 |
Οι ιδρυτές της Ομάδας Αλήθειας Κίμωνας Μπένος και Κώστας Δογάνης πλαισιώνουν τον Γρηγόρη Δημητριάδη, παλιό γνώριμο του προπαγανδιστικού μηχανισμού της Ν.Δ. |
Ο σκοτεινός ρόλος των δήθεν fact checkersΣτο μικροσκόπιο η στρατευμένη Ομάδα μιας τοξικής Αλήθειας
Για ποιο λόγο άραγε δέχεται σφοδρή κριτική από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ο λογαριασμός με το όνομα «Ομάδα Αλήθειας»; Σύμφωνα με πρόσφατη τοποθέτηση του υπουργού Υγείας Αδωνη Γεωργιάδη στη Βουλή, η επίθεση εξηγείται διότι κατά τη γνώμη του είναι «ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο ενημέρωσης της κοινής γνώμης».
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ίδιοι οι διαχειριστές αυτού του επικοινωνιακού πρότζεκτ σε πόντκαστ που μετέδωσαν προ ημερών, «Αποδομούμε τα fake news», «Παρουσιάζουμε τεκμηριωμένα γεγονότα, αυτά που είπαν» και επίσης «Δεν έχουμε δολοφονήσει τον χαρακτήρα κανενός, έχουμε αναδείξει τον χαρακτήρα τους και αυτό είναι που τους ενοχλεί». Στην ιστοσελίδα της Ομάδας Αλήθειας ξεχωρίζει το μότο «Ανακαλύψτε τα ψέματα των πολιτικών» και στο πλαίσιο, όπου συμπληρώνει κανείς την ηλεκτρονική του διεύθυνση για να λαμβάνει τις νέες δημοσιεύσεις, υπάρχει η προτρεπτική φράση «Μάθε πρώτος την αλήθεια».
Την ποιοτική έρευνα στη ρητορική της Ομάδας Αλήθειας που ακολουθεί πυροδότησε η προβολή μιας αυτοεικόνας των διαχειριστών της ως fact checkers, ως ερευνητών που απλώς αποκαλύπτουν ψέματα στον πολιτικό λόγο. Ο ισχυρισμός τους δηλαδή ότι κάνουν μια δημοσιογραφική στην πραγματικότητα εργασία, που βεβαίως δεν κρύβει τις πολιτικές της προτιμήσεις αλλά στον βαθμό που ξεσκεπάζει ανακρίβειες, εξ ορισμού κομίζει κάτι ωφέλιμο στον δημόσιο λόγο. Τη θέση αυτή υιοθέτησε και η ίδια η κυβέρνηση.
Είναι όμως πράγματι έτσι; Επιλέχθηκε να μελετηθεί ενδεικτικά μια καυτή πολιτικά περίοδος, από τον Μάιο ώς τον Δεκέμβριο του 2023, κατά την οποία έγιναν δύο εκλογικές αναμετρήσεις για το εθνικό Κοινοβούλιο, ενώ άτυπα υπήρχε προεκλογικό κλίμα και για τις ερχόμενες ευρωεκλογές του 2024 όσο και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του ίδιου έτους. Συνολικά αντλήθηκαν 410 αναρτήσεις από τον λογαριασμό της ιστοσελίδας στην πλατφόρμα X, το πρώτο μέσο κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποίησε (από το 2002) και όπου έχει και τον μεγαλύτερο αριθμό ακολούθων (105,3 χιλιάδες). Οι αναρτήσεις αναλύθηκαν σε κλείδα παρατηρήσεων.
1. Εκτόξευση αρνητισμού
μιας τοξικήςΟι αναρτήσεις της Ομάδας Αλήθειας μπορούν να διακριθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Αφενός στις αρνητικές, σε αυτές δηλαδή όπου διατυπώνεται ένα σχόλιο που ενέχει επίθεση σε ένα πρόσωπο ή ένα κόμμα. Και αφετέρου στις θετικές, όπου με μια δημοσιογραφική αποστασιοποίηση μεταφέρεται ουδέτερα ή με επιδοκιμασία κάποια θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περίοδο που μελετήθηκε, οι θετικές αναρτήσεις αποτελούν ένα μικρό μέρος του συνόλου. Οι 365 από τις 410 αναρτήσεις, ένα ποσοστό δηλαδή 89%, εκτοξεύουν αρνητισμό.
Αρνητική είναι, για παράδειγμα, μια ανάρτηση με βίντεο, που υποστηρίζει ότι ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας λέει ανακρίβειες για ένα θέμα. Το αιχμηρό σχόλιο που συνοδεύει το βίντεο αναφέρει: «Ο τύπος λέει ψέματα με την ίδια άνεση που αναπνέει». Αντίθετα, στις θετικές αναρτήσεις, απουσιάζει το φορτισμένο ύφος και επιλέγονται ουδέτερες διατυπώσεις. Π.χ. σε ανάρτηση ενός βίντεο με απόσπασμα ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη για το μεταναστευτικό, η λεζάντα που συνοδεύει την ανάρτηση αναφέρει: «Μία σημαντική ευρωπαϊκή απάντηση στη μεγάλη εθνική προσπάθεια για την εφαρμογή μιας αυστηρής αλλά δίκαιης πολιτικής στο μεταναστευτικό ζήτημα».
"Μια ενδεικτική καταμέτρηση της κατανομής του αρνητικού φορτίου: η συντριπτική πλειονότητα των επιθετικών δημοσιεύσεων, 311 αναρτήσεις στις 365, έχουν στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ"
Υπάρχει και μια ιδιαίτερη κατηγορία αναρτήσεων, όπου η Ομάδα Αλήθειας πλαισιώνει με θετικό ή ουδέτερο τρόπο μια τοποθέτηση πολιτικού προσώπου που όμως εξαπολύει το ίδιο επίθεση. Για παράδειγμα σε ένα απόσπασμα από ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ παρατίθεται η εξής λεζάντα: «Μητσοτάκης: Οσοι άθλιοι προέβλεπαν εκατόμβη νεκρών ή χτύπησαν πισώπλατα τις Ενοπλες Δυνάμεις με παραπλανητικές φωτογραφίες, δεν θα ανασυρθούν ποτέ από τη δική τους λάσπη». Τέλος, ένα μικρό σύνολο αναρτήσεων δίνει τον λόγο σε μη πολιτικά πρόσωπα τα οποία τοποθετούνται για ζητήματα της επικαιρότητας που τίθενται στον πολιτικό διάλογο, όπως για παράδειγμα η πολιτική προστασία. Σε μια ανάρτηση παρουσιάζονται ουδέτερα τα λεγόμενα ενός αξιωματικού της Πυροσβεστικής: «Εχουμε πολλές ενάρξεις πυρκαγιών ταυτόχρονα. Αυτό που έγινε χθες στη Μαγνησία είναι πρωτοφανές».
Η Ομάδα Αλήθειας δεν κάνει κάποιο κόπο να κρύψει τη μεροληψία της στον τρόπο που σχολιάζει την επικαιρότητα. Οι θετικές αναρτήσεις αφορούν αποκλειστικά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, εναντίον του οποίου δεν εκτοξεύεται ποτέ κάποιο αρνητικό σχόλιο. Αντίστροφα, οι αρνητικές αναρτήσεις απευθύνονται στα πολιτικά αντίπαλα κόμματα. Ενδιαφέρον όμως έχει εδώ και μια ενδεικτική καταμέτρηση της κατανομής του αρνητικού αυτού φορτίου, στο σώμα των αναρτήσεων που μελετήθηκαν. Η συντριπτική πλειονότητα των επιθετικών δημοσιεύσεων, 311 αναρτήσεις στις 365, έχουν στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Προκύπτει αβίαστα ότι η Ομάδα Αλήθειας είναι μια νεοδημοκρατική, κυρίως αντι-ΣΥΡΙΖΑ πλατφόρμα.
 |
Η Ομάδα Αλήθειας δεν δημοσιεύει σκέτα ντοκουμέντα. Πρόσθετα στοιχεία, όπως τα emoji, πλαισιώνουν τις αναρτήσεις χειραγωγώντας την πρόσληψη των μηνυμάτων. Φατσούλες κλόουν σε βίντεο με δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα υποβάλλουν τον χλευαστικό τόνο της δημοσίευσης |
2. Πώς εργαλειοποιείται η λέξη «αλήθεια»
Αφού στις αναρτήσεις της Ομάδας Αλήθειας τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναπαρίστανται αποκλειστικά σε αρνητικά συμφραζόμενα, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς πώς λαμβάνονται οι εκδοτικές αποφάσεις ως προς το τι δημοσιεύεται και τι όχι από την ιστοσελίδα. Κριτήριο δημοσίευσης δεν είναι μια σφαιρική ενημέρωση του κοινού για τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων, αλλά τι θα πλήξει τους βασικούς αντιπάλους της Ν.Δ. Η εικόνα της πραγματικότητας που προκύπτει είναι ασφαλώς στρεβλωμένη, όπως κάνει μια καρικατούρα που μεγεθύνει αφύσικα το κεφάλι από το σώμα και τα ελαττώματα σε ένα πρόσωπο, παράγοντας ένα κωμικό αποτέλεσμα.
"Κριτήριο δημοσίευσης δεν είναι μια σφαιρική ενημέρωση του κοινού για τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων, αλλά τι θα πλήξει τους βασικούς αντιπάλους της Ν.Δ."
Αυτό φαίνεται καθαρά σε μια ανάρτηση με συρραφή από διάφορα βίντεο όπου η Ομάδα Αλήθειας παρουσιάζει τους Κυριάκο Μητσοτάκη, Αλέξη Τσίπρα και Νίκο Ανδρουλάκη να εκφωνούν λόγους στα αγγλικά σε διαφορετικές περιστάσεις. Το άρρητο επιχείρημα που προκύπτει από τις εικόνες είναι ότι Τσίπρας και Ανδρουλάκης έχουν ελληνικό χρώμα στην προφορά τους, σε αντίθεση με την πιο ευρωπαϊκή εκφορά των αγγλικών από τον Μητσοτάκη. Η λεζάντα της ανάρτησης αναφέρει σε περιπαικτικό τόνο: «Προτείνουμε ένα debate μεταξύ των τριών... στα αγγλικά». Σε άλλη ανάρτηση πρωταγωνιστεί η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ Ελένη Χρονοπούλου με μια αμήχανη στιγμή που είχε σε τηλεοπτική εκπομπή όταν δυσκολεύτηκε να απαντήσει σε μια δημοσιογραφική ερώτηση. Οχι τυχαία το ίδιο απόσπασμα επέλεξε και η ιστοσελίδα luben σε ένα από τα σαρκαστικά της βίντεο, τα οποία εντάσσονται στη διαδικτυακή κουλτούρα των memes και των bloopers, αναπαράγοντας γκάφες και αστείες στιγμές μπροστά από κάμερες.
Από τη στιγμή που γίνεται τόσο μεροληπτική και στρατηγικά στρεβλωμένη επιλογή του κομματιού της πραγματικότητας που θα δημοσιευτεί και θα αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού, η λέξη «αλήθεια» τελικά εργαλειοποιείται και χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Η Ομάδα Αλήθειας δεν κινείται στον άξονα αλήθεια - ψεύδος, αλλά στην ουσία παράγει ένα δίπολο αντιπαράθεσης «εμείς» και «εσείς». Το «εμείς» είναι μια αψεγάδιαστη Νέα Δημοκρατία με τις πολιτικές της θέσεις και στο «εσείς» βρίσκονται τα αντίπαλα κόμματα με τις αδυναμίες και τα λάθη τους.
 |
Η ρητορική του γηπέδου, με την οποία τα στελέχη της Ν.Δ. παρουσιάζονται να ταπεινώνουν τους αντιπάλους τους, συμβάλλει σε μια τοξική αντιπαράθεση από όπου απουσιάζουν τα πολιτικά επιχειρήματα |
3. Η πλαισίωση αποκαλύπτει τις προθέσεις
Η επιλογή του βίντεο ως κυρίαρχου μέσου στις αναρτήσεις της Ομάδας Αλήθειας δίνει την ψευδαίσθηση της αντικειμενικότητας και των επιχειρημάτων που βασίζονται σε αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αναρτήσεις συνοδεύονται από ένα σύνολο επιπρόσθετων στοιχείων που πλαισιώνουν τα βίντεο και χειραγωγούν την πρόσληψη κάθε ανάρτησης.
Για παράδειγμα, κατά το μοντάζ κάποιων βίντεο, οι διαχειριστές προσθέτουν μια ελαφριά, παιχνιδιάρικη μουσική υπόκρουση, που με χαρούμενες νότες υποβάλλουν μια περιπαικτική διάθεση. Αλλες φορές η μουσική επένδυση αποκτά δραματικούς τόνους τονίζοντας τη σοβαρότητα του ζητήματος. Επίσης, ένα σχήμα λιτότητας στις διατυπώσεις συνιστούν τα emoji, τα εικονίδια του πληκτρολογίου που χρησιμοποιούνται στον διαδικτυακό κόσμο για να αναπαραστήσουν οπτικά συναισθήματα και άλλες καταστάσεις και η Ομάδα Αλήθειας τα αξιοποιεί για να καθοδηγήσει την ανάγνωση των μηνυμάτων της.
"Οι αναρτήσεις συνοδεύονται από ένα σύνολο επιπρόσθετων στοιχείων που πλαισιώνουν τα βίντεο και χειραγωγούν την πρόσληψη κάθε ανάρτησης Γεωργιάδη στη Βουλή σε αντιπαράθεσή του με το ΚΚΕ"
Τρεις φατσούλες ενός κλόουν επιτείνουν τον χλευασμό που ήθελε η Ομάδα Αλήθειας να προσδώσει στον σχολιασμό μιας τοποθέτησης του Αλέξη Τσίπρα σε μια συνέντευξη Τύπου. Φατσούλες που κλαίνε από τα γέλια συνόδευσαν μια ανάρτηση που αναδείκνυε την άγνοια της Αθηνάς Λινού σε σχέση με παλαιότερες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, emoji με χέρια που χειροκροτούν συνοδεύουν ως μοναδική λεζάντα ένα βίντεο που αποτελεί απόσπασμα τοποθέτησης του Αδωνη Γεωργιάδη στη Βουλή σε αντιπαράθεσή του με το ΚΚΕ.
Ο κύριος τρόπος όμως νοηματοδότησης των βίντεο είναι οι λεζάντες, το σύντομο ή πιο εκτεταμένο κείμενο που συνοδεύει κάθε ανάρτηση. Στην πλειονότητα των αναρτήσεων που μελετήθηκαν παρατηρείται ένα μοτίβο διπλής φωνής που διαμορφώνει τη λεζάντα. Η πρώτη φωνή διατυπώνει με λίγες λέξεις το συμπέρασμα του σχολιαστή και η δεύτερη περιγράφει το περιεχόμενο του βίντεο. Η λογική αντιστροφή όπου το συμπέρασμα προτάσσεται σε σχέση με το περιεχόμενο, είναι ένας τρόπος να δοθεί έμφαση στο σχόλιο. Μεταξύ των δύο φωνών, ο συντάκτης της ανάρτησης αφήνει και μια κενή γραμμή για να ξεχωρίζουν οι δύο διατυπώσεις και οπτικά. Για παράδειγμα: «Εντωμεταξύ, ο Σπίρτζης συνεχίζει απτόητος, χωρίς να έχει καταλάβει γιατί ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη. [κενή γραμμή] Σπίρτζης: Οι 5 συνοριοφύλακες που προφυλακίστηκαν ήταν ρουσφέτια της Ν.Δ.».
 |
Υπάρχουν και θετικές αναρτήσεις της Ομάδας Αλήθειας και αφορούν όλες αποκλειστικά τη Νέα Δημοκρατία, με λεζάντες που υιοθετούν ένα αποστασιοποιημένο, ουδέτερο ύφος |
4. Η τοξικότητα των ad hominem
Εχει αξία όμως να εξετάσει κανείς καλύτερα τα είδη των επιχειρημάτων με τα οποία η Ομάδα Αλήθειας αποδομεί τα πρόσωπα και τα κόμματα που θέτει στο στόχαστρο. Η πιο διαφημισμένη (και από τα κυβερνητικά έδρανα στη Βουλή) δεξιότητα της πλατφόρμας είναι να εντοπίζει ανακολουθίες των πολιτικών πρωταγωνιστών (του τύπου «φάσκεις και αντιφάσκεις» και «άλλα λες και άλλα κάνεις»). Για παράδειγμα, μια ανάρτηση με μοντάζ σχετικών δηλώσεων αναφέρει για τον τέως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Κασσελάκης του UPenn στην αρχή συζητούσε για τα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Τώρα που του ήρθε η αριστερή επιφοίτηση δεν θέλει ούτε να τα ακούει». Και ακόμα, μια ανάρτηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τον αντίπαλο της Ν.Δ. υποψήφιο: «Τεράστιος! Ο Αγγελούδης, υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης κάνει σποτάκια για το πόσο σημαντική είναι η καθαριότητα και ταυτόχρονα η πόλη έχει γεμίσει με δικά του διαφημιστικά φυλλάδια».
"Εκτρέπουν μια συζήτηση από το κάθε φορά προκείμενο και την κατευθύνουν στο πρόσωπο και στο ήθος του αντιπάλου, το οποίο και προσπαθούν να αποδομήσουν"
Τη συλλογιστική αυτή, η θεωρία της επιχειρηματολογίας την κατατάσσει στις ad hominem επιθέσεις, στα επιχειρήματα δηλαδή που εκτρέπουν μια συζήτηση από το κάθε φορά προκείμενο και την κατευθύνουν στο πρόσωπο και στο ήθος του αντιπάλου, το οποίο και προσπαθούν να αποδομήσουν. Από αυτή την άποψη θεωρούνται λογικές πλάνες και προσθέτουν τοξικότητα σε μια συζήτηση, αφού τερματίζουν τον διάλογο για θέσεις και απόψεις και θέτουν υπό αμφισβήτηση τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αναρτήσεις που καταλογίζουν ανακολουθίες δεν είναι παρά ένα μέρος του συνόλου. Πιο τοξικές μέθοδοι που απομακρύνονται από την πολιτική αντιπαράθεση δίνουν τον τόνο στο timeline της Ομάδας Αλήθειας.
 |
Η γελοιοποίηση των αντιπάλων και ο ειρωνικός τόνος κυριαρχούν στις αναρτήσεις του λογαριασμού. Είναι τυπικές μέθοδοι για μια δολοφονία χαρακτήρα |
5. Λοιδορία και ειρωνεία τα όπλα
Η λοιδορία επισκιάζει ως ύφος πολλές αναρτήσεις σε μια διάθεση να χλευαστεί το πρόσωπο που βρίσκεται στο στόχαστρο. Σε ένα βίντεο που συρράπτει όλες τις φορές που ήχοι κινητού τηλεφώνου διακόπτουν μια ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, γράφεται στη λεζάντα: «Δεν σταματάνε να χτυπάνε τα τηλέφωνα των συριζαίων από νέα μέλη που θέλουν να γραφτούν στο κόμμα».
Ανάρτηση με απόσπασμα από την παρουσία του Ευκλείδη Τσακαλώτου σε μια εκπομπή συνοδεύεται από το επιγραμματικό σχόλιο: «Δεν θα μας μείνει στομάχι από τα γέλια». Περιγράφοντας μετεκλογικές δηλώσεις του Κώστα Ζαχαριάδη σε ένα κανάλι, ο λογαριασμός γράφει: «Το υπερεπικό γλείψιμο Ζαχαριάδη σε Τσίπρα μετά την 5η κατά σειρά ήττα είναι για σεμινάριο».
"Η λοιδορία επισκιάζει ως ύφος πολλές αναρτήσεις σε μια διάθεση χλευασμού. Πιο εκλεπτυσμένη μορφή υποτίμησης του στόχου, που τροφοδοτεί πάντως με υλικό τοξικότητας το διαδίκτυο, είναι τέλος η ειρωνεία"
Μια μεγάλη σειρά αναρτήσεων συνοδεύεται από γηπεδικού τύπου σχόλια, σε μια ρητορική που φιλοδοξεί να ταπεινώσει τον αντίπαλο: «Πήγε να πουλήσει πνεύμα ο Θεοχαρόπουλος στον Αδωνι για τους πλειστηριασμούς και πήρε την απάντηση που έπρεπε. Απίθανη τάπα Αδωνι σε Θεοχαρόπουλο για τους πλειστηριασμούς!».
Επίσης: «Ο Μαρινάκης τελείωσε τον Τεμπονέρα μέσα σε 40 δευτερόλεπτα». Ακόμη: «Δεν έχουν αφήσει κουβά για κουβά οι σύντροφοι». Και το χλευαστικό βίντεο το ίδιο το βράδυ των εκλογών, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο συγκολλήθηκαν όλες οι αισιόδοξες εκτιμήσεις του Αλέξη Τσίπρα και προστέθηκε το σχόλιο: «Τι παίχτηκε ρε μπρο».
Πιο εκλεπτυσμένη μορφή υποτίμησης του στόχου, που τροφοδοτεί πάντως με υλικό τοξικότητας το διαδίκτυο, είναι τέλος η ειρωνεία. Βίντεο που σχολιάζει τις εσωκομματικές αντιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύεται από τη λεζάντα: «Σας παρακαλούμε, μην διαλυθείτε». Ανάρτηση που υπογραμμίζει το ότι ο Στέφανος Κασσελάκης αγνοούσε την ορθή διπλωματική ορολογία στα ελληνοτουρκικά παρατηρεί: «Μεγάλος παίκτης της πολιτικής. Απλά έλειπε χρόνια και είναι εκτός φόρμας».
6. Είναι δολοφονία χαρακτήρων;
Το φαινόμενο της δολοφονίας χαρακτήρα, πέρα από την καθημερινή χρήση του όρου, συνιστά τα τελευταία χρόνια ένα επιστημονικό πεδίο που παράγει ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις, συζητείται σε διεθνή διεπιστημονικά συνέδρια και διδάσκεται ως αντικείμενο της ρητορικής και της πολιτικής επικοινωνίας και σε τμήματα ελληνικών ΑΕΙ. Η κοινότητα αυτή ορίζει τη δολοφονία χαρακτήρα ως τη σκόπιμη και δημόσια προσβολή της φήμης ή της αξιοπιστίας ενός ατόμου με επιθέσεις χαρακτήρα. Το αν οι επιθέσεις βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, σε «αλήθειες» ή όχι, είναι αδιάφορο.
"Η κοινότητα αυτή ορίζει τη δολοφονία χαρακτήρα ως τη σκόπιμη και δημόσια προσβολή της φήμης ή της αξιοπιστίας ενός ατόμου με επιθέσεις χαρακτήρα. Το αν οι επιθέσεις βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, σε «αλήθειες» ή όχι, είναι αδιάφορο"
Για παράδειγμα, κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ τη γνησιότητα των γυμνών φωτογραφιών της Δήμητρας Λιάνη που δημοσίευσε η εφημερίδα «Αυριανή» τη δεκαετία του 1990, σε ένα ορόσημο αυτού που ονομάστηκε «κίτρινος Τύπος». Η αυθεντικότητα των ντοκουμέντων δεν μείωσε τη σφοδρότητα της επιχείρησης δολοφονίας χαρακτήρα της ίδιας και εμμέσως του τότε πρωθυπουργού.
Με το πνεύμα αυτό, οι δημοσιεύσεις της Ομάδας Αλήθειας αναδεικνύουν εκείνες τις πλευρές στον χαρακτήρα των αντιπάλων της Ν.Δ. που αποδομούν την αξιοπιστία τους. Για παράδειγμα, οι επιθέσεις στη φιλαλήθεια του Αλέξη Τσίπρα με αναρτήσεις όπως «μέχρι τέλους πολιτικός τσαρλατάνος» και «στα παπατζιλίκια είναι πρώτοι» και η επιχείρηση γελοιοποίησής του, με σχόλια όπως «Ο Τσίπρας ζητούσε διαρκώς παραιτήσεις και τελικά παραιτήθηκε ο ίδιος» ή «Αλλάζουμε σκληρούς. Αντίο Γίγαντα» εμπίπτουν ακριβώς στις μεθόδους που η σχετική βιβλιογραφία περιγράφει ως τυπικές για μια δολοφονία χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου