ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.: Το πιο ακραίο φαινόμενο είναι η απαξίωση των Δημόσιων Υπηρεσιών και η εύνοια στους ιδιώτες

Άλλο ένα “έκτακτο φαινόμενο”, άλλη μια εικόνα διάλυσης. Τόσα χρόνια πια έχει καταντήσει ρουτίνα. Επί πάρα πολλές ώρες, η Εθνική οδός έκλεισε, με λίγους πόντους χιόνι, κόβοντας στα δύο τη χώρα, η πλειονότητα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στην Αττική δεν λειτουργούσε καθόλου χτες, οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους τις ώρες αιχμής, διακοπές ρεύματος βύθισαν για ώρες στο σκοτάδι τεράστιες περιοχές ενώ άλλες έμειναν αποκλεισμένες με κλεισμένους δρόμους. Τα ίδια πάνω κάτω που συμβαίνουν σε κάθε “θεομηνία” και επαναλαμβάνονται με χειρότερους όρους κάθε φορά.

Κανείς όμως λαλίστατος δημοσιογράφος δεν ανέφερε ότι με τον νόμο 4663/20 που ψηφίστηκε πριν ακριβώς ένα χρόνο προβλέπεται πρόστιμο υπό προϋποθέσεις και εφόσον η κυκλοφορία διακοπεί συνεπεία δυσμενών καιρικών φαινομένων για πάνω από μία ώρα. Συγκεκριμένα « επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών ή του κατ’ εξουσιοδότηση αυτού αρμοδίου οργάνου διοικητικό πρόστιμο από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ ανάλογα με τη βαρύτητα του περιστατικού (…)». Δηλαδή, ο ιδιώτης έχει υποχρέωση να κρατά τον δρόμο ανοιχτό, κάτι που σημαίνει ενεργοποίηση ενός μηχανισμού καθαριότητας και ασφάλειας των ανθρώπων, υψηλού κόστους, σε αντίθετη περίπτωση βρίσκεται αντιμέτωπος με το πρόστιμο. Ωστόσο αφού η προληπτική απόφαση κλεισίματος ήταν του κράτους και όχι της εταιρείας, θα πληρωθεί το πρόστιμο; ή μήπως όχι μόνο θα το γλυτώσει ο παραχωρησιούχος αλλά θα ζητήσει και αποζημίωση για μειωμένη κυκλοφορία, όπως έκανε όλο το 2020 λόγω πανδημίας; Αυτή είναι η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αν δεν το καταλάβαμε ακόμη.

Τα ίδια κριτήρια δεν έχουν οδηγήσει στην απαξία και τον κατακερματισμό της πρώην ΔΕΗ και την απουσία συντήρησης και προστασίας του δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας; Τα ίδια δεν ευθύνονται για την απαξία και υποστελέχωση των Υπηρεσιών που σε όλα τα επίπεδα (Υπουργεία, Δήμοι, Περιφέρειες) δεν έχουν τα αναγκαία μέσα και το προσωπικό για να αντιμετωπίσουν όχι τις έκτακτες αλλά ούτε και τις φυσιολογικές συνθήκες;

Γιατί κριτήριο δυστυχώς δεν είναι η προστασία των πολιτών και τους περιβάλλοντος αλλά η εξυπηρέτηση της κερδοφορίας ιδιωτικών συμφερόντων. Και αυτή δεν καταλαβαίνει από ανάγκες και δικαιώματα.