Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και στο θέμα του σχολικού εκφοβισμού, «καθάρισε» φτιάχνοντας ακόμα μία «πλατφόρμα» (stop-byllying.gov.gr) και δημιουργώντας ακόμα ένα panic button. Το πρόβλημα της νεανικής βίας, ωστόσο, δεν πρόκειται να λυθεί, εάν δεν εξετάσουμε τις κοινωνικές αιτίες που το γεννάνε.
Ο διακεκριμένος ψυχαναλυτής παιδιών και κλινικός ψυχολόγος, Ζόζεφ Nόμπελ Φρόιντ, στο απαραίτητο για κάθε γονέα βιβλίο του «Γονείς και Εφηβοι: μια διαρκής σύγκρουση» (εκδόσεις Πατάκη), αναλύει ποια παιδιά είναι ευεπίφορα στον ρόλο του θύματος και του θύτη. Γράφει λοιπόν: «Οι έφηβοι που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν σχολικό εκφοβισμό είναι εκείνοι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εκείνοι που κουβαλάνε προβλήματα αυτοεκτίμησης ήδη από το παρελθόν και που, γι’ αυτό, είναι εύκολοι στόχοι για όποιους αναζητούν ένα θύμα». Αντίθετα, «οι εκφοβιστές είναι συνήθως παιδιά γονιών που δεν τους αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο και την αγάπη που έχουν ανάγκη. Γονιών που κουβαλάνε τα δικά τους προβλήματα και που, γι’ αυτό, δεν μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους αυτό που έχουν ανάγκη, τουλάχιστον από ψυχολογική άποψη».
Αλλωστε η βία στην κοινωνία είναι διάχυτη και επειδή χαρακτηριστικό της εφηβείας είναι και η μίμηση, τα νέα παιδιά δεν παύουν να μιμούνται τις πολλαπλές πράξεις βίας της καθημερινότητας: ειδεχθή εγκλήματα, bullying λόγω διαφορετικότητας, καψώνια, ξυλοδαρμούς και πάει λέγοντας. Η βία δεν περιορίζεται μόνο στην υλικότητα της πράξης, αλλά έχει και ένα συμβολικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα οι έφηβοι που βλέπουν τις οικογένειές τους να ξεσπιτώνονται επειδή πήραν ένα δάνειο από μια τράπεζα ή που τους εκμεταλλεύονται σκληρά στις διάφορες εργασίες στις οποίες προσλαμβάνονται, με 12ωρη εργασία, προσβολές, ύβρεις ή και απόλυση, πώς θέλουμε να αντιδράσουν;
Η συσσωρευμένη και καταπιεσμένη οργή τους και η τάση για εκδίκηση πρέπει κάπως να εξωτερικευτεί. Οι πολλές ώρες που μένουν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους ή του κινητού τους, όπως λέει ο Φρόιντ, «τους επιτρέπει να αφαιρούνται και να ξεχνάνε τον έξω κόσμο».
Επίσης, με αυτά που θεσμοθετεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπρώχνει τους γονείς να κατασκοπεύουν το τηλέφωνο του παιδιού τους, κάτι που κάνει τους έφηβους, οι οποίοι έχουν πολύ αναπτυγμένο το αίσθημα της ιδιωτικότητας, ειδικά σε αυτή την ηλικία, να θεωρούν ότι αυτή παραβιάζεται από εκείνους που κυρίως δεν επιτρέπεται να την παραβιάζουν.
Παράλληλα, εάν ένα παιδί ανοίξει την τηλεόραση, τι θα δει; Μαζικά εγκλήματα, κλοπές, ληστείες, γυναικοκτονίες, ματσισμό, πολέμους, γενοκτονίες και βία κάθε μορφής.
Τέλος, επειδή το σχολείο είναι προσαρμοσμένο στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, εκπαιδεύει τους μαθητές του σε κλίμα «ο θάνατός σου, η ζωή μου», δηλαδή ενός άκρατου ανταγωνισμού για βαθμούς, επιδόσεις και κάθε είδους υπονόμευση του διπλανού σου. Αυτό θα συνεχιστεί και στο αέναο μέλλον, με τον στρατό, την αναζήτηση εργασίας και την τρέλα της «καριέρας». Ο Φρόιντ κάνει και μια άλλη σημαντική επισήμανση. Λέει ότι «η εφηβεία είναι ένα διαρκές πένθος για την παιδική ηλικία που αφήνεται πίσω. Και ένα από τα πένθη που πρέπει να πραγματώσουν οι έφηβοι είναι για την απώλεια της παιδικής παντοδυναμίας. Τα μικρά παιδιά βλέπουν τον κόσμο μόνο μέσα από τις επιθυμίες τους. Πιστεύουν πως οι άλλοι ζουν για να ικανοποιούν τις δικές τους επιθυμίες». Οταν όμως έρχονται σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο, αντιλαμβάνονται πως εκείνοι είναι που πρέπει να προσαρμοστούν στις επιθυμίες των άλλων και αυτό είναι τραυματικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου