του Χουάν Κόουλ*
Ο Ντόναλντ Τραμπ βιάστηκε να συμπεράνει ότι ο δράστης της επίθεσης στη Νέα Ορλεάνη, ο οποίος σκότωσε 15 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους τριάντα, ήταν εγκληματίας και πρόσφατος μετανάστης. Στην πραγματικότητα, ήταν ένας Αφροαμερικανός βετεράνος, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Μπόμοντ του Τέξας. Ο προσηλυτισμός του στο Ισλάμ πρέπει να έγινε πριν από το 2004, όταν προσπάθησε να καταταγεί στο Πολεμικό Ναυτικό με αυτό το όνομα. Αντ’ αυτού, κατέληξε στο στρατό, υπηρετώντας για ένα χρόνο στο Αφγανιστάν (2009-2010), όπου εκπαιδεύτηκε ως ειδικός πληροφορικής. Παρέμεινε έφεδρος μετά την τιμητική του απόλυση.
Ήταν, εν ολίγοις, ένας πατριώτης Αμερικανός που έκανε το καθήκον του στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Δεν ήταν ούτε μετανάστης ούτε μέλος ξένης εγκληματικής συμμορίας.
Το γεγονός ότι ο Τραμπ επιμένει στην πολιτική του μίσους και της μισαλλοδοξίας είναι ένα κακό σημάδι για τις ΗΠΑ. Ακόμη και αν ο Τζαμπάρ ήταν μετανάστης, οι πράξεις του δεν θα έλεγαν τίποτα για τους μετανάστες, για τους οποίους τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι χαμηλότερα σε σύγκριση με το γηγενή πληθυσμό και των οποίων η παραγωγικότητα υπήρξε ένα από τα κλειδιά της αμερικανικής οικονομικής επιτυχίας. Δεν παίρνουν δουλειές από τους ντόπιους, αλλά κάνουν δουλειές που οι τελευταίοι συνήθως δεν επιθυμούν.
Ούτε η θρησκεία του Τζαμπάρ αποτελεί λόγο για να επιδοθεί κανείς σε μίσος κατά των μουσουλμάνων. Το ύπουλο και ισλαμοφοβικό ρεπορτάζ της New York Post αναφέρει με νόημα ότι ένας από τους γείτονές του στο πάρκο τροχόσπιτων στο οποίο κατέληξε μιλούσε μόνο Ουρντού. Αν αυτό ήταν αλήθεια, θα ήταν επειδή οι φτωχοί άνθρωποι ζουν σε πάρκα τροχόσπιτων, συμπεριλαμβανομένων μεταναστών με περιορισμένη γνώση της αγγλικής γλώσσας. Ωστόσο, μου ακούγεται ύποπτο, αφού ακόμη και οι πιο φτωχοί Πακιστανοί που έρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν να γνωρίζουν αγγλικά. Ήταν η γλώσσα της αποικιοκρατίας και εξακολουθεί να είναι απαραίτητη γλώσσα, όπως τα γαλλικά στην Τυνησία. Στη συνέχεια λένε ότι υπήρχε ένα τζαμί στην περιοχή. Και λοιπόν; Τα τζαμιά είναι οίκοι λατρείας, όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν για παρηγοριά όταν αντιμετωπίζουν δύσκολες στιγμές.
Η Post λέει ότι ο Τζαμπάρ αναφέρθηκε στο Κοράνι, τη μουσουλμανική γραφή. Μα ήταν μουσουλμάνος. Αναφερόταν επίσης στο Κοράνι όταν βρισκόταν στο Αφγανιστάν ως μέρος της επιχείρησης του αμερικανικού στρατού κατά των Ταλιμπάν.
Το Κοράνι απαγορεύει το φόνο και προτρέπει τους πιστούς να συγχωρούν και να κάνουν καλό στους εχθρούς τους. Δείτε τη μελέτη μου για αυτά τα θέματα στο ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων στο academia.edu.
Αν αυτός ο τύπος ήταν ένα λευκό περήφανο αγόρι που βρέθηκε με όπλα και εκρηκτικά, θα ανέφεραν οι εφημερίδες ως ύποπτο το γεγονός ότι ανέφερε τη Βίβλο και ότι υπάρχει μια εκκλησία Βαπτιστών κοντά στο σπίτι του; Είμαστε στο 2024, New York Post. Η ισλαμοφοβία είναι μια αηδιαστική μορφή ρατσισμού. (Ναι, οι μουσουλμάνοι χαρακτηρίζονται ρατσιστικά σε αυτή τη χώρα).
Θαυμάζω πάρα πολύ τους βετεράνους. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια στρατιωτών, όπως και τα παιδιά του Τζαμπάρ. Οι περισσότεροι βετεράνοι είναι αξιοθαύμαστοι πολίτες που επιστρέφουν και συνεισφέρουν στις κοινότητές τους, χτίζοντας επιχειρήσεις και παρέχοντας βασικές υπηρεσίες. Αλλά η δουλειά αναμφισβήτητα μπορεί να οδηγήσει σε τραύματα και άγχη που μια μικρή μειοψηφία αντιμετωπίζει με δυσλειτουργικούς τρόπους. Το ποσοστό αυτοκτονιών είναι τραγικά υψηλό. Έχω χάσει ανθρώπους που γνώριζα με αυτόν τον τρόπο. Κάποιοι καταλήγουν άστεγοι. Κάποιοι ριζοσπαστικοποιούνται. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία των Proud Boys, που καταδικάστηκαν για εξέγερση, ήταν δυσανάλογα πολλοί βετεράνοι.
Η Ζακλίν Σγουίτ μπόρεσε να κρατήσει στιγμιότυπα από μερικές από τις αναρτήσεις του Τζαμπάρ στο Twitter / X:
Στην πρώτη ανάρτηση, από το 2021, λέει ότι η «νοοτροπία της έλλειψης» είναι ανθυγιεινή σε ένα περιβάλλον αφθονίας και ότι αυτή η νοοτροπία της έλλειψης γίνεται ένα είδος τραύματος. Στο δεύτερο, από την ίδια χρονιά, παραπονιέται για την έλλειψη μαύρων πρωταγωνιστών σε ταινίες, μετά τον Μαύρο Πάνθηρα (2018) της Marvel, που δεν είναι «υποτακτικοί, ανήθικοι ή ανώριμοι/ ανόητοι».
Στη συνέχεια, το 2022, όλα πήγαν κατά διαόλου. Η σύζυγός του τον χώρισε, χρεώθηκε πολύ και η Post λέει ότι κατέληξε να ζει σε ένα τροχόσπιτο με κοτόπουλα και πρόβατα.
Ο καθένας τρελαίνεται με τον τρόπο του. Λευκοί εθνικιστές προσπαθούν να εισβάλουν στην πρωτεύουσα και να κρεμάσουν τον αντιπρόεδρο. Οι καχανιστές Εβραίοι στο Ισραήλ πυροβολούν τζαμιά και διαπράττουν φρικαλεότητες στα κατεχόμενα εδάφη. Μια χούφτα μουσουλμάνοι Αμερικανοί αυτοανακηρύσσονται ISIL (ISIS, Daesh), παρόλο που η οργάνωση αυτή μόλις και μετά βίας υπάρχει και δεν έχει διοίκηση και έλεγχο. Είναι σαν ένας λευκός ρατσιστής να δηλώνει ότι ενεργεί στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, παρόλο που ο ναζιστικός στρατός έχει ηττηθεί προ πολλού και ο Αδόλφος πέθανε στο καταφύγιό του.
Θα πρέπει να είναι αυτονόητο ότι το γεγονός ότι ένας μικρός αριθμός διαταραγμένων ατόμων που ενεργεί με αυτόν τον τρόπο δεν αντανακλά τα τέσσερα ή πέντε εκατομμύρια μουσουλμάνους Αμερικανούς, οι οποίοι είναι οι γιατροί, οι λογιστές και οι τοπικοί επιχειρηματίες μας. Το να στιγματίζετε μια ολόκληρη ομάδα με τις πράξεις λίγων είναι ο ορισμός της προκατάληψης. Ομοίως, τα Proud Boys δεν αντικατοπτρίζουν όλους τους λευκούς.
Δεν είμαι ψυχίατρος και δεν το παίζω στην τηλεόραση. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την ψυχική κατάσταση του Τζαμπάρ. Ξέρω όμως ότι αν ένας λευκός έχανε την οικογένειά του και την επιχείρησή του, χρωστούσε δεκάδες χιλιάδες δολάρια και κατέληγε να ζει σε τροχόσπιτο με ζώα στην αυλή του, και μετά γινόταν έξαλλος, οι συμπαθείς λευκοί δημοσιογράφοι θα αποσπούσαν μια λυπηρή δήλωση από τους λευκούς γονείς του ότι πάσχει από ψυχικά προβλήματα. Ωστόσο, όπως επισήμανα πριν από μια δεκαετία, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν διαφορετικά τους λευκούς τρομοκράτες.
Ως υπενθύμιση, εδώ είναι οι δέκα μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των λευκών τρομοκρατών και των άλλων:
- Οι λευκοί τρομοκράτες ονομάζονται «ένοπλοι». Τι σημαίνει αυτό; Ένα άτομο με όπλο; Αυτό δεν θα ήταν, όπως, όλοι στις ΗΠΑ; Οι άλλοι τρομοκράτες ονομάζονται απλώς «τρομοκράτες».
- Οι λευκοί τρομοκράτες είναι «προβληματικοί μοναχικοί». Οι άλλοι τρομοκράτες αντιμετωπίζονται σαν μέρος μιας παγκόσμιας συνωμοσίας, ακόμη και όταν είναι προφανώς προβληματικοί μοναχικοί άνθρωποι.
- Το να κάνεις μια μελέτη για τον κίνδυνο των λευκών τρομοκρατών στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας θα σε βάλει στο περιθώριο από θυμωμένους λευκούς βουλευτές. Το να κάνεις μελέτες για άλλα είδη τρομοκρατών είναι εγγυημένη προαγωγή.
- Η οικογένεια ενός λευκού τρομοκράτη παίρνει συνέντευξη και κλαίει, καθώς αναρωτιέται τι πήγε λάθος. Κανείς δεν παίρνει σχεδόν ποτέ συνέντευξη από τις οικογένειες άλλων τρομοκρατών.
- Οι λευκοί τρομοκράτες ανήκουν στο «περιθώριο». Οι άλλοι τρομοκράτες είναι προφανώς mainstream.
- Οι λευκοί τρομοκράτες είναι τυχαία γεγονότα, όπως οι ανεμοστρόβιλοι. Οι άλλοι τρομοκράτες είναι μέρος μακροχρόνιων συνωμοσιών.
- Οι λευκοί τρομοκράτες δεν αποκαλούνται ποτέ «λευκοί». Αλλά σε άλλους τρομοκράτες αποδίδονται εθνοτικές καταβολές.
- Κανείς δεν πιστεύει ότι η τρομοκρατία είναι τυπικό χαρακτηριστικό των λευκών ανθρώπων. Αλλά οι άλλοι τρομοκράτες θεωρούνται πρότυπα των κοινωνιών τους.
- Οι λευκοί τρομοκράτες είναι αλκοολικοί, τοξικομανείς ή ψυχικά ασθενείς. Οι άλλοι τρομοκράτες είναι προφανώς καθαρόαιμοι και απόλυτα υγιείς.
- Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για τους λευκούς τρομοκράτες. Ο έλεγχος των όπλων δεν θα τους σταματήσει. Καμία πολιτική, κανένα κυβερνητικό πρόγραμμα δεν θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο σε αυτούς. Αλλά εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια πρέπει να δαπανηθούν στην αστυνομία και στο Υπουργείο Άμυνας και στην TSA, η οποία πρέπει να κάνει ουσιαστικά σωματικό έλεγχο σε 60 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, για να αντιμετωπίσει τους άλλους τρομοκράτες.
*Ο Χουάν Κόουλ είναι ο ιδρυτής και αρχισυντάκτης του Informed Comment. Είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων βιβλίων και του «Μωάμεθ: Προφήτης της ειρήνης εν μέσω της σύγκρουσης των αυτοκρατοριών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου