Η κυβερνητική σιωπή για την υπόθεση της δημοσίευσης λίστας με νήπια από την ιστοσελίδα meaculpa και την αναπαραγωγή του δημοσιεύματος από τον βουλευτή της ΝΔ Κ. Μπογδάνο, ισοδυναμεί με πλήρη στήριξη. Άλλωστε πέρα από την κεντρική σιωπή, υπήρξαν στιγμιότυπα σαφούς στήριξης, όπως οι παρεμβάσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος στα social media.
Πέρα όμως από το ποινικό ζήτημα της υπόθεσης, που αφορά τη δημοσίευση στοιχείων ανηλίκων χωρίς τη συγκατάθεση γονέων, υπάρχει και το ηθικοπολιτικό σκέλος. Αυτό που αφορά τον κατάφωρο ρατσισμό, ο οποίος κυριαρχεί πλέον, εδώ και χρόνια, στο πολιτικό σύστημα της χώρας.
Το συγκεκριμενοποίησε χωρίς καμία αιδώ ο υφυπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης Αγγ. Συρίγος: «είμαι αντίθετος στη δημοσιοποίηση συγκεκριμένων στοιχείων μαθητών», είπε μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά «από την άλλη πρέπει να επισημαίνουμε το πρόβλημα». Προσέξτε, «αντίθετος», έτσι απλά, σε μία ποινικά κολάσιμη πράξη, χωρίς καταδίκη έστω για τα μάτια του κόσμου. Και «από την άλλη» ταυτόχρονα σύμφωνος με όλο το ρατσιστικό πλαίσιο στο οποίο η δημοσίευση αυτή εντάχθηκε.
Είμαστε εντάξει, δηλαδή, με το λοιπό δημοσίευμα του meaculpa, που συνεχίζει να υπάρχει άνευ του καταλόγου νηπίων. Που δηλώνει «σοκαρισμένο», που μιλά για «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» και που φυσικά δεν παραλείπει να λιβανίσει τον πρώην ιδιοκτήτη και δημιουργό του site, Μπογδάνο.
Άλλωστε η σύνδεση του πρώην δημοσιογράφου με την ιστοσελίδα που δημιούργησε δεν έχει λήξει. Μπορεί να την παρέδωσε μετά την εκλογή του στον βουλευτικό θώκο, αλλά δεν την παρέδωσε σε κάποιον άγνωστο. Στη σύζυγό του παραδόθηκε, και η ιστοσελίδα συνεχίζει ανελλιπώς από τότε να προβάλλει τον πρώην ιδιοκτήτη της ως τη μοναδική λύση για τα προβλήματα του τόπου, συχνότατα με ρατσιστικούς υπαινιγμούς. Ο Μπογδάνος συνεχίζει να την έχει καρφιτσωμένη στο προφίλ του στο twitter, και η ραδιοφωνική του εκπομπή έχει «όλως τυχαίως» ακριβώς την ίδια ονομασία με την ιστοσελίδα.
Το θέμα είναι ότι ο Μπογδάνος (και το μιντιακό του άλτερ έγκο) δεν είναι ξεκομμένος από τη ΝΔ. Δεν είναι ένα άκρο της, ούτε οι απόψεις του «ξένες προς τη ΝΔ», όπως έλεγε κάποτε η Μαρία Σπυράκη, ανακοινώνοντας την απομάκρυνση του Μπογδάνου από τις εκλογικές λίστες του κόμματος — απομάκρυνση που διήρκεσε μόλις ένα τρίμηνο.
Ο ρατσιστικός φασισμός τον οποίο εκπροσωπεί ο Μπογδάνος, είναι στην καρδιά της ΝΔ και της κυβέρνησης. Τις ίδιες απόψεις με αυτόν εκπροσωπεί ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης, που αρνείται ακόμα και σήμερα το πολλάκις αποδεδειγμένο γεγονός των παράνομων επαναπροωθήσεων που διεξάγει το ελληνικό κράτος στα θαλάσσια και χερσαία του σύνορα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί ανελλιπώς τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, «αναμορφώνει» τις διαδικασίες ασύλου και χαρακτηρίζει «ασφαλείς χώρες» την Τουρκία και το Αφγανιστάν ώστε να απελαύνει στο σωρό. Πρόσφυγες και μετανάστες φτάνουν με χίλιες δυσκολίες σε ελληνικό έδαφος κι έπειτα εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα πλαίσιο απόκτησης ιθαγένειας με ερωτήσεις που κυμαίνονται από το αστείο στο παράλογο. Και στηρίζει τοπικούς πολιτευτές που πρωτοστατούν σε αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Για να μην ξεχάσουμε ότι έκανε σημαία «άμυνας των συνόρων» τη δια των όπλων αντιμετώπιση άοπλων ανθρώπων στον Έβρο τον καιρό που πρωτοεμφανιζόταν η πανδημία.
Η φασιστοποίηση αυτή της ΝΔ, φυσικά δεν είναι καινούρια. Όπως θυμίζαμε και χθες, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς που, πριν ακόμα ξεκινήσει η Χρυσή Αυγή να ζητά ονόματα «αλλοδαπών νηπίων», μιλούσε για «ανακατάληψη των πόλεων από τους λαθρομετανάστες» και δήλωνε «τέρμα» στην ύπαρξη ξένων παιδιών στα νηπιαγωγεία από το φιλόξενο πλατό του Ν. Χατζηνικολάου.
Όπως δεν είναι και ξεκομμένη η φασιστοποίηση αυτή από το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τις ίδιες πρακτικές με την Ελλάδα απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες εφαρμόζουν στα θαλάσσια σύνορά τους η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά και στα χερσαία η Βουλγαρία και οι λοιπές χώρες-μέλη στα ανατολικά σύνορα της Ένωσης. Αντιμεταναστευτικό λόγο εκφράζουν και χώρες που δεν αποτελούν εξωτερικό σύνορο της ΕΕ, όπως η Αυστρία. Αλλά και η Μ. Βρετανία, εκτός ΕΕ πλέον, αντιγράφει τις ελληνικές πρακτικές ψηφίζοντας νομοσχέδια επαναπροωθήσεων στη θάλασσα της Μάγχης.
Μέσα σε μία δεκαετία, η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν πλέον ολοκληρώσει τη στροφή προς τα ακροδεξιά, που είχε μεν ξεκινήσει πριν δεκαετίες, αλλά εντάθηκε έπειτα από το 2008 — κάνοντας ακριβώς αυτό που ο καπιταλισμός πάντοτε κάνει στις κρίσεις του. Δημιουργεί Μπογδάνους, και τους φέρνει από το άκρο στο κέντρο του πολιτικού λόγου. Και στρέφει το βλέμμα των πολιτών από τα δικά του εγκλήματα και τις ανεπάρκειές του, στους «μιαρούς ξένους» που είναι ξαφνικά ο κίνδυνος και η «έκτακτη ανάγκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου