Έντονη αντίδραση προκάλεσε στον νομικό κόσμο η απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης να κατονομάσει στη Βουλή τέσσερις γυναίκες-θύματα βιασμού, στο πλαίσιο πολιτικής αντιπαράθεσης με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με επίσημη ανακοίνωσή του στις 23 Ιουνίου 2025, χαρακτήρισε την ενέργεια αυτή «απόλυτα αποδοκιμαστέα».

Ο ΔΣΑ τόνισε ότι τα θύματα βιασμού αξίζουν απόλυτο σεβασμό και προστασία, και δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Η δημόσια αναφορά στα ονόματά τους, όπως επισημαίνεται, όχι μόνο δεν προσέφερε τίποτα ουσιαστικό στον κοινοβουλευτικό διάλογο, αλλά και υπονόμευσε την αξιοπρέπειά τους, ανεξαρτήτως των ζητημάτων προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Η ανακοίνωση υπενθυμίζει, επίσης, τον ρόλο και τις δεοντολογικές υποχρεώσεις του δικηγόρου, ο οποίος σύμφωνα με τον Κώδικα Δικηγόρων, δεν ταυτίζεται με τον εντολέα του και οφείλει να σέβεται το λειτουργηματικό του καθήκον. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι οι καθυστερήσεις στην ποινική δικαιοσύνη δεν βαρύνουν τους δικηγόρους, αλλά σχετίζονται κυρίως με τις δικαστικές αποφάσεις και τις ελλείψεις υποδομών στη Δικαιοσύνη.

Καταλήγοντας, ο ΔΣΑ τονίζει ότι τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα και να υπόκεινται σε αυστηρή δημόσια κριτική για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΔΣΑ:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κατά τη σημερινή του συνεδρίαση (23.6.2025), εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η επιλογή του υπουργού Δικαιοσύνης να κατονομάσει δημόσια, στο πλαίσιο πολιτικής αντιπαράθεσης στη Βουλή, τέσσερις γυναίκες θύματα βιασμού τυγχάνει απόλυτα αποδοκιμαστέα από το ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Τα θύματα βιασμού αξίζουν απόλυτου σεβασμού και προστασίας, δεν πρέπει να εμπλέκονται σε πολιτικές διαμάχες και μάλιστα με αδόκιμο και αλυσιτελή τρόπο, δεδομένου ότι, η αναφορά των ονομάτων τους, και ανεξάρτητα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ουδέν προσέφερε στη σχετική συζήτηση.

Ο δικηγόρος, σύμφωνα με τον Κώδικα Δικηγόρων, εκπροσωπεί τον εντολέα του και ουδέποτε ταυτίζεται με αυτόν. Έχει υποχρέωση να αναλαμβάνει κάθε υπόθεση, εκτός αν αυτή είναι προδήλως αβάσιμη, δεν είναι δεκτική υπεράσπισης, έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων εντολέων του ή αντιβαίνει στις αρχές του και οφείλει, κατά την άσκηση του λειτουργήματός του, να τηρεί απαρέγκλιτα τα προβλεπόμενα στον Κώδικα Δικηγόρων και στον Κώδικα Δεοντολογίας Δικηγορικού Λειτουργήματος.

Οι αναβολές/ματαιώσεις και εν γένει καθυστερήσεις στην ποινική διαδικασία δεν αποτελούν ευθύνη των δικηγόρων αλλά πρωτίστως των δικαστικών συνθέσεων που λαμβάνουν τις σχετικές αποφάσεις όσο και των εν γένει ανεπαρκειών και ελλείψεων υποδομών της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Τέλος, τα δημόσια πρόσωπα για πράξεις ή παραλείψεις τους υπόκεινται στη σφαίρα της δημόσιας κριτικής και δη αυστηρής και οφείλουν να αποτελούν παράδειγμα υποδειγματικής συμπεριφοράς, σύμφωνα με τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν την εκάστοτε δράση τους».

ΠΗΓΗ

- ΣΧΕΤΙΚΟ και το ακόλουθο:

Οριστικό διαζύγιο Φλωρίδη με το κράτος δικαίου και το δικηγορικό λειτούργημα μετά τις χθεσινές αθλιότητες – Ντροπιάζει το όνομα της δικαιοσύνης και την ιδιότητα του δικηγόρου (ΕΠΔΑ, 19/6/2025)

Κατά τη συζήτηση για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον κ. Καραμανλή, πρώην Υπουργό Μεταφορών για το έγκλημα των Τεμπών, προκειμένου να υπεραμυνθεί του κόμματός του και της ντροπιαστικής παραπομπής του Κ. Καραμανλή μόνο για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος, εγκατέλειψε και τα τελευταία προσχήματα σεβασμού των βασικών αρχών λειτουργίας της δικαιοσύνης, επιτιθέμενος στην Ζ. Κωνσταντοπούλου για υπόθεση που είχε χειριστεί στο παρελθόν ως συνήγορος υπεράσπισης.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, δεν δίστασε να κατονομάσει τις γυναίκες θύματα βιασμού στην υπόθεση σε ζωντανή σύνδεση και πανελλαδική κλίμακα, με μόνο σκοπό να εργαλειοποιήσει την υπόθεση και να διαστρέψει τη συζήτηση που διεξαγόταν στη Βουλή. Παραβίασε, έτσι, μια σειρά κανόνων προστασίας των προσωπικών δεδομένων, του πυρήνα της προσωπικότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ύστερα, δεν δίστασε να επιτεθεί στην ιδιότητα του δικηγόρου και το έργο της υπεράσπισης, που δεν μπορεί να γίνεται σεβαστό a la carte ανάλογα με το αδίκημα που αφορά η κάθε υπόθεση, ενώ διέρρηξε κάθε σχέση με τη δεοντολογία του δικηγορικού λειτουργήματος, ταυτίζοντας ανεπίτρεπτα το δικηγόρο με τον εντολέα του. Δεν δίστασε μάλιστα εκστομίσει ότι η Ζ. Κωνσταντοπούλου «δεν ξέχασε τον καλό της βιαστή – πελάτη της», για να ισχυριστεί ότι οι τροποποιήσεις του ποινικού δικαίου το 2015 ήταν αποτέλεσμα ψήφων βουλευτών με σκοπό να αποφυλακίσουν συγκεκριμένους πελάτες τους, ένα αφήγημα ψευδές και αντιδραστικό, που εκπορεύεται από ακροδεξιούς κύκλους με μόνο σκοπό την κατάλυση των προοδευτικών κατακτήσεων στο πεδίο του ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου. Κι όλα αυτά για να επευφημούν από κάτω οι βουλευτές τη ΝΔ φωνάζοντας «άξια, βγήκε το μεροκάματο».

Φυσικά, δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από το χειρότερο Υπουργό Δικαιοσύνης που έχει περάσει από το συγκεκριμένο πόστο, με μόνο έργο αποκαΐδια στη δικαιοσύνη, τη λειτουργία της και το κράτους δικαίου. Όμως, η προσβολή της ιδιωτικότητας των θυμάτων βιασμού, η ασέβεια προς τους κανόνες ενός κράτους δικαίου, και η δημόσια λασπολογία σε βάρος του δικηγορικού επαγγέλματος με μόνο σκοπό την υπεράσπιση του ποινικού λαϊκισμού και της γραμμής της κυβέρνησης για διαρκείς ποινικές αυστηροποιήσεις, δια στόματος του Υπουργού που προΐσταται της δικαιοσύνης δεν μπορούν να γίνονται πλέον ανεκτές.

Το «ενδιαφέρον» του Υπουργού και της κυβέρνησης για τα θύματα έμφυλης βίας εξαντλείται στην εργαλειοποίηση των υποθέσεών τους για άντληση πολιτικής υπεραξίας και κατάργηση υπερασπιστικών δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή που μηχανισμοί και δομές νομικής, κοινωνικής και ψυχολογικής υποστήριξης για τις επιζώσες της έμφυλης βίας απουσιάζουν.

O νομικός κόσμος, ο ΔΣΑ και η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, οφείλουν να καταδικάσουν την επικίνδυνη εκτροπή που επιχειρεί ο πολιτικός προϊστάμενος της δικαιοσύνης και να ζητήσουν την αποπομπή του, υπερασπιζόμενοι το κράτος δικαίου.