ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΙΓΑΙΟΥ (Σ.Εργ.Α.Δ.Α.): Ανακοίνωση για τις δασικές υπηρεσίες και την προστασία των δασών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δασικές Υπηρεσίες – Προστασία Δασών – Πυροπροστασία :

Αντί για ενίσχυση και στελέχωση, «αλλαγές» στα χαρτιά και υπονόμευση.

Μέσα στην, τεράστιας έκτασης, περιβαλλοντική και ανθρωπιστική καταστροφή που βίωσε η χώρα μας από την κρατική αδυναμία αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών, η κυβέρνηση επέλεξε να διατάξει με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ( ΠΝΠ) , την υπαγωγή των Δασικών Υπηρεσιών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας. (ΦΕΚ Α’ 143/21 - κύρωση με το ν. 4826/21 ΦΕΚ Α΄156/21). Ενδεικτικό της φαιδρότητας με την οποία και η σημερινή κυβέρνηση( όπως άλλωστε και οι προηγούμενες) αντιλαμβάνεται τις εγκληματικές της ευθύνες, για το εύρος των καταστροφών, είναι το γεγονός ότι η οργανωτική αυτή αλλαγή ανακοινώθηκε χωρίς καμία απολύτως διαβούλευση ή συζήτηση με τους εμπλεκόμενους φορείς και χωρίς φυσικά καμία τεκμηρίωση για το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Είναι η ίδια κυβέρνηση που στην αρχή της φετινής αντιπυρικής περιόδου ( Μάιος 2021) δήλωνε στην Βουλή, δια του αρμόδιου υπουργού, ότι η χώρα είναι πλήρως θωρακισμένη !!! Παράλληλα, ενδεικτικό των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης, είναι το γεγονός ότι με την ίδια ΠΝΠ ανοίγει δρόμος για την πλήρη παράδοση του Δασικού Πλούτου της χώρας στους επιχειρηματικούς ομίλους, με την μεθόδευση του «αναδόχου» αναδάσωσης ( !!!) Για την δασοπυρόσβεση εξαγγέλλεται αποσπασματικά η ίδρυση «Ειδικής Μονάδας Δασικών Επιχειρήσεων» με άγνωστη δομή και στελέχωση και σχέσεις εργασίας .

Είναι προφανές ότι καμία μεμονωμένη οργανωτική αλλαγή, δεν μπορεί να στηρίξει τις Δασικές Υπηρεσίες, ώστε να έχουν το προσωπικό, τα μέσα και τους πόρους να υπηρετήσουν τον ουσιαστικό τους ρόλο. Ειδικά όταν η εφαρμοζόμενη πολιτική αντιμετωπίζει, στην πράξη, την προστασία του περιβάλλοντος, ως «γραφειοκρατία» και εμπόδιο για την «ανάπτυξη».

Η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, η συνειδητή εγκατάλειψη των δασικών οικοσυστημάτων, οι συνεχείς δασοκτόνες ρυθμίσεις, (με αποκορύφωμα τις ρυθμίσεις- εφεύρεση των «οικιστικών πυκνώσεων»), η απεμπόληση και, μάλιστα, εν μέσω καλοκαιριού, των δικαιωμάτων του δημοσίου στις δασικές εν γένει εκτάσεις σε όλες τις Κυκλάδες, στα νησιά του Ιονίου, στην Κρήτη, στη Λέσβο, στη Σάμο, στη Χίο, στα Κύθηρα - Αντικύθηρα, στη Δωδεκάνησο και στη Μάνη, δείχνουν τον δρόμο για τις επόμενες καταστροφές. Στην πραγματικότητα, αυτή ακριβώς η πολιτική καίει τα δάση και όχι «ο στρατηγός άνεμος», η ( υπαρκτή) «κλιματική αλλαγή» γενικά οι «εμπρηστές» ή η ανάγκη για περισσότερο ανθρώπινες, σύγχρονες κατοικίες ….

Η επίκληση της κλιματικής αλλαγής θα ήταν φαιδρή αν δεν ήταν τραγική, ως προς τις συνέπειες, όταν τόσο οι Δασικές όσο και η Πυροσβεστική Υπηρεσία, παρά τις φιλότιμες και, συχνά, ηρωικές προσπάθειες των στελεχών τους, αντιμετωπίζουν μεγάλη υποστελέχωση και τεράστιες ελλείψεις σε πόρους και μέσα. Πέρα από τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό της δασοπροστασίας από την πυρόσβεση (1998), είναι αποκαλυπτική η τραγική υποχρηματοδότηση. Ενδεικτικά, για την δασοπροστασία διατίθενται ποσά μικρότερα από το 2% των αναγκών, σύμφωνα με τα αιτήματα των Δασαρχείων, ενώ η πυροσβεστική υπηρεσία έχει υποστεί σωρευτικά περικοπές εκατοντάδων εκατομμυρίων. Όταν υπουργοί και λοιπά κυβερνητικά στελέχη διαπιστώνουν τον ηρωισμό πυροσβεστών και εθελοντών - μπροστά στις κάμερες, η πραγματικότητα καταγράφει ότι οι τελευταίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην Πυροσβεστική χρονολογούνται από το 2008 και στις Δασικές από το 2002! Την ίδια ώρα κάθε χρόνο διατίθενται δεκάδες εκατομμυρίων για ενοικίαση εναέριων μέσων, αμφίβολης συχνά αποτελεσματικότητας, με απουσία επαρκών επίγειων δυνάμεων και αντιπυρικού σχεδιασμού.

Το φιάσκο των δασικών χαρτών, όταν αντί να ενισχυθούν οι Δασικές Υπηρεσίες προκειμένου να τους στηρίξουν, τροφοδοτήθηκαν, με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, επιχειρηματικά συμφέροντα - με τα γνωστά αποτελέσματα - «αλαλούμ» , αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται απλά για ανικανότητα: είναι συνειδητή πολιτική επιλογή!

Το παράδειγμα της παράδοσης σε ιδιώτες των εθνικών δρόμων, των παραλιών όπως και των άλλων υποδομών ( λιμάνια, αεροδρόμια κ.λ.π), της αποσπασματικής και κατακερματισμένης - δήθεν- προστασίας στις περιοχές Natura που βασίζεται στην υλοποίηση «ήπιων αναπτυξιακών έργων με βάση επενδυτικά κριτήρια δηλ. την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων, περιγράφει με σαφήνεια τι πρόκειται να συμβεί, όταν τα δημόσιο αγαθά παραδίδονται στα επιχειρηματικά συμφέροντα !

Καμιά εμπιστοσύνη στις εξαγγελίες της κυβέρνησης. Η πολιτική των περικοπών, του «επιτελικού κράτους», των «αναδόχων» και της δήθεν «πράσινης» ανάπτυξης δεν σβήνει, αλλά βάζει φωτιές!

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η αιφνιδιαστική αλλαγή του φορέα υπαγωγής των δασικών υπηρεσιών στο ΥΠΕΝ, εξυπηρετεί καθαρά επικοινωνιακές ανάγκες ενώ επιπλέον, η κυβέρνηση δράττεται της ευκαιρίας να αποδυναμώσει περαιτέρω τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας με συνέπεια τη δημιουργία αισθήματος ανασφάλειας στους εργαζομένους. Παράλληλα δίνει το σήμα ότι το πλιάτσικο των δημοσίων κοινωνικών αγαθών θα ενταθεί ( δυστυχώς με την στήριξη της πλειοψηφίας των τοπικών ηγεσιών σε δήμους -περιφέρειες), με πρόσχημα την μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ.

Όσες προσχηματικές-επικοινωνιακές ενέργειες γίνονται και θα γίνουν, η βούληση είναι ξεκάθαρη:

Τα δημόσια αγαθά θα εξακολουθούν να θυσιάζονται, συνέπεια αδιαφορίας και προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων

Ο δρόμος είναι ένας: Τον έδειξαν οι εθελοντές που ρίχτηκαν στην μάχη της πυρόσβεσης αλλά και η αλληλεγγύη από σωματεία εργαζομένων και απλούς συμπολίτες στους πυρόπληκτους.

Μόνο η οργανωμένη λαϊκή διεκδίκηση – αγώνας για σύγχρονη η πολιτική δασοπροστασίας, πυροπροστασίας, διαχείρισης - διαφύλαξης τους φυσικού περιβάλλοντος, όπως και σύγχρονης, προσιτής, κατοικίας, μπορεί να διασφαλίσει ότι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, τουλάχιστο, αυτά που εμείς παραλάβαμε.