Γιώργος Μουρμούρης
Ένα φαραωνικό έργο, δείγμα της «ισχυρής Ελλάδας» που μεσουρανούσε, το στέγαστρο του Ισπανού αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα έμοιαζε να εδραιώνει με τόνους χάλυβα το μεγαλείο μιας χώρας που έπαιζε επισήμως το κλαμπ των ισχυρών της γης.
Δεκαεννιά χρόνια μετά, από την Ολυμπιάδα του 2004 έχουν μείνει μόνο χρέη που πληρώθηκαν με το αίμα των εργαζομένων την εποχή των μνημονίων. Και τα προβλήματα στατικότητας που διαπιστώθηκαν στο στέγαστρο, το οποίο κατασκευάστηκε με άδεια πέργολας και υπολογίζεται πως στοίχισε 130 εκατ. ευρώ, βάζουν με τον πιο εμφατικό τρόπο το τελευταίο καρφί στο φέρετρο εκείνης της εποχής. Που μαζί της όμως κινδυνεύει να συμπαρασύρει στην απαξίωση, την εγκατάλειψη και τελικά την εκποίηση μια πολύτιμη για το ασφυκτικά πυκνοκατοικημένο Λεκανοπέδιο δημόσια έκταση με πλήθος αθλητικών εγκαταστάσεων.
Το πρόβλημα της διάβρωσης στο στέγαστρο του ΟΑΚΑ και της παντελούς απουσίας συντήρησης στις πανάκριβες μεταλλικές κατασκευές ήταν γνωστό εδώ και χρόνια. «Τα τελευταία 17 χρόνια δεν είχε γίνει η παραμικρή παρέμβαση στο στέγαστρο», δήλωνε στις 20 Ιουλίου 2021 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, παρουσιάζοντας το πλάνο για το «ΟΑΚΑ 2.0». Από τότε πέρασαν δύο ακόμα χρόνια κατά τα οποία χιλιάδες άνθρωποι παρακολούθησαν μαζικές εκδηλώσεις στις κερκίδες του σταδίου, κάτω από το στέγαστρο του οποίου η μεταλλική κατασκευή «δεν ανταποκρίνεται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας», σύμφωνα με το πόρισμα που παραδόθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ. «Η κατάσταση αυτή επιτείνεται από την ύπαρξη σημαντικών μη αποδεκτού χαρακτήρα αστοχιών συνδέσεων (δηλαδή ρωγμές σε μετωπικές συγκολλήσεις, προεντεταμένοι κοχλίες χωρίς προένταση, κοχλιωτές συνδέσεις μη αποδεκτού τύπου)», σημειώνεται ακόμα.
Σε αντίστοιχα συμπεράσματα άλλωστε κατέληγε και προηγούμενη μελέτη, που είχε υποβληθεί στη γενική γραμματεία Αθλητισμού και το υπουργείο Υποδομών τον Οκτώβριο του 2022.
Αποτελεί ερώτημα αν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μέχρι η κατάσταση να γίνει επικίνδυνη οφείλεται στην πάγια αδιαφορία όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων για τους δημόσιους χώρους, ή αν ακολουθήθηκε το δόγμα «απαξίωση – ιδιωτικοποίηση» που έχει εφαρμοστεί σε δεκάδες πρώην δημόσιους οργανισμούς που οδηγήθηκαν στα χέρια του ιδιωτικού τομέα.
Ήδη τα 16 γήπεδα τένις του Κέντρου έχουν παραχωρηθεί στην «Στάδιο 2020», μια κοινοπραξία των εταιρειών ΤΕΜΕΣ του Αχ. Κωνσταντακόπουλου (Costa Navarino) και του Ιπποκράτη-Ιωάννη Στασινόπουλου του ομίλου Viohalco. Το δε Κλειστό Γήπεδο του ΟΑΚΑ έχει παραχωρηθεί στον Παναθηναϊκό για 49 χρόνια.
Σε αντίθεση με το ξαφνικό κλείσιμο του σταδίου, το ενδεχόμενο η εγκατάλειψη του ΟΑΚΑ να αξιοποιηθεί ως επιχείρημα για να προωθηθούν ταχύτερα τα σχέδια ιδιωτικοποίησης, αφού «το δημόσιο δεν μπορεί να φροντίσει την περιουσία του», μόνο κεραυνό εν αιθρία δεν θα αποτελέσει.
*****
-ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:
-ΣΧΕΤΙΚΟ και το ακόλουθο ΒΙΝΤΕΟ (5 λ.):
Το στέγαστρο Καλατράβα στο ΟΑΚΑ ήταν το σύμβολο της ισχυρής Ελλάδας. Ωστόσο, δύο δεκαετίες αργότερα το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έκλεισε επ’ αόριστον, λόγω προβλημάτων στατικότητας στη μεταλλική κατασκευή που σχεδίασε ο Ισπανός αρχιτέκτονας.
Γιατί δεν γνωρίζει κανείς σήμερα πόσο κόστισε το στέγαστρο Καλατράβα; Τι κοινό έχει η μεταλλική κατασκευή στον ουρανό του ΟΑΚΑ με τρία εμβληματικά έργα του ίδιου αρχιτέκτονα – τη Γέφυρα του Συντάγματος στη Βενετία, την Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών στη Βαλένθια και τον Τερματικό Σταθμό στο Διεθνές Κέντρο Εμπορίου της Νέας Υόρκης;
Με αφορμή το φιάσκο με το στέγαστρο του ΟΑΚΑ στην Αθήνα, προσπαθήσαμε να κωδικοποιήσουμε τα συμπτώματα του Συνδρόμου Καλατράβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου