Με σειρά νομοθετημάτων, δηλώσεων, εγκυκλίων και οδηγιών η κ.Κεραμέως τις τελευταίες ημέρες ανοίγει σχεδόν όλα τα μέτωπα στο χώρο της Παιδείας ταυτόχρονα, εν μέσω lockdown, επιχειρώντας να επιφέρει μια βαθειά μεταμόρφωση του τοπίου, ώστε κατά την ίδια να λειτουργήσουν τα πράγματα καλύτερα.
Κατά τους εκπαιδευτικούς και πανεπιστημιακούς πάντως, τουλάχιστον όπως βλέπει μεγάλη μερίδα εξ αυτών, στόχος είναι η αποσάρθρωση και των τελευταίων επαγγελματικών δικαιωμάτων, η υποταγή φοιτητών, μαθητών και καθηγητών -και εντέλει της κοινωνίας ολόκληρης- στις οδηγίες του ΟΟΣΑ και του περίφημου πορίσματος Πισσαρίδη, που έχει πλέον λάβει χαρακτηριστικά δόγματος.
Η αρχή δεν είναι τωρινή, καθώς το προηγούμενο διάστημα η κ.Κεραμέως φρόντισε να συγκρουστεί μετωπικά με τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για το ζήτημα των ηλεκτρονικών εκλογών για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια με ηλεκτρονική ψηφοφορία, τη στιγμή που σε όλο το υπόλοιπο δημόσιο οι ίδιες εκλογές θα γίνουν δια ζώσης και έχουν αναβληθεί λόγω κορονοϊού. Παρά την αποχή ποσοστού σχεδόν 95% των εκπαιδευτικών απο τις εκλογές-παρωδία και τις παραιτήσεις των περισσότερων αιρετών, η κ.Κεραμέως αρνήθηκε να δεχθεί την ΟΛΜΕ για συζητήσεις και χθες προχώρησε στο δεύτερο μέρος του σχεδίου άλωσης των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, προσθέτοντας στο νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση μια διάταξη που θυμίζει παλιές κακές εποχές.
Διορισμένα Υπηρεσιακά Συμβούλια
Η διάταξη προβλέπει ότι εφόσον δεν είναι δυνατή η συγκρότηση των υπηρεσιακών συμβουλίων του άρθρου 1 του ΠΔ 1/2003 (Α1) με τον ορισμό ως μελών τους, τακτικών και αναπληρωματικών, αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και του Ειδικού Εκπαιδευτικού και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, λόγω μη ανάδειξής τους ή μη ανάδειξης επαρκούς αριθμού εκπροσώπων τους μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας ή μη αποδοχής του διορισμού τους ή παραίτησής τους ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, τα εν λόγω συμβούλια συγκροτούνται μετά από αντικατάσταση εκείνων από τα αιρετά μέλη, τακτικά ή αναπληρωματικά, που ελλείπουν από ισάριθμους διευθυντές σχολικών μονάδων ή εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και από προϊσταμένους Εκπαιδευτικών ή υποστηρικτικών δομών ή σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, ή από μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, κατά περίπτωση. Μόνο προαπαιτούμενο; 15ετής εκπαιδευτική υπηρεσία.
Για απόλυτη χειραγώγηση των Υπηρεσιακών συμβουλίων που μας γυρίζει σε σκοτεινές εποχές όπου ο εκπαιδευτικός ήταν έρμαιο πιέσεων και πολιτικών εκβιασμών έκανε λόγω ο αιρετός Νεκτάριος Κορδής: "Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης των «αρίστων» της ΝΔ δεν έχει σταματημό!", τόνισε.
Από τους "τριμηνίτες" στις "τοπικές προσκλήσεις" για ωρομίσθιους
Επόμενο βήμα, η πλήρης αποσάρθρωση κάθε εργασιακού δικαιώματος των εκπαιδευτικών, με την πρόβλεψη για προσλήψεις ωρομισθίων σε τοπικό επίπεδο, από τους διευθυντές εκπαίδευσης. Ήδη η διάταξη αυτή συγκεντρώνει αντιδράσεις και οι εκπαιδευτικοί εξεγείρονται ξανά. Χαρακτηριστικά, Ο ΠΑΣΑΔ ανακοίνωσε ότι ολοκληρώνεται η τριλογία των "ειδικών" προσκλήσεων, μετά τις "τρίμηνες" συμβάσεις, με τις "τοπικές" προσκλήσεις, γυρίζοντας το θεσμό του αναπληρωτή μια 20ετία πίσω! Και δυστυχώς οι "τοπικές προσκλήσεις" δεν ήρθαν μόνες τους! Έφεραν μαζί και τον υποβιβασμό του αναπληρωτή σε ωρομίσθιο πλέον. Προφανώς και δεν πρόκειται να μείνουμε απαθείς και άπραγοι απέναντι σ' αυτή την πρόκληση.
Γιατί η κινητοποίηση; Όπως εξηγεί η η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, Κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας υλοποιούν κατά γράμμα το «σχέδιο Πισσαρίδη», που μεταξύ άλλων προβλέπει την αποκέντρωση της εκπαίδευσης με πέρασμα των αρμοδιοτήτων πρόσληψης στην Τοπική Διοίκηση και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης. Αυτό θα σημάνει κατάφωρη παραβίαση των πινάκων που έχουν δημιουργηθεί, αφού το ποιος θα δουλεύει δε θα σχετίζεται με την κατάταξή του στους τελευταίους πίνακες αλλά θα εξαρτάται από τις «εξαιρετικές περιπτώσεις» που θα συντρέχουν σε τοπικό επίπεδο! Επιπλέον, οι «εξαιρετικές περιπτώσεις» και οι «αντικειμενικοί λόγοι» θα εμφανίζονται μετά την πρώτη φάση, για την κάλυψη των χιλιάδων ωρών που παραμένουν ακάλυπτες στις σχολικές μονάδες και προφανώς η επιλογή του ωρομισθίου θα κοστίζει λιγότερο από έναν αναπληρωτή πλήρους ωραρίου.
Επαγγελματική Εκπαίδευση: Στροφή στην κατάρτιση και την ελαστική εργασία
Αλλά πέρα από τις μεμονωμένες διατάξεις, ολόκληρο το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση προκαλεί μια νεοφιλελεύθερη μεταμόρφωση του τοπίου στον χώρο αυτόν. Όπως ενδεικτικά αναφέρει η ΟΛΜΕ, διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης είναι να εξωθήσει μία μεγάλη μερίδα του μαθητικού πληθυσμού πολύ πρόωρα, μόλις μετά την ολοκλήρωση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, προς τα φτηνά και ευέλικτα προγράμματα κατάρτισης και μαθητείας και στην ανήλικη εργασία. Προσθέτει επίσης ότι με το νομοσχέδιο ανοίγει επίσης ο δρόμος για το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, αφού θεσμοθετούνται και επίσημα κάθε είδους ελαστικές μορφές εργασίας. «Με το νέο νομοσχέδιο που προωθεί η Κυβέρνηση, ακολουθώντας, κατά γράμμα σχεδόν, τους βασικούς άξονες της διαβόητης πλέον έκθεσης Πισσαρίδη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, προτείνονται αλλαγές σε βάρος των μορφωτικών αναγκών της νέας γενιάς και του Δημόσιου Σχολείου συνολικά. Και όλα αυτά ενώ προβλέπεται στο νέο προϋπολογισμό μείωση των δημόσιων δαπανών για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, και για την εκπαίδευση γενικώς» τονίζει η ΟΛΜΕ. Φυσικά οι αντιδράσεις δεν προέρχονται μόνο από την ΟΛΜΕ
Πανεπιστήμια: Έρχεται σώμα πραιτοριανών
Τι μας έλειπε στον τόπο; Περισσότερη αστυνομία. Στα πανεπιστήμια λοιπόν, τα οποία πράγματι ορισμένες φορές μετατρέπονται σε άντρα ανομίας όπως στην πρόσφατη αήθη επίθεση κατά του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, αποφασίστηκε να ιδρυθεί ένα αστυνομικό σώμα με προίκα 30 εκατομμύρια ευρώ και 1000 προσλήψεις προς το παρόν, το οποίο μάλιστα δε θα λογοδοτεί στον πρύτανη, αλλά πιθανότατα στον εκάστοτε Χρυσοχοϊδη. Βεβαίως, η φύλαξη των πανεπιστημίων είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα.Είναι όμως αυτός ο τρόπος επίλυσής του; Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών, αναφέρει μεταξύ άλλων: "Εν μέσω του δεύτερου κύματος της πανδημίας, όταν η κοινωνία μετρά τις πληγές της καθημερινά σε πολλές ανθρώπινες ζωές και σε οικονομικό επίπεδο, αντί η κυβέρνηση να επικεντρωθεί στην έμπρακτη και ουσιαστική στήριξη της δημόσιας υγείας, της παιδείας και της οικονομίας, απεργάζεται σχέδια μετατροπής των πανεπιστημίων σε αστυνομοκρατούμενους, άβατους για την κοινωνία, χώρους. Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει πλήρη απουσία ενσυναίσθησης για το τι είναι σημαντικό και τι πραγματικά αποτελεί προτεραιότητα για την κοινωνία και τη ζωή (κυριολεκτικά) των πολιτών. Αντί να προσλαμβάνονται μόνιμοι ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, προσλαμβάνονται αστυνομικοί για την ενίσχυση της αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια. Τα δημοσιεύματα στον Τύπο μιλούν ξεκάθαρα για ενίσχυση των πανεπιστημίων με ομάδες ασφαλείας, οι οποίες θα υπάγονται στην Ελληνική Αστυνομία και στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, κάτι που αν ισχύσει, πλήττει ευθέως το αυτοδιοίκητο και τη δημοκρατική κουλτούρα των πανεπιστημίων".
Αλλά και ο γνωστός πανεπιστημιακός καθηγητής Αντώνης Λιάκος, με ανάρτησή του σημειώνει:
Η αστυνόμευση των πανεπιστημίων επίκειται. Αν δεν ηχήσει τώρα συναγερμός, πότε;
Παρά την αντίθετη γνώμη των Πρυτάνεων, φυτεύονται δυνάμεις καταστολής σε κάθε πανεπιστήμιο. Τις σκηνές που είδαμε στους δρόμους της Αθήνας, στην επέτειο του Πολυτεχνείου και της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, θα τις βλέπουμε τώρα στους πανεπιστημιακούς διαδρόμους. Οι δυνάμεις αυτές μάλιστα δεν θα είναι ένας σταθερός αριθμός, αλλά θα μπορούν να αυξάνονται κατά περίπτωση, όπως αστυνομοκρατείται η Αθήνα κάθε τόσο. Π.χ. στις μέρες του Πολυτεχνείου, ή στις συνελεύσεις και στις κινητοποιήσεις φοιτητών θα βλέπουμε μέσα κι έξω από τα πανεπιστήμια, στους διαδρόμους, έξω από τα αμφιθέατρα, διμοιρίες αστυνομικών με κράνη, ασπίδες και πλήρη εξοπλισμό. Κάμερες παντού θα καταγράφουν κινήσεις. Φράχτες σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα μπορούν να μπουν παντού, περιορίζοντας την πρόσβαση.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της συνάντησης των φοιτητών και φοιτητριών με αυτό το σώμα των πραιτοριανών, με την κλειστή αλαζονική νοοτροπία περιφρόνησης του πολίτη; Η πρόκληση θα είναι συνεχώς στον αέρα. Η παρουσία τους δεν θα είναι ουδέτερη, διδάσκοντες και διδασκόμενοι θα την εισπράττουν ως ταπείνωση.
Αυτή η αστυνόμευση είναι ολοκληρωτική. Δεν αφορά μόνο τα κρούσματα βίας. Παρεμβαίνει ακόμη και στην διδασκαλία, θεσπίζοντας ποινές για την αντιγραφή στις εξετάσεις, ή σε άλλα ζητήματα πανεπιστημιακής δεοντολογίας με ένα σύστημα ποινών που θα περιλαμβάνονται στον νόμο για την αστυνόμευση των πανεπιστημίων, μετατρέποντας τα σε πειθαρχεία. Μα ποιος εξουσιοδότησε την κυβέρνηση για όλα αυτά;
Πρόκειται για μια βάρβαρη ισοπέδωση των πανεπιστημίων και της πανεπιστημιακής ελευθερίας από αυτόκλητους σωτήρες. Και ας μην επικαλεστεί κανείς την εικόνα βιαιοπραγίας που αποτέλεσε την αφορμή και όλοι καταδικάσαμε ομόφωνα. Γιατί στα εγκλήματα πάντα η πρώτη ερώτηση είναι «ποιος ωφελείται;»
ΥΓ. Το 1967, η πρώτη αντιδικτατορική εκδήλωση στο ΑΠΘ, ήταν να καταστρέψουμε το μαγνητόφωνο με το οποίο καμουφλαρισμένοι ασφαλίτες κατέγραφαν τα μαθήματα του Δ.Ν. Μαρωνίτη στο μεγάλο αμφιθέατρο της παλιάς Φιλοσοφικής. Τι έκανε απολίτικους τότε δεκαοχτάρηδες να αψηφήσουν μέρα μεσημέρι και ανοιχτά, τον κίνδυνο και τις συνέπειες; Ο δίκαιος θυμός απέναντι στην ταπείνωση και την αυθαιρεσία.
Αυτοί οι εφιάλτες επιστρέφουν τώρα.
Τα επόμενα βήματα: Αξιολόγηση εκπαιδευτικών, στελέχη εκπαίδευσης, πτυχία "αλά καρτ"
Ας μην πιστεύουμε όμως ότι τελειώσαμε. Το επόμενο διάστημα η επίθεση της κ.Κεραμέως, θα συνεχιστεί. Ετοιμάζει σειρά νέων νομοσχεδίων που αφορούν στις Δομές Υποστήριξης Εκπαιδευτικού Έργου (Στελέχη Εκπαίδευσης) και την Αξιολόγηση των Εκπαιδευτικών, τον ΔΟΑΤΑΠ, αλλά και νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση που θα αφορά αλλαγές στον ακαδημαϊκό χάρτη, θέματα διοίκησης των ΑΕΙ και οργάνωσης της λειτουργίας τους και τον ΔΟΑΤΑΠ. Στο νομοσχέδιο δεν αποκλείεται να συμπεριληφθούν ορισμένες από τις εξαγγελίες Διγαλάκη σχετικά με τη δυνατότητα «μετακίνησης των φοιτητών» και τα «διπλά πτυχία»
Και το κερασάκι στην τούρτα: Αξιολόγηση έγκλειστων μαθητών...
Όλα αυτά κάπως πρέπει να καλυφθούν. Τι εννοούμε; Χτες, όταν άρχισαν να βγαίνουν οι διατάξεις για τους εκπαιδευτικούς που ενσωματώθηκαν στο νομοσχέδιο, η κ.Κεραμέως σκέφτηκε: Πως θα τα βγάλω από την επικαιρότητα; Έτσι, προκειμένου να "σκεπαστούν", χρειαζόταν νέα ειδησεογραφία. Το απόγευμα χθες λοιπόν, προκειμένου να φύγουν από τις πρώτες σελίδες των σάιτ οι αντιδράσεις και να μπει νέα ειδησεογραφία, επέλεξε να δημοσιοποιήσει δύο νεότερες αποφάσεις. Την απόφαση για ενισχυτική διδασκαλία, και την απόφαση για την αξιολόγηση των μαθητών που κάνουν τηλεκπαίδευση (όσοι κάνουν, αφού τα προβλήματα συνεχίζονται). Όπως σημειώνει η εκπαιδευτικός Ελενα Ζερβού, οι εκπαιδευτικοί "Καλούμαστε, δηλαδή, να βάλουμε σε διαδικασία εξετάσεων - με όλη την πίεση και το άγχος που αυτή συνεπάγεται - παιδιά που βρίσκονται καθηλωμένα γύρω στις 8-10 ώρες μπροστά σε μια οθόνη, παιδιά που δεν έχουν καθόλου πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση ή που έχουν πρόσβαση με τεχνικές δυσκολίες, παιδιά που βιώνουν τον εγκλεισμό της καραντίνας (πάνω από 1500 κρούσματα κάθε μέρα), παιδιά που έχουν αρρώστια ή πένθος μέσα στο σπίτι (πάνω από 3000 οι νεκροί), παιδιά που στερούνται την οποιαδήποτε κοινωνική ζωή, που στερούνται τις ευκαιρίες άθλησης ή σωματικής εκτόνωσης, παιδιά που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και τις στερήσεις (ολόκληροι οικονομικοί κλάδοι έχουν παραλύσει).
Κατά την εκτίμηση του γράφοντος -και όχι μόνο- όλες αυτές οι ενέργειες της κ.Κεραμέως, μαζί με όσες έχουν προηγηθεί και τα ευτράπελα, αν όχι τραγικά σκηνικά ελλείψεων της τηλεκπαίδευσης,κι όλα αυτά, έχουν πολύ συγκεκριμένο στόχο: η επίθεση εναντίον όλων κατά την αντίληψη της υπουργού, βοηθά την ίδια να εμφανίζεται διαρκώς στην επικαιρότητα σαν θεματοφύλακας της νεοφιλελεύθερης αντίληψης περί προόδου (έτσι το βλέπει τουλάχιστον) και να αποφεύγει την απομάκρυνση από το πόστο της, έχοντας-και διατηρώντας- ανοικτά όλα τα μέτωπα.
Βέβαια όλα αυτά δεν είναι παρά μικρά τεχνάσματα. Η βασική στόχευση είναι η εφαρμογή των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και του πορίσματος Πισσσαρίδη (και) στην εκπαίδευση. Οπότε η ώρα του "λογαριασμού¨" δε μπορεί να μην έρθει, όταν φανεί που οδηγεί τη χώρα στην πραγματικότητα ο δρόμος αυτός.
ΠΗΓΗ: alfavita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου