Η ζώνη του Σαχέλ (*), στην Αφρική, εδώ και χρόνια φλέγεται. Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέμενε μετά μανίας να στείλει στρατιωτικές μονάδες εκεί, προκειμένου να συνδράμουν τις γαλλικές δυνάμεις. Κι’ αυτό παρ΄ ότι πλήθαιναν οι φωτογραφίες με τα φέρετρα Γάλλων στρατιωτικών που επέστρεφαν στη Γαλλία. Ευτυχώς, η Ελλάδα γλύτωσε αντίστοιχες εικόνες, που θα υπήρχαν εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Οι δραματικές εξελίξεις στο Σαχέλ, προηγουμένως στο Σουδάν και άλλες χώρες, και εσχάτως στον Νίγηρα, δείχνουν ότι οι συγκρούσεις ανάμεσα στις μεγάλες παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις εντείνονται, με διακύβευμα την αφρικανική ήπειρο. Γενικότερα, η Αφρική θεωρείται ίσως το κυριότερο γεωπολιτικό πεδίο αντιπαράθεσης σήμερα στον κόσμο. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, ΕΕ, κ.λπ.
Τελευταία, το πραξικόπημα στον Νίγηρα από στρατιωτικούς, με έντονη αντιμπεριαλιστική φρασεολογία, αποτέλεσε ένα ακόμα πλήγμα για την Γαλλία. Ως γνωστόν, από την χώρα παίρνει μεγάλο κομμάτι ουρανίου για τις ανάγκες της. Ήδη, βέβαια, στη ζώνη του Σαχέλ τα τελευταία χρόνια η Γαλλία υφίσταται τη μια ήττα κατόπιν της άλλης.
Μονά – ζυγά υπέρ της Γαλλίας
Και όμως, ενώ εδώ και χρόνια ήταν εμφανής η ανάφλεξη της Αφρικής, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέμενε να συνδράμει τη Γαλλία στις «σταυροφορίες» της.
Ήταν η περίοδος που η Αθήνα έκλεινε αμυντική συμφωνία με το Παρίσι. Η Ελλάδα αγόραζε πανάκριβα οπλικά συστήματα από τη Γαλλία (φρεγάτες Belharra, αεροσκάφη Rafale, κ.ο.κ.). Η Γαλλία, από τη μεριά της, υποτίθεται ότι θα προσέφερε εγγυήσεις ασφαλείας στη χώρα μας έναντι της τουρκικής επιθετικότητας, εάν χρειαζόταν (!). Στην πραγματικότητα τίποτα τέτοιο δεν ισχύει.
Έτσι, η Ελλάδα και πλήρωνε για εξοπλισμούς από την Γαλλία και συμφωνούσε με το Παρίσι να στείλει στρατιωτικούς της στην περιοχή του Σαχέλ για να συνδράμουν τις γαλλικές δυνάμεις. Μονά – ζυγά, δηλαδή, κερδισμένη η Γαλλία και οι πολεμικές βιομηχανίες της. Κι’ ας ήταν ηλίου φαεινότερον ότι οι γαλλικές επιχειρήσεις στο Σαχέλ αποτυγχάνουν.
Χωρίς πυξίδα
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε -και συνεχίζει να κάνει- επίδειξη εξωτερικής πολιτικής δίχως στόχους και πυξίδα, που ανάλογα με τις συγκυρίες και τις δεσμεύσεις της απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις, αλλάζει όπου φυσάει ο άνεμος.
Η ασυλία που τυγχάνει, όμως, από της μεγαλύτερη μερίδα των συστημικών μεγάλων ΜΜΕ, δεν μπορεί να αποκρύψει την γύμνια της στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Σήμερα, με αφορμή τις δραματικές εξελίξεις στην Αφρική, όπου, κατά τα λοιπά, ο Νίκος Δένδιας από τη θέση του πριν ως υπουργού Εξωτερικών, «επένδυε» και έκανε συνεχώς ταξίδια, κομπάζοντας συνεχώς ότι έχει κάνει τόσα χιλιόμετρα που είναι σαν να έχει πάει μερικές φορές στο φεγγάρι, και άνοιγε πρεσβείες, αποδεικνύεται πόσο κοντόφθαλμη και εξαρτημένη από τις βουλήσεις ξένων δυνάμεων (και επιχειρηματικών συμφερόντων, εγχώριων και ξένων) είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Τα φέρετρα
Καλό, όμως, είναι να θυμηθούν οι πολίτες τι απαντούσαν οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας, όταν τους προειδοποιούσαν να μην σταλούν ελληνικά στρατεύματα στο Σαχέλ, επειδή υπήρχε κίνδυνος να μετράει η χώρα φέρετρα, όπως άλλωστε και η Γαλλία. Με ειρωνεία, αλαζονεία, και αστεϊσμούς.
Ιδού τι έλεγε, σνομπάροντας την αντιπολίτευση, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, στη Βουλή, στις 7 Οκτωβρίου 2021, κατά τη συζήτηση και ψήφιση του νομοσχέδιου για την κύρωση της Συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας:
«Επιτρέψτε μου να το πω λαϊκά, «τί σχεδιάζει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Να στείλει τα παιδιά σας να πολεμήσουν στο Σαχέλ». Έγινε και περιγραφή των φέρετρων των Ελλήνων οπλιτών που η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έστελνε στο Σαχέλ, θα εμάχοντο και θα θυσίαζαν τη ζωή τους υπέρ κάποιων ιμπεριαλιστικών γαλλικών συμφερόντων κάπου στα βάθη της Αφρικής.
“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ανάγκη σας να εφεύρετε αιτιολογίες ή δικαιολογίες καταψήφισης μέσα στο πλαίσιο του πολιτικού παιχνιδιού να τις κατανοήσουμε. Είναι ανάγκη να πηγαίνετε σε αυτό το βάθος του μικροκομματικού λαϊκισμού; Γιατί;”
Εξακολουθεί και σήμερα να υποστηρίζει τα ίδια ο Ν. Δένδιας; ‘Η αισθάνεται τυχερός που η Ελλάδα, ευτυχώς, δεν πρόλαβε να στείλει στρατό της στο Σαχέλ και ο ίδιος γλύτωσε;
Ειρωνεία και αλαζονεία
Παρ’ ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθούσε να υποβαθμίσει την σημασία της αποστολής ελληνικών στρατευμάτων, ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, προκειμένου να χαϊδέψει τα αυτιά των Γάλλων υπουργών Άμυνας, ευθέως διεκήρυττε ότι στις προθέσεις της Ελλάδας ήταν να σταλούν δυνάμεις της στο Σαχέλ.
Σε συνέντευξή του, στις 7 Νοεμβρίου 2021, έλεγε: «Η Γαλλία ηγείται της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας στήριξης κυβερνήσεων των χωρών της περιοχής (σ.σ. Σαχέλ) απέναντι σε αυτή την απειλή, αναπόφευκτα και με στρατιωτικά μέσα. Συμμετέχουν ήδη 9 ευρωπαϊκές χώρες με μέσα και προσωπικό, ενώ έχουν δηλώσει πρόθεση συμμετοχής άλλες 13, ανάμεσα τους και η Ελλάδα».
Στις 12 Μαΐου 2022 ειρωνευόμενος την αντιπολίτευση, έλεγε στη Βουλή: «Όταν φέραμε ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής με τους Γάλλους, φέρνοντας μαζί τη στρατηγική Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας και την πρόσκτηση των τριών φρεγατών, δεν ψήφισε τότε το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης τη Συμφωνία Στρατηγικής Συνεργασίας με τους Γάλλους γιατί θα διακινδυνεύαμε, λέει, προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων στη “Σαχέλ” και ούτω καθεξής».
Ο Ν. Παναγιωτόπουλος, τώρα που δεν είναι παρά ένας απλός βουλευτής, αφού δεν αναγνωρίστηκαν οι «υπηρεσίες» του από το μέγαρο Μαξίμου, πως αισθάνεται, άραγε, που την σκαπούλαρε φτηνά από την κρεατομηχανή του Σαχέλ;
(*) Οπως αναφέρεται στην Wikipedia, Σαχέλ ονομάζεται η στεπική λωρίδα γης νότια της ερήμου Σαχάρα στην Αφρική. Εκτείνεται, από δυτικά προς ανατολικά, από την βόρεια Σενεγάλη, συνεχίζει νότια Μαυριτανία, κεντρικό Μάλι, βόρεια Μπουρκίνα Φάσο, κεντρικό Νίγηρα, βόρεια Νιγηρία, κεντρικό Τσαντ, κεντρικό Σουδάν, μια μικρή έκταση στα βόρεια του Νότιου Σουδάν και καταλήγει στην βόρεια Ερυθραία στα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας.ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου