και “Institute for War and Peace Reporting” (IWPR), το ίδιο το State Department, καθώς και τα δίκτυα ανατροπής κυβερνήσεων και ‘έγχρωμων επαναστάσεων’ του Τζορτζ Σόρος (Open Society Foundations) και του Πιερ Ομιντιάρ (Omidyar Network—Luminate).

Το σημερινό Δεύτερο Μέρος έχει ιδιαίτερη σημασία για την πολιτική επικαιρότητα καθώς αυτή τη στιγμή βρίσκεται σχέδιο εν εξελίξει ‘έγχρωμης επανάστασης’ στη Σερβία καθώς και ανατροπής της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Όπως θα δούμε, τα δίκτυα των «Ελεγκτών της Αλήθειας» στα Δυτικά Βαλκάνια συμπίπτουν με τις χρηματοδοτούμενες από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ οργανώσεις (καθώς και από τον εσμό των NED, USAID,  Τζωρτζ Σόρος, Πιερ Ομιντιάρ, κ.λπ., κ.λπ.) που οργανώνουν βάσει σχεδίου την ανατροπή των νόμιμων αλλά απειθάρχητων κυβερνήσεων στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας (ή την απόλυτη ευθυγράμμισή τους με τις ψυχροπολεμικές κατευθύνσεις της Δ. Ευρώπης).

Εισαγωγή—«USAID, Αναπαύσου εν Ειρήνη»—J.D. Vance: Η Ευρώπη απειλείται από τις αντιδημοκρατικές πρακτικές των πολιτικών της ελίτ

Προδημοσίευση του βιβλίου: «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο, ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί», του Λεωνίδα Βατικιώτη, εκδόσεις "ΤΟΠΟΣ"

Ακολουθεί απόσπασμα από τον Πρόλογο του βιβλίου του Λεωνίδα Βατικιώτη, «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο, ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί» (εκδ. Τόπος)

Το βιβλίο «Ουκρανία – Το μεγάλο πλάνο, ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί», είναι αποτέλεσμα μιας διπλής ανάγκης. Η πρώτη ήταν να παρουσιαστούν γεγονότα που ξεδιπλώνονται σε ένα μεγάλο βάθος χρόνου. Η επαγγελματική – δημοσιογραφική μου ενασχόληση με την Ουκρανία από την εποχή ακόμη της αποκαλούμενης «Πορτοκαλί Επανάστασης» το 2004 έδωσε την ευκαιρία να έχω στραμμένο το ενδιαφέρον μου σε αυτή την πυριτιδαποθήκη πολύ πριν τα δραματικά γεγονότα του πολέμου το 2022, ακόμη και του Ευρω- μεϊντάν το 2014. Το ιστορικό βάθος των εξεταζόμενων γεγονότων επέτεινε την ανάγκη μιας εκτενούς παράθεσης.

Η δεύτερη ανάγκη ήταν πιο πιεστική και αφορούσε τη σύνδεση γεγονότων και πολιτικών μακράς διάρκειας, που με την πρώτη ματιά φαίνονται ανεξάρτητες μεταξύ τους, όπως η λαμπρή ιστορία του Ντονμπάς, ο ουκρανικός φασισμός, το Σχέδιο του Νέου Αμερικανικού Αιώνα, η Πράσινη Μετάβαση της ΕΕ, οι πόλεμοι των αγωγών, ο πυρετός των σχιστολιθικών κι άλλα πολλά. Η σύνδεση όλων αυτών των γεγονότων σε ένα μεγάλο και συνεκτικό πλάνο επέτρεψε να ιδωθεί η Ουκρανία ως αυτό που εξελίχθηκε, μια μοναδική ευκαιρία κυρίως για τις ΗΠΑ!

Η Ουκρανία ακόμα κι αν δεν υπήρχε έπρεπε να εφευρεθεί, και εφευρέθηκε, για να πλήξει την Οκτωβριανή Επανάσταση μετά το 1917, για να αποσταθεροποιήσει τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» μετά το 1945, για να νομιμοποιήσει την άνοδο και την κανονικοποίηση του φασισμού στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για να συμβάλει στην περικύκλωση της Ρωσίας, για να εντείνει τις κεντρομόλες δυνάμεις στο ΝΑΤΟ και να διευρύνει τον αριθμό των μελών του, για να αυξηθούν οι πολεμικές δαπάνες στην Ευρώπη και να εμφανιστεί ως αναγκαία κι επιβεβλημένη η ανάδυση της ευρωπαϊκής πολεμικής οικονομίας, για να διακόψει την ενεργειακή συνεργασία της Ευρώπης με τη Ρωσία, για να διευκολύνει την ενεργειακή απόβαση των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για να δώσει επιπλέον λόγο ύπαρξης στο ΔΝΤ, για να προσφέρει ασύλληπτα κέρδη στις αμερικανικές κυρίως πολυεθνικές του πολέμου, της αγροδιατροφής και άλλων, για να εμφανίσει ως δικαιολογημένη τη λογοκρισία, τις απαγορεύσεις, τη ρωσοφοβία κι άλλα πολλά.

Η εν πολλοίς προαναγγελθείσα, στη διάρκεια της αμερικανικής προεκλογικής περιόδου, αλλαγή στάσης του Τραμπ στο Ουκρανικό από τον Ιανουάριο κιόλας του 2025 υπογράμμισε τη συνέχεια κι όχι την αναθεώρηση των αμερικανικών προτεραιοτήτων. 

Billboards στο διάστημα - Του Έκτορα-Ξαβιέ Δελαστίκ

Ποιο είναι το τελευταίο σύνορο για τη διαφήμιση αν όχι το διάστημα; Η καλή επιστημονική φαντασία είναι σαν το εκκλησάκι στο πλάι του δρόμου. Μας μιλά για τις επιλογές που βρίσκονται μπροστά μας στο παρόν, δείχνοντάς μας μια πιθανή εικόνα του μέλλοντος. Και το μόνο πράγμα πιο συχνό από τις ενδιαφέρουσες μελλοντολογικές δυστοπίες είναι οι επιχειρηματίες που τις διαβάζουν και βλέπουν μόνον ένα… καλό επιχειρηματικό μοντέλο.

Τον περασμένο Οκτώβριο, η Αμερικανική Αστρονομική Κοινότητα (AAS) εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ζητά δύο πράγματα:

• Πρώτον, την απαγόρευση της «οχλητικής διαφήμισης» με «κατάλληλη διεθνή σύμβαση, συνθήκη ή νόμο».
• Δεύτερον, ζητά από τις Η.Π.Α. να στηρίξουν στην Επιτροπή για Ειρηνικές Χρήσεις του Εξώτερου Διαστήματος του Ο.Η.Ε. (UN-COPUOS) μια τέτοια απαγόρευση.

Ας δούμε γιατί μια τέτοια κίνηση είναι σημαντική και γιατί χρειάζεται διεθνής συνεργασία σε επίπεδο οργανισμών και όχι απλά καλές προθέσεις.

Μερικές βιβλιο-προτάσεις για το Διάστημα Α.Ε.

Ξεκινάμε με το «The Space Merchants» των Φρέντερικ Πολ και Κ. Μ. Κόρνμπλουθ. Σε ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, η λογική εξέλιξη του καπιταλισμού έχει παράξει έναν κόσμο βαθύτατα φτωχό σε όλους τους ουσιαστικούς πόρους όπως ζωτικό χώρο, νερό, καύσιμα. Ο τομέας της διαφήμισης είναι μάλλον ο τομέας αιχμής, υπηρετώντας τους ανταγωνισμούς μεταξύ εταιριών-κρατών. Κυρίως όμως καλείται να πείσει τον πληθυσμό ότι «όλα πηγαίνουν καλά», με τον πρωταγωνιστή του βιβλίου να αναλαμβάνει τη διαφημιστική καμπάνια για τον (αυτοκτονικό) αποικισμό της Αφροδίτης.

Μπαίνουμε στο θέμα μας με το διήγημα «Watch This Space» του Άρθουρ Κ. Κλαρκ. Πρόκειται για ένα πείραμα πάνω από ένα εθνικό πάρκο στο Νέο Μεξικό των Η.Π.Α., όπου ερευνητές δημιουργούν ένα φωσφορίζον νέφος στο νυχτερινό ουρανό για μια ώρα. Αποφασίζεται η επανάληψη του πειράματος σε μεγαλύτερη κλίμακα όταν πλέον οι ανθρώπινοι πύραυλοι μπορούν να φτάσουν στο φεγγάρι. Μόνο που για τη βιομηχανία, αυτή ήταν μια πρώτης τάξεως διαφήμιση, με την Coca-Cola να βρίσκει την ευκαιρία να χρηματίσει τους σωστούς ανθρώπους, ώστε τη μία στιγμή που ο μισός πλανήτης κοιτά το φεγγάρι, το φωσφορίζον νέφος να σχηματίσει το σήμα της.

Συμπληρώνουμε την επιχειρηματική ίντριγκα με την πολιτική, περνώντας στο «The Man Who Sold The Moon», του Ρόμπερτ Α. Χάινλαϊν. Ο κεντρικός χαρακτήρας περιγράφεται ως ο τελευταίος των πανίσχυρων επιχειρηματιών-ολιγαρχών του 19ου αιώνα («the last of the Robber Barons»), ο οποίος έχει αποφασίσει να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που θα φτάσει και θα κατέχει το φεγγάρι, με οποιοδήποτε κόστος. Ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας φυσικά δείχνει πως το κόστος αφορά τις τσέπες άλλων επιχειρηματιών, πολιτών και του Δημοσίου. Μεταξύ άλλων, υπονοεί σε μια εταιρία πως ένας ανταγωνιστής της μπορεί να μετατρέψει το φεγγάρι σε προβολέα διαφημίσεων αν φτάσει πρώτος, ενώ σε ένα βαθιά αντικομμουνιστή συνεργάτη πως η Σοβιετική Ένωση μπορεί να βάλει το σφυροδρέπανο. Εκτός εάν τον χρηματοδοτήσουν για να φτάσει πρώτος φυσικά.

Σιδηρόδρομος: Ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών ΟΣΕ ζητά την επανακρατικοποίηση της Hellenic Train καταγγέλλοντας τη χρόνια πολυδιάσπαση, υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση του σιδηροδρομικού τομέα

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ
ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΣΕ
sdm.ose@gmail.com
Καρόλου 1-3 Αθήνα, ΤΚ 10437, Γραφείο 535 

Αθήνα, 02/04/2025

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών ΟΣΕ, που εκπροσωπεί εργαζόμενους των εταιρειών ΟΣΕ , ΕΡΓΟΣΕ και HELLENIC TRAIN παρακολουθώντας τις εξελίξεις με τις συνεχείς εναλλαγές του κυβερνητικού σχεδιασμού για το μέλλον του σιδηροδρόμου στη χώρα, διαπιστώνει, ότι συνεχίζεται η εφαρμογή των ίδιων πολιτικών που μας οδήγησαν στο σημερινό τέλμα. Διαδοχικά κυβερνήσεις και διοικήσεις απαξίωναν τόσο τον σιδηρόδρομο όσο και τους εργαζόμενους. Παρά τις συνεχείς επισημάνσεις των εργαζομένων δεν προέβησαν στη λήψη των αναγκαίων μέτρων για να εξασφαλιστεί ο εκσυγχρονισμός του δικτύου και του τροχαίου υλικού.

Ο σιδηρόδρομος, που πλήρωσε πολύ ακριβά τις μνημονιακές πολιτικές το 2010 με την εφαρμογή του Ν.3891/2010, αποτελεί πεδίο πειραματισμών σε διοικητικό επίπεδο τα τελευταία 25 χρόνια. Προς επίρρωση αναφέρουμε τον κατακερματισμό του έργου του άλλοτε ενιαίου ΟΣΕ σε διάφορες εταιρείες με αλληλοεμπλεκόμενες αρμοδιότητες (ΕΡΓΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ νυν HELLENIC TRAIN, ΕΕΣΣΤΥ που ενσωματώθηκε στην ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ), έως και αντικρουόμενα συμφέροντα μετά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τη δημιουργία βραχύβιων εταιρειών (ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ Α.Ε., ΕΔΙΣΥ Α.Ε. κλπ), τον Ν.4974/2022 περί πλήρους απόσχισης της ΕΡΓΟΣΕ από τον ΟΣΕ που δεν υλοποιήθηκε και εσχάτως τον Ν.5167/2024 για τη δημιουργία της νέας εταιρείας «ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε» με την ενοποίηση των ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ και ΓΑΙΑΟΣΕ κατά το μέρος που αφορά το τροχαίου υλικό.

Τα δημόσια νοσοκομεία από την πανδημία στο σήμερα - Των Γιάννη Καλομενίδη και Χριστίνας Κυδώνα

Γιάννης Καλομενίδης, Χριστίνα Κυδώνα

Το παρακάτω κείμενο δεν είναι μια συνδικαλιστική τοποθέτηση. Είναι μια κατάθεση που δυσκολευτήκαμε πολύ να γράψουμε, που αναβάλλαμε, που κατά περιόδους αρνηθήκαμε. Κι αυτό γιατί, όντας δύο κλινικοί γιατροί, υπεύθυνοι πτερύγων Covid στα δύο μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας (Ευαγγελισμός στην Αθήνα και Ιπποκράτειο στη Θεσσαλονίκη), μας επανέρχονται μνήμες επώδυνες που ακόμα μας ταράζουν.

Το πρώτο κύμα βρήκε το ΕΣΥ οριακά στελεχωμένο, λόγω του αποδεκατισμού του από τα αλλεπάλληλα μνημόνια. Το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων κλήθηκε, σε υπερεπείγουσες συνθήκες, ακόμη και χωρίς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας (εξαιτίας της διεθνούς έλλειψης μασκών και ειδικού εξοπλισμού), να θεραπεύσει μια άγνωστη ασθένεια, που είχε ήδη στοιχίσει πολλές ζωές υγειονομικών ανά τον κόσμο. Αρχικά, τα νοσοκομεία που νοσήλευσαν COVID-19 ασθενείς ήταν λίγα, καθώς το σκληρό λοκντάουν περιόρισε την διασπορά και τον αριθμό των ασθενών. Την ίδια στιγμή, όμως, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ έμπαιναν σε ένα σιωπηλό, χαμηλής έντασης, παρατεταμένο λοκντάουν, που αφορούσε την αντιμετώπιση άλλων νοσημάτων, καθώς τα χειρουργεία και τα εξωτερικά ιατρεία έκλειναν ή υπολειτουργούσαν, οι ΜΕΘ κατακλυζόταν από ασθενείς με COVID-19. Η αναγκαστική παραμέληση της φροντίδας της μη-COVID-19 νοσηρότητας υπήρξε σταθερό και οδυνηρό χαρακτηριστικό του ΕΣΥ κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με βαθιές και παρατεταμένες συνέπειες.

Όταν, μετά τον Μάιο του 2020, η κοινωνία χαλάρωσε και ο Μητσοτάκης ανακοίνωνε με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης την έναρξη του ελληνικού τουριστικού καλοκαιριού, εμείς καθόμασταν σε αναμμένα κάρβουνα. Ήμασταν βέβαιοι ότι, παρά τον επίσημο εφησυχασμό, ο επόμενος χειμώνας θα ήταν βαρύς και γι’ αυτό προετοιμαστήκαμε. Διαβάζαμε καθημερινά τη διεθνή βιβλιογραφία, αναζητήσαμε δωρεές για αναπνευστήρες και συσκευές οξυγόνου, κάναμε σχέδια επί χάρτου για την οργάνωση της δουλειάς και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε. Ήρθε το δεύτερο κύμα δριμύτερο και πιο θανατηφόρο. Η κυβέρνηση που είχε την πίστωση του χρόνου από το λοκντάουν να προετοιμάσει τα δημόσια νοσοκομεία, εξασφαλίζοντας μέσα και προσωπικό, χάζευε το ηλιοβασίλεμα μαζί με τον αρχηγό.

Το αληθινό πρόσωπο της πανδημίας φάνηκε στο δεύτερο κύμα, το οποίο χτύπησε πάνω στα παντελώς ανέτοιμα το φθινόπωρο του 2020, νοσοκομεία της Β. Ελλάδας, και στο τρίτο κύμα, που την άνοιξη του 2021 αποδιοργάνωσε την Αττική. Οι καταστάσεις που βιώσαμε το χειμώνα 2020-21 ήταν απερίγραπτες, τα ηθικά διλήμματα μεγάλα, το ψυχικό φορτίο και η σωματική κόπωση τεράστια. Μέσα σε αυτή τη δοκιμασία, η αυτολογοκρισία μας ήταν υπαρκτή. Αν και ήμασταν δυο γιατροί που μιλήσαμε αρκετές φορές δημόσια, είναι πολλά τα πράγματα που δεν είπαμε για να προστατέψουμε τον κόσμο. Αυτό που μας κρατούσε όρθιους ήταν η αίσθηση ότι επιτελούμε το καθήκον μας και ότι προστατεύουμε την τιμή του Δημόσιου συστήματος υγείας, που ήταν το μόνο σωσίβιο του κόσμου, μιας που ο επιχειρηματικός ιδιωτικός τομέας είχε αποσυρθεί από την μάχη ενάντια στην πανδημία, ως να μην τον αφορούσε! Όχι απλά αποσύρθηκε, αλλά επωφελήθηκε κιόλας, καθώς, αντί να επιταχθούν δομές του και να συμμετάσχουν στην γενική εφημερία, σύμφωνα με τις δυνατότητες που έδινε η νομοθεσία, του επιτράπηκε να επιλέγει μη-COVID-19 περιστατικά και να χρεώνει στο δημόσιο αυξημένο νοσήλιο για τις μη-COVID-19 νοσηλείες σε ΜΕΘ.

Καταστροφή με το «έτσι θέλω» φυσικού προστατευόμενου «παράδεισου» στην Πίνδο! (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Έντονη ανησυχία και θυμό προξενούν τα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες σε μία από τις πλέον παρθένες ορεινές περιοχές της Ελλάδας, στον ορεινό Ασπροπόταμο και εντός της περιοχής NATURA – ΖΕΠ «Όρος Λάκμος (Περιστέρι)». Μεγάλα σκαπτικά και άλλα μηχανήματα επιχειρούν κοντά στο χωριό Χαλίκι για να ξεκινήσουν τις εργασίες κατασκευής μικρού (sic) Υδροηλεκτρικού Σταθμού.

Το έργο αδειοδοτήθηκε μεν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, αλλά φαίνεται ότι αμέλησαν κάποιες «μικρολεπτομέρειες»: το έργο κατασκευάζεται σε θέση στην οποία απαγορεύεται η συγκεκριμένη δραστηριότητα, σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει το Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου! Ταυτόχρονα, κατά τη διαδικασία αδειοδότησης δεν ζητήθηκε η γνωμοδότηση του τότε Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου, κάτι που αποτελεί ουσιώδη παράλειψη της νομοθεσίας.

Οι παραπάνω επισημάνσεις δεν είναι δικές μας, αλλά αναφέρονται σε επίσημο έγγραφο του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με το οποίο ζητείται η ανάκληση της αδειοδότησης (ΑΕΠΟ) του έργου! Κι όμως καμία κίνηση δεν έχει γίνει προς την εφαρμογή της νομιμότητας!

Η αξιολόγηση ως εργαλείο μεταρρυθμιστικού λαϊκισμού - Του Γιώργου Πετρόπουλου*

EUROKINISSI/ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΟΥΜΑΣ

Η πρόθεση της κυβέρνησης, εξαγγελθείσα από τον πρωθυπουργό, για αποστολή τεσσάρων εκατομμυρίων «φύλλων αξιολόγησης» του Δημοσίου, που θα συμπληρώσουν οι πολίτες, δεν αποτελεί παρά συνέχεια του «μεταρρυθμιστικού λαϊκισμού» που ξεκίνησε με την πρόταση για «συνταγματοποίηση» της αξιολόγησης.

Οι κατέχοντες έστω την εγκύκλια γνώση της μεθοδολογίας των κοινωνικών ερευνών γνωρίζουν πως είναι πάρα πολύ εύκολο οι ερωτήσεις του αξιολογικού ερωτηματολογίου που θα διανεμηθούν κατά εκατομμύρια (!) να είναι φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να δοθούν οι απαντήσεις που επιθυμεί η κυβέρνηση. Και ποιος μπορεί να εμπιστευθεί αυτή την κυβέρνηση σε μια τέτοια διαδικασία όταν η πολιτική της και τα στελέχη της, προεξάρχοντος του πρωθυπουργού, στρέφονται ιδεοληπτικά εναντίον του Δημοσίου και των εργαζομένων σε αυτό, τροφοδοτώντας κάθε είδους στερεότυπα;

Αυτό προφανώς δεν θα συνιστά αξιολόγηση ούτε κατ’ ελάχιστο κοινωνική λογοδοσία. Τότε γιατί το κάνει η κυβέρνηση;

Μια πρώτη επιδίωξη είναι αυτό που το πολιτικό-δημοσιογραφικό κλισέ αποκαλεί «φυγή προς τα μπρος». Πρακτικά εδώ, τη φυγή από τις επιπτώσεις των κοινωνικών αντιδράσεων για τους κυβερνητικούς χειρισμούς που οδήγησαν στο δυστύχημα-έγκλημα των Τεμπών όσο και στην εξίσου σκανδαλώδη προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρείται έκτοτε.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί να κάνει κάτι που ξέρει καλά, να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία. Να αποστρέψει κατ’ αρχάς τα μάτια του κόσμου από τις ευθύνες της διαπράττοντας τη μέγιστη απρέπεια να υποδείξει εμμέσως ως υπεύθυνους του δυστυχήματος τους εργαζομένους στο Δημόσιο και την υποτιθέμενη απουσία αξιολόγησης.

Οταν όλοι γνωρίζουμε πως οι ρουσφετολογικές πρακτικές της κυβέρνησης οδήγησαν τον λάθος άνθρωπο στη λάθος θέση, στερώντας και την τελευταία δικλίδα ασφαλείας (μετά την απουσία τηλεδιοίκησης, φωτοσήμανσης, συστήματος επικοινωνίας, αυτόματου συστήματος αποφυγής σύγκρουσης, που και γι’ αυτά ήταν υπεύθυνη η κυβέρνηση) πριν από το δυστύχημα. Την ίδια στιγμή που οι σιδηροδρομικοί οργανισμοί επαίρονταν για την αξιολόγηση που έκαναν «πιστοποιημένες» ιδιωτικές εταιρείες.

Ταυτόχρονα χειραγωγώντας και αξιοποιώντας εν συνεχεία τα αποτελέσματα των ερωτηματολογίων, και τη συνταγματική αναθεώρηση, για να οδηγήσουν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων και ιδιωτικοποίηση όσων δομών και υπηρεσιών έχουν απομείνει ακόμη δημόσιες.

Τα αμερικανικά πανεπιστήμια υποτάσσονται στη δικτατορία Τραμπ

Πηγή: wsws.org

Οι διοικήσεις των μεγάλων πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών παίζουν ένα βρώμικο ρόλο στη διευκόλυνση του φασιστικού καθεστώτος της κυβέρνησης Τραμπ και της επίθεσης που εξαπολύει κατά της ελευθερίας του λόγου και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ως συστατικό στοιχείο των προσπαθειών του Τραμπ να εγκαθιδρύσει μια πολιτική δικτατορία, ο Λευκός Οίκος επιβλέπει τη σαρωτική επίθεση κατά των φοιτητών που διαδηλώνουν, με επίκεντρο αρχικά τους φοιτητές που προέρχονται από το εξωτερικό. Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, η κυβέρνηση έχει ανακαλέσει εκατοντάδες βίζες φοιτητών με κριτήριο τον πολιτικό τους λόγο.

Την τελευταία εβδομάδα, εκατοντάδες φοιτητές σε ολόκληρη τη χώρα έλαβαν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, τα οποία τους ενημέρωναν ότι η φοιτητική τους βίζα F-1 έχει ανακληθεί και ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα, διαφορετικά θα συλληφθούν από αξιωματούχους της υπηρεσίας μετανάστευσης (ICE) και θα μεταφερθούν σε κέντρα κράτησης, ενώ δεν θα μπορούν να επιστρέψουν ποτέ ξανά στις ΗΠΑ.

Οι επιστολές αυτές αποτελούν μέρος της πολιτικής «Catch and Revoke» της κυβέρνησης Τραμπ, η οποία μέσω ενός προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης παρακολουθεί τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και εντοπίζει οποιονδήποτε συμμετέχει σε διαμαρτυρίες κατά της γενοκτονίας στη Γάζα και αντιτίθεται στις πολιτικές του ισραηλινού κράτους.

Δεκάδες φοιτητές έχουν ήδη συλληφθεί και βρίσκονται σε κέντρα κράτησης προς απέλαση, μεταξύ των οποίων ο Μαχμούντ Χαλίλ, νόμιμος μόνιμος κάτοικος και μεταπτυχιακός φοιτητής του Κολούμπια, η Ρουμέισα Οζτούρκ, υπότροφος του Fulbright και υποψήφια διδάκτωρ του Ταφτς, που απήχθη στους δρόμους της Βοστώνης από πράκτορες του ICE, και η Γιουνσέο Τσουνγκ, μόνιμη κάτοικος από τη Νότια Κορέα που βρίσκεται στις ΗΠΑ από επτά ετών.

Ο Μομόντου Ταάλ, πολίτης του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γκάμπια και διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, (ο οποίος τελικά έφυγε από τις ΗΠΑ) δεχόταν απειλές για σύλληψη και απέλαση επειδή συμμετείχε σε διαδηλώσεις κατά της γενοκτονίας, αλλά και ως αντίποινα για τη μήνυση που έχει καταθέσει κατά των παράνομων και αντισυνταγματικών εκτελεστικών διαταγμάτων της κυβέρνησης Τραμπ.

Ο Τραμπ εφαρμόζει μια αμερικανική εκδοχή της Gleichschaltung – του ναζιστικού «συγχρονισμού» όλων των στοιχείων της πνευματικής και πολιτιστικής ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αναθεώρησης των πανεπιστημιακών προγραμμάτων και της εκκαθάρισης των επιστημόνων, ώστε να ανταποκρίνονται στην κρατική ιδεολογία. Χωρίς καν την απειλή των SS, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων διευκολύνουν τις απαιτήσεις του Τραμπ.

Σαρωτικοί οι νέοι τελωνειακοί δασμοί από Τραμπ – Aντιδράσεις δεκάδων χωρών και ανησυχία κλιμάκωσης

Wednesday, April 2, 2025, in Washington. (AP Photo/Mark Schiefelbein)

Σαρωτικοί οι «ανταποδοτικοί» τελωνειακοί δασμοί που υπέγραψε χθες 2 Απριλίου ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με τον ίδιο να δηλώνει ότι «οι φορολογούμενοι έχουν εξαπατηθεί για περισσότερα από 50 χρόνια». Η ανακοίνωση του Τραμπ για την επιβολή νέου δασμού 20% στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκάλεσε την έντονη αντίδραση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία δήλωσε ότι πρόκειται για ένα «σημαντικό πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία».

Συγκεκριμένα οι «ανταποδοτικοί» δασμοί αφορούν δεκάδες χώρες: 34% στην Κίνα, 20% στην ΕΕ, 46% στο Βιετνάμ, 32% στην Ταϊβάν, 24% στην Ιαπωνία, 26% στην Ινδία, 25% στη Νότια Κορέα, 36% στην Ταϊλάνδη, 31% στην Ελβετία, 32% στην Ινδονησία, 24% στη Μαλαισία, 49% στην Καμπότζη, 30% στη Νότια Αφρική, 10% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10% στην Αυστραλία, 10% στη Βραζιλία, 37% στο Μπαγκλαντές, 17% στο Ισραήλ, 10% στην Τουρκία, 29% στο Πακιστάν, 10% στη Σιγκαπούρη.

Σύμφωνα με το Associated Press, ο Τραμπ δήλωσε ότι οι φόροι επί των εισαγωγών, που κυμαίνονται από 10% έως 49%, θα κάνουν στους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ ό,τι κάνουν εδώ και καιρό εκείνοι στις Η.Π.Α. Υποστηρίζει ότι θα προσελκύσουν εργοστάσια και θέσεις εργασίας πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Οι φορολογούμενοι έχουν εξαπατηθεί για περισσότερα από 50 χρόνια», είπε και συμπλήρωσε «αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί πια».

Ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ απείλησε έμμεσα «όλες» τις κυβερνήσεις σε διεθνές επίπεδο να το σκεφτούν προτού «ανταποδώσουν» τους δασμούς που ανήγγειλε πως θα εφαρμόσει η κυβέρνηση του Ρεπουμπλικάνου προέδρου, κάνοντας λόγο για περαιτέρω «κλιμάκωση». «Συγκρατηθείτε, απορροφήστε το χτύπημα, περιμένετε να δείτε πώς θα εξελιχτεί η κατάσταση. Καθώς, αν ανταποδώσετε, θα υπάρξει κλιμάκωση», προειδοποίησε ο κ. Μπέσεντ.

Σύρος: Τριήμερο προβολών για παιδιά και νέους από τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου | Πινακοθήκη Κυκλάδων 4, 5 και 6 Απριλίου 2025

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου Ερμούπολης σε συνεργασία με την Ομάδα Κινηματογραφικής Εκπαίδευσης του Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους και την Παιδική και Νεανική Ταινιοθήκη του Νεανικού Πλάνου, έχει τη χαρά να διοργανώσει ένα 3μερο προβολών στην Πινακοθήκη Κυκλάδων, στις 4,5 και 6 Απριλίου 2025.

Είσοδος: 5 ευρώ

Α' ΕΛΜΕ Κυκλάδων: Πολιτιστικές δράσεις, με παρουσίαση του βιβλίου "ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ", του Μενέλαου Χαραλαμπίδη, σε Τήνο, Μύκονο, Σύρο και ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου (ΑΦΙΣΕΣ)

Πολιτιστικές δράσεις 

Α' ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

 

1) Σάββατο 5 Απρίλη, στις 10 το πρωί, η Α' ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ καλεί όλους τους συναδέλφους και συναδέλφισσες σε επίσκεψη και ξενάγηση, από την ιστορικό - αρχαιολόγο Μαρία Κουτσουμπού, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου.  

2) Παρουσίαση βιβλίου "ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ" στην Τήνο (Δευτέρα 7/4), στη Μύκονο (Τρίτη 8/4) και στη Σύρο (10/4). 

  

Η αφίσα για την Τήνο (Δευτέρα 7/4/2025)

 

 

Η αφίσα για τη Μύκονο (Τρίτη 8/4/2025)