ΣτΕ 1688/2024 [Νόμιμη μη έγκριση εγκατάστασης ανεμογεννητριών πλησίον αρχαιολογικού χώρου]
Περίληψη
– Μόνη εκτελεστή και παραδεκτώς προσβαλλόμενη με την υπό κρίση αίτηση πράξη αποτελεί η απόφαση της Προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή της αιτούσας κατά της υπό στοιχ. α’ προσβαλλομένης πράξεως, κατόπιν νέας γνωμοδοτήσεως και επανεξετάσεως κατ’ ουσίαν της υποθέσεως, με συνεκτίμηση, κατόπιν ακροάσεως της αιτούσας, των προβληθέντων ισχυρισμών και προσκομιζομένων στοιχείων, όπως προκύπτει από το παρατιθέμενο κατωτέρω περιεχόμενο της αποφάσεως και τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως.
Από τα στοιχεία του φακέλου, και ιδίως από περιεχόμενο της γνωμοδοτήσεως του ΚΑΣ, προκύπτει ότι εν προκειμένω, για την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής της αιτούσας και κατ’ ακολουθίαν της αιτήσεώς της για την εγκατάσταση της επίμαχης ανεμογεννήτριας στη θέση «Ακρωτήριο Γέρων», ελήφθησαν υπόψιν οι βάσει νομίμων κριτηρίων διαπιστώσεις των αρμοδίων οργάνων της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Η μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη της Προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού αιτιολογείται νομίμως και επαρκώς, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από την αιτούσα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της αιτούσας εταιρείας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη διότι αφενός μεν αντιμετώπισε τις έξι διαφορετικές και ανεξάρτητες αιτήσεις για την εγκατάσταση αντίστοιχων έξι μικρών ανεμογεννητριών ως ενιαίο αιολικό πάρκο, και ότι ενώ δύο εκ των ανεμογεννητριών δεν ήταν ορατές έκρινε ότι όλες συλλήβδην ήταν ορατές από τον αρχαιολογικό χώρο, αφετέρου δε διότι περιορίστηκε σε μια γενική, αόριστη και αυθαίρετη παραδοχή, σύμφωνα με την οποία η οπτική επαφή θα αποτελέσει και οπτική όχληση που θα υποβαθμίσει την εικόνα της αρχαίας πόλεως και θα προκαλέσει επιβάρυνση και αισθητική αλλοίωση του αδόμητου αρχαιολογικού χώρου, ενώ δεν περιγράφονται με σαφήνεια τα μνημεία που χρήζουν προστασίας, ούτε τα προς εκτέλεση έργα που είναι η εγκατάσταση των Α/Γ σε συγκεκριμένες θέσεις στο Ακρωτήριο Γέρων, που απέχουν 2.500 μέτρα και διαφέρουν ως προς τη θέση, την απόσταση και την οπτική επαφή, οι επίμαχες δε Α/Γ είναι ορατές μόνο από κάποια συγκεκριμένα σημεία και όχι από ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Κατά το μέρος δε που με αυτούς αμφισβητείται η ορθότητα της ουσιαστικής εκτιμήσεως της Διοίκησης ως προς τις συνέπειες από την εγκατάσταση των επίμαχων έξι σταθμών μικρών ανεμογεννητριών στην ως άνω θέση, οι ίδιοι λόγοι είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, διότι ανάγονται στην ουσιαστική κρίση των οικείων διοικητικών οργάνων που δεν υπόκειται στον έλεγχο του ακυρωτικού δικαστή.
Πρόεδρος: Χρ. Ντουχάνης
Εισηγητής: Ελ. Μουργιά
Όμοιες οι ΣτΕ 1689/2024 και 1693/2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου