«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»: Απαγόρευση συναυλιών στα Εξάρχεια και ειδική αστυνομία για Ρομά εξαγγέλλει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχ. Χρυσοχοΐδης

EUROKINISSI/ΜΠΟΛΑΡΗ ΤΑΤΙΑΝΑ

Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης απαγορεύει τις συναυλίες στα Εξάρχεια για να μην ξανά γίνουν επεισόδια. Πώς δεν το ‘χαμε σκεφτεί;

Γράφει η Μαρία Ράντου 

 Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε μια ακόμη εκδοχή του αγαπημένου του ρόλου – του σκληρού υπουργού της τάξης – αποφάσισε να απαγορεύσει τις συναυλίες στα Εξάρχεια.

«Απαγορεύονται οι συναυλίες στα Εξάρχεια» λέει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σαν να βρήκε τη μαγική συνταγή για να λύσει όλα τα προβλήματα της περιοχής. 

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε μια ακόμη εκδοχή του αγαπημένου του ρόλου – του σκληρού υπουργού της τάξης – αποφάσισε να απαγορεύσει τις συναυλίες στα Εξάρχεια. Δεν του άρεσαν, λέει. Δεν έχουν «λόγο ύπαρξης» εκεί. Μα φυσικά. Γιατί να έχει λόγο ύπαρξης κάτι αυθόρμητο, ελεύθερο και πολιτισμικά ζωντανό σε μια γειτονιά που πρέπει να μετατραπεί σε επιχειρηματικό real estate πάρκο με θεσμοθετημένη σιωπή και πολύ καλή αστυνόμευση;

Η λογική είναι απλή. Εφόσον τα Εξάρχεια δεν συμμορφώνονται με τις νόρμες μιας αποστειρωμένης, «αναπτυξιακής» πόλης που θέλει να μοιάσει στην ευρωπαϊκή βιτρίνα, πρέπει να μεταμορφωθούν. Να σβηστεί η πολιτική τους ιστορία, να καθαριστεί το πεζοδρόμιο από τα συνθήματα, να γίνουν τα κτήρια Airbnb, οι πλατείες «οικογενειακές» και οι κάτοικοι αόρατοι. Κι αν κάτι πάει στραβά, έχουμε ΜΑΤ.

Η υπερβολική εστίαση του Χρυσοχοΐδη στην «ανάπτυξη» των Εξαρχείων είναι άλλο ένα κενό σύνθημα για την επανάληψη μιας αστικής ψευδαίσθησης. Πώς να βελτιωθούν οι συνθήκες σε μια περιοχή όταν συνεχώς υπάρχει αδιαφορία για τις ανάγκες των κατοίκων και των επιχειρήσεων; Δεν μπορείς να κάνεις «κοσμογονία εξέλιξης» από τη μία και να βάζεις «απαγορεύσεις» από την άλλη.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, γνωστός για την ιδιαίτερη αγάπη του στη στολή και το γκλομπ, συνεχίζει μια πολιτική βαθιά εκδικητική προς τα Εξάρχεια. Όχι επειδή εκεί υπάρχουν «μπαχαλάκηδες», αυτό είναι το πρόσχημα. Επειδή εκεί υπάρχουν ιδέες. Κι αυτές είναι πιο επικίνδυνες από οποιαδήποτε μολότοφ. Εκεί ζει μια πολιτισμική και πολιτική κουλτούρα που δεν χωρά στην κανονικότητα της «επιχειρηματικής Αθήνας». Και επειδή δεν χωρά, πρέπει να στριμωχτεί, να περιθωριοποιηθεί, να σιγήσει.

Ο Χρυσοχοΐδης δεν ενδιαφέρεται για τους κατοίκους των Εξαρχείων. Αν ενδιαφερόταν, θα ήξερε ότι οι ίδιοι καταγγέλλουν τη συνεχή αστυνομοκρατία και τον εξευγενισμό που σπρώχνει έξω από τη γειτονιά όσους δεν χωρούν στο νέο μοντέλο ανάπτυξης. Θα ήξερε ότι οι συναυλίες είναι πολιτισμός, είναι ζωή, είναι κοινότητα. Αλλά για τον Μιχάλη, πολιτισμός είναι μάλλον η καλή φύλαξη της Εθνικής Πινακοθήκης και ζωή ό,τι δεν κάνει φασαρία.

Κι ενώ ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης φωτογραφίζεται με χαμόγελα για τις «επιτυχίες» του, η αστυνομική βία στα Εξάρχεια συνεχίζει να υπάρχει. Οι συλλήψεις στο σωρό, οι επιθέσεις σε διαδηλώσεις, η παρουσία των ΜΑΤ που έχει γίνει πιο μόνιμη κι από τα περίπτερα. Και το ερώτημα παραμένει. Γιατί τόσο μίσος για μια γειτονιά;

Η απάντηση είναι απλή. Γιατί τα Εξάρχεια είναι ενοχλητικά. Ενοχλούν επειδή μιλούν, επειδή δεν υποτάσσονται, επειδή είναι ακόμα ένας χώρος που τοποθετεί τον άνθρωπο πάνω από το κέρδος και το νόμο πάνω από το γκλομπ. Είναι η τελευταία ανάσα ριζοσπαστισμού σε μια πόλη που ξεπουλιέται τετραγωνικό-τετραγωνικό.

Τα Εξάρχεια δεν χρειάζονται σωτηρία. Χρειάζονται σεβασμό. Και οι υπουργοί σαν τον Μιχάλη, με την πολιτική της καταστολής και της επιβολής, δεν σώζουν, ξεριζώνουν. Μπορεί να θέλει να τα μετατρέψει σε «ζώνη επενδυτικής ευκαιρίας», αλλά οι ιδέες, τα κινήματα και η σκέψη δεν ξεριζώνονται με μπλόκα.

Αν ο κύριος Χρυσοχοΐδης δεν αντέχει τη φασαρία της δημοκρατίας, υπάρχουν πολλές σιωπηλές γειτονιές να επισκεφτεί. Τα Εξάρχεια θα συνεχίσουν να είναι ενοχλητικά. Και γι’ αυτό, ευτυχώς, παραμένουν ελεύθερα.

ΠΗΓΗ

 - ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:

Ο Χρυσοχοΐδης εξήγγειλε απαγόρευση των συναυλιών στα Εξάρχεια και ειδική αστυνομία για Ρομά

Χρυσοχοϊδης από... μαύρες εποχές: Απαγορεύονται οι συναυλίες στα Εξάρχεια