Ο Μητσοτάκης, ο… κουβαρντάς: Μοιράζει ψίχουλα και κρατάει το καρβέλι - Πληρώσαμε το «ματωμένο» πλεόνασμά του κι αυτός… επέστρεψε κάτι λιγότερο από «ψίχουλα»! - Εμπαιγμός για τους συνταξιούχους: Τι ζητούσαν και τι τους έδωσε

Ο Μητσοτάκης, ο… κουβαρντάς

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σε μια χώρα που ο μισθός του εργάτη και του υπάλληλου τελειώνει τις πρώτες δυο βδομάδες του μήνα αλλά για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς μπορούν να προαναγγέλλουν δαπάνες άνω των 25 δις για τα επόμενα χρόνια, σε μια χώρα που έχουν λεηλατήσει μισθούς και συντάξεις και ενώ μόλις προχτές απέρριψαν νέα τροπολογία του ΚΚΕ για επιστροφή του 13ου και 14ου μισθούς και της 13ης και 14ης σύνταξης, ο Μητσοτάκης και οι παπαγάλοι του έχουν το θράσος να πετάνε στους “ιθαγενείς” σταγονίδια από το αίμα των ματωμένων πλεονασμάτων και να παριστάνουν και τους ελεήμονες.

 

Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, τα εξής:

 

– Η κερδοφορία των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο τη διετία 2022-2023 ήταν στα 21 δισ. ευρώ, όταν τη διετία 2007-2008 ήταν 17 δισ. ευρώ. Αυξήθηκαν δηλαδή τα κέρδη τους κατά 4 δισ. ευρώ ή 23,53%.

 

– Η κερδοφορία των 20 μόνο πλέον κερδοφόρων εισηγμένων στο Χρηματιστήριο την τελευταία τριετία διαμορφώθηκε έτσι:

2022 κέρδη 6,9 δις, 2023 κέρδη 7,4 δις, 2024 κέρδη 8,1 δις. Σύνολο τριετίας: 22,4 δισ. ευρώ.

 

– Την διετία 2023-2024 ο λαός μας πλήρωσε την συντριπτική πλειοψηφία των 137 δισ. ευρώ φόρων από 93 δισ. ευρώ που πλήρωσε τη διετία 2007-2008. Δηλαδή μετά από τρία μνημόνια και διαρκή “σωτηρία” αύξηση φορολεηλασίας 44 δις ή 49%.

 

– Το 2023 και 2024 οι τράπεζες είχαν 10 δις κέρδη.

 

– Οι ενεργειακοί όμιλοι είχαν συνολικά κέρδη μόνο το 2024 πάνω από 1 δισ. ευρώ.

 

– Ο όμιλος ΟΤΕ 500 εκατομμύρια κέρδη.

 

– Η ΔΕΗ λειτουργικά κέρδη για το 2024 1,8 δισ. ευρώ.

 

– Οι εφοπλιστές έχουν παραγγείλει τα τελευταία δύο χρόνια καινούργια πλοία αξίας περίπου 200 δις.

 

Αλλά είναι σε αυτές τις συνθήκες που:

 

– Τα τελευταία 15 χρόνια ο μέσος πραγματικός μισθός είναι 9% μικρότερος απ’ ότι ήταν το 2011. Αν στη μείωση των μισθών προσθέσουμε τον πληθωρισμό της ίδιας περιόδου που φτάνει το 18% τότε η πραγματική μείωση των μισθών φτάνει το 27%.

 

Συμπέρασμα:

 

“Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τούς αρίστους ασκέουσι” (Δημόκριτος)

ΠΗΓΗ 

Πληρώσαμε το «ματωμένο» πλεόνασμα του Μητσοτάκη κι αυτός… επέστρεψε κάτι λιγότερο από «ψίχουλα»!

Μιλάμε για έναν απίθανο πρωθυπουργό! Ναι, πρόκειται για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος χαρούμενος και περήφανος βγήκε σήμερα να… επιστρέψει κάτι από την «άριστη» δημοσιονομική πολιτική του! 

Προσέξτε τι συμβαίνει και ήδη έχουν αρχίσει να πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες και τα «παπαγαλάκια» τους: 

Στο 4,8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) ανήλθε το πρωτογενές πλεόνασμα του 2024 σύμφωνα με τη Eurostat. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ και η Eurostat, το 2024 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 4,8% του ΑΕΠ ή 11,4 δισ. ευρώ έναντι πρόβλεψης για πρωτογενές πλεόνασμα 2,5% του ΑΕΠ με βάση τον προϋπολογισμό του 2025. Επίσης, ο προϋπολογισμός του 2024 έκλεισε με δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,3% του ΑΕΠ, έναντι ελλείμματος 1,4% το 2023.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως το κράτος του Μητσοτάκη μάζεψε περισσότερα απ’ αυτά που… υπολόγιζε! Από που τα μάζεψε, άραγε; Μα, από τη ληστρική φοροληστεία. Η κυβέρνηση, άλλωστε, συνεχίζει την ίδια πολιτική: Φορολεηλασία δίχως τέλος: 16,9 δισ. ευρώ πληρώσαμε σε φόρους το πρώτο τρίμηνο του 2025!

Δεν πρόλαβε, λοιπόν, να ανακοινωθεί το «ματωμένο» πλεόνασμα για το 2024 και ο πρωθυπουργός βγήκε κι έκανε… διάγγελμα για να εμφανιστεί και προστάτης των φτωχών! Ο Μητσοτάκης, μετά τον απαραίτητο αυτο-θαυμασμό για τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης του «έδωσε» τα εξής: 

– Ένα ενοίκιο στους ενοικιαστές κάθε Νοέμβριο.

– 250 ευρώ κάθε Νοέμβριο σε χαμηλοσυνταξιούχους, ανασφάλιστους υπερήλικες και άτομα με αναπηρία.

– Αύξηση κατά 500 εκατομμύρια ετησίως του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

Με λίγα λόγια, στη χώρα που τα ενοίκια έχουν φτάσει σε αδιανόητες τιμές και η ακρίβεια τσακίζει, ήρθε ο Μητσοτάκης να δώσει «χαρτζιλίκι» ένα ενοίκιο και λιγότερο από 70 λεπτά του ευρώ τη μέρα σε χαμηλοσυνταξιούχους, ανασφάλιστους υπερήλικες και άτομα με αναπηρία. Όσο για τα εκατομμύρια στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Αυτό είναι απευθείας «ζεστό» χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους και τους κατασκευαστές. 

Όλα αυτά στην Ελλάδα του Μητσοτάκη όπου:

Πάνω από το 55% του εισοδήματος σε στέγη και διατροφή

Ένα στα τρία νοικοκυριά με ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο

Και σε αυτή την Ελλάδα του Μητσοτάκη: 

Έρευνα ΟΟΣΑ: Η Ελλάδα έχει τον τρίτο χειρότερο μισθό μεταξύ των χωρών-μελών – To 65% δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα!

Τρίτη χειρότερη χώρα η Ελλάδα στους δείκτες υλικής και κοινωνικής στέρησης σύμφωνα με τη Eurostat

ΠΗΓΗ

***

(EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ)

Συνταξιούχοι / Εμπαιγμός - Τι ζητούσαν και τι τους έδωσε ο Μητσοτάκης

Η επιστολή με τα 4 αιτήματα των συνταξιούχων που είχε σταλεί στις 11 Απριλίου στο Μαξίμου, πήγε στον κάλαθο των αχρήστων

Τέσσερα αιτήματα είχαν καταθέσει οι συνταξιούχοι στον Κυριάκο Μητσοτάκη πριν από τις εορτές του Πάσχα και συγκεκριμένα στις 11 Απριλίου. Αιτήματα, που πήγαν στον κάλαθο των αχρήστων καθώς ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μόνο ένα χαρτζιλίκι 250 ευρώ κάθε τέλος Νοεμβρίου για 1,5 εκατ. συνταξιούχους.

Το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων στην επιστολή του προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη ζητούσε να ενισχυθούν οι απόμαχοι της εργασίας με τα εξής τέσσερα μέτρα:

1] Επιταγή φτώχειας: 500 ευρώ. Να δοθούν στο σύνολο των συνταξιούχων. Το ποσό να καταβληθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους πριν από το Πάσχα. Έτσι θα καταφέρουν να κάνουν γιορτές με αξιοπρέπεια και όχι ως πένητες.

2] Επαναφορά ακέραιας της 13ης και 14ης σύνταξης: Το συγκεκριμένο μέτρο θα έπρεπε ήδη να έχει θεσμοθετηθεί. Οι συνταξιούχοι διεκδικούν το αυτονόητο: Μερίδιο από τους αλλεπάλληλους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας. Τα χρήματα που θα λάβουν από τις δύο επιπλέον συντάξεις που τους αναλογούν, θα τα αξιοποιήσουν στην ιδιωτική κατανάλωση. Άρα, ένα μεγάλο μέρος τους θα επιστρέψει στα Δημόσια Ταμεία, λόγω της έμμεσης φορολογίας.

3] Αυξήσεις στις συντάξεις πάνω από τον πληθωρισμό. Το μέτρο των ετήσιων αυξήσεων κάτω από το εκάστοτε όριο του πληθωρισμού, προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια στους συνταξιούχους. Τα επιπλέον χρήματα που λαμβάνουν «πάνε χαμένα» εξαιτίας των διαδοχικών πληθωριστικών πιέσεων και της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας. Πρέπει να αλλάξει η διαδικασία και οι συνταξιούχοι να λαμβάνουν ατόφιες τις αυξήσεις τους.

4] Κατάργηση προσωπικής διαφοράς: Άμεσα συνυφασμένο με το αμέσως προηγούμενο αίτημα, η προσωπική διαφορά στερεί τις όποιες αυξήσεις στις συντάξεις, από 600.000 συνταξιούχους. Άρα, περίπου ο ένας στους τέσσερις συνταξιούχους, την τελευταία τριετία, που δόθηκαν αυξήσεις έστω και κάτω από τα επίπεδα πληθωρισμού, τις έχασε λόγω διατήρησης προσωπικής διαφοράς. Πρόκειται για κοροϊδία που πρέπει να σταματήσει.

ΠΗΓΗ

 

Αδιόρθωτος πρωθυπουργός: Μοιράζει ψίχουλα και κρατάει το καρβέλι

Στον απόηχο των στατιστικών της Eurostat και της ΕΛΣΤΑΤ που αποτύπωσαν ένα «πρωτογενές πλεόνασμα-μαμούθ» της τάξης των 11,4 δισ. ευρώ για το 2024 (ήτοι 4,8% του ΑΕΠ), ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να ανακοινώσει έναν κατάλογο παροχών που – αντί να αποκαταστήσουν στοιχειωδώς την κοινωνική δικαιοσύνη – μοιάζουν περισσότερο με χαρτζιλίκι που πετιέται στον λαό από το ύψος ενός Μαξίμου το οποίο ζει σε βυθισμένο στην εικονική του πραγματικότητα.
Δηλαδή: Στεγαστικό βοήθημα μιας φοράς τον χρόνο, 250 ευρώ σε χαμηλοσυνταξιούχους, ενίσχυση επενδυτικού προγράμματος χωρίς διαφάνεια, κι όλα αυτά παρουσιάζονται ως “μείγμα κοινωνικής πρόνοιας και υπευθυνότητας”. Η αλήθεια όμως είναι ότι πρόκειται για ψευδο-μέτρα, καμουφλαρισμένα με επικοινωνιακό σελοφάν.

Η μεγάλη του ενοικίου κοροϊδία

Η επιστροφή ενός ενοικίου, μέχρι του ποσού των 800 ευρώ (ή 900 με παιδιά), αφορά το 80% των ενοικιαστών στη χώρα, λέει η κυβέρνηση. Και όμως, πρόκειται για ένα εφάπαξ μέτρο που δεν αντιμετωπίζει ούτε την εκτόξευση των τιμών στα μισθώματα, ούτε τη φούσκα των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ούτε φυσικά το γεγονός πως χιλιάδες νέοι αδυνατούν να φύγουν από τα πατρικά τους σπίτια. Η πραγματική στήριξη στη στέγαση δεν είναι ένα επιδοματικό αντίδωρο, αλλά η κατασκευή δημόσιας κατοικίας, η κρατική ρύθμιση ενοικίων και ο περιορισμός της κερδοσκοπίας στο real estate. Όλα τα υπόλοιπα είναι στάχτη στα μάτια – και κυρίως  για τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων για το πόπολο.

Και σαν να μην έφτανε η ανεπάρκεια του μέτρου, υπάρχει και μια σκοτεινή του συνέπεια που κανείς κυβερνητικός δεν τολμά να αναφέρει: η επιδότηση αυτή αναμένεται να οδηγήσει σε νέες αυξήσεις ενοικίων – στα “μαύρα”.
Το επόμενο χρονικό διάστημα, αναμένεται ότι θα αυξηθούν κατακόρυφα τα κρούσματα αισχροκέρδειας με  ιδιοκτήτες διαμηνύουν στους ενοικιαστές ότι: “αφού σου επιστρέφει το κράτος ένα ενοίκιο, στο αυξάνω εγώ αυτό το ποσό. Κι αν δε θες, φύγε”.
Το αποτέλεσμα θα είναι ένα νέο κύμα πίεσης, με αδήλωτα ενοίκια και εκβιαστικές πρακτικές, που θα στείλουν τους ενοικιαστές σε ακόμη χειρότερες συνθήκες ή στον δρόμο. Αντί για προστασία, το μέτρο προσφέρει νέα θηλιά στο λαιμό των πολιτών — με την υπογραφή της κυβέρνησης.

---

---

Η «αόρατος χειρ» του εφάπαξ

Το ίδιο ισχύει και για το εφάπαξ βοήθημα των 250 ευρώ σε χαμηλοσυνταξιούχους, ΑΜΕΑ και ανασφάλιστους ηλικιωμένους. Ένα προεκλογικού τύπου «δώρο», που μοιάζει περισσότερο με φιλοδώρημα πολιτικής λύπης και λιγότερο με πράξη αποκατάστασης της χαμένης αγοραστικής δύναμης των πιο ευάλωτων. Με τα τρόφιμα, την ενέργεια και τα φάρμακα να κινούνται στα ύψη, κανένα τέτοιο επίδομα δεν λύνει προβλήματα, απλώς μεταθέτει τη συζήτηση για λίγες εβδομάδες.

Η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει αυτό το “μοίρασμα”, επικαλείται τη “δημοσιονομική σοβαρότητα”. Μα η πραγματικότητα είναι πως το πλεόνασμα των 11,4 δισ. δεν προήλθε από ανάπτυξη. Προήλθε από τη ληστρική φορολόγηση, την υποστελέχωση του ΕΣΥ, τη μείωση κοινωνικών δαπανών, τις αυξήσεις ΦΠΑ και την ανελέητη πίεση στη μεσαία και κατώτερη τάξη. Είναι το πλεόνασμα του πόνου και της αποστέρησης. Όχι της προόδου.

Που θα πάνε τα λεφτά;

Η εξαγγελία αύξησης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 500 εκατομμύρια ευρώ έρχεται χωρίς καμία εγγύηση για το πού, πώς και με ποιους μηχανισμούς θα διοχετευθούν αυτά τα χρήματα. Η πρόσφατη εμπειρία δείχνει πως πολλά έργα γίνονται είτε για επικοινωνιακούς λόγους, είτε με βάση πελατειακές εξυπηρετήσεις και αναθέσεις. Εξ ου και η συχνή κατηγορία πως το επιτελικό κράτος λειτουργεί ως μηχανισμός αναδιανομής προς τα πάνω, προς μεγάλες κατασκευαστικές και «φίλους της εξουσίας».

Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι αυτή η κυβέρνηση, που έχει επιβάλει διαρκείς περικοπές στο κοινωνικό κράτος, εμφανίζεται τώρα ως προστάτης του κοινωνικού ιστού, επειδή επιλέγει να μοιράσει ένα μικρό κομμάτι από τα υπερκέρδη της λιτότητας που η ίδια δημιούργησε. Δεν είναι μέτρα “μόνιμου χαρακτήρα”, όπως υποκριτικά τα αποκάλεσε ο πρωθυπουργός:  Είναι μέτρα “μόνιμης εξαπάτησης”. Εξαγγελίες που προσπαθούν να μετατρέψουν τον πολίτη από πολιτικό υποκείμενο σε επαίτη.

Ο Μητσοτάκης δεν δίνει. Επιστρέφει ελάχιστα από όσα αφαίρεσε. Και το κάνει μόνο όταν οι αριθμοί των στατιστικών τον επιτρέπουν, όχι όταν οι κοινωνικές ανάγκες το απαιτούν. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα κοινωνικό κράτος και ένα κράτος με «καλάθι του επιδόματος».
Στην ουσία, η πολιτική αυτή θυμίζει κάτι από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄αλλά στη σύγχρονη μορφή του: «Το κράτος είμαι εγώ, κι ό,τι περισσεύει από το τραπέζι το δίνω μεγαλόψυχα στους υπηκόους μου». Μόνο που σε αυτή τη δημοσιονομική βασιλεία, οι υπήκοοι πεινούν, δεν έχουν στέγη, δεν έχουν ασφάλεια, ούτε φωνή.

Έχουν μόνο έναν πρωθυπουργό που τους θυμάται λίγο πριν τα Χριστούγεννα ή λίγο πριν τις κάλπες…

Ζ.Χ.

ΠΗΓΗ