Από τα πρώτα λεπτά της στρατιωτικής επιχείρησης της Χαμάς στο Ισραήλ, διεθνή μέσα ενημέρωσης και οι υποστηρικτές του ισραηλινού απαρτχάιντ, παρουσιάζουν την επιχείρηση σαν κεραυνό εν αιθρία – σχεδόν σαν έναν κατακτητικό πόλεμο. Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που εδώ και μήνες χειροκροτούν (και πολύ σωστά κάνουν) την αντεπίθεση που επιχείρησαν οι δυνάμεις της Ουκρανίας απέναντι στους Ρώσους εισβολείς. Γιατί όμως ο Ουκρανικός λαός έχει το δικαίωμα αντίστασης στην εισβολή και ο Παλαιστινιακός λαός πρέπει να αποδέχεται αναντίρρητα την κατοχή και την εθνοκάθαρση από το κράτος;
Ξεχνούν ορισμένοι ότι η πόλη Σντερότ, στην οποία μπήκαν οι Παλαιστίνιοι μαχητές έχει χτιστεί επάνω στα ερείπια της Παλαιστινιακής πόλης Νατζντ, όλοι οι κάτοικοι της οποίας εκτοπίστηκαν δια της βίας.
Ξεχνούν ορισμένοι ότι πέρα από τη διαρκή κατοχή, η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ κλιμακώνει καθημερινά την επιθετικότητά της εναντίον των Παλαιστινίων ισοπεδώνοντας τα σπίτια τους, δημιουργώντας διαρκώς νέους παράνομους κατά το διεθνές δίκαιο οικισμούς, κρατώντας χιλιάδες Παλαιστίνιους σε φυλακές, εντείνοντας τον καθημερινό εξευτελισμό στα συνοριακά περάσματα.
Ξεχνούν ορισμένοι ότι ομάδες ακροδεξιών εποίκων λειτουργούν σαν τάγματα θανάτου με την απόλυτη ανοχή των ισραηλινών αρχών δολοφονώντας Παλαιστίνιους και καταστρέφοντας τη σοδειά τους και τις περιουσίες τους οδηγώντας τους στην απόγνωση.
Ξεχνούν ορισμένοι δημοσιογράφοι ότι το Ισραήλ δολοφονεί τους συναδέλφους τους και επιτίθεται σε όσους προσέρχονται στην κηδεία τους. Αυτοί οι δημοσιογράφοι θα σας δείξουν τα επόμενα 24ωρα φωτογραφίες και ονόματα από κάθε καταστροφή, κάθε νεκρό και κάθε τραυματία στο Ισραήλ. Αναρωτηθείτε γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν σας δείχνουν τις εικόνες των παιδιών που δολοφονεί το Ισραήλ. Γιατί οι Ισραηλινοί νεκροί παρουσιάζονται με τα ονόματά τους και τις προσωπικές τους ιστορίες και οι εκατοντάδες Παλαιστίνιοι νεκροί είναι πάντα μια στατιστική.
Ξεχνούν ορισμένοι ότι οι Παλαιστίνιοι προσπάθησαν να απαντήσουν στην εθνοκάθαρση με ειρηνικά μέσα. To 2018 οι οργάνωσαν την Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής όπου κάθε εβδομάδα περπατούσαν άοπλοι προς τα Ισραηλινά συρματοπλέγματα. Ο Ισραηλινός στρατός τους πολυβολούσε από απόσταση. Πυροβόλησε 8.000 ανθρώπους, σκότωσε 220 και τραυμάτισε 36.143. Που ήταν τότε οι υποστηρικτές της μη βίας για να διαμαρτυρηθούν;
Η συμπαράστασή μας στους αμάχους από κάθε πλευρά δεν μπορεί να μας τυφλώνει ώστε να αγνοούμε την εικόνα της κατοχής και της εθνοκάθαρσης. Ο κατακτητής και ο κατακτημένος δεν αλλάζει θέση ανάλογα με το πως θέλουν να τους παρουσιάζουν ορισμένοι.
Ο Νετανιάχου απάντησε στην στρατιωτική επιχείρηση δηλώνοντας ότι βρίσκεται σε πόλεμο με τους Παλαιστίνιους και άρχισε να ισοπεδώνει περιοχές της Γάζας χτυπώντας μεταξύ άλλων στόχων και νοσοκομεία. Ο Νετανιάχου και οι σύμμαχοί τους πάντα βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Παλαιστίνιους. Απλώς τώρα, για μερικές ώρες κατάλαβαν τι θα πει να είσαι ο αμυνόμενος και όχι ο επιτιθέμενος.
*****
Της ΤΖΕΝΗΣ ΚΡΙΘΑΡΑ
Οι ίδιες χώρες που σήμερα καταδίκασαν τις ρουκέτες της Χαμάς νομιμοποιούν καθημερινά τους πυραύλους του Ισραήλ.
Οι χώρες που σήμερα αναγνωρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα είναι οι χώρες που κάνουν καθημερινά τα στραβά μάτια στις αγριότητες εις βάρος των Παλαιστινίων. Οι ίδιες χώρες που σήμερα καταδίκασαν τις ρουκέτες της Χαμάς νομιμοποιούν καθημερινά τους πυραύλους του Ισραήλ. Δεν είναι παράξενο όταν στην μάχη του Δαβίδ με τον Γολιάθ καταδικάζονται μόνο τα χτυπήματα στον γίγαντα; Τόσα χρόνια η Παλαιστίνη μάχεται με λιθάρι και σφεντόνα απέναντι στο ξίφος και την πανοπλία του Ισραήλ, τι περίμεναν οι «Φιλισταίοι»; Ότι δεν θα αμυνθεί ο «Δαβίδ»;
Αν η Δύση και το Ισραήλ επιθυμούσαν
την ειρήνη για την περιοχή θα σταματούσαν τους παράνομους -βάσει του
διεθνούς δικαίου- εποικισμούς και θα προχωρούσαν σε άρση του
αποκλεισμού. Αντ’ αυτού, διαιωνίζουν το απαρτχάιντ και την κρατική
τρομοκρατία στην μαρτυρική Γάζα. Αλλά γι αυτά μάλλον δεν ενημερώνονται
οι Βρυξέλλες. Η Δύση που με τόση ευκολία και τόση προθυμία αναγνώρισε
στο Ισραήλ το δικαίωμα της αυτοάμυνας δεν κάνει το παραμικρό σχόλιο για
την ασύμμετρη βία που εξαπολύει τις τελευταίες ώρες το Τελ Αβίβ ως
αντίποινα στην εισβολή της Χαμάς. Υιοθετούν το αφήγημα της
«αιφνίδιας» επίθεσης σαν να ήρθε από το πουθενά, σαν να μην λαμβάνονται
καθημερινά νέες αποφάσεις εξαθλίωσης των Παλαιστινίων. Βέβαια,
από τη στιγμή που οι στρατιωτικές, κοινωνικές ή πολιτικές επιθέσεις εις
βάρος της Παλαιστίνης αποσιωπώνται από τα διεθνή ΜΜΕ, είναι λογικό να
παρουσιάζεις τη σημερινή εξέγερση ως κεραυνό εν αιθρία. Αν έδειχναν για
την προβολή των ισραηλινών επιθέσεων τον ίδιο ζήλο που δείχνουν για να
τηρήσουν ίσες αποστάσεις στις ανακοινώσεις δήθεν καταδίκης των
ισραηλινών βομβαρδισμών, ίσως ο πλανήτης να είχε μία πιο ξεκάθαρη εικόνα
για την εθνοκάθαρση που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας.
Η επιτυχής διείσδυση ένοπλων Παλαιστινίων στο νότιο Ισραήλ χαρακτηρίστηκε «απρόκλητη» από την Jerusalem Post, την μεγαλύτερη αγγλόφωνη εφημερίδα της χώρας. Δεν είναι, άραγε, πρόκληση όταν δύο εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε 365 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης; Όταν έχουν υποστεί τέσσερις πολέμους με χιλιάδες νεκρούς από το 2008 εώς σήμερα; Όταν είναι αποκλεισμένοι από εδώ και 15 χρόνια; Όταν το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα καύσιμα φτάνουν με το σταγονόμετρο; Όταν η ανεργία για τους νέους φτάνει στο 70%; Όταν δεν ξέρουν πόσες ώρες την ημέρα θα έχουν ρεύμα; Όταν ζουν υπό παράνομη κατοχή; Δεν είναι πρόκληση να έχεις διωχθεί εδώ και 56 χρόνια από την πατρογονική σου γη; Από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί από ισραηλινά πυρά 150.000 Παλαιστίνιοι – 33.000 εξ αυτών παιδιά – αλλά κανείς δεν αποκαλεί το Ισραήλ τρομοκράτη. Κάθε απόπειρα των Παλαιστινίων, όμως, απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις θεωρείται αυτόματα τρομοκρατική.
Νομιμοποιημένα πογκρόμ εναντίον Παλαιστινίων
Εδώ και έναν χρόνο, τα πογκρόμ εναντίον Παλαιστινίων της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης τείνουν να γίνουν καθημερινότητα. Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου – της πλέον ακροδεξιάς στην ιστορία του Ισραήλ – αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για έναν νέο κύκλο καταπάτησης των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Αυτό που ο ίδιος ο Νετανιάχου ονόμασε «δικαστική μεταρρύθμιση» δεν προκάλεσε πρωτόγνωρες αντιδράσεις μόνο στο εσωτερικό του Ισραήλ (καθώς του δίνει την εξουσία να ελέγχει ακόμα και την Δικαιοσύνη). Προκάλεσε, επίσης, την κατακραυγή των Παλαιστινίων που είδαν την καταπίεση και την εξαθλίωση τους να νομιμοποιούνται.
Συγκεκριμένα, τα πογκρόμ που νομιμοποιήθηκαν από το πνεύμα και το γράμμα του νόμου, που πέρασε η κυβέρνηση από το ισραηλινό κοινοβούλιο, αποτελούν μέρος της πολιτικής των συντονισμένων επιχειρήσεων για την καταστολή των ένοπλων παλαιστινιακών ομάδων αντίστασης. Η «Επιχείρηση Break the Wave» άρχισε τον περασμένο Μάρτιο κυρίως σε πόλεις όπως η Ναμπλούς και η Τζενίν, όμως οι περισσότεροι αναλυτές τη θεωρούν συνέχεια της «Επιχείρησης Law and Order» του 1988, καθώς και της «Επιχείρησης Breaking Dawn» στη Γάζα τον Αύγουστο του 2022. Σε τι μεταφράζονται αυτές οι επιχειρήσεις; Οι παλαιστινιακές κοινότητες καταγγέλλουν την τρομοκράτησή τους από ένοπλους εποίκους σε όλη την έκταση της Δυτικής Όχθης – άλλοτε με την παρουσία του ισραηλινού στρατού και άλλοτε όχι. Καταγγέλλουν, επίσης, εκτεταμένους αποκλεισμούς δρόμων ή ολόκληρων συνοικιών ανάλογα με τους σκοπούς των ισραηλινών αρχών, θανατηφόρα καταστολή των διαδηλώσεών τους, πολιτικές συλλογικής τιμωρίας (ως τέτοια έχει αναγνωριστεί διεθνώς ο αποκλεισμός της Γάζας), επιδρομές (ακόμα και νυχτερινές) σε παλαιστινιακές πόλεις και χωριά, εντατικοποίηση των συλλήψεων και εκτελέσεις Παλαιστινίων (κυρίως μελών της ένοπλης αντίστασης) χωρίς δίκη.
Προκειμένου να μην δυσαρεστήσει τους κυβερνητικούς του εταίρους, ο Νετανιάχου έκανε το … χατίρι του ακροδεξιού υπουργού Ασφαλείας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και έδωσε το πράσινο φως για τη συγκρότηση μιας εθνοφρουράς, η οποία θα τελεί υπό την ηγεσία του υπουργού. Ο ίδιος ο Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ έσπευσε να γνωστοποιήσει πως το σώμα του οποίου θα ηγείται θα έχει ως κύριο μέλημά του τις «επιχειρήσεις σε επεισόδια και αναταραχές που προκαλούνται από Άραβες». Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ξεκάθαρη διατύπωση της πολιτικής που ακολουθεί η νέα κυβέρνηση του Ισραήλ. Ακόμα και ο αρχηγός της αστυνομίας της χώρας, ο γενικός επιθεωρητής Γιαακόβ Σαμπτάι, εξέφρασε επιφυλάξεις για τη σύσταση της νέας εθνοφρουράς. Ο Μπεν Γκβιρ, όμως, δεν πρόκειται να κάνει ούτε βήμα πίσω. Δεν είναι ένας τυχαίος υπουργός. Είναι ένας σκληροπυρηνικός Εβραίος έποικος από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ο οποίος έχει καταδικαστεί στο παρελθόν για υποστήριξη της τρομοκρατίας και υποκίνηση βίας κατά Αράβων, οι οποίοι αποτελούν το 21% του πληθυσμού του Ισραήλ. Εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο λίγους μήνες πριν τις εκλογές, μετά την κορύφωση της Ιντιφάντα του καλοκαιριού, κατά την οποία οι Παλαιστίνιοι ξεσηκώθηκαν συλλόγικα και κατόπιν τιμωρήθηκαν συλλογικά.
Η Χαμάς ανακοίνωσε πως η σημερινή επίθεση είναι η απάντηση για το μακελειό στο τέμενος Αλ Άκσα τον Απρίλιο. Σε μία άνευ προηγουμένου πρόκληση, η αστυνομία του Ισραήλ εισέβαλε το βράδυ της 5ης Απριλίου στο τέμενος που αποτελεί τον τρίτο πιο ιερό τόπο λατρείας για το Ισλάμ και κατόπιν συγκρούσεων με τους πιστούς, προχώρησε σε περισσότερες από 350 συλλήψεις. Το βίαιο περιστατικό προκάλεσε την αντίδραση και την σύγκληση έκτακτης συνεδρίασης του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς σύσσωμος ο ισλαμικός κόσμος εξέφρασε την αποστροφή του για την επίθεση που πραγματοποιήθηκε εν μέσω Ραμαζανίου (που φέτος συνέπεσε με το εβραϊκό Πάσχα).
Καταστρατήγηση της διεθνούς νομιμότητας
Στις 22 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε έφοδος του ισραηλινού στρατού στην παλιά πόλη της Ναμπλούς. Βάσει των συμφωνιών του Όσλο, η Ναμπλούς είναι περιοχή Α, δηλαδή περιοχή υπό παλαιστινιακή δημοτική διοίκηση και ασφάλεια. Μάλιστα, στο σημείο λειτουργεί μία από τις μεγαλύτερες υπαίθριες αγορές. Εκεί επέλεξε, μέρα μεσημέρι, να κάνει έφοδο ο ισραηλινός στρατός και να σκοτώσει έντεκα Παλαιστινίους, επτά από τους οποίους ήταν μέλη μιας νέας αντάρτικης οργάνωσης, της «Φωλιάς των Λιονταριών», που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική από το Τελ Αβίβ. Καθώς η αγορά ήταν γεμάτη κόσμο, οι Ισραηλινοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν ως κρυψώνα το Μεγάλο Τζαμί της Ναμπλούς. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και τέσσερις άμαχοι, δύο εκ των οποίων πυροβολήθηκαν στην πλάτη. Την επόμενη μέρα, το ισραηλινό κοινοβούλιο ενέκρινε δύο από τα νομοσχέδια της προωθούμενης δικαστικής «μεταρρύθμισης».
Στις 25 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ, υπέγραψε μία φωτογραφική συμφωνία που εκχωρεί κάποιες από τις κυβερνητικές εξουσίες στη Δυτική Όχθη σε ένα σώμα που θα έχει επικεφαλής τον υπουργό Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριχ. Μέσω αυτής της συμφωνίας, θα επιτρέπεται στον Σμότριχ να ελέγχει σχεδόν όλους τους τομείς της ζωής στην περιοχή. Αυτό σημαίνει πως θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στον σχεδιασμό και την κατασκευή υποδομών και θα μπορέσει να εξυπηρετήσει την προσωπική του ατζέντα, η οποία εδώ και χρόνια αφορά στην επέκταση των παράνομων εβραϊκών οικισμών και τον περιορισμό κάθε παλαιστινιακής ανάπτυξης. Οι ειδικοί υπογραμμίζουν πως η συμφωνία αποτελεί παράβαση του διεθνούς δικαίου αφού προσαρτάται ουσιαστικά η Παλαιστινιακή Περιοχή Γ (όπου οι Ισραηλινοί έχουν τη δικαιοδοσία και ελέγχουν την ασφάλεια μιας περιοχής που αντιστοιχεί στο 60% της Δυτικής Όχθης). Παράλληλα, εφαρμόζεται και ένα νέου τύπου απαρτχάιντ, αφού καθιερώνονται δύο διαφορετικά νομικά συστήματα για τους δύο πληθυσμούς που ζουν στην ίδια περιοχή: οι Εβραίοι έποικοι θα υπάγονται στο Υπουργείο Οικονομικών, ενώ οι Παλαιστίνιοι θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της ισραηλινής στρατιωτικής εξουσίας.
Λίγες ώρες μετά την υπογραφή αυτής της συμφωνίας που προκάλεσε αντιδράσεις στον ισλαμικό κόσμο -κατά την εβραϊκή αργία του Σαββάτου- κουκουλοφόροι έποικοι κατέβηκαν στο παλαιστινιακό χωριό Μπουρίν και έκαψαν τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και τα καταστήματα Παλαιστινίων. Η ένοπλη ιδιωτική ασφάλεια της περιοχής έσπευσε στο σημείο για να εμποδίσει τυχόν αντίδραση των κατοίκων του χωριού. Την επόμενη μέρα, ένας ένοπλος Παλαιστίνιος σκότωσε δύο νεαρούς εποίκους του οικισμού Har Bracha ως αντίποινα. Μέσα σε λίγες ώρες, ηγέτες των Ισραηλινών εποίκων, όπως ο Νταβίντι Μπεν Ζιόν που είναι αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου της Σαμάρια, κάλεσαν τους εποίκους «να σβήσουν την παλαιστινιακή πόλη από τον χάρτη και να μην δείξουν κανένα έλεος στους Παλαιστίνιους». Ομάδες Ισραηλινών εποίκων εισέβαλαν σχεδόν αμέσως στην περιοχή της Χουγουάρα και άρχισαν να καταστρέφουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Οι Παλαιστίνιοι κατήγγειλαν πως ενώ ο ισραηλινός στρατός γνώριζε ώρες πριν τι σχεδίαζαν οι έποικοι, δεν έκαναν ούτε τα τυπικά για να τους προστατεύσουν. Αυτοκίνητα, σπίτια και καταστήματα καίγονταν για ώρες, με αρκετούς ανθρώπους να βρίσκονται μέσα σε αυτά.
*****
AP Photo
Αν και είναι νωρίς ακόμα για σοβαρή ανάλυση των όσων συμβαίνουν στο Ισραήλ, η σωστότερα –και για να μην ξεχνιόμαστε μερικοί μερικοί– σε τμήματα της παράνομα κατεχόμενης από τους Ισραηλινούς εποίκους Παλαιστίνης, ας αποτυπώσουμε μερικές πρόχειρες σκέψεις.
Η επίθεση της Χαμάς και των συμμαχικών της οργανώσεων, αυτή τη φορά δεν είναι ερασιτεχνική, δηλαδή άιντε και ρίξαμε μερικές εκατοντάδες αυτοσχέδιες ρουκέτες στα τυφλά κι όποιον πάρει ο Χάρος. Είναι μια καλά οργανωμένη, σωστά εξοπλισμένη και με ξεκάθαρη στρατηγική, αντάρτικη επιχείρηση- με στόχο να δείξει στους Ισραηλινούς πως έχουν να κάνουν με έναν αποφασισμένο αντίπαλο, που ξέρει πως να διεξάγει ανορθόδοξο πόλεμο απέναντι σε υπέρτερη δύναμη, μπορεί να χτυπήσει τον αντίπαλο στα μετόπισθεν και στο –τηρουμένων των αναλογιών πάντα– «στρατηγικό βάθος» του, και που βέβαια δεν υπολογίζει τις ανθρώπινες απώλειες. Κάτι σαν τη Χεζμπολάχ, δηλαδή, τη λιβανέζικη οργάνωση που ταπείνωσε το Ισραήλ στον πόλεμο του 2006. Επίσης, κάτι σημαντικό στο τακτικό επίπεδο: όλα δείχνουν πως αυτή τη φορά η Χαμάς χρησιμοποίησε το μπαράζ των ρουκετών σαν κλασικό προπέτασμα πυρός για να αναπτύξει ανενόχλητη τις ειδικές δυνάμεις της και να μεταφέρει τη μάχη στις πόλεις του εχθρού, που πιάστηκε κοιμώμενος.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως η Χαμάς θα νικήσει: χιλιάδες αθώοι θα σκοτωθούν, η υπεροπλία των Ισραηλινών είναι συντριπτική. Όμως και μόνο το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι κατάφεραν να αιφνιδιάσουν σε τέτοιο απόλυτο βαθμό τον ισραηλινό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες, να σκοτώσουν και/ή να αιχμαλωτίσουν δεκάδες ένστολους –ακόμη και έναν υποστράτηγο των ειδικών δυνάμεων, που πιάστηκε κυριολεκτικά με το μποξεράκι!– μέσα στους στρατώνες τους, και βέβαια να πλήξουν δεκάδες στόχους υψηλής αξίας -(το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής της Ασκελόν, δεξαμενές καυσίμων, σταθμούς ραντάρ, συνοριακά φυλάκια κ.α.) με ρουκέτες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τρυπώντας την υποτίθεται αδιάτρητη ασπίδα Iron Dome, είναι από μόνη της μια τεράστια επιτυχία για την οργάνωση. 50 χρόνια, από τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ έχουν να πάθουν τέτοια νίλα οι Ισραηλινοί, κατά τεκμήριο ένας από τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο. Και βέβαια, οι πετυχημένες επιδρομές σε μεθοριακές πόλεις όπως η Σντερότ, αλλά και πιο μακρινές από τη Γάζα, όπως η Νετιβότ, αποτελούν ήδη ανεξίτηλο λεκέ για τους Ισραηλινούς επιτελείς, όσο αίμα κι αν χύσουν τις επόμενες ημέρες για να καλύψουν τη ντροπή τους.
Για τη Χαμάς, την οργάνωση που κυβερνά εδώ και 15 χρόνια τη μαρτυρική Γάζα, η επιχείρηση αυτή είναι φυσικά πρωτίστως πολιτική: το κάλεσμα της σε γενικευμένη εξέγερση κατά του Ισραήλ, και μάλιστα με πρόταγμα τις συνεχείς προκλήσεις της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου στο τέμενος αλ-Άκσα και την ασταμάτητη επέκταση των παράνομων εποικισμών στα κατεχόμενα, αφενός φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τους βολεμένους καρεκλοκένταυρους της Φάταχ στη Δυτική Όχθη, που μόνο «Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» δε θυμίζουν πιά, και αφετέρου βροντοφωνάζει σε ολόκληρο τον κόσμο ότι η βαθιά πληγή του Μεσανατολικού θα παραμένει ορθάνοιχτη και κακοφορμισμένη, όσο κάποιοι Δυνατοί κάνουν σχέδια για το μελλοντικό στάτους της περιοχής χωρίς να υπολογίζουν τη Γάζα. Αλήθεια, τι απέγινε η λύση των «δυο κρατών»; Ποιους ακριβώς εκφράζει και ποιους και με ποια μέσα «κυβερνά» ο υπέργηρος Μαχμούτ Αμπάς; Και με ποια λαϊκή εντολή; Όχι ότι η Χαμάς είναι τίποτε φανατικοί δημοκράτες, κάθε άλλο- αλλά μην τρελαθούμε κιόλας...
Ίσως η Χαμάς να ποντάρει βέβαια στο «παράθυρο ευκαιρίας» που της δίνει η πρωτοφανής πολιτική κρίση στο Ισραήλ, σαν αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου πολιτειακού πραξικοπήματος του Μπενιαμίν Νετανιάχου, καθώς αρκετοί αξιωματούχοι από τη Μοσάντ και τον στρατό είναι έξαλλοι με τον επίδοξο δικτάτορα «Μπίμπι», και ίσως βρουν τώρα θεσμικό τρόπο να τον «ρίξουν», ιδίως αν διατάξει - και τον έχω ικανό... - γενική έφοδο στη Γάζα: μπορεί όμως ο πόλεμος να έχει και το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή να συσπειρώσει τους Ισραηλινούς γύρω από την ηγεσία.
Το βέβαιο είναι πως ο Νετανιάχου και οι σκληροπυρηνικοί, υπερορθοδοξοι και επαγγελματίες εποικιστές σύμμαχοι του έχουν κάνει τα πάντα τους τελευταίους μήνες για να πυροδοτήσουν ένα νέο πόλεμο και με τις συνεχείς προβοκάτσιες τους τα κατάφεραν: δεν είναι άλλωστε υπερβολή ότι όσο η Χαμάς χρειάζεται τον Νετανιάχου για να επιβιώνει πολιτικά, άλλο τόσο και ο Νετανιάχου χρειάζεται τη Χαμάς...
Ένα άλλο «στοίχημα» της Χαμάς έχει προφανώς να κάνει με το αν θα πειστούν ή όχι να μπουν στη μάχη οι παλαιστινιακές οργανώσεις στον νότιο Λίβανο, με ή χωρίς την υποστήριξη της Χεζμπολάχ. Και μην ξεχνάμε ότι ο Νο.1 προστάτης και υποστηρικτής της Χαμάς, που αποτελεί ιδεολογικό παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δεν είναι το σιϊτικό Ιράν, αλλά ο Ταγιπ Ερντογάν - με τον οποίο ο πολιτικός ηγέτης της οργάνωσης, ο Ισμαήλ Χανίγια, συναντήθηκε ξανά μόλις τον περασμένο Ιούλιο στην Άγκυρα. Τι να είπανε, άραγε;
Και κάτι τελευταίο: πολλοί Έλληνες και ξένοι σταυροφόροι της πολυθρόνας και του Twitter έσπευσαν πάλι να καταδικάσουν τους μαχητές της Χαμάς ως εγκληματίες και τρομοκράτες, επειδή κατά τη διάρκεια των επιδρομών σκότωσαν και βασάνισαν αιχμάλωτους στρατιώτες και αμάχους πολίτες. Είδα κι εγώ κάποια ομολογουμένως αποτρόπαια βίντεο με σκύλευση νεκρών κι άλλα τερατώδη, που προφανώς είναι καταδικαστέα, ανεξαρτήτως του ποιος τα διαπράττει: αλλά θα ήθελα να θυμίσω σε όλους όσους σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τη δίψα των Παλαιστινίων πολεμιστών για εκδίκηση, ότι το Ισραήλ σκοτώνει Παλαιστίνιους αμάχους κάθε μέρα. Και επειδή όλως τυχαίως, αυτοί που τώρα σκίζουν τα ρούχα τους για τις «βαρβαρότητες» και ζητάνε στο καπάκι την εξολόθρευση ολόκληρης της Γάζας και του παλαιστινιακού λαού στο όνομα του...μπολιτισμού, ακολουθούν πάντοτε τον κανόνα «μούγκα στη στρούγκα» όταν οι Ισραηλινοί σφάζουν και δολοφονούν, να θυμίσω ότι σύμφωνα με τον ΓΓ του ΟΗΕ Γκουτέρεζ, μόνον τη τελευταία διετία δολοφονήθηκαν από ισραηλινές σφαίρες και βόμβες 113 παιδιά Παλαιστινίων, και ακρωτηριάστηκαν πάνω από 1000...
Ξεχνάνε επίσης όλοι αυτοί οι φίλοι του «πολιτισμένου» Ισραήλ ότι όλα αυτά συμβαίνουν στα περίχωρα της Γάζας, του μεγαλύτερου στρατοπέδου συγκέντρωσης στον κόσμο, μια ανοιχτή φυλακή με πάνω από δυο εκατομμύρια αποκλεισμένους και πεινασμένους «τροφίμους», που ξυπνάνε κάθε μέρα χωρίς να ξέρουν αν θα ζήσουν ως την επόμενη. Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ο ελεύθερος πολιορκημένος που κάνει ηρωική έξοδο, ή το κράτος- ο δεσμοφύλακας που του έκλεψε τη γη του και έκτοτε τον κρατά φυλακισμένο; Και, δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά ανέκαθεν πίστευα ότι ο θάνατος είναι θάνατος - δεν έχει μεγάλη διαφορά αν θα πεθάνεις από σφαίρα ή χατζάρι του ενός δολαρίου ή «έξυπνη βόμβα» του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που έριξε από απόσταση ασφαλείας κάποιο F-16, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το λέω αυτό γιατί το κράτος- απαρτχάιντ του Ισραήλ, που έχει σκοτώσει με υπερσύγχρονα μέσα χιλιάδες Παλαιστίνιους, χθες ταπεινώθηκε από ένα αντάρτικο σώμα χωρίς βαρύ οπλισμό, με αυτόματα τουφέκια και φορητά αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα, αντε και μερικά «σπιτικά» τροποποιημένα drone.
Ο μακαρίτης Ρομπερτ Φισκ, που ήξερε όσο κανείς άλλος δυτικός τη Μέση Ανατολή, έλεγε πως οι βομβιστές αυτοκτονίας της δεύτερης Ιντιφάντα ήταν «τα F-16 των φτωχών»: και αυτοί οι ξυπόλητοι ουσιαστικά, αλλά αποφασισμένοι άνδρες (κάποιοι οπλοφόροι στα βίντεο από τη Σντερότ φοράνε σανδάλια) - έφυγαν από την Γάζα με μηχανάκια και αλεξίπτωτα πλαγιάς (!), και γυρίσαν με πάσης φύσεως ισραηλινά οχήματα, από τζιπάκια και αγροτικά μέχρι...άρματα μάχης «Μερκάβα ΙV»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου