Γιατί ο Τραμπ επέβαλε δασμούς σε ένα νησί που κατοικείται μόνο από… πιγκουίνους;

Ο Τραμπ χάρηκε με την ευκαιρία να παίξει τον ισχυρό άντρα στην πραγματικότητα. 

 Γράφει η Μαρία Ράντου

Οι εκτεταμένοι δασμοί που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, την Τετάρτη, δεν πλήττουν μόνο τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου, αλλά και περιοχές που δεν διαθέτουν καν οικονομική δραστηριότητα –  ή ακόμη και πληθυσμό.

Αυτό ισχύει απόλυτα για τις Νήσους Χερντ και ΜακΝτόναλντ, ένα εξωτερικό έδαφος της Αυστραλίας στον νότιο Ινδικό Ωκεανό, που τέθηκε υπό δασμό 10%. Σύμφωνα με το CIA World Factbook, τα ακατοίκητα αυτά νησιά, που αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, περιγράφονται ως «καλυμμένα από πάγο κατά 80%» και «αφιλόξενα» (στην περίπτωση της Χερντ), ενώ οι Νήσοι ΜακΝτόναλντ χαρακτηρίζονται ως «μικρές» και «βραχώδεις».

Οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα στα νησιά σταμάτησε το 1877, όταν τερματίστηκε το εμπόριο ελαίου από θαλάσσιους ελέφαντες και οι κυνηγοί φώκιας εγκατέλειψαν το απομακρυσμένο αυτό σύμπλεγμα, που βρίσκεται στη θαλάσσια διαδρομή από τη Μαδαγασκάρη προς την Ανταρκτική.

Οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ είναι από τα πιο απομονωμένα μέρη στον κόσμο. Η πρόσβαση σε αυτές είναι δυνατή μόνο με ένα ταξίδι δύο εβδομάδων με πλοίο από το Περθ, στη δυτική Αυστραλία. Είναι εντελώς ακατοίκητες, με την τελευταία ανθρώπινη παρουσία να χρονολογείται σχεδόν πριν από 10 χρόνια και ο πληθυσμός τους αποτελείται κατά αποκλειστικότητα από πιγκουίνους και θαλάσσια πτηνά.

Παρόλα αυτά, οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ εμφανίστηκαν σε μια λίστα που δημοσίευσε ο Λευκός Οίκος με «χώρες» στις οποίες επιβάλλονται νέοι εμπορικοί δασμοί.

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Άντονι Αλμπανέζι, σχολίασε την Πέμπτη: «Κανένα μέρος στη Γη δεν είναι ασφαλές».

Οι Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ είναι ένα από τα πολλά «εξωτερικά εδάφη» της Αυστραλίας που αναφέρονται ξεχωριστά στη λίστα δασμών των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι η ίδια η Αυστραλία θα υπόκειται επίσης σε δασμούς 10% στα προϊόντα της.

Τα εξωτερικά εδάφη ανήκουν στην Αυστραλία, δεν είναι αυτοδιοικούμενα, αλλά έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Δασμοί και σε άλλες μικρές ή ακατοίκητες περιοχές

O ανταγωνισμός ΗΠΑ – Κίνας: H Ελλάδα στην «παγίδα του Θουκυδίδη»; - Του Δημήτρη Καλτσώνη*

Ο καθηγητής Θεωρίας Κράτους και Δικαίου, Δημήτρης Καλτσώνης* εξετάζει τη φύση του ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας και τη θέση της Ελλάδας σε αυτόν. Πρόκειται για την εισήγηση του στην ημερίδα του Ομίλου Μαρξιστικών Ερευνών (ΟΜΕ), με θέμα: «Κρίση και πόλεμος. Ποια προοπτική για την ειρήνη;» που πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στις 29 Μαρτίου του 2025.

Ακολουθεί το κείμενο της εισήγησης:

ΗΠΑ

            «Ας ξεκινήσουμε από τις ΗΠΑ. Ποια είναι η βασική τους επιδίωξη; Δεν είναι άλλη από τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας στο διηνεκές. Η καπιταλιστική παλινόρθωση στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στις υπόλοιπες πρώην σοσιαλιστικές χώρες σήμανε μια περίοδο απόλυτης επανακυριαρχίας του καπιταλισμού αλλά και πλανητικής πλέον κυριαρχίας των ΗΠΑ. Όμως, νέες αντιθέσεις ήταν αναπόφευκτο να αναδυθούν σταδιακά. Αυτές τις νέες αντιθέσεις προσπαθεί το κράτος των ΗΠΑ, ως συλλογικός καπιταλιστής, να διαχειριστεί.

            Η δεκαετία του 1990 υπήρξε μια στιγμή ευφορίας κατά την οποία πολλοί από τους ιθύνοντες θεώρησαν ότι οι πιθανότητες αμφισβήτησης της αμερικανικής κυριαρχίας είναι μηδαμινές, αν όχι ανύπαρκτες. Σε ένα βαθμό, κάποιοι από αυτούς μπορεί να έπεσαν θύματα της δικής τους προπαγάνδας περί τέλους της ιστορίας κλπ.

            Αυτό δεν ισχύει για το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων καθώς οι πλέον διορατικοί, όπως για παράδειγμα ο Άντριου Μάρσαλ, έβλεπαν ειδικά από το 2000, όταν η Κίνα έγινε μέλος του ΠΟΕ, ότι η ασιατική χώρα είναι η μόνη που μπορεί να αναδυθεί ως μεγάλη δύναμη και να αμφισβητήσει την παντοκρατορία των ΗΠΑ. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι το 1999 είχε δοθεί ένα μήνυμα σε αυτή την κατεύθυνση με τον δήθεν κατά λάθος βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι.

            Ήδη πολύ νωρίτερα, το 1992 ένα αμερικανικό κείμενο στρατηγικής για το μεταψυχροπολεμικό κόσμο έθετε ως κύριο στόχο την προληπτική αποτροπή εμφάνισης και ανόδου ανταγωνιστικών μεγάλων δυνάμεων. Στο πνεύμα αυτό υπήρξαν διάφορες προτάσεις διαχείρισης της κατάστασης, ανάμεσα στις οποίες και το περίφημο έργο του Μπρεζίνσκι Η μεγάλη σκακιέρα που εκδόθηκε το 1994.

No Fake: Η Ακροδεξιά πάει πόλεμο

Ο «λαϊκός πατριωτισμός» τους δεν είναι «αγάπη για την πατρίδα», όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά φιλοπόλεμος εθνικισμός. Τι μας λένε για τα εξοπλιστικά και δεν είναι έτσι.

Το Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς, σε συνεργασία με το NEWS 24/7, παρουσιάζει τα… σουξέ του αντιδραστικού λόγου: Ένα από αυτά αφορούν τα εξοπλιστικά.

Fake

“Οι Πολωνοί πέτυχαν καλύτερη συμφωνία. Παίρνουν τα ίδια υποβρύχια με εμάς, με συμπαραγωγή κατά 50%. Τέτοια κυβέρνηση θέλω εγώ, κύριε πρωθυπουργέ. Να παίρνει συμπαραγωγές και υπεραξία των οπλικών συστημάτων, γιατί είναι το χρήμα του ελληνικού λαού, να έχουν θέσεις εργασίας, για να μην φεύγουν τα παιδιά μας από την Ελλάδα”. (Κυριάκος Βελόπουλος, πρόεδρος Ελληνικής Λύσης, στη Βουλή 2.2.2025).

“Ξέρω τι λένε κάποιοι, ότι δεν χρειαζόμαστε άλλα Rafale, φρεγάτες, αλλά χρειαζόμαστε ΜΕΘ. Μα, η Ιστορία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συγχωρεί τη λήθη ούτε τις αυταπάτες. Όποιος επενδύει μόνο στην ευημερία και αδιαφορεί για την ασφάλεια, στο τέλος, τα χάνει και τα δύο” (Βασίλης Στίγκας, πρόεδρος Σπαρτιατών, στη Βουλή 2.2.2025).

No Fake

Φεύγουν πράγματι οι νέοι από την Ελλάδα επειδή δεν επενδύει αρκετά στη βιομηχανία του πολέμου – ή μήπως γιατί η χώρα ζει πάνω από 15 χρόνια μια ατέλειωτη λιτότητα χωρίς, παρ’ όλα αυτά, να προσελκύει επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας;

Είναι ο πόλεμος λύση για την ανεργία; Και επενδύει στ’ αλήθεια η Ελλάδα στην ευημερία αντί για την ασφάλεια – όταν το ΕΣΥ καταρρέει, αλλά οι κυβερνήσεις κάθε τόσο αγοράζουν φρεγάτες και πολεμικά αεροσκάφη, προσλαμβάνουν κυρίως αστυνομικούς και δίνουν ψηφοθηρικά μπόνους στα σώματα ασφαλείας;

Στη συζήτηση της Τετάρτης στη Βουλή για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεξοπλισμού της Ευρώπης (Re-arm) –μέρος της οποίας αφορούσε τις αυξήσεις που υποσχέθηκε η κυβέρνηση στους ένστολους–, οι τρεις αρχηγοί της Ακροδεξιάς έδειξαν ότι κάτω από τη γαλανόλευκη στολή φορούν χακί στρατιωτική παραλλαγή. Ο «λαϊκός πατριωτισμός» τους δεν είναι «αγάπη για την πατρίδα», όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά φιλοπόλεμος εθνικισμός.

Καταρχάς, οικονομικός εθνικισμός: το πρόβλημά τους δεν είναι οι κίνδυνοι για την ειρήνη που σηματοδοτεί ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης, ούτε οι αλόγιστες δαπάνες για πολεμικές προετοιμασίες, ενώ η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν τα βγάζει πέρα με τίποτα.

Το βασικό πρόβλημά τους είναι αν τα όπλα που θα σκοτώνουν θα έχουν παραχθεί στην Ελλάδα, αντί στη Γαλλία ή τη Γερμανία. Το θέμα δηλαδή δεν είναι η ειρήνη, αλλά αν μπορούμε να στηριχτούμε σε δική μας βιομηχανία πολέμου.

Έπειτα, στρατιωτικός ανταγωνισμός: πολεμική προετοιμασία απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, την Τουρκία. Και τέλος, αυταρχικός εθνικισμός: ιδεολογική προετοιμασία για πόλεμο, συμμόρφωση στην εξουσία, κατασκευή εσωτερικών εχθρών που πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα που είναι νωρίς.

Για τους τρεις αρχηγούς της Ακροδεξιάς, όποιοι έχουν αντιρρήσεις για το κλίμα πολεμικού ενθουσιασμού που καλλιεργείται στην Ευρώπη, όποιοι κάνουν κριτική στα εξωφρενικά έξοδα για όπλα, όποιοι προειδοποιούν πως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παίζουν με τη φωτιά και την καταστροφή, βαφτίζονται από τώρα «ανθέλληνες».

Fake αντισυστημικοί (ξανά)

Στη συζήτηση στη Βουλή απολαύσαμε τον δήθεν αντισυστημισμό της Ακροδεξιάς;

Κοίτα ποιοι μιλάνε για Ελευθερία του Τύπου - Της Ματίνας Παπαχριστούδη*

Στις 13 Φεβρουαρίου η δημοσιογράφος Σοφία Γιαννακά, πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, νυν σύμβουλος έκδοσης -αρθρογράφος στην ακραία φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα iefimerida που πολλάκις ευεργετήθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τις “πέτσινες λίστες” κρατικής διαφήμισης, έγραψε ένα κείμενο με τίτλο “Μαρία Καρυστινού, μήπως το έχει παρακάνει;”. Ένα άρθρο γνώμης, με το οποίο επιτίθεται με ακόρεστη χολή ενάντια στην Μαρία Καρυστιανού ως “ενεργούμενο όργανο της αριστεράς”, άποψη απόλυτα ενταγμένη στην κυρίαρχη γραμμή Μαξίμου να λοιδορηθούν και συκοφαντηθούν πάσει θυσία οι συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη που δεν έβγαλαν το σκασμό και επιμένουν στην απαίτηση δικαιοσύνης και τιμωρίας των υπεύθυνων πολιτικών. Η ίδια η Σοφία Γιαννακά προχθές ενημέρωσε το αναγνωστικό της κοινό ότι καλείται από το Πειθαρχικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών στην οποία είναι μέλος “να απολογηθεί” για το παραπάνω κείμενο της. 

Η γνωστοποίηση της κλήσης σε απολογία για παραβίαση της δεοντολογίας, προκάλεσε δυσανάλογα μεγάλο κύμα αντιδράσεων, έγινε μείζον θέμα στη μιντιακή επικαιρότητα, σχεδόν “πρώτο θέμα” στην ειδησεογραφία των κοινωνικών δικτύων, εξαιτίας και κυρίως με τη βοήθεια του Μαξίμου και των θερμών δημοσιογραφικών ενσωματωμένων γραφίδων του. 

Καταρχήν οφείλουμε να σημειώσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, όργανο ανεξάρτητο με μέλη που εκλέγονται σε εκλογές, καλεί σε “απολογία” δημοσιογράφους για λιβελογραφήματα που στρέφονται ενάντια στην κοινωνία, με ψευδείς, παραπλανητικές ειδήσεις και αναφορές. Το 2015 η αφρόκρεμα της υποταγμένης στα Μνημόνια, τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ δημοσιογραφίας, ξεσηκώθηκε ενάντια στην ΕΣΗΕΑ και τα συνδικαλιστικά της όργανα επειδή παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό 9 τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι οι οποίοι την κρίσιμη εβδομάδα προ του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ το 2015, παραβίασαν κάθε γραμμή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας τρομοκρατώντας την κοινωνία υπέρ του “βάστα Σόιμπλε” με ψευδή, παραπλανητικά και εκβιαστικά ρεπορτάζ.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που “απόψεις” και “γνώμες” αρθρογράφων, οι οποίοι δεν έγραψαν ούτε μια ώρα ρεπορτάζ ή έρευνας στο πεζοδρόμιο, αλλά κατέχουν στελεχικές θέσεις και βρίσκονται “πρώτο τραπέζι- πίστα” σε τηλεοπτικές κάμερες και ραδιοφωνικά μικρόφωνα, καθορίζονται από την κομματική -πολιτική τους ταυτότητα ενταγμένη στην επικυρίαρχη πάντα κυβερνητική προπαγάνδα. Το διαβατήριο εισόδου εξάλλου για πάρα πολλούς “δημοσιογράφους” από την παραπάνω κατηγορία στη δημοσιογραφία και τα Μέσα ενημέρωσης, είναι συνήθως η έμμισθη ή εθελοντική απασχόληση τους σε κυβερνητικά γραφεία επικοινωνίας ή στους κομματικούς μηχανισμούς των εκάστοτε κυβερνήσεων. Μπορούν να μεταπηδούν από τη δημοσιογραφία στην πολιτική και τούμπαλιν, από την πολιτική να επιστρέφουν στη “δημοσιογραφία”, χωρίς κάποιος να τους χρεώσει ότι καταπατούν την βασική αρχή του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Μικρή είναι η “κοινωνία” της δημοσιογραφίας και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…

Η Frontex εξετάζει τη διακοπή της χρηματοδότησης της ελληνικής ακτοφυλακής, εξ αιτίας παράνομων επαναπροωθήσεων και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων - Καταγγελία και από τον διασώστη Ιάσ. Αποστολόπουλο για το πρόσφατο τραγικό ναυάγιο στη Λέσβο

Φωτογραφία Αρχείου | (AP Photo/Petros Giannakouris, File)

Ο επικεφαλής της Frontex εξετάζει σοβαρά τη διακοπή χρηματοδότησης της ελληνικής ακτοφυλακής

Οι επαναπροωθήσεις και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ο λόγος που εξετάζονται μέτρα κατά της Ελλάδας από τον κ. Λέιτενς • Καταγγέλλει το ελληνικό λιμενικό για τα ναυάγιο της Λέσβου, ο Ιάσωνας Αποστολόπουλος.

Η ελληνική ακτοφυλακή και οι επαναπροωθήσεις, οι οποίες είναι εκ του νόμου παράνομες, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνέντευξης του επικεφαλής της Frontex, Χανς Λέιτενς, στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, όπως μεταδίδει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων, Deutsche Welle. 

Ο κ. Λέιτενς ερωτώμενος αν σκοπεύει να διακόψει τη χρηματοδότηση στην ελληνική ακτοφυλακή επειδή συνεχίζει να παραβιάζει το νόμο και να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, απάντησε πως το εξετάζει σοβαρά προσθέτοντας πως «δεν έχω άμεση επιρροή στη συμπεριφορά των εθνικών συνοριοφυλάκων. Η χρηματοδότηση όμως γίνεται με δική μου ευθύνη. Αρχικά, θα προσαρμόσω τα κοινά επιχειρησιακά σχέδια της Frontex και των τοπικών αρχών ασφαλείας και θα καταστήσω πιο σαφές ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός στα δικαιώματα των μεταναστών. Έτσι θα θέσω καλύτερες βάσεις για να περιορίσω ή να τερματίσω κάποια συνεργασία».

Προηγουμένως, ο δημοσιογράφος του Spiegel ρώτησε τον επικεφαλής της Frontex αν έχει γνώση για το εάν οι ελληνικές αρχές συνεχίζουν να κάνουν επαναπροωθήσεις, με τον δεύτερο να απαντάει με διπλωματικό τρόπο επισημαίνοντας ότι λαμβάνει ακόμη «αναφορές για παρατυπίες από ορισμένα κράτη - μέλη και προσθέτοντας ότι «δεν μπορούμε να λειτουργούμε με τέτοια μέσα. Έχουμε δεσμευτεί για την τήρηση του ευρωπαϊκού δικαίου. Θέλω να αποδείξω ότι αυτό είναι εφικτό. Για μένα έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία: Όταν ενημερώνουμε τα κράτη-μέλη για πιθανές παραβιάσεις του νόμου, αυτά πρέπει να τις ερευνούν σοβαρά – και, εάν χρειαστεί, να επιβάλλουν και πειθαρχικές κυρώσεις».

Πέρα από τη διακοπή της χρηματοδότησης ο επικεφαλής της Frontex ανέφερε και άλλοι τρόποι «τιμωρίας» των κρατών που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της απόσυρσης από τις συγκεκριμένες χώρες, τονίζοντας ωστόσο ότι «ο σχετικός κανονισμός δεν προβλέπει υποχρεωτικά την απόσυρση. Μπορούμε να λάβουμε και άλλα μέτρα, όπως για παράδειγμα σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό που συγχρηματοδοτούμε. Στο πλαίσιο κοινών επιχειρήσεων με κράτη-μέλη της ΕΕ, επιδοτούμε για παράδειγμα τη χρήση πλοίων της ακτοφυλακής».

Καταγγέλλει έγκλημα ο Ιάσωνας Αποστολόπουλος στο ναυάγιο της Λέσβου

Εν τω μεταξύ ο γνωστός διασώστης, Ιάσωνας Αποστολόπουλος, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποδεικνύει ως υπεύθυνο το ελληνικό λιμενικό για το ναυάγιο της Λέσβου στο οποίο επτά μετανάστες έχασαν τη ζωή τους μεταξύ των οποίων και δύο ανήλικα παιδιά, καταγγέλλοντας ότι οι Έλληνες λιμενικοί τρύπησαν τη βάρκα των προσφύγων με καμάκι για να τους απωθήσουν.

Tο Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός για επίσκεψη Γεωργιάδη: Εγκαίνια και φιέστες για γέλια και για κλάματα, με “εθελοντές” του Ερυθρού Σταυρού που δεν είναι εθελοντές αλλά έμμισθοι υπάλληλοι – Ραντεβού στις 9 Απρίλη στη γενική απεργία

Πηγή φωτογραφίας: Υπουργείο Υγείας

ΣΕΝΕ για επίσκεψη Γεωργιάδη: «Εγκαίνια και φιέστες για γέλια και για κλάματα – Ραντεβού στις 9 Απρίλη στη γενική απεργία»

Με ανακοίνωσή του, το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός (ΣΕΝΕ) σχολιάζει την επίσκεψη του υπουργού Υγείας στο νοσοκομείο για τα εγκαίνια του προγράμματος υποστήριξης των ΤΕΠ από εθελοντές του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, χαρακτηρίζοντάς την «ένα ακόμα επικοινωνιακό show» και παράλληλα απευθύνει κάλεσμα για τη μεγάλη γενική απεργία της 9ης Απρίλη, «γιατί αυτό που μπαίνει στη ζυγαριά είναι το αμείλικτο δίλημμα: ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Το σχόλιο-ανακοίνωση του ΣΕΝΕ:

Σχόλιο ΣΕΝΕ για επίσκεψη  Άδωνι Γεωργιαδη

Σε ένα ακόμα επικοινωνιακό show, ο υπουργός  εμπορίου της υγείας επισκέφθηκε τον Ευαγγελισμό εν μέσω γενικής εφημερίας για να “εγκαινιάσει” το πρόγραμμα με την παρουσία στελεχών του Ερυθρού Σταύρου στα ΤΕΠ. Σε δήλωση του, ανέφερε ότι αυτό το μέτρο θα αλλάξει την εμπειρία των ασθενών στα επείγοντα γιατί ως γνωστόν,  οι ασθενείς έρχονται στα ΤΕΠ…. για την εμπειρία.  

Να ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά τα εξής:  Οι “εθελοντές” του Ερυθρού Σταυρού δεν είναι εθελοντές αλλά έμμισθοι υπάλληλοι ΜΚΟ για 8ωρη παρουσία στα επείγοντα (στο ¼ των εφημεριών), ενώ το ίδιο το πρόγραμμα κοστολογήθηκε από το Υπουργείο Υγείας για 2.200.000€, έδωσαν δηλ. κατευθείαν ζεστό χρήμα σε μια ακόμα ΜΚΟ.

Το ενδεχόμενο να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα για να προσλάβουν ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στο ΤΕΠ δεν φαίνεται να αποτελεί επιλογή του υπουργείου για βελτίωση όχι της εμπειρίας, αλλά της ουσίας της ασφαλούς λειτουργίας των ΤΕΠ.

Ο σκοπός του προγράμματος να κατευθύνουν τους ασθενείς ανάμεσα στα ιατρεία κρίνεται… άσκοπος, καθώς το πρόβλημα στα νοσοκομεία ΔΕΝ είναι η απουσία “τροχονόμων” αλλά ιατρονοσηλευτικου προσωπικού που εξετάζει, τραυματιοφορέων που μεταφέρουν τους ασθενείς όπου χρειάζεται, ακτινοδιαγνωστών και βιοπαθολόγων, τεχνολόγων και λοιπού προσωπικού για γρήγορη και ασφαλή ροή των απαραίτητων εξετάσεων, ελεύθερα κρεβάτια στις κλινικές για να μην περιμένουν με τις ώρες ή και μέρες οι εισαγωγές στα ΤΕΠ μέχρι να βρεθεί κρεβάτι. Το πρόβλημα στα επείγοντα των νοσοκομείων ενισχύει η παντελής ανυπαρξία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με αποτέλεσμα οι ασθενείς να στοιβάζονται στα ΤΕΠ των μεγάλων νοσοκομείων.

Στην προσπάθειά του να βάλει φρένο στην κλιμακούμενη αγανάκτηση των υγειονομικών, αλλά και όσων αποκτούν… εμπειρία (δυστυχώς όχι από επιλογή) στα νοσοκομεία το υπουργείο υγείας πιέζεται να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα αναβάθμισης, γι’ αυτό βαφτίζει καινοτομία και μέτρα που θα βοηθήσουν ακόμη και εντελώς άχρηστες πρωτοβουλίες όπως αυτή με τους «εθελοντές» του Ερυθρού Σταυρού.

Αναρωτιόμαστε: Σήμερα μετά τη δημοσίευση του άλμπουμ της χτεσινής φωτογράφισης, μπήκε στον κόπο η Διοίκηση να ενημερώσει τον Υπουργό εμπορίου της υγείας ότι γι’ ακόμη μία φορά, στην «κανονικότητα» της γενικής εφημερίας του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας, οι αναμονές για μια αξονική τομογραφία ξεπερνούν τις 12 – 15 ώρες και ότι ενώ έχει κλείσει η εφημερία περιμένουν στα επείγοντα δεκάδες ασθενείς λόγω των ελλείψεων προσωπικού σε εργαστήρια και απεικονιστικά τμήματα;;

Αναμένουμε το επόμενο επεισόδιο της σειράς “εγκαίνια και φιέστες για γέλια και για κλάματα με τα χρήματα των φορολογουμένων” με το επόμενο ευφάνταστο μετρό για τα βραχιολάκια …  Μέχρι τότε, δίνουμε το ραντεβού μας στις 9 Απρίλη στη γενική ΑΠΕΡΓΙΑ γιατί  αυτό που μπαίνει στη ζυγαριά είναι το αμείλικτο δίλημμα “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.

ΠΗΓΗ

Σημαντική «Πρωτοβουλία για δημόσιο, ασφαλή και ποιοτικό σιδηρόδρομο» από επιστήμονες, καλλιτέχνες, τεχνικούς, ανθρώπους των σιδηροδρόμων, εκπροσώπους συλλογικών φορέων

Για τον δημόσιο σιδηρόδρομο που μας αξίζει

Μια σημαντική «Πρωτοβουλία για δημόσιο, ασφαλή και ποιοτικό σιδηρόδρομο» συγκροτούν 144 επιστήμονες, καλλιτέχνες, τεχνικοί, άνθρωποι των σιδηροδρόμων, εκπρόσωποι συλλογικών φορέων. ● Τη Δευτέρα 7 Απριλίου, στις 19.00, στην ΕΣΗΕΑ η επίσημη παρουσίαση της Πρωτοβουλίας. Ολόκληρο το κείμενό της. ● Στην efsyn.gr όλοι οι μέχρι στιγμής υπογράφοντες.

Αν κάτι μάθαμε από την τραγωδία που συγκλονίζει δύο χρόνια και πλέον τη χώρα, ξεσηκώνοντας κατά εκατομμύρια τους πολίτες, στριμώχνοντας την κυβέρνηση και φέρνοντας τα πάνω κάτω στο πολιτικό σύστημα, είναι πως οι ιδιωτικοποιήσεις, η λεηλασία των δημόσιων πόρων από κρατικούς αξιωματούχους και μεγαλοεργολάβους και η διαφθορά σκοτώνουν. Αν και το έγκλημα στα Τέμπη έχει καταστήσει σχεδόν αυτονόητο το αίτημα για δημόσιο, ασφαλή και ποιοτικό σιδηρόδρομο, είναι η πρώτη φορά που συγκροτείται μια Πρωτοβουλία ακριβώς γι’ αυτό και μ’ αυτόν τον τίτλο.

Περισσότεροι από 140 επιστήμονες, καλλιτέχνες, τεχνικοί, άνθρωποι των σιδηροδρόμων, εκπρόσωποι συλλογικών φορέων, αλλά και δημοσιογράφοι συνυπογράφουν μέχρι στιγμής το κείμενο της «Πρωτοβουλίας για ΔΗΜΟΣΙΟ, ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟ» (μεταξύ άλλων οι Παντελής Βούλγαρης, Ιωάννα Καρυστιάνη, Nένα Βενετσάνου, Μαριάννα Τζιαντζή, Νίκος Μαρκάτος, Θανάσης Καμπαγιάννης, Γιώργος Μεράντζας, Αρης Χατζηστεφάνου, Χρήστος Αβραμίδης, Σπύρος Σακελλαρόπουλος κ.ά.), ενώ τη Δευτέρα 7 Απριλίου, στην αίθουσα του 3ου ορόφου της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20), στις 7 το απόγευμα, θα γίνει η δημόσια παρουσίαση της Πρωτοβουλίας.

Η «Εφ.Συν.» δημοσιεύει ολόκληρο το κείμενο της Πρωτοβουλίας, ενώ στην ιστοσελίδα μας efsyn.gr θα αναρτηθούν τα ονόματα όλων όσοι το υπογράφουν μέχρι σήμερα.

Το κείμενο της πρωτοβουλίας

«Η 28η Φεβρουαρίου 2023 αποτελεί μια μαύρη μέρα που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη συνείδησή μας λόγω του τραγικού θανάτου 57 πολιτών από ένα δυστύχημα που μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Από εκείνη την ημέρα όλοι οι αρμοί της ελληνικής Πολιτείας (κυβέρνηση, αστυνομία, δικαιοσύνη, Βουλή κ.ά.) έχουν επιδοθεί σε μια πρωτοφανή και σκανδαλώδη προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών και των υπαίτιων της σύγκρουσης και των θανάτων.

H 28η Φεβρουαρίου 2025 αποτελεί μια ιστορική μέρα επειδή σηματοδοτεί την ανάταση του λαού και την ανατροπή της προπαγάνδας των κυβερνώντων και της μιντιακής ακολουθίας τους. Στους δρόμους της Ελλάδας και του εξωτερικού, που γέμισαν από πεισμωμένους και αποφασισμένους για δικαιοσύνη ανθρώπους, ξαναβρήκε η χώρα τον ρυθμό και την πεποίθησή της διατρανώνοντας την απαίτησή της το έγκλημα των Τεμπών να μην κουκουλωθεί και να αποκαλυφθούν οι ένοχοι.

Οι 57 νεκροί των Τεμπών είναι δικοί μας άνθρωποι και ζητούν δικαίωση. Είναι τα θύματα ενός εγκλήματος. Η προσπάθεια συγκάλυψης από κυβερνητικούς, δικαστικούς και λοιπούς παράγοντες είναι ένα ακόμη, πιθανόν πιο ωμό και αποτρόπαιο, έγκλημα, που εκθέτει τη διαπλοκή και την ανικανότητα ενός ολόκληρου κράτους. Η ανικανότητα αυτή δεν είναι αδυναμία αλλά ισχυρή απόδειξη πως η προτεραιότητα δεν δίνεται στην ασφάλεια των πολιτών και την ανθρώπινη ζωή αλλά στο κέρδος και τα μεγάλα συμφέροντα. Οπως επιτάσσουν τα μνημόνια και οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. που οδήγησαν στην ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου. Για την περίφημη ιδιωτική πρωτοβουλία η ασφάλεια είναι περιττό κόστος που αφαιρείται από τα κέρδη.

Ποιοι αγοράζουν τα σχολεία και γιατί; Η απόβαση ξένων funds στα σχολεία, η σύνδεση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και οι συνέπειες για το δημόσιο σχολείο (ΠΙΝΑΚΑΣ)

φωτογραφία αρχείου | EUROKINISSI/ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

H τάση συνεργασιών ή εξαγορών μεγάλων ελληνικών ιδιωτικών σχολείων από διεθνή εκπαιδευτικά funds υποδηλώνει μια σημαντική στροφή στον εκπαιδευτικό τομέα της χώρας, αφού στην πραγματικότητα αποτελεί κομμάτι ενός μεγαλύτερου, στρατηγικού παζλ: της δημιουργίας ενός πλήρως ιδιωτικοποιημένου εκπαιδευτικού συστήματος, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.

Χρήστος Κάτσικας

Τα τελευταία χρόνια, η ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σημαντικής μεταβολής. Με την εντεινόμενη παρουσία διεθνών επενδυτικών funds στον χώρο των ιδιωτικών σχολείων (και όχι μόνο) και τις παράλληλες πολιτικές πρωτοβουλίες για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο που δεν αφορά μόνο την οικονομία αλλά και την ίδια την αντίληψη της εκπαίδευσης ως δημόσιου ή ιδιωτικού αγαθού.

Από τον Σεπτέμβριο του 2024 έως σήμερα, έξι μεγάλα ιδιωτικά σχολεία στην Ελλάδα έχουν προχωρήσει σε συνεργασίες ή εξαγορές από διεθνή εκπαιδευτικά funds. Αυτή η τάση υποδηλώνει μια σημαντική στροφή στον εκπαιδευτικό τομέα της χώρας, με την είσοδο ξένων κεφαλαίων να αναδιαμορφώνει το τοπίο. Αν και η είδηση φάνηκε μεμονωμένη, στην πραγματικότητα αποτελεί κομμάτι ενός μεγαλύτερου, στρατηγικού παζλ: της δημιουργίας ενός πλήρως ιδιωτικοποιημένου εκπαιδευτικού συστήματος, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.

Εξι εξαγορές σε έξι μήνες – Ποιοι είναι οι μεγάλοι «παίκτες»;

● ISP (International Schools Partnership): Βρετανικός εκπαιδευτικός όμιλος με πάνω από 70 σχολεία παγκοσμίως.

● Cognita: Με έδρα στο Λονδίνο, κατέχει δεκάδες σχολεία σε Ευρώπη, Ασία και Λατινική Αμερική.

● Inspired Education Group: Διαχειρίζεται σχολεία σε περισσότερες από 25 χώρες με προσανατολισμό στην ακαδημαϊκή αριστεία.

● Dukes Education: Βρετανικός όμιλος με ισχυρή παρουσία στην ανώτερη και προπαρασκευαστική εκπαίδευση.

Κύμα αλληλεγγύης, από εκατοντάδες πανεπιστημιακούς από όλα τα ΑΕΙ της χώρας αλλά και από ΑΕΙ του εξωτερικού, στις/στους απεργούς εκπαιδευτικούς που διώκονται

Απλώνεται το κύμα αλληλεγγύης στις/στους απεργούς εκπαιδευτικούς που διώκονται. Εκατοντάδες πανεπιστημιακοί από όλα τα ΑΕΙ της χώρας αλλά και από ΑΕΙ του εξωτερικού, δηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους/στις απεργούς εκπαιδευτικούς που διώκονται από την κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ για τον αγώνα τους για δημόσια δωρεάν παιδεία, ενάντια στην εφαρμοζόμενη αξιολόγηση του Ν.4823/2021.  

Ανάμεσά τους, ο Michael W. Apple Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν  και Συνεργάτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ο Henry A. Giroux καθηγητής στο McMaster University του Καναδά, γνωστοί παιδαγωγοί, ιστορικοί της εκπαίδευσης, καθηγητές εργατικού και συνταγματικού δικαίου.

Το πλήρες κείμενο με τις υπογραφές καθώς και κατάλογο πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού στα οποία διδάσκουν οι αλληλέγγυοι/ες πανεπιστημιακοί όπως αναρτήθηκε στο ιστολόγιο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σύρου, Τήνου, Μυκόνου (https://syllogospe.blogspot.com/):

 

Παραθέτουμε τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού στα οποία διδάσκουν οι αλληλέγγυοι/ες πανεπιστημιακοί:

Πανεπιστήμια του εξωτερικού

1. Brunel University of London, Αγγλία
2. Cinvestav, Μεξικό
3. Edinburgh Napier University, Σκωτία
4. ETH Zurich (Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο), Ελβετία
5. KU Leuven University, Βέλγιο
6. Manchester Metropolitan University, Αγγλία
7. Oslo Metropolitan University, Νορβηγία
8. Princeton University, HΠΑ
9. Radboud University, Ολλανδία
10. Sorbonne University, Paris, France
11. Swansea University, Britain, Αγγλία
12. The University of Manchester, Αγγλία
13. Tilburg University, Ολλανδία
14. Université Paris Cité, Γαλλία,
15. University of Amsterdam, Ολλανδία
16. University of Massachusetts Boston, ΗΠΑ
17. University of Picardy Jules Verne, Γαλλία
18. University of Southampton UK, Αγγλία
19. University of Sussex, Αγγλία
20. Vrije Universiteit Amsterdam, Ολλανδία
21. Vrije Universiteit Amsterdam, Ολλανδία
22. Πανεπιστήμιο Κοπεγχάγης, Δανία
23. Πανεπιστήμιο Νότιου Ιλλινόις, ΗΠΑ
24. Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ, Αυστραλία
25. Πανεπιστήμιο της Λιλ, Γαλλία
26. University of Wisconsin, Madison, ΗΠΑ
27. University of Manchester, Αγγλία
28. University of Tübingen, Germany
29. Πανεπιστήμιο Κύπρου
30. Public Interest English and Cultural Studies, Faculty of Humanities, and, The Paulo Freire Distinguished Scholar in Critical Pedagogy, Toronto, Canada

 Πανεπιστήμια και  ερευνητικά   ιδρύματα στην Ελλάδα

Τετάρτη, 9 Απριλίου 2025: Γενική Απεργία εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για πραγματικές αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για να παρθούν μέτρα κατά της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης

ΑΔΕΔΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

για την απεργία της 9^ης του Απρίλη 2025

 

Η απεργία της 28ης Φεβρουαρίου αποτελεί μια ιστορική στιγμή για το λαϊκό κίνημα. Εκατομμύρια πολίτες, εργαζόμενοι, απήργησαν και διαδήλωσαν σε εκατοντάδες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα απαιτώντας ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό αίτημα, καθώς συμπυκνώνει την απαίτηση, όχι μόνο για τη διαλεύκανση του Εγκλήματος των Τεμπών, το τέλος της συγκάλυψης και την τιμωρία των υπευθύνων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, αλλά και την απαίτηση για Κράτος Δικαίου, συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, κοινωνικό έλεγχο και λογοδοσία και εν τέλει εμβάθυνση της Δημοκρατίας.

Οι μεγάλες διαδηλώσεις, όμως, συμπυκνώνουν και την αντίδραση των εργαζομένων και της κοινωνίας για τη σκληρή καθημερινότητα. Για την εξωφρενική ακρίβεια που είναι αποτέλεσμα των καρτέλ που αλωνίζουν ανενόχλητα στην ενέργεια αλλά και σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών απομυζώντας, τα, έτσι κι αλλιώς πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων.

Για την εκτόξευση των τιμών στις κατοικίες, ως αποτέλεσμα της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης που έχει πάρει πλέον τα χαρακτηριστικά στεγαστικής κρίσης, με την κυβέρνηση να παραμένει απούσα ή να «επιδοτεί» με τις πολιτικές της την κερδοσκοπία. Η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων είναι αναγκασμένη να διαθέτει ακόμη και το 50% ή και περισσότερο, των ήδη πενιχρών μισθών για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης. Οι εργαζόμενοι/ες στο Δημόσιο, ειδικά αυτοί/ες που καλούνται, όντας πρωτοδιόριστοι, να εργαστούν στις τουριστικές περιοχές, αναγκάζονται σε αρκετές περιπτώσεις να μένουν σε σκηνές, αυτοκίνητα ή να κοιμούνται στο πάτωμα σχολείων.

Στην εκρηκτική κατάσταση που δημιουργεί η ακρίβεια συμβάλει και η καθήλωση των μισθών. Στο Δημόσιο, ειδικότερα, οι αυξήσεις στους μισθούς, μετά από δέκα χρόνια καθήλωσης, ήταν 4% πέρυσι και 1% φέτος (από τον Απρίλιο) μεσοσταθμικά. Όταν η εκτίμηση για τις απώλειες εισοδήματος εξαιτίας της ακρίβειας τα τελευταία 4 χρόνια υπερβαίνουν το 20%.

Απέναντι στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων στο Δημόσιο, για πραγματικές αυξήσεις μισθών και επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού η κυβέρνηση απαντά επικαλούμενη τον κοινωνικό αυτοματισμό τη συκοφάντηση των εργαζομένων και με σειρά από ψεύδη.

Ότι, δηλαδή, έχει ήδη δώσει υπέρογκες αυξήσεις, ότι δεν υπάρχουν τα «δημοσιονομικά περιθώρια», ότι θα καταστραφεί η χώρα, ενώ έχει ήδη προχωρήσει σε σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο πλούτο, στα μερίσματα από τα κέρδη, στις μεγάλες κληρονομιές και βέβαια, ενώ συνεχίζεται η αδιαφάνεια και το πάρτι των απευθείας αναθέσεων.

Την ίδια ώρα επιστρατεύει τον αυταρχισμό και την καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης, που αποτελεί το μοναδικό αντίβαρο στις εξοντωτικές της πολιτικές. Χιλιάδες εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, βρίσκονται αντιμέτωποι με πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους σε απεργιακή δράση, ενώ συνδικαλίστρια τέθηκε σε δυνητική αργία, με την κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» για τη συμμετοχή της σε συνδικαλιστική διαμαρτυρία.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.

Το τελευταίο ρεπορτάζ του Hossam Shabat (Χοσάμ Σαμπάτ) - Του Reporters United (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Ο 23χρονος Παλαιστίνιος ρεπόρτερ Χοσάμ Σαμπάτ με φόντο 34 δολοφονημένους δημοσιογράφους στην Γάζα. Πορτρέτα δημοσιογράφων: Gianluca Costantini / Channeldraw. Εικονογράφηση: Κωνσταντίνα Μαλτεπιώτη.

Το τελευταίο ρεπορτάζ του Χοσάμ Σαμπάτ

Το πρωί της Δευτέρας 24 Μαρτίου, ο 23χρονος Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Χοσάμ Σαμπάτ έστειλε από τη βόρεια Γάζα το ρεπορτάζ του στον αρχισυντάκτη του στο αμερικανικό σάιτ Drop Site News. Λίγες ώρες αργότερα, o Χοσάμ έπεφτε δολοφονημένος από drone του ισραηλινού στρατού που στόχευε τον ίδιο. Δημοσιεύουμε τέσσερα κείμενα που έχουν χαρακτήρα ντοκουμέντου: το τελευταίο ρεπορτάζ του Χοσάμ· το σημείωμα του αρχισυντάκτη του μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατό του· τη μεταθανάτια ανάρτηση του Χοσάμ στο instagram·και, τέλος, την ανακοίνωση του ισραηλινού στρατού που θριαμβολογεί για την εξόντωσή του.

 

Νικόλας Λεοντόπουλος

Δύο από τα κείμενα που δημοσιεύουμε στο ρεπορτάζ προέρχονται από το αμερικανικό σάιτ Drop Site News και δημοσιεύονται με την άδεια του. Συντάκτες τους είναι ο δολοφονημένος δημοσιογράφος Hossam Shabat και ο αρχισυντάκτης του Sharif Abdel Kouddous.

Ο Χοσάμ Σαμπάτ ήξερε ότι θα πεθάνει και ήξερε και ποιος θα τον σκοτώσει, δεν ήξερε όμως πότε. Πριν καν κλείσει τα 24 του χρόνια, ήταν πλέον ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες δημοσιογράφους που μετέδιδαν τη φρίκη του πολέμου από τη βόρεια Γάζα.

Από τη στιγμή που τον επικήρυξε το Ισραήλ (τον Οκτώβριο του 2024) ως «τρομοκράτη της Χαμάς» εξαιτίας της δημοσιογραφικής δουλειάς που έκανε για το Al-Jazeera, έλεγε ότι αισθάνεται διαρκώς «κυνηγημένος». Δεχόταν απειλές για τη ζωή του, στο τηλέφωνο ή με γραπτά μηνύματα. Είχε πει στον αρχισυντάκτη του στο αμερικανικό σάιτ Drop Site News με το οποίο συνεργαζόταν, αναφερόμενος στους επιζώντες συναδέλφους του δημοσιογράφους: «Πλέον, λέμε ο ένας στον άλλον: “ΟΚ, ποιανού είναι η σειρά;”… Οι οικογένειές μας μας θεωρούν ήδη μάρτυρες».

Είχαν δίκιο. Το μεσημέρι της 24ης Μαρτίου, ένα drone του ισραηλινού στρατού δολοφόνησε τον Σαμπάτ ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του στη Μπέιτ Λαχία.

Συλλέγοντας θραύσματα πληροφοριών από ’δω κι από κει, μπορούμε να τεκμηριώσουμε ορισμένα από τα γεγονότα της τελευταίας ημέρας της ζωής του. 

Το πρωί ο Χοσάμ έστειλε στον αρχισυντάκτη του Σαρίφ Αμπντέλ Κουντούς στο Drop Site News αυτό που θα ήταν το τελευταίο του κείμενο: ένα ρεπορτάζ για τον νέο γύρο βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα, που είχε κοστίσει τη ζωή σε 400 ανθρώπους σε μια εβδομάδα. Στο ρεπορτάζ περιέγραφε το ξεκλήρισμα τριών διαφορετικών οικογενειών: Μουμπάρακ, Αμπού Νασρ, Αμπού Χαλίμ. «Θέλω επειγόντως να μοιραστώ το κείμενο», έγραψε στα αραβικά στον αρχισυντάκτη του. 

Λίγο μετά, όπως λέει ο αρχισυντάκτης (διάβασε παρακάτω όλο το σημείωμά του), ο Χοσάμ βγήκε οφλάιν.

Το μεσημέρι, ο ισραηλινός στρατός δολοφόνησε έναν Παλαιστίνιο δημοσιογράφο – όχι τον Χοσάμ. Τον Μοχάμεντ Μανσούρ, ανταποκριτή του Palestine Today. Ο Μανσούρ σκοτώθηκε στο σπίτι του στο Χαν Γιουνίς στη νότια Γάζα, μαζί με τη γυναίκα του και το παιδί του. 

Λίγο πριν τις 2, ο Χοσάμ πόσταρε στο Instagram τη φωτογραφία του νεκρού συναδέλφου του. 

Ήταν η τελευταία του ανάρτηση. 

Άλεξ Καλλίνικος*: Οι δασμοί είναι το δώρο του Τραμπ στους πλούσιους

φωτο του Gage Skidmore

Πηγή: Alex Callinicos*, Socialistworker.co.uk

 
Οι γενικοί δείκτες των χρηματιστηρίων εκτινάχθηκαν στα ύψη -ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες- όταν ο Ντόναλντ Τραμπ επανεξελέγη τον Νοέμβριο.

Βρέθηκαν ωστόσο, σε ελεύθερη πτώση πριν από αυτό που (ο Τραμπ) αποκαλεί «ημέρα της απελευθέρωσης» την Τετάρτη. Ήταν τότε που ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές από όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ «άδικα».

Οι δασμοί είναι φόροι επί των εισαγωγών. Υπάρχει διάχυτος ο φόβος ότι θα διαταράξουν το διεθνές εμπόριο και θα αυξήσουν τον πληθωρισμό.

Αλλά ο Τραμπ επιδιώκει ενεργά τη διεθνή αναστάτωση. Όπως το θέτει η αρθρογράφος των Financial Times, Ράνα Φούρουχαρ, «το θέμα είναι να μπορεί να προβάλλει δύναμη και ισχύ, τα οποία είναι τα πράγματα -εκτός από τον πλούτο- που τον κινητοποιούν».

Ο πλούτος είναι μια πηγή κρατικής ισχύος, οπότε η εικόνα είναι λίγο πιο σύνθετη. Η πιο συνεκτική αιτιολόγηση για τους δασμούς του Τραμπ που έχω βρει προέρχεται από ένα μακροσκελές έγγραφο του οικονομολόγου Στίβεν Μίραν, που σήμερα είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων του Τραμπ.

Ο Μίραν υποστηρίζει ότι η αμερικανική οικονομία υποφέρει από ανταγωνιστικό μειονέκτημα επειδή το δολάριο είναι το κύριο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό σημαίνει ότι οι καπιταλιστές από όλο τον κόσμο επενδύουν στα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ επειδή αποτελούν ένα ασφαλές και αξιόπιστο περιουσιακό στοιχείο.

Έτσι το δολάριο διατηρείται ισχυρό σε σχέση με άλλα νομίσματα. Ως αποτέλεσμα, η μεταποιητική βιομηχανία στις ΗΠΑ έχει συρρικνωθεί σε σύγκριση με εκείνη της Κίνας και της Ευρώπης.

Μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά πανεπιστήμια, μια ακόμα κυβερνητική απάτη…

Μόλις 3 στους 10 τάσσονται υπέρ της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων | (ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ//EUROKINISSI)

Μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά πανεπιστήμια, μια ακόμα απάτη…

Θάκης Δαγρές*

 

Tην έξωθεν καλή μαρτυρία του «Μη Κερδοσκοπικού» (ΜΚ) χαρακτήρα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» Μητσοτάκη.

Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που περιβάλλεται τον τύπο της «Μη Κερδοσκοπικής» (ΜΚ) είναι κοινωνικά καλοδεχούμενη, αφού συνειρμικά παραπέμπει σε φιλανθρωπία, κοινωνική αλληλεγγύη και προσφορά, προστασία του περιβάλλοντος, επιστημονική έρευνα και  άλλους συναφείς ευγενείς σκοπούς που νοηματοδοτούν την ανώτερη πλευρά της ανταγωνιστικής μας φύσης.

Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις διευκολύνουν τη λειτουργία ΜΚ φορέων, κυρίως μέσω φορολογικών απαλλαγών για τα τυχόν πλεονάσματά τους αλλά και της μείωσης της φορολογίας των χορηγών τους. Οργανισμοί, όπως η Unicef, το Ινστιτούτο Παστέρ, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, είναι μερικοί από τους πολλούς που πραγματικά αξίζουν τέτοια ευνοϊκή μεταχείριση. Οι καταναλωτές, από την άλλη  μεριά,  προτιμούν να αγοράζουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τέτοιων ΜΚ οργανισμών, παρά τα αντίστοιχα μιας εμπορικής εταιρείας, γιατί θεωρούν ότι έτσι μετέχουν στο κοινό καλό.  Εξυπακούεται ότι η απ’  ευθείας διανομή τυχόν πλεονασμάτων (κερδών) ΜΚ οργανισμών απαγορεύεται ρητά από τη νομοθεσία.

Αυτή την έξωθεν καλή μαρτυρία του ΜΚ χαρακτήρα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί και η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» Μητσοτάκη με την ίδρυση «Μη κρατικών Μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων». Ο στόχος είναι (πέραν φυσικά της σταδιακής αποδυνάμωσης των δημόσιων ΑΕΙ προς όφελος των φίλων του-ιδιωτών εμπόρων της γνώσης) να πείσει την κοινωνία ότι τα δίδακτρα που θα καταβάλλονται στα Ιδιωτικά ΜΚ πανεπιστήμια δεν θα καταλήγουν στις τσέπες κάποιων επιχειρηματιών, αλλά θα διοχετεύονται στη συνεχή βελτίωση των ερευνητικών και διδακτικών τους δράσεων και των υποδομών τους… Και πώς θα διαφυλάσσεται αυτός ο ενάρετος κύκλος του χρήματος; Μα μέσω της ρητής απαγόρευσης διανομής των τυχών χρηματικών πλεονασμάτων στους ιδρυτές του. Ξεκάθαρο;  Όχι!

Το σχέδιο «παγκάρι.gr» με ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος της Εκκλησίας – Η απάντηση της Ιεράς Συνόδου

Το σχέδιο «παγκάρι.gr» με ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος της Εκκλησίας – Η απάντηση της Ιεράς Συνόδου

Αναδημοσιεύουμε από την kathimerini.gr το δημοσίευμα με τίτλο «Το σχέδιο για “παγκάρι.gr”» (της Δ. Αντωνίου) και αμέσως μετά την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου σχετικά με την «ίδρυση πιστωτικού ιδρύματος», όπως και τη συνέχεια που έδωσε η kathimerini.gr, με νέο δημοσίευμα χτες.  

Δεν έχουμε κάποιο σχόλιο. Παρακολουθούμε το θέμα θα σας ενημερώνουμε, διότι έχει, θα λέγαμε, ένα «άγιο ενδιαφέρον»…

Το σχέδιο για «παγκάρι.gr»

Πριν από περίπου τρία χρόνια στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος έφτασε μια πρόταση, η οποία αφορούσε τη διερεύνηση των προθέσεων της Ιεραρχίας έναντι πρότασης για δωρεά μετοχών μιας υπό σύσταση τράπεζας. «Κάναμε μια προσπάθεια τότε και η Σύνοδος την ενστερνίστηκε μέχρι ενός σημείου», θυμάται σήμερα εκκλησιαστικό στέλεχος που συμμετείχε στις συζητήσεις. Πολύ νερό κύλησε έκτοτε και ακόμη και κάποιοι από τους ιεράρχες που συμμετείχαν σε εκείνη την αρχική συζήτηση και ενστερνίστηκαν «μέχρι ενός σημείου» το σχέδιο που παρουσιάστηκε, ενδεχομένως δεν το θυμούνται καν. Ομως, εκείνοι που συνέλαβαν την ιδέα, έχοντας λάβει την εξουσιοδότηση που επεδίωξαν, εργάστηκαν μεθοδικά για την υλοποίηση του πρότζεκτ. Σήμερα, τρία χρόνια αργότερα, η ίδρυση μιας ψηφιακής τράπεζας με μέτοχο την Εκκλησία της Ελλάδος είναι προ των πυλών. Οπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές, μέχρι τον Μάιο, το αργότερο στις αρχές Ιουνίου, σχεδιάζεται να κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος ο φάκελος με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, προκειμένου να αδειοδοτηθεί η λειτουργία της τράπεζας.

Καθώς οι ημερομηνίες «τρέχουν» και «ο καιρός γαρ εγγύς» για την υλοποίηση του εγχειρήματος που καιρό τώρα προετοιμάζεται μεθοδικά, το θέμα αρχίζει να ανακινείται στο εσωτερικό της Εκκλησίας, προκαλώντας ανησυχία και ερωτήματα για το κατά πόσον είναι σωστό η Εκκλησία να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο. Από ορισμένες πλευρές της Ιεραρχίας, μάλιστα, διατυπώνονται αμφιβολίες αν, τελικά, η προσπάθεια θα στεφθεί με επιτυχία.

Καταγγελία για περιβαλλοντικό έγκλημα στην Πίνδο, σε προστατευόμενη περιοχή NATURA και Εθνικού Πάρκου

Σε δημόσια καταγγελία για περιβαλλοντικό έγκλημα στην Πίνδο με... κρητική υπογραφή προχωρά η Παγκρήτια Δικτύωση για το Περιβάλλον. Η καταγγελία αφορά υπό κατασκευή υδροηλεκτρικό έργο, ισχύος 0,62 MW, στο ρέμα Καπραρία στις πηγές του Αχελώου, περιοχή που είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA και αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων – Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου. 

Στην ανακοίνωση τονίζεται πως το έργο προχωρά με ανάδοχο μια εταιρεία από την Κρήτη, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων αλλά κυρίως με ελλείψεις στην περιβαλλοντική μελέτη, με αρνητική γνώμη από τον Δήμο Καλαμπάκας και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, αλλά και από τον ίδιο τον ΟΦΥΠΕΚΑ ο οποίςο έχει ζητήσει την ανάκληση της Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων(ΑΕΠΟ) του έργου από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. 

Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρεται:

Περιβαλλοντικό έγκλημα στη Πίνδο με Κρητική βούλα

Σάλος, αναστάτωση και δημόσια κατακραυγή από πολίτες και φορείς έχει ξεσπάσει εδώ και λίγες μέρες με αφορμή την επιστροφή βαριών ερπυστριοφόρων στη θέση «Ελατάκια» στη καρδιά της Πίνδου, στο όρος Λάκμος, σε υψόμετρο 1100 περίπου μέτρα, για την κατασκευή Μικρού Υδροηλεκτρικού Έργου (ΜΥΕ), ισχύος 0,62 MW, σε ένα μικρό προστατευόμενο «παράδεισο», το ρέμα Καπραρία των πηγών του Αχελώου, του μυθικού ποταμού. Η περιοχή του έργου είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA και αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων –Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου. 

Οι κάτοικοι του Χαλικίου Ασπροποτάμου, περιβαλλοντικοί φορείς και όσοι άνθρωποι έχουν βρεθεί εκεί και γνωρίζουν την οικολογική αξία του τόπου ως υδατικού πόρου και έχουν απολαύσει τη μαγεία του, εκπέμπουν δυναμικά συναγερμό ο οποίος έφτασε μέχρι την Κρήτη! Ο καταρράκτης, το μικρό οροπέδιο, η φυσική πηγή και ο χώρος αναψυχής βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο προκειμένου να κατασκευαστεί το κτίριο παραγωγής του MYE και το γήπεδο εγκατάστασης του, τσιμεντένια τοιχία στα πρανή του ρέματος, να γίνει διάνοιξη νέου δρόμου μέσα στο δάσος, και να επιχωματωθεί ο αγωγός ενός χιλιομέτρου. 

35 χρόνια, 6 ξεριζωμοί: Οι Ρομά σταμάτησαν στο Σοφό - Το δεύτερο μέρος της αποκαλυπτικής έρευνας του Reporters United​ (ΦΩΤΟς, ΧΑΡΤΕΣ, VIDEO & ΗΧΗΤΙΚΟ)

35 χρόνια, 6 ξεριζωμοί: Οι Ρομά σταμάτησαν στο Σοφό

Το σύνηθες αφήγημα παρουσιάζει τους Ρομά σαν λαό νομαδικό, που με επιπολαιότητα επιλέγει να μετακινείται συνεχώς, σε αναζήτηση εφήμερων ευκαιριών επιβίωσης. Η επιστημονική έρευνα στον καταυλισμό του Σοφού Ασπροπύργου κατέδειξε το αντίθετο: Τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, οι κάτοικοί του έχουν εκτοπιστεί από έξι διαδοχικές τοποθεσίες. Οι λεπτομέρειες ποικίλλουν, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι οι κρατικές μεθοδεύσεις που τους εξαναγκάζουν σε καθεστώς διαρκούς προσωρινότητας.

Εικονογράφηση: Δάφνη Καράβολα.

 

Δάφνη Καράβολα

Editor: Χριστόφορος Κάσδαγλης
Αφήγηση: Έλλη Ξυπολιτάκη / Spoovio

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Τα δύο τελευταία χρόνια, ένας φόβος πλανιέται πάνω απ’ τον ρόμικο καταυλισμό του Σοφού Ασπροπύργου. Μια νέα απειλή που έρχεται να προστεθεί στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων του, τις οποίες τεκμηρίωσε το πρώτο μέρος της έρευνας του Reporters United: «Δήμος Ασπροπύργου: Νερό και ρεύμα μόνο για τους Ρομά δεν έχει» (σ.σ. είχε αναρτηθεί και στο blog μας, ΕΔΩ) .

«Τώρα που θα έρθουν οι φυλακές, πιστεύεις ότι θα μας αφήσει ο δήμαρχος να μείνουμε εδώ;», αναρωτιέται ο κ. Κώστας Σαμπάνης, αναφερόμενος στη  μετεγκατάσταση των νέων φυλακών από τον Κορυδαλλό στο παλιό στρατόπεδο «Αμερικανικής Ευκολίας». Παρόλο που η εγκαταλελειμμένη πρώην νατοϊκή βάση είναι απομονωμένη, κρυμμένη βαθιά στα διάσελα της Πάρνηθας ανάμεσα σε λατομεία και αποθήκες logistics, απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα από τον επίσης εξοστρακισμένο καταυλισμό του Σοφού. Πολλοί Ρομά φοβούνται ότι σύντομα θα σταθεί αιτία για έναν ακόμα εκτοπισμό του καταυλισμού. 

Στα χαρτιά, οι φυλακές δεν πρόκειται να επηρεάσουν τον καταυλισμό, καθώς σύμφωνα με τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η δόμηση πρόκειται να απαγορευτεί σε ακτίνα μόνο 500 μέτρων από το συγκρότημα. Αυτό, όμως, δεν αρκεί για τους Ρομά, που αισθάνονται τη δαμόκλειο σπάθη του εκτοπισμού να κρέμεται διαρκώς από πάνω τους, όχι άδικα: μέσα σε τριάντα πέντε χρόνια, έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους άλλες έξι φορές.

Από τον σταθμό του τρένου το 1992 στη χωματερή της Φυλής το 1996, δίπλα στα διυλιστήρια κι ύστερα ανάμεσα σε χωράφια με ελιές μέχρι το 2000, κατόπιν στη γειτονιά του Ψαριού ως την κατεδάφισή της το 2010, κι έπειτα στο Κυνοκομείο Ασπροπύργου για λίγες μέρες. Όλες αυτές είναι τοποθεσίες απ’ όπου –άμεσα ή έμμεσα– η δημοτική αρχή εκδίωξε με διάφορες τακτικές τους Ρομά, προτού εγκατασταθούν στο Σοφό τον Σεπτέμβριο του 2010.

Οργή και αγανάκτηση από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές

Αννα Ανδριτσάκη

 

Οι καταγγελίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές περίσσευαν στα λόγια των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΕΠΕΑ στη χθεσινή κοινή συνέντευξη Τύπου.

«Δεν πάει άλλο πια», με τη φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών, με τον καταιγισμό των διώξεων στον κλάδο, με τα χάλια των σχολείων που περιμένουν τις φιλανθρωπίες για να αποκτήσουν τα αυτονόητα, ασφάλεια και σύγχρονη εκπαίδευση. Σε αυτή την κραυγή συμπυκνώνεται η αγανάκτηση όλων των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών της χώρας που, χθες, αποφάσισαν να δώσουν -ύστερα από καιρό- κοινή συνέντευξη Τύπου. Μπας και ακουστούν πιο δυνατά. Ισως και μέχρι το Μαξίμου. Λίγα μέτρα πιο κάτω από εκεί που ξυλοκοπήθηκαν από τα ΜΑΤ, στο συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου.

Οι καταγγελίες για την «εμβληματική οπισθοδρόμηση» της εκπαίδευσης σε παλιές σκοτεινές εποχές περίσσευαν στα λόγια των εκπροσώπων των Ομοσπονδιών ΟΛΜΕ (εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας), ΔΟΕ (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας), ΟΙΕΛΕ (ιδιωτικών εκπαιδευτικών) και ΠΟΣΕΕΠΕΑ (εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής). Οπισθοδρόμηση σε όλα. Στις συνθήκες εργασίας, διδασκαλίας, εκπαίδευσης. Με κενές θέσεις μέχρι τον Μάρτιο (ενίοτε και όλη τη χρονιά), γραφειοκρατία που ξεπερνά τη φαντασία και τις αντοχές, υποστελέχωση που δεν κρύβεται και απογείωση των αναπληρωτών σε 50.000. Με ξωπέταγμα των μαθητών κι όπου βγάλουν οι συγχωνεύσεις, με συνεχιζόμενη κατάργηση τμημάτων-σχολείων, με παλιά και επικίνδυνα κτίρια, με κατάρρευση ακόμη και των κοντέινερ, με έλλειψη καθηγητών ακόμη και σε μαθήματα πανελλαδικών.

Αιολικά έργα και αντιπυρική προστασία: "Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί παγίως μη νόμιμα όλα τα αιολικά έργα στην Ελλάδα εντός περιοχών NATURA"

  

Αιολικά έργα και αντιπυρική προστασία: Η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Σοφία Ε. Παυλάκη,
Δικηγόρος, ΜΔΕ Δασική & Περιβαλλοντική πολιτική,
υπ. Δρ. Παν/μίου Αιγαίου,
μέλος Επιστ. Συμβουλίου Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας

Η Επιτροπή θεωρεί παγίως μη νόμιμα όλα τα αιολικά έργα εντός περιοχών natura στη χώρα μας λόγω μη καθορισμού της δέουσας εκτίμησης των στόχων διατήρησής τους, ως εκ τούτου καθίσταται μη νόμιμη στο σύνολό της και η εγκύκλιος ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/141895/9863/20.12.2024, η οποία συνέδεσε τα αιολικά έργα εντός προστατευόμενων περιοχών δασικού χαρακτήρα με τη διάνοιξη δασικών οδών στο πλαίσιο της αντιπυρικής θωράκισής τους.

Με αφορμή την υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/141895/9863/20.12.2024 εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα Δασών, δυνάμει της οποίας εκλήθησαν οι Δασικές Υπηρεσίες «να αναδεικνύουν στις σχετικές γνωμοδοτήσεις τους τη διττή αποστολή και τον ρόλο της διάνοιξης δασικών οδών στο πλαίσιο συνοδών έργων ΑΠΕ» και σύμφωνα με την οποία ο σχεδιασμός της διάνοιξης δασικής οδού θεωρήθηκε ότι «συναρτάται του συνόλου της αντιπυρικής θωράκισης του ευρύτερου δασικού χώρου», κατατέθηκε από την Ευρωβουλευτή Μαρία Ζαχαρία η υπ’ αριθ. E-000101/13.1.2025 Ερώτηση[1] με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού, με θέμα: «Έργα αιολικών εγκαταστάσεων και αντιπυρική προστασία».

1. Η Ερώτηση

Με την ως άνω Ερώτηση επισημάνθηκε ότι στη νέα Δασική Στρατηγική της Ε.Ε. για το 2030 (Ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2021) υπογραμμίζεται η ανάγκη αποκατάστασης της δασικής βιοποικιλότητας, καθώς τα δασικά οικοσυστήματα αποτελούν έναν φυσικό σύμμαχο στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή επιτελώντας λειτουργίες αποθέματος και απορρόφησης άνθρακα, ενώ στόχος και της Στρατηγικής της ΕΕ για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 είναι να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει επιδείνωση των τάσεων διατήρησης ή της κατάστασης των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών.

Ειδικά για τις περιοχές Natura διευκρινίζεται στην Ερώτηση ότι σχέδια και έργα σε  αυτές εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, υπό τον όρο ότι έχει προηγουμένως διενεργηθεί στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στην οδηγία 2001/42/ΕΚ ή ότι αυτά έχουν προηγουμένως υποβληθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με την οδηγία 2011/92/ΕΕ και καταγγέλθηκε ότι το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας εξέδωσε εγκύκλιο που επιχειρεί να ξεπεράσει το «αγκάθι» των αρνητικών γνωμοδοτήσεων των δασαρχείων σε μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που αφορούν την επέκταση της δασικής οδοποιίας στις κορυφογραμμές για έργα αιολικών εγκαταστάσεων, επικαλούμενο την αντιπυρική προστασία με την ποδηγέτηση των δασαρχείων της χώρας.

Η Επιτροπή ερωτήθηκε αν γνώριζε για την πολιτική απαξίωσης των ελληνικών δασικών περιοχών ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και αν ναι, τι μέτρα προτίθεται να λάβει;

2. Η Απάντηση