Δικηγόροι για την επίθεση με drones στο πλοίο Conscience του "Στόλου της Ελευθερίας" και τις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης

Aνακοίνωση της Εναλλακτικής Παρέμβασης για την επίθεση στον Στόλο της Ελευθερίας (ΕΠΔΑ, 2/5/2025)

Η σημερινή εναέρια επίθεση με drones στο πλοίο Conscience (Συνείδηση) στα ανοιχτά της Μάλτας, κομμάτι της διεθνούς αποστολής πλοίων “Στόλος της Ελευθερίας” που θα επιχειρήσει να φτάσει στη Γάζα, είναι πράξη διεθνούς πειρατείας.

Η συγκεκριμένη επίθεση εντάσσεται στην εγκληματική δράση του Ισραήλ και συνιστά μια σειρά παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, δεδομένου ότι με την επίθεση αυτή προκλήθηκε η βύθιση του πλοίου με την ανθρωπιστική βοήθεια και κινδύνεψαν οι ζωές των επιβαινόντων σε αυτό.

Περαιτέρω, η συγκεκριμένη επίθεση αναδεικνύει τον γενοκτονικό χαρακτήρα των πολεμικών επιχειρήσεων του Ισραήλ, το οποίο επεκτείνει την εγκληματική του δράση σε βάρος όσων ακτιβιστριών/-ών και υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιμένουν να υποστηρίζουν τον τερματισμό της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού.

Σημειωτέον ότι η Σύμβαση για τη Γενοκτονία και οι Συμβάσεις της Γενεύης υποχρεώνουν τα κράτη – ανάμεσά τους και την Ελλάδα που τις έχει υπογράψει – να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της γενοκτονίας και των εγκλημάτων πολέμου, καθιστώντας την αδράνεια και την αναποτελεσματική δράση τρίτων κρατών μορφή συνενοχής. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICJ) έχει επανειλημμένως αποφανθεί για την ευθύνη των κρατών να αποτρέψουν την γενοκτονία, ιδίως στην υπόθεση Bosnia v. Serbia καθώς και στην υπόθεση της Myanmar, επιβεβαιώνοντας ότι τα κράτη πρέπει να σταματήσουν κάθε μορφή βοήθειας που θα μπορούσε να αποτρέψει ενέργειες γενοκτονίας, στρατιωτικές και άλλες. Τα κράτη έχουν αυξημένες υποχρεώσεις να αναλάβουν αποτελεσματική δράση κατά των παράνομων ενεργειών του Ισραήλ, δεδομένων των κλιμακούμενων συνθηκών, και σύμφωνα με το ψήφισμα A/ES-10/L.31/Rev.1 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που εγκρίθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2024. Το εν λόγω ψήφισμα δίνει εντολή στα κράτη να σταματήσουν κάθε μορφή βοήθειας και συνδρομής -στρατιωτικής και μη – που συμβάλλει στην παράνομη κατοχή του Ισραήλ (συμπεριλαμβανομένης της Γάζας) και στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της Ελλάδας θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε:

– Την επιβολή εμπορικών περιορισμών, κυρώσεων, εμπάργκο και άλλων μέτρων,

– Την παύση οποιασδήποτε στρατιωτικής, υλικοτεχνικής και υλικής υποστήριξης και συναλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαίων, των χρηματοδοτήσεων, των εξαγωγών υψηλής τεχνολογίας, των όπλων, των υλών διπλής χρήσης, όπως τα καύσιμα, ο χάλυβας, κλπ, και των προμηθειών κατασκευών, που συμβάλλουν στην παράνομη κατοχή του Ισραήλ,

– Τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων της κεντρικής τράπεζας, την απαγόρευση εισαγωγών και εξαγωγών ενέργειας (όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο) και υψηλής τεχνολογίας που είναι κρίσιμες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και την επιβολή κυρώσεων σε βιομηχανίες που συνδέονται με την υποστήριξη του ισραηλινού στρατού.

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να τερματίσει οποιαδήποτε συνεργασία με το Κράτος Απαρτχάιντ του Ισραήλ και να προβεί σε όλες τις δυνατές ενέργειες ώστε να συμβάλει στον τερματισμό αυτής της γενοκτονίας.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες στον Στόλο της Ελευθερίας και διεκδικούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι αυτών των πράξεων.

Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση, που πριν λίγες βδομάδες προσέφερε το εθνικό εναέριο χώρο για να ταξιδέψει ο καταζητούμενος με διεθνές ένταλμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπεντζαμίν Νετανιάχου, να διευκολύνει τον “Στόλο της Ελευθερίας” στο ταξίδι του προς τη Γάζα, ανταποκρινόμενη στο φιλειρηνικό αίσθημα του ελληνικού λαού και στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

_______________________________________

Αναδημοσιεύουμε την επείγουσα έκκληση του Τάκη Πολίτη, καθηγητή Πανεπιστημίου και συμμετέχοντα στον Στόλο της Ελευθερίας, μια προσπάθειας ανθρωπιστικής δράσης αλληλεγγύης προς τον λαό της Γάζας, που συνεχίζει να υφίσταται τις γενοκτονικές πράξεις και τα εγκλήματα πολέμου του κράτους – απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Επείγουσα έκκληση

Ονομάζομαι Τάκης Πολίτης και είμαι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Βρίσκομαι στη Μάλτα συμμετέχοντας στο Στόλο της Ελευθερίας. Ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε ανθρωπιστική δράση αλληλεγγύης για να σπάσουμε την παράνομο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να μεταφέρουμε ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστίνιους, που λιμοκτονούν από την σκόπιμη παράνομη απαγόρευση εισόδου ανθρωπιστικής βοήθειας που επιβάλλει το Ισραήλ.

Χθες το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα, λίγες ώρες πριν από την επιβίβασή μας, το πλοίο μας χτυπήθηκε από 2 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σε διεθνή ύδατα κοντά στη Μάλτα. Ξέσπασε πυρκαγιά και το πλοίο υπέστη σοβαρές ζημιές. Στο πλοίο, την ώρα της επίθεσης, βρίσκονταν 12 μέλη πληρώματος και 6 ακτιβιστές.

Απευθύνω έκκληση στο μεγάλο εκείνο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που καταδικάζει την συνεχιζόμενη γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, να πιέσει την ελληνική κυβέρνηση για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ κάθε συνεργασία με το Ισραήλ και να προβεί σε όλες τις δυνατές ενέργειες ώστε να συμβάλει στον τερματισμό αυτής της γενοκτονίας.

Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή

Αναδημοσιεύουμε κείμενο του Δημήτρη Σαραφιανού, δικηγόρου και πρ. συμβούλου της Εναλλακτικής Παρέμβασης στο ΔΣ του ΔΣΑ, για την επίθεση του Ισραήλ στο πλοίο Conscience και τον Στολίσκο της Ελευθερίας. 

 

Η επίθεση με drones από το Ισραήλ στο πλοίο Conscience, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, εν μέσω του επιβαλλόμενου από το ίδιο το Ισραήλ γενοκτονικού λιμού, αποτελεί άλλο ένα έγκλημα του διεθνούς δικαίου. Το πλοίο με σημαία Παλάου έπλεε σε διεθνή ύδατα και προστατευόταν τόσο από τις διατάξεις του άρθρου 3 της Διεθνούς Συμφωνίας για την Καταπολέμηση Πράξεων κατά της Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (SUA - που έχει κυρωθεί στην Ελλάδα με τον ν. 2108/1992 και στο Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2009), όσο και από τις διεθνείς συνθήκες και αναγνωρισμένους διεθνώς εθιμικούς κανόνες που ρυθμίζουν το δίκαιο του πολέμου στη θάλασσα και οι οποίες ακόμα και στην περίπτωση κηρυγμένου πολέμου απαγορεύουν την επίθεση σε σκάφη που συμμετέχουν σε ανθρωπιστικές αποστολές, συμπεριλαμβανομένων σκαφών που μεταφέρουν προμήθειες απαραίτητες για την επιβίωση του άμαχου πληθυσμού (άρθρο 47 στ. γ iii του Εγχειριδίου του Σαν Ρέμο σχετικά με τις θαλάσσιες πολεμικές επιχειρήσεις).

 

Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 3§§1 και 2 της ανωτέρω Συμφωνίας (SUA), διαπράττει ποινική παράβαση κάθε πρόσωπο που μεταξύ άλλων παράνομα και σκόπιμα:

 

1. γ) καταστρέφει πλοίο ή επιφέρει ζημία στο εν λόγω πλοίο ή στο φορτίο του, από την οποία προκύπτει ή μπορεί να προκύψει κίνδυνος σε ό,τι αφορά την ασφαλή ναυσιπλοϊα αυτού του πλοίου

ή

ζ) τραυματίζει ή δολοφονεί πρόσωπο, όταν αυτά τα γεγονότα συνδέονται με οποιαδήποτε παράβαση που προβλέπεται από τα εδάφια α) και στ),

ή

2. αποπειράται να τελέσει οποιαδήποτε από τις παραβάσεις που προβλέπονται από την παράγραφο 1 ή προτρέπει άλλο πρόσωπο να τελέσει οποιαδήποτε παράβαση από εκείνες, που προβλέπονται από την παράγραφο 1, εφόσον αυτη η παράβαση πράγματι τελείται, ή είναι με οποιονδήποτε τρόπο συνεργός του προσώπου, το οποίο τελεί οποιαδήποτε τέτοια παράβαση.

 

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το Ισραήλ προβαίνει σε τέτοιες ωμές παραβιάσεις του διεθνούς ποινικού δικαίου της θάλασσας. Να θυμίσουμε την επίθεση του κατά του Στολίσκου της Ελευθερίας το 2010 που οδήγησε στην εν ψυχρώ δολοφονία ακτιβιστών και τους μαζικούς τραυματισμούς άλλων, όπως και την εξίσου παράνομη και απαγορευμένη από τη SUA κατάληψη των πλοίων σε διεθνή ύδατα. Είναι όμως η πρώτη φορά που το Ισραήλ προβαίνει σε μια τέτοια πράξη πολέμου κατά πλοίου με ξένη σημαία τόσο μακριά από τις ακτές του.

 

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ατιμωρησίας που επιφύλαξαν οι δυνάμεις της συλλογικής Δύσης απέναντι και σε εκείνο το έγκλημα (τη εξαιρέσει της Ισπανίας που εξέδωσε εντάλματα σύλληψης κατά του Νετανιάχου και άλλων αξιωματούχων).

 

Ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα, παρότι το ένα από τα πλοία έφερε την ελληνική σημαία και πολλοί από τους ναυτικούς και ακτιβιστές που τραυματίστηκαν ήταν 'Ελληνες πολίτες (και συνεπώς η Ελλάδα είχε την δικαιοδοσία να διερευνήσει τα σχετικά αδικήματα, σύμφωνα με τα άρθρα 6.1, 6.2 της SUA, το άρθρο 92 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας -ν.2321/1995- και τα άρθρα 7 και 5§§1,2 του Ποινικού Κώδικα), ενώ υποβλήθηκε και σχετική μήνυση, η οποία καταβυθίστηκε σε κάποια αρχεία των Δικαστηρίων του Πειραιά.

 

Υ.Γ. 1. Να επισημάνουμε για την πληρότητα ότι η πολεμική αυτή επιχείρηση στο πλοίο με σημαία Παλάου θα έπρεπε να οδηγήσει στην ενεργοποίηση του Συμφώνου Ελεύθερης Σύνδεσης (Compact of Free Association-λέγε με Προτεκτοράτο) μεταξύ ΗΠΑ και Παλάου, που προβλέπει στο Τμήμα ΙΙΙ άρθρο 352 ότι οποιαδήποτε επίθεση στο Παλάου αποτελεί απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής και κίνδυνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε περίπτωση τέτοιας επίθεσης ή απειλής αυτής, η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα αναλάμβανε δράση για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Παλάου σύμφωνα με τις προβλεπόμενες συνταγματικές διαδικασίες...

 

Υ.Γ. 2. Η εικονογράφηση είναι του Gustave Doré από την Μπαλάντα του Γέρο Ναυτικού του Σ.Τ.Κόλεριτζ (μετάφραση Βαγγέλης Αθανασόπουλος, εκδόσεις Χατζηνικολή). Το Άλμπατρος (Παλαιστίνη, ανθρωπιστική βοήθεια, διεθνές δίκαιο, όπως θέλετε ερμηνεύστε το) είναι έτοιμο να δεχτεί το βέλος του Γερο-Ναυτικού και να κρεμαστεί στο λαιμό του. Κι αυτός να ζήσει ανάμεσα στους πεθαμένους πάνω από μια σαπισμένη θάλασσα, όπου κολυμπούν χιλιάδες γλοιώδη πράγματα: αυτοί που συνεργάζονται με το Ισραήλ, το ενισχύουν και δικαιολογούν τις πράξεις του.

 

Εναλλακτική Παρέμβαση - Δικηγορική Ανατροπή

Η επίθεση στον Στόλο της Ελευθερίας και το διεθνές δίκαιο (της Δανάης Αγγελή*)

Η επίθεση που δέχτηκε πλοίο του «Στόλου της Ελευθερίας» αποτελεί κατάφορη παραβίαση πολλαπλών κανόνων του διεθνούς δικαίου. Η Ελλάδα, καθώς και όλα τα λοιπά κράτη που υπέστησαν βλάβη, οφείλουν να λάβουν τα προβλεπόμενα νόμιμα μέσα. 

 

Την Παρασκευή, 2 Μαίου 2025, πλοίο της ανθρωπιστικής οργάνωσης Στόλος της Ελευθερίας, δέχθηκε επίθεση από μη επανδρωμένο αεροσκάφος (drone), ενόσω βρισκόταν σε διεθνή ύδατα. Στο πλοίο, που έφερε σημαία Παλάου, επέβαιναν 30 άτομα, διαφόρων υπηκοοτήτων, ενώ στο Στόλο της Ελευθερίας συμμετέχει και Έλληνας καθηγητής. Το πλοίο είχε αναχωρήσει από τη Μάλτα με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Η αποστολή είχε γίνει ευρέως γνωστή μέσω δημόσιας ανακοίνωσης στα κοινωνικά δίκτυα. Προς το παρόν, κανένας φορέας δεν έχει επίσημα αναλάβει την ευθύνη για το χτύπημα.

Το εν λόγω συμβάν παραβιάζε, και δεν μπορεί να τεκμηριωθεί βάσει οποιουδήποτε από τους κανόνες διεθνούς δικαίου, που ενδεχομένως έχουν εφαρμογή στην εν λόγω περίπτωση, ήτοι : (α) το δίκαιο προσφυγής στον πόλεμο (jus ad bellum) (β) το ανθρωπιστικό δίκαιο (jus in bello) (γ) το δίκαιο της θαλάσσης και (δ) το δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

Το δίκαιο προσφυγής στον πόλεμο (jus ad bellum), απαγορεύει ρητά στα κράτη ρητά να ασκούν ένοπλή βία (armed force) στις μεταξύ τους σχέσεις. Ο κανόνας αυτός αποτελεί υποχρεωτικό κανόνα του διεθνούς εθιμικούς δικαίου, και κατοχυρώνεται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών Άρθρο 2(4)).Η μόνη εξαίρεση αποτελεί το δικαίωμα στην άμυνα (Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και διεθνές εθιμικό δίκαιο). Λόγω του χαρακτήρα του ως εξαίρεση σε έναν υποχρεωτικό κανόνα, το δικαίωμα άμυνας ερμηνεύεται πολύ αυστηρά. 

 

Προκειμένου ένα κράτος να ασκήσει νόμιμα το δικαίωμα στην άμυνα θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά τρεις στενά οριζόμενες προϋποθέσεις: (α) θα πρέπει να υφίσταται ένοπλη επίθεση (armed attack), (β)η άσκηση άμυνας να είναι αναγκαία και (γ) και αναλογική.

 

Όσον αφορά την πρώτη προϋπόθεση, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει διευκρινίσει ότι η έννοια της ένοπλης επίθεσης δεν είναι συνώνυμη της ένοπλης βίας. Καλύπτει μόνο τις πιο σοβαρές μορφής ένοπλης βίας, είτε λόγω της έκτασης ή φύσης της ζημίας που θα προκαλέσουν είτε λόγω της φύσης των όπλων που χρησιμοποιούνται. Στην υπόθεση Nicaragua v. United States το Διεθνές Δικαστήριο διευκρίνισε ότι η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε καμία περίπτωση δεν εμπίπτει στην έννοια της ένοπλης βίας (πόσο μάλλον στην έννοιας ένοπλής επίθεσης), και δεν δίνει το δικαίωμα στην άμυνα. Ως εκ τούτου, η επίθεση κατά του πλοίου του Στόλου της Ελευθερίας, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ως νόμιμη άμυνα ακόμα και αν σκοπός του ήταν να παράσχει βοήθεια σε κάποιο αντίπαλο μέρος. Λόγω του προφανούς μη ένοπλου χαρακτήρα της βοήθειας, παρέλκει η εξέταση των λοιπών προϋποθέσεων που επίσης δεν πληρούνται, ήτοι η αναγκαιότητα, και η αναλογικότητα της αντίδρασης σε μια επικείμενη αποστολή.

 

Το ανθρωπιστικό δίκαιο (jus in bello) αποτελεί ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι του διεθνούς δικαίου, που εφαρμόζεται σε περίπτωση σύρραξης, ανεξαρτήτως του νόμιμου ή μη χαρακτήρα της. (jus ad bellum). Σκοπός του είναι να εξανθρωπίσει μία ήδη απάνθρωπη κατάσταση. Δεσμεύει κάθε κράτος που καταφεύγει στη χρήση ένοπλης βίας, για οποιοδήποτε λόγο, ακόμα και όταν αμύνεται, οριοθετώντας τα όρια της επιτρεπόμενης βίας. Ένας από τους πιο θεμελιώδεις κανόνες του είναι η αρχή της διάκρισης μεταξύ νόμιμων και παράνομων στόχων, μεταξύ αμάχων και μαχητών. Βάσει του κανόνα αυτού, τα εμπολεμα μέρη απαγορεύονται να στοχοποιούν αμάχους, καθ’όλη τη διάρκεια της ένοπλης σύρραξης. Παραβίαση του κανόνα αυτού συνιστά έγκλημα πολέμου και εγείρει όχι μόνο κρατική ευθύνη αλλά και διεθνή ποινική ευθύνη. Τα μέλη ανθρωπιστική αποστολής, που δεν συμμετέχουν στην ένοπλή σύρραξη, δεν συνιστούν μαχητές και το ανθρωπιστικό δίκαιο ρητά ορίζει ότι πρέπει να προστατεύονται. Ως εκ τούτου, ακόμα να υποτεθεί ότι υφίστατο κάποια εμπόλεμη σύρραξη, που είχε επεκταθεί στο συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο (περισσότερα αμέσως παρακάτω) η επίθεση στο πλοίο που μετέφερε ανθρωπιστική αποστολή ήταν παράνομή και επί αυτής της βάσης.

 

Η εν λόγω επίθεση σημειώθηκε σε διεθνή ύδατα, που βάσει του δικαίου της θάλασσας (Αρθρο 88 UNCLOS) μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για ειρηνικούς σκοπούς. Αν και η καθαυτή παρουσία πολεμικών πλοίων σε διεθνή δεν απαγορεύεται, το δίκαιο της θαλάσσης απαγορεύει ρητά τη χρήση των διεθνών υδάτων για τη χρήση ένοπλής βίας ή απειλής βίας κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (Άρθρο 301). 

 

Τέλος, στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμογή έχει και το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το δικαίωμα στη ζωή επιβάλλει στα κράτη όχι μόνο να μην αφαιρούν αυθαίρετα ανθρώπινες ζωές, αλλά να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να προλαμβάνουν να την απώλεια ζωής, και να διεξάγουν έρευνα για απόδοση ποινικών ευθυνών σε περίπτωση που ένας άνθρωπος χάσει τη ζωή του υπό ύποπτες συνθήκες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η υποχρέωση αυτή εφαρμόζεται και στο πλαίσιο στρατιωτικών επιχειρήσεων, ακόμα και εκτός της επικράτειας, σε κάθε περίπτωση που ένας κράτος έχει νομικό ή πραγματικό έλεγχο επί ανθρώπινων ζωών. Η αδιάκριτη επίθεση, έλλειψη οποιασδήποτε προειδοποίησης, προφανώς αντίκειται του δικαιώματος στη ζωή. Ως εκ τούτου, ακόμα και υπό αυτή τη βάση, η επιχείρηση κατά του πλοίου ήταν παράνομη. 

 

Ευθύνη ωστόσο φέρουν όχι μόνο δράστες της επίθεσης, αλλά και όλα τα λοιπά κράτη που δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποδοθούν ευθύνες. Για παράδειγμα, το διεθνές δίκαιο δίνει τη δυνατότητα στα κράτη να ασκήσουν ποινική δικαιοδοσία όχι μόνο για αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των συνόρων τους, αλλά και εκτός, για παράδειγμα όταν ένας υπήκοός του συγκαταλέγεται στα θύματα ή στους θύτες, ή αν τμήμα της αξιόποινης πράξης λάβει χώρα στο έδαφος της χώρας ή όταν το έγκλημα συμβεί σε πλοίο υπό τη σημαία τους, ή όταν πρόκειται για εγκλήματα πολέμου που υπόκεινται σε διεθνή ποινική δικαιοδοσία. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, κανένα κράτος δεν έχει κάνει το βήμα. 

 

Η διαφύλαξη του διεθνούς δικαίου δεν είναι μόνο ηθική ή νομική υποχρέωση. Ο λόγος ύπαρξης του διεθνούς δικαίου είναι η διατήρηση της σταθερότητας, της συνεργασίας μεταξύ των κρατών, αλλά και η διαφύλαξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων και κοινών αγαθών - αξίες που εξυπηρετούν το έννομο συμφέρον όλων. 

 

* Η Δανάη Αγγελή είναι δικηγόρος και Δρ Νομικής EUI (Φλωρεντία).

 

- ΣΧΕΤΙΚΗ και η ανάρτηση στο blog μας:   

Γνώριζε η ελληνική κυβέρνηση για το ισραηλινό χτύπημα στο Στόλο της Ελευθερίας; - Του Αρη Χατζηστεφάνου (ΧΑΡΤΕΣ)