 |
| photo pixabay |
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρά τις ξεκάθαρες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας επιμένει να αντιμετωπίζει το νερό όχι ως αγαθό αλλά ως εμπορικό προϊόν και επιχειρεί από την πίσω πόρτα την αλλαγή τιμολόγησης παραβιάζοντας την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Αν και η ευρωπαϊκή Οδηγία στο προοίμιό της ορίζει ξεκάθαρα ότι «Το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως όλα τα άλλα, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει της κατάλληλης μεταχείρισης», καθώς και ότι «η ύδρευση συνιστά υπηρεσία κοινής ωφέλειας», η κυβέρνηση μέσω Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων επιχειρεί να ανατρέψει το πνεύμα και το γράμμα του νόμου καθιστώντας τη διαχείριση του νερού μη δημόσια και με γνώμονα μόνο την απόλυτη ανάκτηση του κόστους που συνεπάγεται ανεξέλεγκτες αυξήσεις.
Το μέγα θέμα αναμένεται να κριθεί και πάλι από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025 καθώς κατά της νέας ΚΥΑ που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ τον Σεπτέμβριο του 2024 προσέφυγε στο ΣτΕ η Πρωτοβουλία για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού.
Το κόλπο για τις αυξήσεις
Το πρώτο βήμα για την κατάργηση της δημόσιας διαχείρισης του νερού έγινε με την ένταξη υπηρεσιών ύδρευσης στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), μια Αρχή που, όπως επισημαίνει η Πρωτοβουλία, «έδειξε τις διαθέσεις της με τα τιμολόγια ρεύματος, που επέτρεψε να εκτοξευτούν σε απαράδεκτα ύψη».
Το δεύτερο βήμα ήταν η νέα ΚΥΑ που υιοθετεί μια αμιγώς λογιστικού αλλά και κερδοσκοπικού χαρακτήρα τιμολογιακή πολιτική για το νερό. Στην πραγματικότητα μέσω της ΚΥΑ η κυβέρνηση Μητσοτάκης «στήνει» έναν ανεξέλεγκτο, από το δημόσιο, μηχανισμό κοστολόγησης-τιμολόγησης των νερών όλης της Ελλάδας και για όλες τις χρήσεις, δηλαδή, ύδρευση, άρδευση και αποχέτευση.
Με απλά λόγια η αρμοδιότητα για την κοστολόγηση – τιμολόγηση του νερού αφαιρείται από τους δημόσιους φορείς – κυβέρνηση, δήμους – απομακρύνοντας έτσι την ευθύνη τιμολόγησης από τους δημόσιους φορείς (κυβέρνηση, δήμους) και ανατίθεται στη ΡΑΑΕΥ. «Μια τέτοια προοπτική προοιωνίζει ένα δυστοπικό μέλλον για το ζωτικό αγαθό του νερού, αντίστοιχο με αυτό του ρεύματος», επισημαίνει η Πρωτοβουλία και σημειώνει τα τέσσερα άκρως επικίνδυνα σημεία που συνεπάγεται η της ΚΥΑ και συγκεκριμένα:
1] Ανεξέλεγκτες Αυξήσεις Τιμολογίων καθιστώντας το νερό ακριβό και απρόσιτο για πολλά νοικοκυριά.
2] Αβεβαιότητα για την ποιότητα και τη Βιωσιμότητα των Υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης-άρδευσης και ευκολία υφαρπαγής τους από ιδιωτικά συμφέροντα.
3] Κινδύνους για την δημόσια υγεία, λόγω επισφαλούς πρόσβασης σε ακατάλληλο νερό
4] Κινδύνους και για την διατροφική επάρκεια της χώρας, λόγω περιορισμού αντί αντί εξορθολογισμού της άρδευσης
Η προσφυγή στο ΣτΕ και τα αιτήματα
Η Πρωτοβουλία για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού, συγκροτείται από εργαζόμενους σε αρμόδιες δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις για τη διαχείριση του νερού, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες από όλη την χώρα.
Με την προσφυγή που κατέθεσαν το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο καλείται για δεύτερη φορά να εξετάσει το ζήτημα της κοστολόγησης του νερού καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στην αφαίρεση της αρμοδιότητας της κοστολόγησης και τιμολόγησης του νερού από το δημόσιο παρά την ομόφωνη απόφαση του ΣτΕ (2519/2022) με την οποία ακύρωσε την προηγούμενη ΚΥΑ τιμολόγησης, υπογραμμίζοντας ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, αλλά κοινωφελές αγαθό.
Με τη νέα ΚΥΑ η κυβέρνηση αναπαράγει τις ίδιες ρυθμίσεις – και μάλιστα επί το δυσμενέστερο – αν και γνωρίζει πολύ καλά ότι έχουν κριθεί αντισυνταγματικές.
Να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχει αποφανθεί τέσσερις φορές ξεκάθαρα για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζει ως εμπορικό προϊόν αλλά ως αγαθό στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες.
Η Πρωτοβουλία Πρωτοβουλία για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού διεκδικεί την ακύρωση της νέας Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την Τιμολόγηση του Νερού αλλά και να απενταχθούν οι υπηρεσίες ύδατος από τη ΡΑΑΕΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου