ΑΔΕΔΥ
για την απεργία της 9ης του Απρίλη 2025
Η απεργία της 28ης Φεβρουαρίου αποτελεί μια ιστορική στιγμή για το λαϊκό κίνημα. Εκατομμύρια πολίτες, εργαζόμενοι, απήργησαν και διαδήλωσαν σε εκατοντάδες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα απαιτώντας ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό αίτημα, καθώς συμπυκνώνει την απαίτηση, όχι μόνο για τη διαλεύκανση του Εγκλήματος των Τεμπών, το τέλος της συγκάλυψης και την τιμωρία των υπευθύνων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, αλλά και την απαίτηση για Κράτος Δικαίου, συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, κοινωνικό έλεγχο και λογοδοσία και εν τέλει εμβάθυνση της Δημοκρατίας.
Οι μεγάλες διαδηλώσεις, όμως, συμπυκνώνουν και την αντίδραση των εργαζομένων και της κοινωνίας για τη σκληρή καθημερινότητα. Για την εξωφρενική ακρίβεια που είναι αποτέλεσμα των καρτέλ που αλωνίζουν ανενόχλητα στην ενέργεια αλλά και σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών απομυζώντας, τα, έτσι κι αλλιώς πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων.
Για την εκτόξευση των τιμών στις κατοικίες, ως αποτέλεσμα της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης που έχει πάρει πλέον τα χαρακτηριστικά στεγαστικής κρίσης, με την κυβέρνηση να παραμένει απούσα ή να «επιδοτεί» με τις πολιτικές της την κερδοσκοπία. Η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων είναι αναγκασμένη να διαθέτει ακόμη και το 50% ή και περισσότερο, των ήδη πενιχρών μισθών για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης. Οι εργαζόμενοι/ες στο Δημόσιο, ειδικά αυτοί/ες που καλούνται, όντας πρωτοδιόριστοι, να εργαστούν στις τουριστικές περιοχές, αναγκάζονται σε αρκετές περιπτώσεις να μένουν σε σκηνές, αυτοκίνητα ή να κοιμούνται στο πάτωμα σχολείων.
Στην εκρηκτική κατάσταση που δημιουργεί η ακρίβεια συμβάλει και η καθήλωση των μισθών. Στο Δημόσιο, ειδικότερα, οι αυξήσεις στους μισθούς, μετά από δέκα χρόνια καθήλωσης, ήταν 4% πέρυσι και 1% φέτος (από τον Απρίλιο) μεσοσταθμικά. Όταν η εκτίμηση για τις απώλειες εισοδήματος εξαιτίας της ακρίβειας τα τελευταία 4 χρόνια υπερβαίνουν το 20%.
Απέναντι στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων στο Δημόσιο, για πραγματικές αυξήσεις μισθών και επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού η κυβέρνηση απαντά επικαλούμενη τον κοινωνικό αυτοματισμό τη συκοφάντηση των εργαζομένων και με σειρά από ψεύδη.
Ότι, δηλαδή, έχει ήδη δώσει υπέρογκες αυξήσεις, ότι δεν υπάρχουν τα «δημοσιονομικά περιθώρια», ότι θα καταστραφεί η χώρα, ενώ έχει ήδη προχωρήσει σε σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο πλούτο, στα μερίσματα από τα κέρδη, στις μεγάλες κληρονομιές και βέβαια, ενώ συνεχίζεται η αδιαφάνεια και το πάρτι των απευθείας αναθέσεων.
Την ίδια ώρα επιστρατεύει τον αυταρχισμό και την καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης, που αποτελεί το μοναδικό αντίβαρο στις εξοντωτικές της πολιτικές. Χιλιάδες εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, βρίσκονται αντιμέτωποι με πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους σε απεργιακή δράση, ενώ συνδικαλίστρια τέθηκε σε δυνητική αργία, με την κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» για τη συμμετοχή της σε συνδικαλιστική διαμαρτυρία.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Την Τετάρτη, 9 Απριλίου 2025, συμμετέχουμε όλοι και όλες στην πανεργατική πανελλαδική απεργία και στις συγκεντρώσεις.
Απαιτούμε:
- Να παρθούν επιτέλους μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης
- Να γίνουν άμεσα πραγματικές αυξήσεις μισθών στο Δημόσιο
- Να νομοθετήσει η κυβέρνηση την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο ΤΩΡΑ.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
***
Από το Δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ
3/2/25
Αποφάσεις Εκτελεστικής Επιτροπής ΓΣΕΕ
Σε σημερινή της συνεδρίαση, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε τα ακόλουθα:
• 24ωρη Γενική Απεργία στις 9 Απριλίου για το τρίπτυχο Ακρίβεια-Στεγαστική Κρίση-Μισθοί/Συλλογικές Διαπραγματεύσεις.
Η ακρίβεια εξακολουθεί να καταγράφεται στις έρευνες κοινής γνώμης ως το υπ. αριθμ. ένα πρόβλημα των πολιτών που πλήττει κατά κύριο λόγο τους μισθωτούς κατατρώγοντάς τα εισοδήματά τους.
Η κυβέρνηση αρνείται να ακούσει τις προτάσεις μας για την κοινωνική
κατοικία και για την χρήση βέλτιστων πρακτικών άλλων χωρών για την
αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, με αποτέλεσμα –
όπως προκύπτει από την ενδιάμεση έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για την Οικονομία –
το 1/3 του πληθυσμού να καταβάλλει άνω του 40% του εισοδήματός του για
να καλύψει στεγαστικές δαπάνες.
Η μη αποκατάσταση ενός δίκαιου πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων και η συνέχιση της διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού από ένα κράτος-πατερούλη (πρακτική που υποχρέωσε τη ΓΣΕΕ να αποχωρήσει από τη σχετική διαδικασία του ΟΜΕΔ), έχει οδηγήσει στην κατακρήμνιση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Η κάλυψη των εργαζόμενων από ΣΣΕ βρίσκεται περίπου στο 24%, έναντι του 80% που απαιτεί η Οδηγία 2022/2041 της ΕΕ. Η αύξηση των μισθών περνά μόνο μέσα από την αποκατάσταση ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου