Γιατί ο Τραμπ επέβαλε δασμούς σε ένα νησί που κατοικείται μόνο από… πιγκουίνους;

Ο Τραμπ χάρηκε με την ευκαιρία να παίξει τον ισχυρό άντρα στην πραγματικότητα. 

 Γράφει η Μαρία Ράντου

Οι εκτεταμένοι δασμοί που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, την Τετάρτη, δεν πλήττουν μόνο τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου, αλλά και περιοχές που δεν διαθέτουν καν οικονομική δραστηριότητα –  ή ακόμη και πληθυσμό.

Αυτό ισχύει απόλυτα για τις Νήσους Χερντ και ΜακΝτόναλντ, ένα εξωτερικό έδαφος της Αυστραλίας στον νότιο Ινδικό Ωκεανό, που τέθηκε υπό δασμό 10%. Σύμφωνα με το CIA World Factbook, τα ακατοίκητα αυτά νησιά, που αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, περιγράφονται ως «καλυμμένα από πάγο κατά 80%» και «αφιλόξενα» (στην περίπτωση της Χερντ), ενώ οι Νήσοι ΜακΝτόναλντ χαρακτηρίζονται ως «μικρές» και «βραχώδεις».

Οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα στα νησιά σταμάτησε το 1877, όταν τερματίστηκε το εμπόριο ελαίου από θαλάσσιους ελέφαντες και οι κυνηγοί φώκιας εγκατέλειψαν το απομακρυσμένο αυτό σύμπλεγμα, που βρίσκεται στη θαλάσσια διαδρομή από τη Μαδαγασκάρη προς την Ανταρκτική.

Οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ είναι από τα πιο απομονωμένα μέρη στον κόσμο. Η πρόσβαση σε αυτές είναι δυνατή μόνο με ένα ταξίδι δύο εβδομάδων με πλοίο από το Περθ, στη δυτική Αυστραλία. Είναι εντελώς ακατοίκητες, με την τελευταία ανθρώπινη παρουσία να χρονολογείται σχεδόν πριν από 10 χρόνια και ο πληθυσμός τους αποτελείται κατά αποκλειστικότητα από πιγκουίνους και θαλάσσια πτηνά.

Παρόλα αυτά, οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ εμφανίστηκαν σε μια λίστα που δημοσίευσε ο Λευκός Οίκος με «χώρες» στις οποίες επιβάλλονται νέοι εμπορικοί δασμοί.

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Άντονι Αλμπανέζι, σχολίασε την Πέμπτη: «Κανένα μέρος στη Γη δεν είναι ασφαλές».

Οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ είναι ένα από τα πολλά «εξωτερικά εδάφη» της Αυστραλίας που αναφέρονται ξεχωριστά στη λίστα δασμών των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι η ίδια η Αυστραλία θα υπόκειται επίσης σε δασμούς 10% στα προϊόντα της.

Τα εξωτερικά εδάφη ανήκουν στην Αυστραλία, δεν είναι αυτοδιοικούμενα, αλλά έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Δασμοί και σε άλλες μικρές ή ακατοίκητες περιοχές

Ένας ακόμη στόχος των δασμών είναι οι Νήσοι Κόκος, άλλο ένα αυστραλιανό έδαφος. Με πληθυσμό περίπου 600 κατοίκους, οι Νήσοι Κόκος εξάγουν το 32% των προϊόντων τους – κυρίως πλοία – στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το CIA Factbook. Αυτές οι εξαγωγές πλέον θα υπόκεινται σε δασμό 10%.

Στην άλλη άκρη του πλανήτη, το μικρό νορβηγικό νησί Jan Mayen, μια πρώην φαλαινοθηρική βάση, θα αντιμετωπίσει επίσης δασμούς 10%. Ωστόσο, το νησί δεν έχει μόνιμους κατοίκους, εκτός από λίγους στρατιωτικούς που εναλλάσσονται σε βάρδιες, και δεν διαθέτει καμία οικονομία, όπως αναφέρει η CIA, η οποία το χαρακτηρίζει ως «απομονωμένο και ορεινό».

Ακόμη και περιοχές με σχεδόν μηδενική οικονομική επιρροή περιλαμβάνονται στη λίστα των δασμών του Τραμπ.

• Τοκελάου, μια αυτόνομη περιοχή της Νέας Ζηλανδίας που αποτελείται από τρεις κοραλλιογενείς ατόλες στον Ειρηνικό Ωκεανό, έχει πληθυσμό περίπου 1.600 κατοίκους και μια οικονομία αξίας περίπου 8 εκατομμυρίων δολαρίων, με εξαγωγές μόλις 100.000 δολαρίων ετησίως, σύμφωνα με τη CIA. Παρόλα αυτά, οι ΗΠΑ της επιβάλλουν δασμούς 10%.

• Σεν Πιερ και Μικελόν, ένα γαλλικό έδαφος με οκτώ μικρά νησιά κοντά στον Καναδά, υπέστη έναν από τους υψηλότερους δασμούς. Με πληθυσμό περίπου 5.000 κατοίκων, είναι το τελευταίο απομεινάρι των πρώην γαλλικών αποικιών στη Βόρεια Αμερική. Οι εξαγωγές του, που περιλαμβάνουν «επεξεργασμένα οστρακοειδή», θα επιβαρύνονται πλέον με 50% δασμούς – πολύ περισσότερους από το 20% που ισχύει για τη Γαλλία ως μέλος της Ε.Ε.

• Το Λεσότο, μια χώρα 2,2 εκατομμυρίων κατοίκων που περιβάλλεται πλήρως από τη Νότια Αφρική, είναι επίσης από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο. Παρότι το 20% των ετήσιων εξαγωγών της, αξίας 900 εκατομμυρίων δολαρίων (διαμάντια, ρούχα, μαλλί, ηλεκτρολογικός εξοπλισμός, κλινοσκεπάσματα), κατευθύνεται στις ΗΠΑ, αυτά τα προϊόντα θα υπόκεινται πλέον σε 50% δασμούς.

Ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς ακόμη και σε στρατηγικά εδάφη των ΗΠΑ

Ακόμη και περιοχές στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ δεν εξαιρέθηκαν από τους νέους δασμούς.

Η Βρετανική Ινδική Ωκεάνια Ζώνη, όπου βρίσκεται η στρατιωτική βάση του Ντιέγκο Γκαρσία, υπόκειται πλέον σε δασμούς 10%. Η περιοχή αυτή φιλοξενεί μόνο περίπου 3.000 Βρετανούς και Αμερικανούς στρατιωτικούς και εργολάβους, ενώ οι κύριες εξαγωγές της (ψάρια) είναι ασαφές από ποιους αλιεύονται και σε ποιους πωλούνται.

Οι Νήσοι Μάρσαλ, μια συστάδα 34 ατολών (κοραλλιογενείς νησίδες) και νησιών στον Βόρειο Ειρηνικό με πληθυσμό 82.000 κατοίκων, αποτελούν κρίσιμο στρατηγικό σημείο για τις ΗΠΑ, καθώς φιλοξενούν τη στρατιωτική βάση Kwajalein, που χρησιμοποιείται για δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων και συστήματα εντοπισμού.

Παρότι οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για την άμυνα των Νήσων Μάρσαλ βάσει συμφωνίας, οι εξαγωγές τους, αξίας περίπου 130 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, δεν κατευθύνονται κυρίως στις ΗΠΑ. Ωστόσο, τα προϊόντα που εξάγονται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβαρύνονται με δασμούς 10%.

Όλα αυτά σας φαίνονται παράλογα. Υπάρχει όμως εξήγηση. 

Ο Ντόναλντ Τραμπ υπήρξε από πάντα ένας τραμπούκος. Στον επιχειρηματικό κόσμο, χρησιμοποιούσε μικρούς εργολάβους και τους άφηνε απλήρωτους. Ως Πρόεδρος, ταπεινώνει τους συμμάχους και απειλεί να εισβάλει σε μικρές χώρες. Με τις εντολές του, ο στρατός επανεξετάζει σχέδια για την κατάληψη της Διώρυγας του Παναμά. Η Γροιλανδία, λέει, θα ανήκει στην Αμερική «με οποιονδήποτε τρόπο». 

Η επιθετική στάση του απέναντι στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, οι επανειλημμένες ψευδείς δηλώσεις του σχετικά με το ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο στην Ουκρανία, η απονομή χάριτος σε βίαιους εγκληματίες που είχαν επιτεθεί στο Κογκρέσο τον Ιανουάριο του 2021, οι ισχυρισμοί του ότι ως πρόεδρος είναι υπεράνω του νόμου, οι απειλές προς τη Δανία και τον Καναδά, καθώς και η αποδόμηση μακροχρόνιων πολιτικών αμερικανικής βοήθειας, συγκαταλέγονται στις ενέργειες που έχουν προκαλέσει έντονη καταδίκη.  

Θεωρώντας την καταπολέμηση της «ιδεολογίας του φύλου» ως μία από τις βασικές του προτεραιότητες, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, προχώρησε αμέσως, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, στην έκδοση εκτελεστικού διατάγματος που στοχεύει στην «προστασία των γυναικών από τον εξτρεμισμό της ιδεολογίας του φύλου» και ορίζει ότι «ομοσπονδιακά κονδύλια δεν θα χρησιμοποιούνται για την προώθηση της ιδεολογίας του φύλου». Ο βασικός στόχος αυτού του διατάγματος είναι τα δικαιώματα των τρανς ατόμων: επιμένοντας σε έναν βιολογικό ορισμό του φύλου, ουσιαστικά αρνείται την ύπαρξη των τρανς ανθρώπων. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας τη φρασεολογία της «ιδεολογίας του φύλου», η κυβέρνηση Τραμπ συστρατεύεται με ένα πολύ ευρύτερο κίνημα, το οποίο δεν στρέφεται μόνο κατά των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων αλλά γενικότερα κατά των προοδευτικών αντιλήψεων για το φύλο.

Στις ΗΠΑ ο Τραμπ δημιουργεί μια «δημοκρατία του φόβου»

Στο Κογκρέσο, ο Τραμπ έχει κάνει τους πολιτικούς να χάσουν την αυτοεκτίμησή τους. Οι επιχειρηματίες γνωρίζουν πως πρέπει να «πληρώσουν για να παίξουν» αν θέλουν πρόσβαση και χάρη. Τα πανεπιστήμια περιορίζουν τη πολυφωνία. Οι δημόσιοι υπάλληλοι φοβούνται μήπως χάσουν τις δουλειές τους. Η απειλή των αντιποίνων είναι παντού. Αν ξεπεράσεις τα όρια, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα σε παρενοχλήσει προσωπικά.

«Πρέπει να απομακρυνθεί, και εγώ θα ηγηθώ της προσπάθειας εναντίον του», προειδοποίησε ο Τραμπ τον Τόμας Μάσι, τον μόνο Ρεπουμπλικανό στο Κογκρέσο που αντιτάχθηκε σε ένα νομοσχέδιο για την παράταση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης έως τον Σεπτέμβριο.

Ο τελικός εκτελεστής του Τραμπ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι ο πλούτος του Έλον Μασκ μπορεί να χρηματοδοτήσει τους αντιπάλους τους όποτε το θελήσει, αν τολμήσουν να έρθουν σε σύγκρουση με τον Πρόεδρο.

Πάρα πολύ πλούσιος για να εκφοβιστεί, ο Μασκ μπορεί να δημοσιεύσει ένα ποστ στο X, λέγοντας: «Ο Στάλιν, ο Μάο και ο Χίτλερ δεν σκότωσαν εκατομμύρια – ο δημόσιος τομέας το έκανε». Ο πραγματικός εκφοβισμός στον τομέα της εργασίας από το Υπουργείο Δημόσιας Διακυβέρνησης του Μασκ αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία του Τραμπ για την τρομοκράτηση του κόσμου.

Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι έχουν ήδη χάσει τις δουλειές τους, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη νιώθουν άγχη για το αν θα χάσουν τα σπίτια τους, αν θα μπορέσουν να θρέψουν τα παιδιά τους και αν θα βρεθούν σε οικονομική κατάρρευση. Η επίδραση αυτή προκαλεί το φόβο και την αποδοχή, όπως επισημαίνει ο πολιτικός θεωρητικός Κόρι Ρόμπιν σε ένα άρθρο του για τον Μασκ και τον Μακαρθισμό στο περιοδικό n+1.

«Οι μαζικές απολύσεις τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2025 ήταν κάτι που δεν είδαμε στην πρώτη θητεία του Τραμπ», παρατηρεί ο Ρόμπιν. «Και αν υπάρχει κάτι που μας διδάσκει η αμερικανική ιστορία, είναι ότι αυτή είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος για να δημιουργήσεις πολιτικά υπάκουους ανθρώπους, ανθρώπους που δεν αντιδρούν».

«Κατά τη διάρκεια του Μακαρθισμού, είχες μια κοινωνία σε κατάσταση εγκλεισμού για μια εκτεταμένη περίοδο. Οι άνθρωποι ήταν απολύτως τρομοκρατημένοι ότι θα τιμωρούνταν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και απέφευγαν να εκφράσουν τις πολιτικές τους απόψεις», υπογραμμίζει.

«Το αίνιγμα του Μακαρθισμού είναι ότι, από τη μια πλευρά, δεν βλέπαμε πολλούς παραδοσιακούς καταναγκαστικούς ή καταπιεστικούς μηχανισμούς πολιτικής εξουσίας να ασκούνται, αλλά η κλίμακα του εκφοβισμού ήταν έντονη, με πραγματικές συνέπειες για το πώς σκεπτόταν, δρούσε και εργαζόταν ο κόσμος».

Το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, που υπήρξε το σκηνικό αναταραχών κατά τις διαδηλώσεις για τη Γάζα, έχει επιλεγεί για μια τιμωρητική επίθεση. Η κυβέρνηση Τραμπ ακύρωσε συμβόλαια και επιχορηγήσεις αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων για φερόμενη «ανενεργή» δράση κατά του αντισημιτισμού.

Η διαίρεση και κυριαρχία είναι η στρατηγική της ημέρας. Ένας Παλαιστίνιος ακτιβιστής, ο Μαχμούντ Χαλίλ, κάτοχος πράσινης κάρτας με το δικαίωμα να ζει στις ΗΠΑ, έχει συλληφθεί και απειλείται με απέλαση, παρά το γεγονός ότι δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα. Η ελευθερία του λόγου – ένα συνταγματικό δικαίωμα βάσει της Πρώτης Τροπολογίας – έχει περιοριστεί. Η αντίθεση στην πολιτική του Τραμπ παίρνει κυρίως τη μορφή αγωγών.

Ο Τραμπ είναι έμπειρος στο να επαναχρησιμοποιεί παλαιούς νόμους. Αναφέρεται ότι ετοιμάζεται να επικαλεστεί τον Νόμο του 1798 περί «Αλλοδαπών Εχθρών», δίνοντάς του εκτεταμένες εξουσίες για να επιταχύνει τις μαζικές απελάσεις των παράνομων μεταναστών. Μήπως κάποιος αμφιβάλει ότι θα διστάσει να χρησιμοποιήσει τον Νόμο για τις Εξεγέρσεις του 1807 για να καταστείλει πολιτικές διαμαρτυρίες;

Καθόλου. Ο Τραμπ χάρηκε με την ευκαιρία να παίξει τον ισχυρό άντρα στην πραγματικότητα.

ΠΗΓΗ

- ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:

Δασμοί: Εργαλείο εξωτερικής πολιτικής ή οικονομική δικαιοσύνη;

Γράφει ο Σοφοκλής Αρχοντάκης

Οι ΗΠΑ προχώρησαν σε έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο εναντίον όλων. Αυτό είναι άσκηση εξωτερικής πολιτικής ή βήμα προς την οικονομική δικαιοσύνη;.......