Τέτοιες μέρες, έναν χρόνο πριν, παρακολουθούσαμε στα τηλεοπτικά δίκτυα εικόνες από την πανδημία στη Γουχάν, από τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τους θανάτους μέσα στους δρόμους και στα νοσοκομεία που είχαν ξεπεράσει τα όριά τους.
Ολα αυτά φάνταζαν στα μάτια μας σαν σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, σαν έναν κίνδυνο που ήταν μακρινός για να μας απειλήσει. Παρά τις προειδοποιήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ελάχιστοι την περίοδο εκείνη σημασιολόγησαν το γεγονός ότι χιλιάδες πολίτες της κινεζικής πόλης, που ανήκουν στην ανερχόμενη αστική τάξη της Κίνας, είχαν έρθει αεροπορικώς στην Ευρώπη για να περάσουν τις γιορτές των Χριστουγέννων, ενώ αρκετοί από αυτούς πήγαν στο Μιλάνο για να παρακολουθήσουν τις νέες τάσεις της μόδας.
Στη συλλογική συνείδηση των ανυποψίαστων Ευρωπαίων οι νεόπλουτοι Κινέζοι ήταν λιγότερο επικίνδυνοι από τους φτωχούς συντοπίτες τους που τους θέριζε η πανδημία. Ωστόσο όπως αποδείχτηκε, η μεταδοτικότητα της Covid-19 δεν υπακούει σε ταξικά κριτήρια, αλλά οι συνέπειές της μάλλον δεν πλήττουν ομοιόμορφα τον γενικό πληθυσμό.
Εναν χρόνο μετά, οι περιοχές στην Ελλάδα με το μεγαλύτερο ιικό φορτίο είναι η Κοζάνη και οι δήμοι της Δυτικής Αττικής. Εκεί, στις βιομηχανικές ζώνες της Δυτικής Αθήνας:
■ Η εργοδοτική αυθαιρεσία γιγαντώνεται καθώς το μεροκάματο έχει καταστεί προνόμιο στα μάτια των χιλιάδων ανέργων, ημιαπασχολούμενων και ευκαιριακά απασχολούμενων υπό καθεστώς μαύρης, ανασφάλιστης και υπαμειβόμενης εργασίας.
■ Η ποσόστωση για τηλεργασία σύμφωνα με τη νομοθεσία φαντάζει ως πολυτέλεια.
■ Τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ για την προστασία των εργαζομένων μένουν στα χαρτιά.
■ Οι έλεγχοι της επιθεώρησης Εργασίας για παραβίαση του ωραρίου στις εταιρείες της περιοχής έχουν εκλείψει, ενώ το ΣΕΠΕ έχει ήδη καταργηθεί.
■ Υπάρχουν περιπτώσεις εργαζομένων που ενώ έχουν τα συμπτώματα του Covid-19 δεν τολμούν να λείψουν από την εργασία τους ενώ δεν μπορούν να επιβαρυνθούν το κόστος προληπτικού ελέγχου.
■ Aν χρειαστεί τελικά να κάνουν τεστ Covid-19, αναγκάζονται να επιβαρύνουν τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό. Για να υποβληθεί σε τεστ όλη η οικογένεια, ούτε λόγος να γίνεται...
■ Και όλα αυτά ενώ είναι αναγκασμένοι να συνωστίζονται στα ελλιπή Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που έχουν μετατραπεί σε κινητές εστίες μετάδοσης της πανδημίας.
Είναι άξιο διερεύνησης το ποσοστό των εργαζομένων που κάνουν χρήση των αδειών ειδικού σκοπού στον Ασπρόπυργο ή στην Ελευσίνα, σε σχέση με άλλες περιοχές της Αττικής. Η αναγκαστική φύλαξη των παιδιών τους από τους παππούδες έχει συνέπεια ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων ανθρώπων από τις περιοχές αυτές να είναι διασωληνωμένοι στις μονάδες εντατικής θεραπείας των νοσοκομείων. Τα αποτελέσματα πιθανότατα θα αποκάλυπταν απογοητευτικά νούμερα συμμετοχής στο καθεστώς αδειών ειδικού σκοπού.
Οι αρμόδιοι φορείς, τα συνδικαλιστικά όργανα και τα Εργατικά Κέντρα θα πρέπει να προασπίσουν το δικαίωμα στην εργασία και την υγεία ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως πολυτέλεια των λίγων και των αρίστων.
Η πανδημία φαίνεται λοιπόν ότι ήρθε με πτήσεις VIP, ωστόσο, βρήκε πρόσφορο έδαφος στις φτωχογειτονιές και στους απροσπέλαστους από τους μηχανισμούς του κράτους εργασιακούς χώρους στις δυτικές συνοικίες. Αν η πολιτεία δεν αμβλύνει τις συνέπειες από το ταξικό πρόσημο των συνεπειών της υγειονομικής κρίσης, θα θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή μιας ήδη δοκιμαζόμενης κοινωνίας από την κληρονομιά των μνημονίων.
* Μέλος Διοίκησης ΓΣΕΕ & πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς
** Γενικός σύμβουλος ΟΤΟΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου