1ο) Η Διεθνής του φασισμού ήταν στο Καπιτώλιο
Του Ανδρέα Κοσιάρη
Παρακολουθώντας τις εικόνες από την εισβολή των υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ στο Καπιτώλιο, ανάμεσα στις δεκάδες αμερικανικές σημαίες και τις σημαίες της προεκλογικής εκστρατείας Τραμπ, μπορούσε κανείς να δει και κάποιες που ίσως εκ πρώτης όψεως δεν «κολλούσαν» με το γενικό αμερικανικό εθνικιστικό πλαίσιο.
Πολυάριθμες ήταν οι σημαίες με το σύμβολο των libertarians, των αυτοαποκαλούμενων «αναρχο-καπιταλιστών», ένα κουλουριασμένο φίδι σε κίτρινο φόντο μαζί με το σλόγκαν «Don’t Tread On Me» («Μη με πατάς», σε ελεύθερη μετάφραση), σύμβολο που και αυτοί με τη σειρά τους έχουν «δανειστεί» από την αμερικανική επανάσταση εναντίον των Άγγλων. Αντίστοιχα πολλές και οι σημαίες της Συνομοσπονδίας, των ηττημένων δηλαδή του Αμερικανικού εμφυλίου. Ως εδώ όλα καλά και… συστοιχισμένα με την ακροδεξιά οσμή του Τραμπικού πλήθους.
Όμως διάσπαρτες μέσα στο πλήθος μπορούσε κανείς να δει σημαίες του Ισραήλ, της Βενεζουέλας, της Κούβας, τη μοναρχική σημαία του Ιράν, αλλά και την τρίχρωμη Ινδική σημαία. Τι δουλειά είχαν σημαίες ξένων κρατών σε μία ξεκάθαρα αμερικανοκεντρική «διαδήλωση»;
Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Ο Τραμπικός φασισμός έχει συγκεντρώσει γύρω του «κάθε καρυδιάς καρύδι» από τη Διεθνή της ακροδεξιάς, όχι μόνο ως συσπείρωση των απανταχού της γης φασιστών στις δικές τους χώρες, αλλά και στις ίδιες τις ΗΠΑ, όπου πολλοί εκ των μεταναστών ή «προσφύγων» ανήκουν πολιτικά στις πιο ακροδεξιές πτέρυγες των πολιτικών κινημάτων των χωρών από τις οποίες προέρχονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η μοναρχική σημαία του Ιράν. Ο Σάχης είχε
επανέλθει με τη στήριξη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Βρετανίας
το 1953, και μετά την καθαίρεσή του από την Ισλαμική επανάσταση του
1979, πολλοί από τους μεταναστεύσαντες στις ΗΠΑ Ιρανούς ήταν οπαδοί της
μοναρχίας. Αυτοί παραδοσιακά εντάσσονται στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα στις
ΗΠΑ, και εσχάτως έχουν γίνει φανατικοί οπαδοί του Τραμπ. (βλ. και την
εξαιρετική εκπομπή United Shades of America του κωμικού W. Kamau Bell,
σεζόν 5 επεισόδιο 6, «Iranian-Americans in NY»)
Παρόμοια είναι η κατάσταση και με τους Κουβανούς και Βενεζουελάνους μετανάστες και «πρόσφυγες» στις ΗΠΑ. Η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών έχει από δεξιές έως ακροδεξιές πολιτικές απόψεις, με ειδικά τους Κουβανούς μετανάστες να είναι σε μεγάλο ποσοστό απόγονοι μεγαλογαιοκτημόνων και επιχειρηματιών που η Κουβανική επανάσταση εκδίωξε από τη χώρα. Οι Κουβανοί και οι Βενεζουελάνοι είναι στις ΗΠΑ κινητήριος μοχλός των αποπειραμένων πραξικοπημάτων στις χώρες καταγωγής τους.
Αντίστοιχα, η σημαία του Ισραήλ, ενός κράτους που εφαρμόζει ένα σύστημα απαρτχάιντ και κακοποιεί συστηματικά τους κατοίκους των κατεχόμενων Παλαιστινιακών περιοχών, δεν θα μπορούσε να λείπει από τη «συλλογή» του Τραμπικού πλήθους. Παραδοσιακά στενά συνδεδεμένο με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα (αλλά και με τους Δημοκρατικούς, όπως στην περίπτωση των Κουβανών και Βενεζουελάνων, να προσπαθούν απεγνωσμένα να το προσεταιριστούν) το Ισραηλινό λόμπι λύνει και δένει στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Με τις στενές σχέσεις (και την πολιτική βοήθεια) του Τραμπ με τον Νετανιάχου, η Ισραηλινή ακροδεξιά βρήκε κι αυτή έναν «Μεσσία» στο πρόσωπο του Τραμπ.
Σημαίες του Ισραήλ στο Τραμπικό πλήθος.
Φυσικά, η συνύπαρξη σημαιών του Ισραήλ με καραμπινάτους νεοναζί, όπως μαρτυρά και το μπλουζάκι «Στρατόπεδο Άουσβιτς» που φορούσε ένας εξ αυτών, δημιουργεί το δικό της οξύμωρο σχήμα. Αλλά είναι ένα οξύμωρο που έχει γίνει σύνηθες για την Ισραηλινή ακροδεξιά, που προτιμά να κατηγορεί ως αντισημίτες και προδότες ακόμα και Εβραϊκής καταγωγής αριστερούς, αλλά δεν έχει πρόβλημα να συνεργάζεται και να συμπορεύεται με ανθρώπους που θα ήθελαν διακαώς την εξόντωση των Εβραίων.
Δείγμα της αγαστής συνύπαρξης των διαφόρων εθνοτικών «φυλών» της διεθνούς ακροδεξιάς, ήταν και οι σημαίες της Ινδίας. Το κυβερνών BJP του Ναρέντρα Μόντι έχει τις ρίζες του στα φασιστικά κινήματα της Ινδίας και οι προειδοποιητικές κραυγές από την πολυπληθή χώρα της νότιας Ασίας για την άνοδο του φασισμού στο πρόσωπο του Ινδού πρωθυπουργού ακούγονται εδώ και χρόνια.
Τέλος, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να δοθεί και σε μία άλλη σημαία που βρέθηκε ανάμεσα στο πλήθος των οπαδών του Τραμπ, αυτής του Νοτίου Βιετνάμ. Των συνεργατών δηλαδή των εισβολέων Γάλλων και Αμερικανών στην χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, πολλοί εκ των οποίων μετανάστευσαν επίσης στις ΗΠΑ μετά την ήττα και την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων το 1975.
2ο) Ξέρετε τι σημαίνει 6MWE; Ξέρει ο Λοβέρδος και το ακραίο κέντρο
Του Άρη Χατζηστεφάνου
Εάν δεν γνωρίζετε τι σημαίνουν τα γράμματα στην μπλούζα του κυρίου στην φωτογραφία, είναι τα αρχικά των λέξεων 6 Million Wasn’t Enough, δηλαδή τα έξι εκατομμύρια (Εβραίων που βρήκαν φρικτό θάνατο στη γενοκτονία από τους ναζί) δεν ήταν αρκετά.
Στην ίδια παρέα βρισκόταν και ένας ακόμη οπαδός του Τραμπ με μια μπλούζα που έγραφε Camp Auschwitz και στην πλάτη είχε τη λέξη Staff – προσποιούνταν δηλαδή ότι εργάζεται στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλώς αρνητές του ολοκαυτώματος και αντισημίτες, από τους πολλούς που έχουμε συνηθίσει στις συγκεντρώσεις του Αμερικανού προέδρου. Δεν προσπαθούν να συγκαλύψουν τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας. Θεωρούν ότι ο Χίτλερ και η γενοκτονία που αυτός διέταξε ήταν ανεπαρκής και πρέπει να συνεχιστεί.
Πως αντέδρασε το λεγόμενο «συνταγματικό τόξο» της Ελλάδας όταν είδε αυτούς τους ανθρώπους να καταλαμβάνουν το Καπιτώλιο; Η πρώτη τους σκέψη ήταν να τους ταυτίσουν με το κίνημα των αγανακτισμένων, που αναπτύχθηκε σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία.
Πρώτος έλαβε το λόγο ο διαπομπευτής οροθετικών γυναικών, Ανδρέας Λοβέρδος, ο άνθρωπος που στο παρελθόν υποστήριζε ότι η ναζιστική Χρυσή Αυγή είναι το «πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση», και συμπλήρωνε ότι το ναζιστικό μόρφωμα «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα» και «παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά».
Προσέξτε ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές 1.400 συμπολίτες μας είχαν κάνει like στον πολιτικό του ΠΑΣΟΚ εξισώνοντας τους νοσταλγούς μιας γενοκτονίας με τους ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για τα μνημόνια και την πολιτική που εφάρμοσε η ΕΕ στη χώρα μας.
Η λογική αυτή πέρασε σύντομα και σε αρκετά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και δεκάδες δημοσιογράφοι άρχισαν να αναμασούν το επιχείρημα (λίγο πιο προσεκτικά στον τηλεοπτικό αέρα και απερίφραστα στους προσωπικούς τους λογαριασμούς). Μαζί τους και στρατιές από τρολ της Νέας Δημοκρατίας, κάθε λογής μετακλητοί, σύμβουλοι αλλά και κυβερνητικοί αξιωματούχοι.
Κανένας φυσικά από αυτούς τους εραστές της νομιμότητας δεν πρόσεξε ότι οι φασίστες του Τραμπ ντύνονταν σαν ορισμένους από τους διαδηλωτές στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό ή κρατούσαν πανομοιότυπα πλακάτ με αυτά των διαδηλωτών του «Μένουμε Ευρώπη».
Δεν αποτελεί βέβαια επιδίωξη αυτού του κειμένου να αποδείξει ποιος βρίσκεται πολιτικά πλησιέστερα στους φασίστες οπαδούς του Τραμπ. Ούτως η άλλως αυτό τον τίτλο τον έχει κερδίσει παλαιότερα ο βουλευτής της ΝΔ Κωσταντίνος Μπογδάνος, που ενέταξε τον εαυτό του στην μεγάλη πολιτική οικογένεια που περιλαμβάνει και το Alt-Right και η πρώην συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ Ραχήλ Μακρή, που στήριξε ανοιχτά τη φασιστική εισβολή.
Αυτό που πραγματικά μας ενδιαφέρει να σχολιάσουμε είναι ότι η επιστροφή μιας ακόμη πιο αρρωστημένης εκδοχής της θεωρίας των δυο άκρων, όπου κάθε λαϊκή διεκδίκηση ταυτίζεται με τους φασίστες οπαδούς του Τραμπ, έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα… να νομιμοποιεί τον φασισμό στα μάτια μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η κεντρική γραμμή του λεγόμενου συνταγματικού τόξου στα χρόνια των μνημονίων και είδαμε τα αποτελέσματά της στην εκλογική και δημοσκοπική γιγάντωση της Χρυσής Αυγής. Σήμερα το ίδιο ακραίο κέντρο αποφασίζει να παίξει ακόμη πιο σκληρά το ίδιο χαρτί. Και το κάνει εν πλήρη γνώση των συνεπειών.
ΠΗΓΗ και για τα δύο άρθρα
Και ένα σημερινό σκίτσο όσο... χίλιες λέξεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου