Σε στενή παρακολούθηση έχει εδώ και χρόνια τους εργαζομένους που αγωνίζονται για καλύτερες αποδοχές, συνθήκες εργασίας και ίδρυση συνδικάτου, η μεγαλύτερη αλυσίδα fast food του κόσμου, η McDonald’s.
Εσωτερικά έγγραφα αλλά και μαρτυρίες πρώην εργαζομένων, που έφερε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας το περιοδικό Vice, αποκαλύπτουν ότι ο αμερικανικός κολοσσός συγκεντρώνει συστηματικά και αναλύει «στρατηγικές πληροφορίες» τόσο για τους ακτιβιστές εργαζομένους της όσο και για το κίνημα «Fight for 15$» (FF$15) που παλεύει για την αύξηση του κατώτατου ομοσπονδιακού ωρομισθίου στις ΗΠΑ από τα 7,25 στα 15 δολάρια.
Η μυστική μονάδα της McDonald’s που εργάζεται γι’ αυτόν τον σκοπό, φέρεται να παρακολουθεί τις δραστηριότητες των εργαζομένων της στο κίνημα αυτό, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων λογισμικό συγκέντρωσης δεδομένων και εργαλεία παρακολούθησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Vice, στην ομάδα συμμετέχουν αναλυτές πληροφοριών και δεδομένων από γραφεία στο Σικάγο και το Λονδίνο.
Απώτερος στόχος, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει ένας πρώην εργαζόμενος, είναι «να καταλάβουμε τη στρατηγική τους, να την αντιμετωπίσουμε και να μάθουμε πού βρίσκονται οι βασικοί παίκτες και ποιοι γνωρίζουν».
Tα έγγραφα που διέρρευσαν αναφέρουν ενδεικτικά μεταξύ άλλων ότι στόχος της παρακολούθησης είναι η συλλογή «στρατηγικών πληροφοριών» από τα «αντίπαλα μέρη», καθώς και «πολιτικών πληροφοριών για δύσκολα τοπία σύνθετων πολιτικά αγορών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντική διαταραχή στην επιχειρηματική δραστηριότητα και να επηρεάσουν τις αποδόσεις των επενδύσεων». Σύμφωνα με τα έγγραφα, στόχος της παρακολούθησης είναι ακόμη να κατανοηθεί «πώς και πού θα επιτεθεί το FF$15 στο εμπορικό σήμα της McDonald’s» ή «ποια σενάρια κινδύνου θα εκδηλωθούν το 2021 και θα προκαλέσουν ζημιά στη McDonald’s».
Οι αναλυτές της McDonald’s φέρεται ότι χρησιμοποιούν ως εργαλείο παρακολούθησης τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να συγκεντρώσουν δεδομένα από το Διαδίκτυο και να τα αξιοποιήσουν για την παρακολούθηση των λογαριασμών που τους ενδιαφέρουν. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το εν λόγω εργαλείο αξιοποιήθηκε μάλιστα στο παρελθόν προκειμένου να ανακατασκευαστούν οι λίστες φίλων και δικτύων των εργαζομένων που εμπλέκονται στο εργατικό κίνημα, με χρήση πλαστών λογαριασμών στο Facebook.
Η McDonald’s διαμηνύει ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ ψεύτικους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να συγκεντρώσει πληροφορίες. Από την άλλη πλευρά όμως παραδέχεται την ύπαρξη ομάδας αναλυτών η οποία, όπως ισχυρίζεται, εστιάζει στην ταυτοποίηση των οιωνδήποτε δυνητικών απειλών για την ασφάλεια του προσωπικού της, των συνεργατών της-franchise και των πελατών της.
Η λέξη «ασφάλεια» αποτελούσε βέβαια ανέκαθεν τη δικαιολογία για τις πρακτικές παρακολούθησης των εργαζομένων από τους εργοδότες. Πέρυσι μετά την αποκάλυψη ανάλογων εσωτερικών ντοκουμέντων για παρακολούθηση εργατικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων από την Amazon, η τελευταία είχε επικαλεσθεί παρομοίως τη «διατήρηση της ασφάλειας, εργαζομένων, κτιρίων και εμπορευμάτων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ενέργειες της ομάδας παρακολούθησης της McDonald’s περιλαμβανόταν και η παρακολούθηση δημόσιων λογαριασμών σε μέσα κοινωνικής ενημέρωσης, με αξιοποίηση και του Google Alerts, διακεκριμένων ηγετών του εργατικού κινήματος, όπως ο David Rolf, η Mary Kay Henry και ο αιδεσιμότατος William Barber II, λαϊκών κινημάτων για τη φυλετική και οικονομική δικαιοσύνη και ενός πάστορα στη Χριστιανική Εκκλησία Greenleaf στο Goldsboro της Βόρειας Καρολίνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ των ειδοποιήσεων (alerts) που χρησιμοποιούσαν οι αναλυτές για τη συλλογή πληροφοριών περιλαμβάνονταν λέξεις και φράσεις-κλειδί όπως «κλοπή μισθών», «οι χαμηλές αμοιβές δεν είναι ok», «χώρος εργασίας-ρημαδιό» κ.λπ.
Η παρακολούθηση των εργαζομένων που μάχονται στις ΗΠΑ δεν αποτελεί βέβαια καινοτομία της McDonald’s και της Amazon.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα ιδιωτικά γραφεία «ντεντέκτιβ», όπως το περιβόητο Pinkerton, ήταν πάντα στη διάθεση των εργοδοτών αναλαμβάνοντας έναντι αδράς αμοιβής να παρακολουθούν τη δράση των εργαζομένων που μάχονταν για καλύτερες συνθήκες εργασίας και αμοιβές και να την μποϊκοτάρουν εκ των έσω, να την καταστέλλουν ή ακόμη και να την πνίγουν στο αίμα με οπλισμένους τραμπούκους. Για κάποιους ιστορικούς η αστυνόμευση των πόλεων στον αμερικανικό Βορρά ξεκινά επί της ουσίας από αυτά τα γραφεία και την ανάγκη καταστολής των εργατικών διεκδικήσεων από τους βιομηχάνους, που βάφτηκε με το αίμα χιλιάδων εργατών. Η ασφάλεια ως αντικείμενο της αστυνόμευσης έπεται, τονίζουν.
Ωστόσο θα περίμενε κάποιος ότι όλα αυτά είχαν τελειώσει οριστικά με τον νόμο του 1936 για τις εργασιακές σχέσεις (National Labor Relations Act) που επικαλέστηκε και στο πρόσφατο διάγγελμά του ο Τζο Μπάιντεν και ο οποίος εδραιώνει την ελευθερία των εργαζομένων να οργανώνονται και να διεκδικούν συλλογικά.
Αμ, δε. Σύμφωνα με την American Management Association, στις αρχές της τρέχουσας χιλιετίας σχεδόν το 80% των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών κατασκόπευαν ενεργά τους υπαλλήλους τους. Το μόνο που έχει αλλάξει τελικά είναι η τεχνολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου