Το σχέδιο που εκπόνησε το 2020 το υπουργείο προστασίας του πολίτη, με υπουργό πάλι τότε τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη για τη χρήση συστημάτων βιντεοπαρατήρησης σε δημόσιους χώρους και τη χρησιμοποίηση των στοιχείων καταγραφής τους από κρατικές αρχές, ολοκληρώνεται 4 χρόνια μετά με τον ίδιο υπουργό.
Χρειάστηκε “να ξεπεραστεί” το εμπόδιο της αρχής Προστασίας Προσωπικών δεδομένων η οποία έδωσε τελικά το πράσινο φώς για τη βιντεοεπιτήρηση ατόμων. Χωρίς όμως να αιτιολογείται από τις δημόσιες αρχές για ποια ακριβώς “ασφάλεια” θα φροντίζουν αυτά τα συστήματα. Με την είσοδο των καμερών παρακολούθησης στις μεγάλες πόλεις της χώρας, κάμερες που χρησιμοποιούν προγράμματα Τεχνητής Νοημοσύνης (!) και αναγνωρίζουν πρόσωπα βάσει βιομετρικών στοιχείων, εισέρχεται και η Ελλάδα στο καθεστώς απόλυτης επιτήρησης και της παρακολούθησης του πολίτη σε κάθε του βήμα. Καθεστώς που αμφισβητείται έντονα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εφαρμόζεται μαζικά στην Κίνα, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Με πρόσχημα την οδική ασφάλεια
Η έγκριση που έδωσε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων για την υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδίου να τοποθετηθούν αρχικά στους δρόμους της Αθήνας 1.388 κάμερες επιτήρησης συν άλλες 388 που θα τοποθετήσει η Περιφέρεια Αττικής, άναψε το πράσινο φώς για το πρόσφατο δια-υπουργικό σόου των υπουργών Μεταφορών, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Προστασίας του Πολίτη και του περιφερειάρχη Αττικής.
Το “τυράκι” που κρύβει τη φάκα της βιντεοεπιτήρησης αλλά και του ψηφιακού ελέγχου εξ΄αποστάσεως είναι η Οδική ασφάλεια. Δηλαδή οι οδηγοί παραβάτες που θα ξέρουν γενικά ότι βρίσκονται υπό παρακολούθηση αλλά δεν θα γνωρίζουν ειδικά τα σημεία ελέγχου, θα αποφεύγουν να μιλάνε στο κινητό τηλέφωνο ή δεν θα μπαίνουν σε λωρίδες ΛΕΑ.
Αυτές είναι οι δύο κατηγορίες παραβάσεων που ανέφεραν οι υπουργοί για τις οποίες υπάρχει πρόθεση σύντομα να γίνεται αυτόματα και ηλεκτρονικά η επιβολή προστίμου και η ενημέρωση του point system. Οι άλλες παραβάσεις για τις οποίες θα γίνεται ψηφιακά η καταγραφή τους και θα οδηγούν έως και σε αφαίρεση διπλώματος, σύμφωνα με τα όσα είπαν, είναι η υπέρβαση ορίου ταχύτητας, η παραβίαση κόκκινου σηματοδότη, η οδήγηση οχήματος χωρίς ασφάλιση και η κυκλοφορία οχήματος χωρίς έγκυρο δελτίο ΚΤΕΟ. Η κάμερα υποτίθεται θα διαβάζει τις πινακίδες των αυτοκινήτων και θα γίνεται ψηφιακή αυτόματη αναγνώριση-ταύτιση πινακίδας-οδηγού- προσωπικών στοιχείων-δεδομένων στις θυρίδες του gov ώστε να καταλογίζονται ηλεκτρονικά τα πρόστιμα.
Αναπάντητα ερωτηματικά
Δεν διευκρίνισαν, ωστόσο, ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος των ψηφιακών καμερών στην “αποτροπή και καταστολή αξιόποινων πράξεων” που ακούστηκε. Θα καταγράφεται το υλικό από αυτά τα συστήματα και σε ποια ακριβώς υπηρεσία; Ποιός θα έχει την πρόσβαση για τη συλλογή των στοιχείων και πως ακριβώς θα πιστοποιείται η “αξιόποινη πράξη”; Η εικόνα αναγνώρισης προσώπου θα είναι ικανό στοιχείο για να ασκηθεί δίωξη σε άτομα που τα “έπιασε η κάμερα”;
Ολα αυτά εγείρουν σοβαρά ερωτήματα που αφορούν την αστυνόμευση στις πόλεις και τον έλεγχο των πολιτών σε κάθε τους βήμα.
Ένα επίσης σημαντικό ζήτημα για το οποίο εκφράζεται έντονος προβληματισμός είναι ότι τη συντήρηση του τεράστιου δικτύου των καμερών θα αναλάβει ιδιωτικός φορέας, ο ανάδοχος που θα επιλεγεί για την τοποθέτησή τους και όχι κρατικός φορέας. Κάτι που περιπλέκει περισσότερο την ευθύνη στη διαχείριση του καταγραφέντος υλικού. Πως θα διασφαλιστεί, άραγε, το απόρρητο από … τρίτα μάτια ιδιωτών; Ποιος θα ελέγχει το room control; Μέσω ποιού συστήματος θα ελέγχεται η λειτουργία των καμερών;
Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ερωτήματα, που παραπέμπουν στη λειτουργία ενός “Μεγάλου αδελφού” με πιθανές εξωθεσμικές αρμοδιότητες, δεν έγινε δυνατόν να τεθούν στους τρεις υπουργούς οι οποίοι ανακοίνωσαν το σχέδιο και το έτοιμο ρεπορτάζ με τις δηλώσεις τους και χωρίς ενοχλητικές ερωτήσεις προβλήθηκε σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια.
Οι 1388 κάμερες που διαφημίζονται ως πανάκεια για την οδική ασφάλεια ουσιαστικά θα είναι τα “ψηφιακά μάτια” για την αστυνόμευση στις πόλεις της χώρας. Η αρχή γίνεται στην Αττική – Αθήνα στις αρχές του 2025. Αργότερα προβλέπεται η εγκατάστασή τους σε Θεσσαλονίκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Όσο για τις 388 κάμερες της Περιφέρειας θα καταγράφουν προς το παρόν μόνο την παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη. Η συντήρηση του δικτύου αυτών των καμερών θα γίνεται από την Περιφέρεια.
Εκατομμύρια κάμερες σε όλο τον κόσμο
Η εμπειρία των συστημάτων βιντεοεπιτήρησης σε δημόσιους χώρους για την οδική ασφάλεια έχει ήδη δείξει πως επιβλήθηκε μαζικά και με πολύ εύκολο τρόπο η «κουλτούρα» της παρακολούθησης όλων των πολιτών. Τα ατομικά δικαιώματα και τα προσωπικά δεδομένα υποτάσσονται στο ψηφιακό μάτι της κρατικής επιτήρησης. Η αναγνώριση προσώπων μέσω της κάμερας που γράφει στους δρόμους έχει οδηγήσει επίσης σε πολλές χώρες, σε αύξηση της καταστολής. Για συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις π.χ στη Μεγάλη Βρετανία δεν απαιτείται καν στη διάρκεια εφόδου σε σπίτια, η παρουσία εισαγγελέων. Αρκεί το υλικό της κάμερας.
Η εμπέδωση για την κατάργηση των προσωπικών δεδομένων και των ατομικών δικαιωμάτων σε δημόσιους χώρους γίνεται και με εντελώς ...χαριτωμένες εφαρμογές. Μόλις πρόσφατα στη Νέα Υόρκη έκανε την εμφάνιση του μια νέα ιστοσελίδα η οποία επιτρέπει στους Νεοϋορκέζους να χρησιμοποιούν το δίκτυο καμερών κυκλοφορίας του Υπουργείου Μεταφορών για να τραβήξουν τις δικές τους selfies στους δρόμους! Το τεράστιο σύστημα παρακολούθησης στη Μητρόπολη των ΗΠΑ στο οποίο περιλαμβάνονται 71.000 κάμερες προσφέρεται ως σκηνικό για ψυχαγωγία.
Πρόσφατη έρευνα της Comparitech για τα δίκτυα κρατικής επιτήρησης στον κόσμο, καταγράφει τις πόλεις με τον μεγαλύτερο αριθμό καμερών στον κόσμο. Οι πόλεις της Κίνας βρίσκονται στην πρώτη θέση με εκατοντάδες εκατομμύρια κάμερες με αναγνώριση προσώπου στους δρόμους. Ωστόσο, όπως σημειώνεται υπάρχουν πλέον κι άλλες χώρες στις οποίες η τακτική παρακολούθησης των πολιτών που στηρίζεται σε συστήματα βιντεοεπιτήρησης έχει μεγεθυνθεί. Οι ερευνητές της Comparitech συγκέντρωσαν έναν αριθμό μεγάλο αριθμό δεδομένων και αναφορών, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητικών εκθέσεων, ιστοτόπων της αστυνομίας και ειδησεογραφικών αρθρων, για να πάρουν καταλήξουν στα στοιχεία του αριθμού των καμερών που χρησιμοποιούνται σε 150 μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Οι 10 πιο επιτηρούμενες πόλεις στον κόσμο – Αριθμός καμερών ανά άτομο:
Πόλεις της Κίνας*: 626 εκατομμύρια κάμερες σε 1,43 δισεκατομμύρια άτομα = 439,07 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Hyderabad, Ινδία: 900.000 κάμερες για 10.801.163 άτομα = 83,32 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Indore, Ινδία: 200.000 κάμερες ανά 3.302.077 άτομα = 60,57 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Δελχί, Ινδία: 449.934 κάμερες για 22.547.000 άτομα = 19,96 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη: 109.072 κάμερες για 6.080.859 άτομα = 17,94 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Μόσχα, Ρωσία: 214.000 κάμερες για 12.680.389 άτομα = 16,88 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Βαγδάτη, Ιράκ: 120.000 κάμερες για 7.711.305 άτομα = 15,56 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Σεούλ, Νότια Κορέα: 144.513 κάμερες για 9.988.049 άτομα = 14,47 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Αγία Πετρούπολη, Ρωσία: 75.000 κάμερες για 5.561.294 άτομα = 13,49 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Λονδίνο, Αγγλία (Ηνωμένο Βασίλειο): 127.423 κάμερες για 9.648.110 άτομα = 13,21 κάμερες ανά 1.000 άτομα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου