Φοιτητική διαδήλωση ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, κατά τη διάρκεια κατάληψης στην πανεπιστημιούπολη της Μαδρίτης
Παρά τα αυταρχικά μέτρα, οι αντιπολεμικές φωνές δεν σιγούν...
Σχεδόν έναν χρόνο από την έναρξη του γενοκτονικού πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα ως απάντηση στην επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη έχουν βγει στους δρόμους, σε αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό. Μόνο τον πρώτο μήνα του πολέμου είχαν καταγραφεί πάνω από 7.360 διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης σε όλο τον κόσμο - σύμφωνα με τον οργανισμό Armed Conflict Location & Event Data (ΑCLED).
Οπως είναι λογικό, οι περισσότερες και μεγαλύτερες σε όγκο διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στις χώρες του αραβικού κόσμου και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στον δυτικό κόσμο, τη μεγαλύτερη δημοσιότητα συγκέντρωσε το κύμα καταλήψεων στα αμερικανικά πανεπιστήμια, που κορυφώθηκε την άνοιξη του 2024 και αντιμετωπίστηκε με σκληρή καταστολή. Αν και λιγότερο προβεβλημένα, τα αντιπολεμικά κινήματα στην Ευρώπη έχουν δώσει και εξακολουθούν να δίνουν βροντερό «παρών», με κινητοποιήσεις απ’ άκρη σ’ άκρη της ηπείρου και με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών.
Κορυφαία στιγμή παραμένει η αντιπολεμική διαδήλωση στο Λονδίνο στις 3 Νοεμβρίου του 2023, η μεγαλύτερη του είδους που έχει δει η Ευρώπη από το 2003. Μόνο στην πρωτεύουσα της Βρετανίας περισσότερα από 300.000 άτομα απαίτησαν να σταματήσουν άμεσα οι βομβαρδισμοί στη Γάζα, αψηφώντας τις απειλές ότι όποιος κρατάει παλαιστινιακή σημαία κινδυνεύει να συλληφθεί. Από τότε μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 12 κράτη-μέλη της Ε.Ε. έχουν επιβάλει δυσανάλογα κατασταλτικά μέτρα στις κινητοποιήσεις υπέρ της Παλαιστίνης, φτάνοντας ακόμα και στη φίμωση του δημόσιου λόγου - όπως έχουν καταγγείλει ανθρωπιστικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και η Διεθνής Αμνηστία.
Παραδόξως, σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία, που αποτελούν τον πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και ό,τι αυτό θεωρητικά πρεσβεύει, όπως η ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι, εφαρμόζονται τα πιο αυταρχικά μέτρα. Τα πλέον συνηθισμένα είναι οι προληπτικές απαγορεύσεις διαδηλώσεων -εκ των οποίων αρκετές έχουν καταπέσει στα δικαστήρια-, οι μαζικές συλλήψεις ειρηνικών ακτιβιστών, η βίαιη καταστολή φοιτητικών κινητοποιήσεων, όπως έγινε στις καθιστικές διαμαρτυρίες στα Πανεπιστήμια της Σορβόνης και του Βερολίνου.
Θυμηδία προκάλεσαν πριν από λίγες ημέρες οι εικόνες των Γερμανών αστυνομικών να κυνηγάνε και τελικά να προσάγουν ένα δεκάχρονο αγόρι που κρατούσε την παλαιστινιακή σημαία σε συγκέντρωση στο Βερολίνο. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις λογοκρισίας και αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι οι αρνήσεις εισόδου και οι απελάσεις διεθνούς φήμης ακαδημαϊκών, ακτιβιστών και πολιτικών - όπως του πρύτανη του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης, Χασάν Αμπού Σίτα, από το αεροδρόμιο «Σαρλ ντε Γκολ» στο Παρίσι, ενώ επρόκειτο να μιλήσει στη γαλλική Γερουσία. Γνωστές είναι σε όλους τους Ελληνες η κήρυξη του επικεφαλής του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη από το γερμανικό κράτος ως «ανεπιθύμητου προσώπου» και η βίαιη διάλυση διεθνούς συνεδρίου για την Παλαιστίνη λίγες ώρες μετά την έναρξή του.
Στην Ελλάδα η πιο πρόσφατη κορύφωση αστυνομικής καταστολής ήταν η εισβολή των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο, στη «Βραδιά του Ερευνητή», με ξύλο, προσαγωγές και συλλήψεις ερευνητών και φοιτητών που διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες εργασίας στην έρευνα και τη συνεργασία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με το κράτος του Ισραήλ, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης.
Τα κινήματα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό μπορεί να υποβαθμίζονται από τα ΜΜΕ, να ποινικοποιούνται από τις κυβερνήσεις και να συκοφαντούνται ως «αντισημιτικά», όμως συνεχίζονται με επιμονή σε όλη την Ευρώπη, με διαφορετικές διαβαθμίσεις από χώρα σε χώρα. To Pulse καταγράφει το κλίμα που επικρατεί στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και τη στάση της κοινής γνώμης για τον αποκαλούμενο «πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς», που κλιμακώνεται σε γενικευμένη σύρραξη στη Μέση Ανατολή.
«Ο ελληνικός λαός στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, όχι όμως και η κυβέρνηση»
Φοιτητική συγκέντρωση στην Αθήνα στα Προπύλαια, σε αλληλεγγύη με τις καταλήψεις πανεπιστημίων σε όλο τον κόσμο υπέρ της Παλαιστίνης | AP Photo/Petros Giannakouris
«Μια γενοκτονία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τους λαούς. Ο ελληνικός λαός δείχνει με κάθε τρόπο τη στήριξή του στον λαό της Παλαιστίνης. Ζητάει κατάπαυση πυρός από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος», λέει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της παλαιστινιακής παροικίας Ελλάδας, Μοχάμεντ Ελ Σαγιέντ. Ο ίδιος αναφέρεται στις καθημερινές εκδηλώσεις συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό, όχι μόνο με αντιπολεμικές διαδηλώσεις, αλλά και με πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δράσεις. «Ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό και τα κινήματα αλληλεγγύης που συνεχίζουν να στέκονται στο πλευρό μας, παρά τις πιέσεις που δέχονται από τις αρχές, επειδή επεμβαίνει συνέχεια η ισραηλινή πρεσβεία. Συνεχίζουν όμως να αντιστέκονται. Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος λογικός που να μη ζητάει να σταματήσει ο πόλεμος, όταν βλέπει καθημερινά να δολοφονούνται χιλιάδες παιδιά και γυναίκες στον τόπο μας, στην Παλαιστίνη», συμπληρώνει ο κ. Ελ Σαγιέντ.
Για την ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι συνένοχη στα εγκλήματα κατά αμάχων που διαπράττει το Ισραήλ, όταν «ανοίγουν τα λιμάνια και αεροδρόμια, παρέχουν εξοπλισμό και καύσιμα στην πολεμική μηχανή του Ισραήλ». Ο ίδιος θεωρεί απαράδεκτη τη δήλωση του ΚΥΣΕΑ ότι η Ελλάδα στέκεται στο πλευρό του Ισραήλ. «Είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, ούτε με προηγούμενες κυβερνήσεις της Ν.Δ. Κανένας δεν τόλμησε να πει ανοιχτά ότι είμαστε με τις κατοχικές δυνάμεις, εναντίον του λαού. Οταν η Ελλάδα ξέρει τι θα πει κατοχή, όταν η Κύπρος ακόμα είναι επί κατοχή και ζητάμε από την Τουρκία να αποχωρήσει, πώς μπορούμε να λέμε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα αυτοάμυνας; Δικαίωμα αυτοάμυνας έχει αυτός που βρίσκεται υπό ξένη κατοχή, όχι αυτός που κάνει κατοχή».
Ο πρόεδρος της παλαιστινιακής παροικίας καταλήγει ότι «ο ελληνικός λαός είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με αυτούς που ζητάνε ελευθερία και δημοκρατία και ειρήνη για τον παλαιστινιακό λαό. Από την άλλη, η κυβέρνηση είναι με το ΝΑΤΟ και με τις ΗΠΑ. Δεν είναι η στάση της Ελλάδας αυτή. Εκτελεί διαταγή. Δεν μπορώ να το κατανοήσω διαφορετικά».
«Θέλουμε ειρήνη»
Οσο για το αν οι αντιδράσεις ενάντια στον πόλεμο είναι στο ύψος των περιστάσεων, αναγνωρίζει ότι «δεν είδαμε αυτό που θα θέλαμε: δεκάδες χιλιάδες να βγαίνουν στον δρόμο, να λένε θέλουμε ειρήνη, σταματήστε τη γενοκτονία, φτάνει πια. Ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα δικά του, δεν βγαίνει στους δρόμους ούτε καν γι’ αυτά. Καταλαβαίνω τους ανθρώπους, μιλάς μαζί τους και είναι με μας. Ομως δεν αρκεί να λένε στο facebook και στο instagram ‘’τι κρίμα για τα παιδιά που σκοτώνονται στην Παλαιστίνη». Πρέπει να το δείχνουν έξω στον δρόμο».
Το κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα θα μπορούσε να δώσει περισσότερα. Δυστυχώς δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Το κίνημα θα έπρεπε να ενώνει τον πολιτικό κόσμο, ιδιαίτερα της Αριστεράς» | Μιχιάρ Εκτάμι Πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων
Ο Μιχιάρ Εκτάμι, πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων, θεωρεί ότι «η 7η Οκτωβρίου είναι μια στροφή στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για απελευθέρωση, που δίνεται εδώ και 76 χρόνια. Δεν είναι τρομοκρατία, όπως διατυμπανίζουν τα ΜΜΕ. Η 7η Οκτωβρίου σημαδεύτηκε και σημαδεύεται από μια πρωτοφανή γενοκτονία εναντίον του παλαιστινιακού λαού. Δεν θέλω να μπω στους αριθμούς γιατί δεν είμαστε αριθμοί. Είμαστε όνειρα, είμαστε προοπτική για απελευθέρωση». Ο ίδιος λέει ότι από τις 8 Οκτωβρίου του 2023 μέχρι και σήμερα το κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό δεν έχει σταματήσει. «Ξεκινάει από τη γειτονιά, αλλά και από τα αριστερά κόμματα που δεν πήραν θέση υπέρ του Ισραήλ, όπως έκαναν τα κόμματα της Βουλής, αλλά παίρνουν θέση που εκφράζει το αίσθημα του ελληνικού λαού, που πάντα ήταν στο πλευρό των Παλαιστινίων».
Στις τελευταίες κινητοποιήσεις ξεχωρίζει τη συγκέντρωση στη Mότορ Οϊλ, που διοργάνωσε η ΠΕΝΕΝ και συμμετείχαν συλλογικότητες και εργατικά σωματεία, καταδικάζοντας τη μεταφορά καυσίμων για τα μαχητικά αεροσκάφη του Ισραήλ που βομβαρδίζουν τη Γάζα και τον Λίβανο. Δίνει έμφαση στην κλιμάκωση των κινητοποιήσεων στον έναν χρόνο από την έναρξη του πολέμου, τόσο σήμερα όσο και τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου, με πορεία στην ισραηλινή πρεσβεία. «Το κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα θα μπορούσε να δώσει περισσότερα. Δυστυχώς δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, κι αυτό αδυνατίζει το κίνημα. Δεν πρέπει να ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλο. Το κίνημα θα έπρεπε να ενώνει τον πολιτικό κόσμο, ιδιαίτερα της Αριστεράς, υπέρ του παλαιστινιακού λαού. Μας λυπεί που δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Εμείς θέλουμε τα συντρόφια μας της Αριστεράς, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, όλοι οι δημοκράτες να πορεύονται μαζί, να καταδικάζουν την κατοχή του Ισραήλ και να απαιτήσουν μαζί μας να τερματιστεί η κατοχή.
Πιο σημαντικό είναι να αναγνωρίσει το ελληνικό κράτος το παλαιστινιακό κράτος. Πάρθηκε απόφαση το 2015 ομόφωνα στην ελληνική Βουλή, αλλά μέχρι σήμερα δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Εμείς το απαιτούμε, μαζί με όλους τους φίλους μας και τα αδέλφια μας Ελληνες, από την ελληνική κυβέρνηση».
Εκτός από τις κινητοποιήσεις στον δρόμο, υπάρχουν δράσεις όπως αυτές του κινήματος BDS (Boycott-Divest-Sanction, Mποϊκοτάζ-Αποεπενδύσεις-Κυρώσεις). Ενα κίνημα που ξεκίνησε το 2005 από την Παλαιστίνη και επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο, μας εξηγεί ο Δημήτρης Πλειώνης, από τα ιδρυτικά μέλη του BDS Greece. Οπως μας λέει, «είναι ένα κίνημα μη βίαιο, λαϊκής βάσης, αντίθετο με κάθε είδος ρατσισμού και διακρίσεων, που στρέφεται ενάντια σε κρατικές και επιχειρηματικές επιλογές και όχι σε ταυτότητες. Στηρίζεται στην ιδέα και τις μεθόδους του κινήματος εναντίον του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Το Ισραήλ διατηρεί ένα καθεστώς εποικιστικής αποικιοκρατίας-απαρτχάιντ και δεν λογοδοτεί. Η αρχή του BDS είναι απλή: Οι Παλαιστίνιοι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ο σκοπός του είναι με τις ενέργειες και τις δράσεις του να θέσει τέλος στην πολιορκία της Γάζας (που τώρα έχει εξελιχθεί σε γενοκτονία και εθνοκάθαρση), στον εποικισμό και στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, να κατεδαφιστεί το Τείχος, να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των αραβικής καταγωγής κατοίκων του Ισραήλ, που είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες, και να σεβαστεί τα δικαιώματα των Παλαιστίνιων προσφύγων να επιστρέψουν στις πατρίδες τους».
Ακύρωση χορηγίας
Μία από τις πιο πρόσφατες επιτυχημένες καμπάνιες του ΒDS Greece είναι η ακύρωση της χορηγίας της πρεσβείας του Ισραήλ στο φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων Αnima Syros, στην Ερμούπολη της Σύρου, η οποία έγινε κάτω από την πίεση της τοπικής κοινωνίας. Το ΒDS Greece συμμετέχει στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων, που διοργανώνει τα Σάββατα συγκεντρώσεις για την Παλαιστίνη στο Σύνταγμα και δίνει το «παρών» σε κινητοποιήσεις, όπως η διαδήλωση έξω από τις εγκαταστάσεις της Mότορ Οϊλ στους Αγίους Θεοδώρους.
Ο εκπρόσωπος του BDS Greece θεωρεί ότι το κίνημα αλληλεγγύης στους Παλαιστινίους, στον έναν χρόνο από τη γενοκτονία, έχει δυναμώσει, αλλά δεν έχει τη μαζικότητα που απαιτούν οι περιστάσεις. «Το κύριο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ενιαίο κέντρο συντονισμού. Σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου διαφορετικοί φορείς συνεργάζονται για ενιαία δράση, στην Ελλάδα κυριαρχούν διχαστικές πρακτικές», παραδέχεται.
Ισπανία
Η κυβέρνηση της Ισπανίας, μαζί με εκείνη της Ιρλανδίας, ήταν μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που, τουλάχιστον στις δηλώσεις της, εξέφρασε με τον πιο σαφή τρόπο την αλληλεγγύη της προς τη Γάζα. Η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία αναγνώρισαν επίσημα το παλαιστινιακό κράτος στις 28 Μαΐου, σε μια απόφαση που ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ χαρακτήρισε ιστορική.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2024, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους σε διάφορες ισπανικές πόλεις για να απαιτήσουν να σταματήσουν οι δολοφονίες στη Γάζα και η Ισπανία να τερματίσει όλες τις εμπορικές συμφωνίες με το Ισραήλ. Οργανώθηκαν περισσότερες από 100 δράσεις διαμαρτυρίας σε ολόκληρη τη χώρα. Τον τελευταίο χρόνο, φοιτητές, συνδικάτα και ΜΚΟ στην Ισπανία οργάνωσαν διάφορες δράσεις διαμαρτυρίας και ζήτησαν από την κυβέρνηση να τερματίσει τις εμπορικές συμφωνίες με το Ισραήλ.
«Η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης δεν αρκεί», δηλώνει η 25χρονη Μαρία Σάντσες, μέλος της Συνέλευσης Φοιτητών για την Παλαιστίνη (AEP) στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα (UGR). Πέρυσι οι φοιτητές κατασκήνωσαν στον εξωτερικό χώρο του πανεπιστημίου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Επειτα από μήνες διαμαρτυρίας και 12 ημέρες κατασκήνωσης, η Μαρία Σάντσες μας λέει ότι στις 8 Μαΐου οι διαδηλωτές της Γρανάδα κατάφεραν να πείσουν το UGR να αναστείλει τις ακαδημαϊκές σχέσεις με το Ισραήλ όσο συνεχίζεται η πολιορκία της Γάζας. «Αυτός είναι ένας αγώνας που πρέπει να συνεχιστεί, στόχος μας είναι να διοργανώνουμε τακτικά ανοιχτές συνελεύσεις στα πανεπιστήμια, όπου θα είναι προσκεκλημένοι όλοι», καταλήγει.
Τσεχία
H κυβέρνηση της Τσεχίας είναι από τις πιο φιλοϊσραηλινές στην Ευρώπη, ενώ στα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη η Τσεχία συντάσσεται με τις ΗΠΑ και τους δορυφόρους τους. Οσον αφορά τις απόψεις του γενικού κοινού, σε δημοσκόπηση του Φεβρουαρίου 2024 το 22% πιστεύει ότι για όλα φταίει η Παλαιστίνη, το 5% ότι φταίει το Ισραήλ, το 40% κατηγορεί και τα δύο, το 10% κατηγορεί εξωτερικούς παράγοντες, όπως το Ιράν και οι ΗΠΑ, και το 22% δεν έχει άποψη.
Τα στοιχεία του Ιουνίου δείχνουν ότι το 46% των Τσέχων υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών, το 32% δεν ενδιαφέρεται για το θέμα και οι υπόλοιποι είναι διχασμένοι μεταξύ άλλων λύσεων.
Κατά τα άλλα, υπάρχει επίσης ένα πολύ ενεργό φιλοπαλαιστινιακό κίνημα στην Τσεχική Δημοκρατία, το οποίο διοργανώνει πολυάριθμες διαδηλώσεις και γράφει υπομνήματα, αλλά έχει μικρή πολιτική δύναμη. Αντίθετα, οι έντονα φιλοϊσραηλινές ομάδες είναι ελάχιστα ορατές στους δρόμους, αλλά έχουν τεράστια επιρροή στην τσεχική κυβέρνηση.
Ρουμανία
Σύμφωνα με έρευνα του Δεκεμβρίου 2023 (σ.σ.: όπου πάντως ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό το μέγεθος της γενοκτονίας), ερωτώμενοι ποιος πιστεύουν ότι ευθύνεται κυρίως για το ξέσπασμα της σύγκρουσης στη Γάζα, το 35,7% των Ρουμάνων υποδεικνύει τη Χαμάς, το 9,6% τις ΗΠΑ, το 9% το Ισραήλ, το 7,1% τις αραβικές χώρες, το 6,6% τη Ρωσία και το 4,2% το Ιράν. Το 25,7% δεν γνωρίζει και το 2,1% δεν απαντά σε αυτή την ερώτηση. Μια άλλη δημοσκόπηση του Δεκεμβρίου 2023 δείχνει ότι το 40% των Ρουμάνων τάσσεται με το Ισραήλ, ενώ το 26% με τους Παλαιστινίους, το 2% υποστηρίζει τη Χαμάς και το 32% δεν εκφράζει επιλογή.
Πέρυσι, υπήρξαν αρκετές διαδηλώσεις Παλαιστινίων και Αράβων στη Ρουμανία, στην πλειονότητά τους ειρηνικές και χωρίς επεισόδια. Ωστόσο η αστυνομία προσέγγισε πολίτες, ζητώντας μεταξύ άλλων να μην ανεβάζουν αναρτήσεις στο facebook για την Παλαιστίνη. Τον Μάιο και τον Ιούνιο υπήρξαν διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Οι διαμαρτυρόμενοι ζητούσαν από τα πανεπιστήμια να πάρουν θέση για την ανθρωπιστική καταστροφή στη Λωρίδα της Γάζας. «Αρνούμαστε να επιτρέψουμε στα πανεπιστήμιά μας να συνεργαστούν με ισραηλινά πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, επιχειρήσεις ή άλλα ιδρύματα, συνεργασίες που τα καθιστούν συνένοχα στη συνεχιζόμενη γενοκτονία», δήλωσαν οι φοιτητές.
Αυστρία
Η κυβέρνηση της Αυστρίας τα τελευταία χρόνια έχει υποστηρίξει πολύ το Ισραήλ, καθώς και -τουλάχιστον αρχικά- την εκστρατεία στη Γάζα μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου 2023. Τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο του 2023, η Αυστρία ήταν μεταξύ μιας χούφτας χωρών που ψήφισαν κατά της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι τα ψηφίσματα καταδίκαζαν ανεπαρκώς τη Χαμάς και θα έπρεπε να ήταν πιο έντονα στην απαίτηση απελευθέρωσης των ομήρων. Εκτοτε η Αυστρία άλλαξε ελαφρώς τη στάση της αυτή, απέχοντας από τα ακόλουθα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Οι διαμαρτυρίες κατά της στάσης της κυβέρνησης καθώς και κατά του Ισραήλ είναι μάλλον υποτονικές. Οι διαμαρτυρίες στη Βιέννη, ώς και την άνοιξη του 2024, συγκέντρωσαν κυρίως μερικές εκατοντάδες άτομα και αποτέλεσαν οι ίδιες αντικείμενο σφοδρής κριτικής, ιδίως από τα συντηρητικά και ακροδεξιά κόμματα της Αυστρίας και τμήματα του Τύπου.
Οι δημοσκοπήσεις για το θέμα είναι επίσης σπάνιες. Σε μια έρευνα για το περιοδικό «Profil» τον Οκτώβριο του 2023, η πλειοψηφία του 57% των Αυστριακών συμφώνησε με τη δήλωση ότι «το Ισραήλ αξίζει την πλήρη αλληλεγγύη μας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ», ενώ το 38% δεν συμφωνούσε - εκ των οποίων το 12% διαφωνούσε απόλυτα.
Κροατία
Παρόλο που η Κροατία ήταν από τις λίγες χώρες (14) που ψήφισαν κατά του ψηφίσματος του ΟΗΕ για ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα στα τέλη Οκτωβρίου 2023, τους τελευταίους μήνες πραγματοποιήθηκαν αρκετές φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις και εκδηλώσεις στη χώρα. Στις αρχές του 2024, οι ακτιβιστές Emina Bužinkić και Nikola Škarić πρόβαλαν τις λέξεις «Ελεύθερη Παλαιστίνη» στην πρόσοψη του κτιρίου όπου βρίσκεται η πρεσβεία του Ισραήλ. Κατηγορούμενοι για διατάραξη της δημόσιας τάξης, αθωώθηκαν τον Σεπτέμβριο. Η Πρωτοβουλία για την Ελεύθερη Παλαιστίνη διοργάνωσε αρκετές καθιστικές διαμαρτυρίες, πορείες, προβολές ταινιών, συζητήσεις και εράνους κατά τη διάρκεια του 2024.
Ιταλία
Η φιλοπαλαιστινιακή διαδήλωση που ήταν προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί στη Ρώμη σήμερα Σάββατο απαγορεύτηκε από την κεντρική αστυνομική διεύθυνση της ιταλικής πρωτεύουσας, που επικαλέστηκε «ανησυχίες για τη δημόσια ασφάλεια». Στις 30 Σεπτεμβρίου η ιταλική Αραβο-Παλαιστινιακή Δημοκρατική Ενωση (UDAP) προσέφυγε στο Περιφερειακό Διοικητικό Δικαστήριο της Ρώμης κατά της φερόμενης ως «αυθαίρετης και πολιτικής» απόφασης να απαγορευτεί η προγραμματισμένη διαδήλωση. Στις 3 Οκτωβρίου, η UDAP δήλωσε ότι «μετά την αινιγματική απάντηση» του δικαστηρίου, η διαδήλωση θα πραγματοποιηθεί ούτως ή άλλως, παρά την απαγόρευση.
Οσον αφορά τις απόψεις της κοινής γνώμης, η τελευταία έρευνα που διεξήχθη από την IPSOS (Νοέμβριος 2023) δείχνει ότι το 46% πιστεύει πως η επέμβαση του Ισραήλ στη Γάζα είναι δυσανάλογη και ταυτόχρονα πωςι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί. Το 58% δήλωσε ότι η επέμβαση στη Γάζα είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή που δεν μπορεί να διαπράττεται από μια υποτιθέμενη δημοκρατική κυβέρνηση. Η πλειοψηφία των Ιταλών (52%) που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η διαμεσολάβηση μεταξύ των μερών της σύγκρουσης και ότι κάθε μία από τις οντότητες θα πρέπει να οικοδομήσει δύο ξεχωριστά κράτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου