Oταν το κράτος εκδικείται - Του Τάσου Παππά

 

ΦΩΤΟ EUROKINISSI / ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

Η απεργία πείνας για έναν κρατούμενο είναι η έσχατη μορφή αντίδρασης όταν έχει εξαντλήσει όλα τα άλλα μέσα άμυνας που έχει στη διάθεσή του και όταν νιώθει ότι το κράτος τον αντιμετωπίζει εκδικητικά, ακυρώνοντας κανονισμούς και νόμους που το ίδιο έχει θεσπίσει. Στην περίπτωση του Δ. Κουφοντίνα συμβαίνει αυτό. Ο καταδικασμένος πολλές φορές σε ισόβια για τη συμμετοχή του στη «17 Νοέμβρη», έγκλειστος από το 2002, έχει βρεθεί στο στόχαστρο για διάφορους λόγους.

Δεν του συγχωρούν ότι προσπάθησε με την απολογία του στις δίκες και τις δημόσιες παρεμβάσεις του να υπερασπιστεί τις επιλογές της οργάνωσης, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για όλες τις ενέργειές της. Δεν του συγχωρούν ότι αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις διωκτικές αρχές, όπως έκαναν οι περισσότεροι από τους καταδικασμένους. Κυρίως δεν του συγχωρούν ότι δεν έχει αποκηρύξει το παρελθόν του κι ας έχει δηλώσει ότι ο κύκλος της «17 Νοέμβρη» έχει κλείσει.

Δεν έχουν να του προσάψουν κάτι επιλήψιμο την περίοδο που βρίσκεται στις φυλακές. Δεν έχει υποπέσει σε κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Καθυστέρησαν κόντρα στον νόμο που ισχύει να του δώσουν τις άδειες που δικαιούνταν. Και τις έξι φορές που πήρε άδεια συμπεριφέρθηκε όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος. Εξι διαφορετικοί εισαγγελείς αποφάσισαν ότι έπρεπε να πάρει άδεια.

Την έβδομη φορά που τη ζήτησε ένας από τους έξι εισαγγελείς που είχε αποφανθεί διαφορετικά σε προηγούμενο αίτημά του άλλαξε γνώμη και εισηγήθηκε την απόρριψη. Τι μεσολάβησε; Ο ισχυρισμός του κρατουμένου ότι υπήρξε πολιτική παρέμβαση φαντάζει βάσιμος. Οι διωκτικές αρχές όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Αποφάσισαν να τον μεταφέρουν από τις αγροτικές φυλακές όπου κρατούνταν στο σωφρονιστικό κατάστημα του Δομοκού κι ας προβλέπει ο νόμος την επιστροφή του κρατουμένου στο κατάστημα όπου βρισκόταν πριν από τη μεταγωγή του στις αγροτικές φυλακές, δηλαδή στον Κορυδαλλό.

Προχωρώντας σε μια πρωτοφανή λαθροχειρία στο έγγραφο της μεταγωγής αναφέρουν ότι μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού και αμέσως μετά έγινε η μεταγωγή του στον Δομοκό. Αυτό δεν συνέβη, εκτός αν διακτινίστηκε. Παγκόσμια πρωτοτυπία. Προφανώς η κυβέρνηση δεν σκοτίζεται για τέτοιες… μικρές λεπτομέρειες. Ξέρει ότι δεν πρόκειται να δεχθεί κριτική από την αντιπολίτευση -καραδοκεί η ρετσινιά της συνεργασίας με την τρομοκρατία, μια κατηγορία που εκτοξεύουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κάθε φορά που στην επικαιρότητα υπάρχει θέμα παραβίασης δικαιωμάτων των φυλακισμένων.

Ξέρει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αντίδραση από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Αντιθέτως, θα την αποθεώσουν για την αποφασιστικότητα που δείχνει απέναντι σ’ έναν αμετανόητο τρομοκράτη. Ξέρει ότι είναι απίθανο να εμφανιστεί κάποιος εισαγγελέας που θα μπει στον πειρασμό να κάν

ει την αποκοτιά να σκαλίσει την υπόθεση και να παραγγείλει έρευνα για να διαπιστωθεί αν εφαρμόζεται ο νόμος χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αστερίσκους.

Αισθάνεται παντοδύναμη και πιστεύει ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τον Κουφοντίνα. Φλυαρούν οι αρμόδιοι περί σεβασμού της νομιμότητας και προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών, ωστόσο στην περίπτωση του Κουφοντίνα και η νομιμότητα παραβιάζεται και τα ατομικά δικαιώματά του καταργούνται.

Οπότε δεν του αφήνουν άλλο δρόμο απ’ αυτόν της έσχατης μορφής άμυνας. Ενδεχομένως να εύχονται να ακολουθήσει με συνέπεια αυτόν τον δρόμο μέχρι το τέρμα του. Κι ας επέλθει το μοιραίο. Μοιραίο γι’ αυτόν. Λυτρωτικό γι’ αυτούς. Απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 5 Μαΐου 1981, η τότε πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, με αφορμή τον θάνατο του Μπόμπι Σαντς ύστερα από απεργία πείνας 66 ημερών, είχε πει: «Ο κύριος Σαντς ήταν ένας καταδικασμένος εγκληματίας. Ο ίδιος επέλεξε να χάσει τη ζωή του». Φλερτάρουν στην κυβέρνηση με μια παρόμοια εξέλιξη;

ΠΗΓΗ

Ακολουθεί και το σχετικό σημερινό άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών:

Δ. Κουφοντίνας: Απεργία πείνας για το αυτονόητο

Η κατάσταση της υγείας τού πολύ επιβαρυμένου από απεργίες πείνας κρατούμενου κρίνεται οριακή, ενώ εξακολουθεί να στερείται όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματά του με έκτακτα μέτρα και νόμους.

Με τη σταδιακή επαναφορά των μεταγωγών, απομένει τώρα να εκτελεστούν οι «παγωμένες» αποφάσεις, μεταξύ των οποίων και η μεταγωγή του κρατούμενου απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό μετά τη βίαιη διακοπή -με νόμο- της έκτισης της ποινής του στις αγροτικές φυλακές.

Οπως είναι ήδη γνωστό, η απάντηση της Σ. Νικολάου στη συνήγορο του κρατούμενου δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρερμηνείας, δεδομένου ότι διαβεβαίωνε πώς κρατούμενοι που επαναμετάγονται μετά τον πρόσφατο νόμο πήγαν προσωρινά σε άλλες φυλακές κι όχι στα καταστήματα που αρχικά έκτιαν την ποινή τους «στο πλαίσιο των μέτρων τα οποία ελήφθησαν λαμβάνοντας υπόψη την επικρατούσα επιδημιολογική κατάσταση, για την αποφυγή διάδοσης του κορονοϊού στο Κατάστημα».

Κατά συνέπεια με τη σταδιακή αυτή αποκατάσταση της λειτουργίας της ΚΕΜ απομένει να μεταφερθεί πλέον και ο απεργός πείνας στον Κορυδαλλό όπου κρατούνταν από το 2002 ώς τη μεταγωγή του στις αγροτικές φυλακές.

Στο μεταξύ ήδη η κατάσταση της υγείας τού πολύ επιβαρυμένου από απεργίες πείνας κρατούμενου κρίνεται οριακή, ενώ εξακολουθεί να στερείται όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματά του με έκτακτα μέτρα και νόμους.

«Η μεταχείριση του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα υπερβαίνει κάθε έννοια κράτους δικαίου και πρέπει να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του νομικού κόσμου και από κάθε δημοκρατικό πολίτη. Σύμφωνα με το ποινικό μας σύστημα και τον σωφρονιστικό κώδικα, οι όροι του εγκλεισμού και τα δικαιώματα ενός κρατούμενου δεν εξαρτώνται από το είδος των αδικημάτων που αυτός έχει τελέσει. Παρά τη γενική αυτή αρχή που κάθε κράτος δικαίου συνομολογεί, ο συγκεκριμένος κρατούμενος έχει τύχει μιας εκδικητικής αντιμετώπισης που δεν έχει όμοιά της στα ποινικά και σωφρονιστικά χρονικά [...]. Απευθυνόμαστε σε κάθε νομικό και σε κάθε δημοκρατικό πολίτη: η θανατική ποινή έχει πάψει να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1972 και καταργήθηκε οριστικά το 1993. Στόχος του σωφρονιστικού συστήματος δεν είναι η εξόντωση ή η εκδίκηση. Η τόσο ωμή καταπάτηση του νόμου και των δικαιωμάτων από την κυβέρνηση και το κράτος είναι κάτι που δεν αφορά αποκλειστικά τον συγκεκριμένο κρατούμενο ή τους ομοϊδεάτες του, αλλά τον κάθε πολίτη. Το αίτημα του κρατούμενου είναι δίκαιο και συντασσόμαστε με την ικανοποίησή του» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η παράταξη Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή.

altersyros: Ενημερωτικά, αναφέρουμε ότι διακινείται στο διαδίκτυο ψήφισμα για συλλογή υπογραφών, μέσω της πλατφόρμας avaaz, που κάνει λόγο για απροκάλυπτη μεθόδευση εις βάρος του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, με κίνητρο την εκδίκηση και την εξόντωσή του και στο οποίο ζητείται η μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού.

Το ψήφισμα ΕΔΩ.